ဘဝမွာ လြတ္လပ္ျခင္း၊ ေပ်ာ္ေမြ႕ျခင္း၊ ကိုယ္စိတ္ခ်မ္းသာျခင္း နဲ႕ ျပည့္စုံခ်င္ရင္ ဘာကိုမွ သြားျပီး မျငိတြယ္နဲ႕။ အားလုံးရဲ႕ အေႏွာင္အဖြဲ႕က လြတ္ေအာင္ေန။
ကၽြန္ေတာ္ ေလးစားေသာ ကၽြန္ေတာ့ဘဝ၏ ေရွ႕ေဆာင္ လမ္းျပ ပုဂၢိဳလ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း
Saturday, June 29, 2013
ေတာငး္ပန္ခ်က္
တစ္ခါက လူတစ္ေယာက္မွာ အင္မတန္ေကာင္းတဲ့ ျမင္းရွိတယ္။
သူဟာ ဒီျမင္းကို အင္မတန္ျမတ္ႏိုးတဲ့အတြက္ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မ
ေရာင္းဘူး။ ဒီျမင္းကို လိုခ်င္တဲ့ ဓားျမေတြက လုယက္ေပမယ့္
လည္း သူ႔ျမင္းက အင္မတန္ေကာင္းေနေတာ့ လူဆိုးေတြက မ
ယွဥ္ႏိုင္ဘူးေပါ့။ တစ္ေန႔မွာ လူဆိုးတစ္ေယာက္ဟာ အႀကံရတာ
နဲ႔ ဒီလူလာတဲ့ ေတာလမ္းနွာ အစာေရစာ ျပတ္ဟန္ေဆာင္ၿပီး
လွဲေနလိုက္တယ္။ ျမင္းပိုင္ရွင္လာေတာ့ -
“ ေရေပးပါ၊ ေရေပးပါ ” လို႔ေတာင္းတယ္။
ျမင္းပိုင္ရွင္လည္း ျမင္းေပၚက ကမန္းကတန္း ဆင္းသြားၿပီး ေရ
ေပးတာေပါ့။ ဒီမွာတင္ လူဆိုးက ျမင္းေပၚခုန္တက္ၿပီး ေမာင္း
ထြက္သြားသတဲ့။ ဒီေတာ့ ျမင္းပိုင္ရွင္က -
“ ေနဦး၊ ေနဦး ” လို႔ ျမင္းေနာက္က လိုက္ေအာ္တယ္။
လူဆိုးဟာ ျမင္းကို ေခတၱရပ္ၿပီး -
“ ခင္ဗ်ား ဒီျမင္းကို ျပန္မရႏိုင္ေတာ့ဘူး ” လို႔ ေအာင္ေျပာလိုက္တယ္။
ဒီေတာ့ ျမင္းပိုင္ရွင္က -
“ က်ဳပ္သိပါတယ္ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ားကို ေမတၱာရပ္ခံခ်င္လို႔ပါ ”
ျမင္းသူခိုးဟာ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာေနၿပီး “ ဆို ” လို႔သာ ေအာ္ေျပာလိုက္
တယ္။
ျမင္းပိုင္ရွင္က -
“ ခင္ဗ်ား က်ဳပ္ဆီက ျမင္းဘယ္လို ရလာလဲဆိုတာ လူေတြကို
ျပန္မေျပာပါနဲ႔ဗ်ာ ”
“ ဘာျဖစ္လို႔လဲ”
“ ေနာက္ေနာင္ အစာေရစာ တကယ္ငတ္ျပတ္ဒုကၡေရာက္ေနသူေတြကို
လူေတြက မကယ္ပဲ ေနမွာစိုးလို႔ပါ ”
ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲ။ ဒီပံုျပင္ေလးက အသိပညာေပးခ်င္တာက -
ပံုျပင္ထဲက ျမင္းပိုင္ရွင္ဟာ သူရဲ႕အျမတ္ႏိုးဆံုးျမင္းကို အခိုးခံခဲ့ရမႈ
ဆံုးရႈံးမႈ လွည့္ဖ်ားခံရမႈေတြအတြက္ စိတ္ပ်က္ ၀မ္းနည္းရမယ့္အစား
သူအျဖစ္အပ်က္ကို လူေတြသိရင္ တကယ္ငတ္ျပတ္ဒုကၡေရာက္သူေတြ
ကို ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ လူေတြက မကယ္မွာကို စိုးရိမ္သြားတဲ့ အမ်ားအေပၚ
ထားတတ္တဲ့ ေကာင္းျမတ္တဲ့ စိတ္ထားေလးကို အသိပညာေပးခ်င္တာပါပဲ။
တကယ္ေတာ့ ...
လူေတြဟာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အခ်စ္ဆံုးျဖစ္သလို ကိုယ္ဘက္ကိုပဲၾကည့္
တက္ၾကပါတယ္။ တစ္ျခားတစ္ဖက္ ( other sight ) ကေန ခံစား
ၾကည့္တတ္တဲ့သူ စာနာနားလည္ေပးႏိုင္တဲ့သူ အလြန္းနည္းပါးလွပါတယ္။
တစ္ျခားတစ္ဖက္ ( other sight ) ကေန ...
ၾကည့္ႏိုင္/ ျမင္ႏိုင္/
ျမ၀ဏိုးစံ(စာေပဥယ်ာဥ္)
သက္ေသ(ဟာသ)
သက္ေသျပခ်င္လုိ႕
စုတ္ျပတ္ ႏံုခ်ာေနေသာ အ၀တ္အစား၀တ္ လူတစ္ဦးသည္
လမ္းသြားလမ္းလာတို႔ထံမွ ပိုက္ဆံေတာင္းေနသည္။
သားနားခန္႔ညားစြာ ၀တ္ထားေသာလူတစ္ဦး လမ္းေလွ်ာက္လာသည္။
“ေနာင္ႀကီးရယ္၊ စားစရာမရွိလို႔ပါ၊ ေစတနာရွိသမွ် မ,စပါခင္ဗ်ာ"
“မေပးႏိုင္ဘူး၊ မင္းကို ငါးေဒၚလာေလာက္ ေပးၾကည့္၊
ခ်က္ခ်င္းအရက္ေသာက္ပစ္မွာ မဟုတ္လား”
“ကၽြန္ေတာ္အရက္မေသာက္တတ္ပါဘူး ခင္ဗ်ာ”
“မေသာက္လည္း မင္း…ဖဲကစားပစ္မွာေပါ့”
“ကၽြန္ေတာ္ အေလာင္းအစား မလုပ္တတ္ပါဘူး ခင္ဗ်ာ”
“အို…ဒါ မဟုတ္လည္း မေကာင္းတဲ့မိန္းမဆီ မင္းသြားမွာေပါ့”
“ဒါလည္းဝါသနာ မပါပါဘူးခင္ဗ်ာ...”
လူႀကီးသည္ သူေတာင္းစားကိုေၿခဆံုးေခါင္းဆံု းၾကည္႕ၿပီး……
“OK…မင္းကိုငါ ငါးေဒၚလာေပးမယ္… ဒါေပမဲ႔ မင္းငါအိမ္ကို ခဏလိုက္ခဲ႔ရမယ္ ဘာအေပ်ာ္အပါးမွမလိုက္စားတဲ႔ေယာက ္်ားေတြ
ဘယ္လိုၿဖစ္တတ္တယ္ဆိုတာ.ငါ႕မိန္း မ.....ကိုသိေအာင္သက္ေသျပခ်င္လုိ႕``. .....တဲ႕.....
ရီေမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ
ဗမာပညာရွိ
တရုပ္ေလးစားေသာ ျမန္မာပညာရွိ "
ဟုိးေရွးေရွး အခါက တရုပ္ပညာရွိေတြဟာ ျမန္မာႏူိင္ငံကုိလာၿပီးျမန္ မာပညာရွိေတြနဲ႔ လာပီး ပညာျပဳိင္ေလ့ရွိၾကတယ္ ။
္
ဒီလုိနဲ႔ တစ္ခ်ိန္မွာ တရုတ္ေတြ ဟာ ျမန္မာႏူိင္ငံလာၿပီး ျမန္မာပညာရွိေတြနဲ႔ ပညာျပိဳင္ဖုိ႔ အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္တဲ့ ဘုရင္ထံမွာအေရးဆုိလာတယ္။
အဲဒီေခတ္ကဦးေပၚဦးလည္းမေပၚ ေသးတဲ့အခ်ိန္ေပါ့.....
ျပိဳင္ရမည့္ပုံစံက တရုပ္ပညာရွိနဲ႔ ျမန္မာပညာရွိတုိ႔ ေပ ( ၂၀ ) အကြာမွာေနၿပီး
တရုပ္ပညာရွိက အမူအရာနဲ႔ေမးခြန္း( ၃ )ခုေမးမယ္။
ျမန္မာပညာရွိက ( ၃ ) ခုလုံးမွန္ေအာင္ေျဖႏူိင္ရမယ ္ ။
ေျဖႏူိင္ရင္ ဆုေတြခ်ီးျမင့္ၿပီးဂုဏ္ျပဳမ ယ္။
္
မေျဖႏူိင္ရင္ တရုပ္ပညာရွိေတြ ျမန္မာေတြထက္မ်ားစြာေတာ္ေၾက ာင္းအတုိင္းတုိင္းအျပည္ျပည္ ကုိေျပာမယ္လုိ႔ အတိအလင္းေျပာဆုိတယ္။
၊
ကဲဘယ္လုိလုပ္ၾကမလဲ ဘုရင္ႀကီးလဲ စိတ္ညစ္ေနရၿပီ ။ဘယ္သူကျပိဳင္ဖုိ႔လြယ္မလဲ ။
လက္ဟန္ေျခဟန္နဲ႔ေမးတာကုိ ျမန္မာပညာရွိေတြလည္းမျပိဳင္ ရဲဘူးေလ ရႈံးရင္ေသဒဏ္ခ်ႏူိင္ေတာ့လန္ ႔တာေပါ့ ။
ေတာ္ေသးတယ္တရုပ္ပညာရွိေတြက( ၇ ) ရက္အခ်ိန္ေပးလုိ႔ ............
ဘုရင္ႀကီးလည္းနန္းတြင္းထဲမွ ာရွာၿပီးမရတဲ့အဆုံးမွာ ထုံးစံအတုိင္းျပည္သူျပည္သား ေတြဆီကုိ ေမာင္းထုၿပီးေဆာ္ေၾသာ္ေတာ့တ ာေပါ့ ။
ႏူိင္ခဲ့ရင္ျမီဳ႕စားမင္းေပး မယ္ေပါ့ ရႈံးခဲ့ရင္ကုိထည့္မေျပာေတာ့ ဘယ္သူမွမျပိဳင္ရဲၾကဘူး။
ရႈံးရင္ ေသဒဏ္ဆုိတာသိေနၾကတယ္ေလ။
ဒီလုိနဲ႔( ၆ ) ရက္ေရာက္လာတဲ့အထိျပိဳင္မဲ့လ ူမရေသးေတာ့မႈးမတ္ေတြေခါင္းခ ်င္းရုိက္ေနၾကၿပီေလ။
ဘုရင္ႀကီးကလူမရရင္ မင္းတုိ႔ထဲကတစ္ေယာက္ျပိဳင္ရ မယ္လုိ႔ အမိန္႔ထုတ္ထားေတာ့ တုိင္ပတ္ေနၾကၿပီ ။
မႈးမတ္တုိ႔လည္းဟုိေအာ္ဒီေအာ ္နဲ႔ေလွ်ာက္လာလုိက္တာ ေကြ႕တစ္ေကြ႕နားမွာအရက္မူးၿပ ီးလဲေနတဲ့လူႀကီးတစ္ေယာက္နား ေရာက္လာတယ္။
္ လူႀကီးက ပိတ္ထားတဲ့မ်က္လုံး ကုိဖြင့္ၾကည့္ၿပီး " ေဟ့လူေတြအသံျပဲႀကီးနဲ႔မေအာ္ ေနနဲ႔ေတာ့နားညီးတယ္ က်ဳပ္ျပိဳင္မယ္ "
လုိ႔ေအာ္ေျပာလုိက္ေတာ့မႈးမတ ္ေတြစိတ္တုိသြားၿပီး....... ..
တေထာင္နဲ႔ေထာင္းမလုိ႔ လုပ္တုန္း အျခားမႈးမတ္တစ္ေယာက္က
" ေဟ့ေဟ့မလုပ္နဲ႔ ျပိဳင္မဲ့လူကသူဘဲရွိတာ ေခၚလာခဲ့ ေခၚခဲ့ "...လုိ႔ေျပာၿပီး တဲြၿပီးေခၚလာခဲ့ၾကတယ္။
ဘုရင္ႀကီးလဲမတက္ႏူိင္ဘူးလက္ ခံရတာဘဲ ရႈံးလဲျပိဳင္မဲ႕သူရွိေတာ့ ေတာ္ေသးတာေပါ့တဲ့ ။
ျပိဳင္မဲ့ေန႔မနက္မွာေရခ်ဳိး အ၀တ္လဲ အေမြးနံသာနဲ႔မ်က္နာကေတာ့နီရ ဲေနတာဘဲ။ပညာရွိပီသပါေပတယ္။
္
ဒီလုိနဲ႔ျပိဳင္မဲ့အခ်ိန္ေရာ က္ေရာ တရုပ္ပညာရွိက စေမးေတာ့တာဘဲ။
( ၁ ) တရုပ္ပညာရွိက လက္ငါးေခ်ာင္းေထာင္ျပတယ္
ျမန္မာပညာရွိက လက္ဆယ္ေခ်ာင္းေထာင္ျပတယ္
တရုပ္ပညာရွိျပဳံးသြားတယ္ ဘုရင္ႀကီးကလန္႔သြားတယ္
( ၂ ) တရုပ္ပညာရွိက ရင္ဘတ္ပုတ္ျပတယ္
ျမန္မာပညာရွိကရင္ဘတ္နဲ႔ေက်ာ ကုိပုတ္ျပၿပီးေခါင္းခါတယ္
တရုပ္ပညာရွိ ေခါင္းတစ္စပ္စပ္ညိတ္ၿပီးရယ္ တယ္ ဘုရင္ႀကီးေခ်ြးျပန္ေနၿပီ
( ၃ ) တရုပ္ပညာရွိက ဘဲဥေထာင္ျပတယ္
ျမန္မာပညာရွိက ၾကက္သြန္နီေထာင္ျပတယ္
တရုပ္ပညာရွိ လက္ခုတ္တီးၿပီး က်ဳပ္တုိ႔ ရႈံးပါၿပီလုိ႔ ၀န္ခံလုိက္ေတာ့ျမန္မာေတြဘက္ က ဟင္ကနဲ ဟာကနဲျဖစ္သြားၾကတယ္။
ဘယ္လုိမွထင္မထားၾကဘူးေလ။
တရုပ္ပညာရွိကဆုေတြခ်ီးျမင့္ ၿပီးျမန္မာပညာရွိေတြေတာ္လုိ က္ပုံကုိခ်ီးမြန္းတယ္။
ဘုရင္ႀကီးလဲ မေအာင့္ႏူိင္ေတာ့လုိ႔တရုပ္ပ ညာရွိကုိအေမးနဲ႔ အေျဖကုိေမးတယ္။
တရုပ္ပညာရွိက က်ဳပ္ေမးတာက
(၁) သင္တုိ႔ဘုရင္ငါးပါးသီလျမဲရဲ ႕လား။
သူက လက္ဆယ္ေခ်ာင္းေထာင္ၿပီး မင္းၾကင့္တရားဆယ္ပါးနဲ႔ညီတယ ္လုိ႔ေျဖတယ္။
(၂) သင္တုိ႔ဘုရင္ ျပည္သူေတြအေပၚ ရင္၀ယ္သားပမာထားရဲ႕လားလုိ႔ေ မးတယ္။
သူက ေက်ာနဲ႔ရင္ပုတ္ၿပီးေခါင္းခါ တယ္ သေဘာက ေက်ာသားရင္သားမခြဲဘူးေပါ့
က်ဳပ္ေလ သူကေတာ္ေနေတာ့ ေနာက္ဆုံးတစ္ခုအခက္ဆုံးေမးလ ုိက္တယ္။
( ၃ ) ဒီကမၻာႀကီးကဘဲဥလုိလားလုိ႔ေမ းေတာ့ ။
သူက ၾကက္သြန္နီေထာင္ျပတာ အရမ္းသေဘာၾကတာဘဲ သူကၾကက္သြန္နီလုိ အလႊာလုိက္ရွိတယ္ဆုိတဲ့သေဘာေ ပါ့။
က်ဳပ္တုိ႔ျပိဳင္လာတာၾကာၿပီ ဒီၾကမွရႈံးေတာ့တယ္ ကဲ က်ဳပ္တုိ႔ျပန္အုံးမယ္ဆုိၿပီ းျပန္သြားၾကပါတယ္။
ဘုရင္ႀကီးလဲအရက္သမားႀကီးကုိ ေခၚၿပီး
" ကဲ ေမာင္မင္း ခုျမိဳ႕စားၾကီးလဲျဖစ္ပီ ။မင္းရဲ အေျဖအရမ္းေတာ္တယ္...အေျဖကုိ ဘယ္လုိေတြးလဲေပါ႕ဘယ္လုိေျဖလ ဲ "လုိ႕ ေမးေတာ္မႈတယ္ ။
အရက္အေၾကာင္းဘဲသိတဲ႕အရက္သမာ းႀကီးက.......
" ( ၁ )သူကက်ဳပ္ကုိအရက္ငါးပုလင္းေ သာက္ႏူိင္လားလုိ႔ေမးေတာ့...
က်ဳပ္က ဆယ္ပုလင္းေသာက္ႏူိင္တယ္လုိ႔ ......
( ၂ )သူကဆယ္ပုလင္းေသာက္ရင္ရင္ပတ ္ပူလားေမးေတာ့
က်ဳပ္ကေက်ာေရာရင္ပါမပူဘူးလု ိ႔ေခါင္းခါျပလုိက္တယ္ ....
( ၃ )သူကအရက္ေသာက္ရင္ဘဲဥနဲ႔ျမည္ းလားေမးေတာ့ ........
က်ဳပ္က ၾကက္သြန္နီနဲ႔ျမည္းတယ္လုိ႔ေ ျဖလုိက္တာပါ ဘုရား .....
ထင္တဲ႕ အတုိင္းေျပာရရင္ သူတုိ႕ လဲ တရုတ္အရက္သမားေတြျဖစ္မယ္ " လုိ႕ မူးေ၀စြာန႔ဲေျပာလုိက္ရာ..
နန္းေတာ္ႀကီးတစ္ခုလုံးငုိအာ းထက္ ရယ္အားသန္ၾကေလေတာ့သတည္း။
တိန္ ( cr to fv )
ရီေမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ...
ကုိလုံ
ဟုိးေရွးေရွး အခါက တရုပ္ပညာရွိေတြဟာ ျမန္မာႏူိင္ငံကုိလာၿပီးျမန္
္
ဒီလုိနဲ႔ တစ္ခ်ိန္မွာ တရုတ္ေတြ ဟာ ျမန္မာႏူိင္ငံလာၿပီး ျမန္မာပညာရွိေတြနဲ႔ ပညာျပိဳင္ဖုိ႔ အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္တဲ့ ဘုရင္ထံမွာအေရးဆုိလာတယ္။
အဲဒီေခတ္ကဦးေပၚဦးလည္းမေပၚ
ျပိဳင္ရမည့္ပုံစံက တရုပ္ပညာရွိနဲ႔ ျမန္မာပညာရွိတုိ႔ ေပ ( ၂၀ ) အကြာမွာေနၿပီး
တရုပ္ပညာရွိက အမူအရာနဲ႔ေမးခြန္း( ၃ )ခုေမးမယ္။
ျမန္မာပညာရွိက ( ၃ ) ခုလုံးမွန္ေအာင္ေျဖႏူိင္ရမယ
ေျဖႏူိင္ရင္ ဆုေတြခ်ီးျမင့္ၿပီးဂုဏ္ျပဳမ
္
မေျဖႏူိင္ရင္ တရုပ္ပညာရွိေတြ ျမန္မာေတြထက္မ်ားစြာေတာ္ေၾက
၊
ကဲဘယ္လုိလုပ္ၾကမလဲ ဘုရင္ႀကီးလဲ စိတ္ညစ္ေနရၿပီ ။ဘယ္သူကျပိဳင္ဖုိ႔လြယ္မလဲ ။
လက္ဟန္ေျခဟန္နဲ႔ေမးတာကုိ ျမန္မာပညာရွိေတြလည္းမျပိဳင္
ေတာ္ေသးတယ္တရုပ္ပညာရွိေတြက(
ဘုရင္ႀကီးလည္းနန္းတြင္းထဲမွ
ႏူိင္ခဲ့ရင္ျမီဳ႕စားမင္းေပး
ရႈံးရင္ ေသဒဏ္ဆုိတာသိေနၾကတယ္ေလ။
ဒီလုိနဲ႔( ၆ ) ရက္ေရာက္လာတဲ့အထိျပိဳင္မဲ့လ
ဘုရင္ႀကီးကလူမရရင္ မင္းတုိ႔ထဲကတစ္ေယာက္ျပိဳင္ရ
မႈးမတ္တုိ႔လည္းဟုိေအာ္ဒီေအာ
္ လူႀကီးက ပိတ္ထားတဲ့မ်က္လုံး ကုိဖြင့္ၾကည့္ၿပီး " ေဟ့လူေတြအသံျပဲႀကီးနဲ႔မေအာ္
လုိ႔ေအာ္ေျပာလုိက္ေတာ့မႈးမတ
တေထာင္နဲ႔ေထာင္းမလုိ႔ လုပ္တုန္း အျခားမႈးမတ္တစ္ေယာက္က
" ေဟ့ေဟ့မလုပ္နဲ႔ ျပိဳင္မဲ့လူကသူဘဲရွိတာ ေခၚလာခဲ့ ေခၚခဲ့ "...လုိ႔ေျပာၿပီး တဲြၿပီးေခၚလာခဲ့ၾကတယ္။
ဘုရင္ႀကီးလဲမတက္ႏူိင္ဘူးလက္
ျပိဳင္မဲ့ေန႔မနက္မွာေရခ်ဳိး
္
ဒီလုိနဲ႔ျပိဳင္မဲ့အခ်ိန္ေရာ
( ၁ ) တရုပ္ပညာရွိက လက္ငါးေခ်ာင္းေထာင္ျပတယ္
ျမန္မာပညာရွိက လက္ဆယ္ေခ်ာင္းေထာင္ျပတယ္
တရုပ္ပညာရွိျပဳံးသြားတယ္ ဘုရင္ႀကီးကလန္႔သြားတယ္
( ၂ ) တရုပ္ပညာရွိက ရင္ဘတ္ပုတ္ျပတယ္
ျမန္မာပညာရွိကရင္ဘတ္နဲ႔ေက်ာ
တရုပ္ပညာရွိ ေခါင္းတစ္စပ္စပ္ညိတ္ၿပီးရယ္
( ၃ ) တရုပ္ပညာရွိက ဘဲဥေထာင္ျပတယ္
ျမန္မာပညာရွိက ၾကက္သြန္နီေထာင္ျပတယ္
တရုပ္ပညာရွိ လက္ခုတ္တီးၿပီး က်ဳပ္တုိ႔ ရႈံးပါၿပီလုိ႔ ၀န္ခံလုိက္ေတာ့ျမန္မာေတြဘက္
ဘယ္လုိမွထင္မထားၾကဘူးေလ။
တရုပ္ပညာရွိကဆုေတြခ်ီးျမင့္
ဘုရင္ႀကီးလဲ မေအာင့္ႏူိင္ေတာ့လုိ႔တရုပ္ပ
တရုပ္ပညာရွိက က်ဳပ္ေမးတာက
(၁) သင္တုိ႔ဘုရင္ငါးပါးသီလျမဲရဲ
သူက လက္ဆယ္ေခ်ာင္းေထာင္ၿပီး မင္းၾကင့္တရားဆယ္ပါးနဲ႔ညီတယ
(၂) သင္တုိ႔ဘုရင္ ျပည္သူေတြအေပၚ ရင္၀ယ္သားပမာထားရဲ႕လားလုိ႔ေ
သူက ေက်ာနဲ႔ရင္ပုတ္ၿပီးေခါင္းခါ
က်ဳပ္ေလ သူကေတာ္ေနေတာ့ ေနာက္ဆုံးတစ္ခုအခက္ဆုံးေမးလ
( ၃ ) ဒီကမၻာႀကီးကဘဲဥလုိလားလုိ႔ေမ
သူက ၾကက္သြန္နီေထာင္ျပတာ အရမ္းသေဘာၾကတာဘဲ သူကၾကက္သြန္နီလုိ အလႊာလုိက္ရွိတယ္ဆုိတဲ့သေဘာေ
က်ဳပ္တုိ႔ျပိဳင္လာတာၾကာၿပီ ဒီၾကမွရႈံးေတာ့တယ္ ကဲ က်ဳပ္တုိ႔ျပန္အုံးမယ္ဆုိၿပီ
ဘုရင္ႀကီးလဲအရက္သမားႀကီးကုိ
" ကဲ ေမာင္မင္း ခုျမိဳ႕စားၾကီးလဲျဖစ္ပီ ။မင္းရဲ အေျဖအရမ္းေတာ္တယ္...အေျဖကုိ
အရက္အေၾကာင္းဘဲသိတဲ႕အရက္သမာ
" ( ၁ )သူကက်ဳပ္ကုိအရက္ငါးပုလင္းေ
က်ဳပ္က ဆယ္ပုလင္းေသာက္ႏူိင္တယ္လုိ႔
( ၂ )သူကဆယ္ပုလင္းေသာက္ရင္ရင္ပတ
က်ဳပ္ကေက်ာေရာရင္ပါမပူဘူးလု
( ၃ )သူကအရက္ေသာက္ရင္ဘဲဥနဲ႔ျမည္
က်ဳပ္က ၾကက္သြန္နီနဲ႔ျမည္းတယ္လုိ႔ေ
ထင္တဲ႕ အတုိင္းေျပာရရင္ သူတုိ႕ လဲ တရုတ္အရက္သမားေတြျဖစ္မယ္ " လုိ႕ မူးေ၀စြာန႔ဲေျပာလုိက္ရာ..
နန္းေတာ္ႀကီးတစ္ခုလုံးငုိအာ
တိန္ ( cr to fv )
ရီေမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ...
ကုိလုံ
ဗမာကြ--(ဟာသ)
"ကမ ၻာ ေပၚမွာအၾကြားဆုံး ဆိုတဲ့လူမ်ဳိး"
အေမရိကန္လူမ်ဳိးရယ္ အဂၤလိပ္လူမ်ဳိးရယ္ ဗမာ လူမ်ဳိးရယ္
သံုးေယာက္ကေတြ ့ၾကပါေလေရာဗ်ာ။
ဘယ္သူက ဘယ္သူ ့ထက္ပိုၾကြားသလဲဆိုတာ ၿပိဳင္ၾကတာ။
အေမရိကန္လူမ်ဳိးက စၾကြားတယ္
ေဟ့ဒို ့အေမရိကန္ေတြကြ ေျခေထာက္တဖက္မပါပဲန့ဲ
ဧ၀ရတ္ေတာင္ေပၚတက္တာ နွစ္ခါရွိသြားၿပီးကြတဲ့…
အေမရိကန္ေတြၾကြားတာ…
အဂၤလိပ္ကလည္း ဘယ္ေနမလဲ Englishman ပဲ…
ေဟ့ မင္းတို ့အေမရိကန္ေတြေလာက္ေတာ့အခ်ဥ္ပါကြား…
ဒီမွာ ငါတို့အဂၤလိပ္ေတြက လက္နွစ္စလံုးမရွိဘူးကြ
အတၲလန္တိတ္ သမုဒၵရာ ကုိ ဟိုဖက္ထိပ္ ဒီဖက္ထိပ္ နွစ္ေခါက္ျဖတ္ကူးၿပီးသြားၿပီး
ဒါ အဂၤလိပ္ကြတ့ဲ။
အဲ့ဒီခ်ိန္မွာ ဗမာက ဘယ္ၿငိမ္ေနမလဲဗ်ာ… ခင္ဗ်ာတို ့အေမရိကန္ေတြ အဂၤလိပ္ေတြ
ေလာက္ေတာ့ သနားတယ္… အခ်ဥ္ပဲ…
ေဟ့ဗမာကြ ေခါငး္မရွိဘဲ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္လာတာ ဆယ့္ရွစ္နွစ္ရွိသြားၿပီ---
အေမရိကန္လူမ်ဳိးရယ္ အဂၤလိပ္လူမ်ဳိးရယ္ ဗမာ လူမ်ဳိးရယ္
သံုးေယာက္ကေတြ ့ၾကပါေလေရာဗ်ာ။
ဘယ္သူက ဘယ္သူ ့ထက္ပိုၾကြားသလဲဆိုတာ ၿပိဳင္ၾကတာ။
အေမရိကန္လူမ်ဳိးက စၾကြားတယ္
ေဟ့ဒို ့အေမရိကန္ေတြကြ ေျခေထာက္တဖက္မပါပဲန့ဲ
ဧ၀ရတ္ေတာင္ေပၚတက္တာ နွစ္ခါရွိသြားၿပီးကြတဲ့…
အေမရိကန္ေတြၾကြားတာ…
အဂၤလိပ္ကလည္း ဘယ္ေနမလဲ Englishman ပဲ…
ေဟ့ မင္းတို ့အေမရိကန္ေတြေလာက္ေတာ့အခ်ဥ္ပါကြား…
ဒီမွာ ငါတို့အဂၤလိပ္ေတြက လက္နွစ္စလံုးမရွိဘူးကြ
အတၲလန္တိတ္ သမုဒၵရာ ကုိ ဟိုဖက္ထိပ္ ဒီဖက္ထိပ္ နွစ္ေခါက္ျဖတ္ကူးၿပီးသြားၿပီး
ဒါ အဂၤလိပ္ကြတ့ဲ။
အဲ့ဒီခ်ိန္မွာ ဗမာက ဘယ္ၿငိမ္ေနမလဲဗ်ာ… ခင္ဗ်ာတို ့အေမရိကန္ေတြ အဂၤလိပ္ေတြ
ေလာက္ေတာ့ သနားတယ္… အခ်ဥ္ပဲ…
ေဟ့ဗမာကြ ေခါငး္မရွိဘဲ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္လာတာ ဆယ့္ရွစ္နွစ္ရွိသြားၿပီ---
ဦးွဇာဂနာ.....
ၾကဳံရဆုံရ သူရဲမ
ဒီေန႕ေတာ့
အမႈိက္ထဲ ေကာက္ရုိးလွည္းေမာင္းသြားသလို ေတာ္ေတာ္ သပြတ္အူက်တဲ့ေန႕ပဲ။
ဘယ့္ႏွယ့္ ေန႕ခင္းမြန္းတည့္ၾကီး လူႏွစ္ေထာင္ေလာက္ရွိတဲ့စက္ရုံမွာမွ
သူရဲဝင္ပူးေျခာက္ရတယ္လုိ႕။ ေျပာရင္းေတာင္ၾကက္သီးထတယ္။ ဒီလို ဒီလုိ--။
က်ဳပ္တုိ႕စက္ရုံက ေန႕ ၁၂ နာရီ ထမင္းစားဘုိ႕
၄၅ မိနစ္အနားေပးတယ္။ ထမင္းစားတာက ၁၅ မိနစ္ပဲၾကာေတာ့ က်န္တဲ့ နာရီဝက္ကို
တစ္ရုံလုံးျဖစ္သလုိ အိပ္ၾကတယ္ဗ်။ ဒါက ထုံးစံလုိျဖစ္ေနျပီ။ အဲဒီအခ်ိန္
စက္ရုံထဲ လူ ၂၀၀၀ ရွိမွန္းေတာင္သိမွာမဟုတ္ဘူး။ မီးကလည္း ပိတ္ထား။
အိပ္ေနၾကတာ အပ္က်သံေတာင္ၾကားေလာက္တယ္။ အဲဒီလုိ ျငိမ္ေနတုန္း ---
``မလြတ္ေတာ့ဘူး ေျပးးး ေျပးးး ေျပးးး``
ဆုိျပီး အခန္းခြဲတစ္ခုထဲက ဝန္ထမ္း သုံးေယာက္ေလာက္ ငယ္သံပါေအ ာင္ေအာ္ျပီး ေျပးထြက္လာပါေရာ။ က်န္တဲ့အိပ္ေနတဲ့သူေတြလည္း ဘာမသိညာမသိ အလုအယက္ထြက္ေျပးၾကတယ္။ ဘာျဖစ္တာလဲ ေအာ္ေမးေတာ့ မသိဘူးတဲ့။ သူမ်ားေျပးလုိ႕ေျပးတာတဲ့။ မီးလန္႕ရေအာင္လည္း မီးက အားလုံးပိတ္ထားတာ(ပ်က္ေနတာ/မီးစက္မေမာင္းရေသး) ။ ဒါနဲ႕ မလုိအပ္တဲ့ထိခို္က္ဒဏ္ရာမရေအာင္ ထိမ္းသိမ္းဘရိတ္အုပ္ရင္း အေၾကာင္းရင္းမွန္ ဘာလဲစုံစမ္းၾကည့္ေတာ့ ဒီလုိတဲ့ဗ်--
``သမီးတုိ႕ အခုလုပ္ေနတဲ့ အခန္းရဲ႕ တစ္ဖက္ခန္းမွာ သူရဲမ ရွိတယ္ဆရာ။ အဲဒါကို သမီးတို႕ ခဏခဏေတြ႕တယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕က မယုံဘူး။ သမီးတုိ႕ Leader ဆိုရင္ အဲဒီသူရဲမက လက္ဝါးၾကီးနဲ႕ အိပ္ေနတုန္းရို္က္တာ တင္ပါးမွာ လက္ဝါးရာၾကီးေတာင္ထင္တယ္။ နာလြန္းလုိ႕ ငိုလုိ္က္တာ ေရမန္းေတြတုိက္ရေသးတယ္။ မေန႕ကလည္း အိပ္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ ထုိင္ေနတာကို သမီးတုိ႕ျမင္တယ္ဆရာ။ တစ္ခါလည္း မနက္အေစာၾကီး တင္ပါးလႊဲထုိင္ေနတာ ေတြ႕ဘူးတယ္``
``အဲဒါ ငါလည္း မသိရပါလား``
``ဆရာ့ကိုမေျပာျဖစ္တာ ဒီေန႕လည္း သမီးတို႕ ၃ ေယာက္ မအိပ္ခ်င္လုိ႕ သူရဲေၾကာင္း ေျပာေနတုနး္ တစ္ဖက္ခန္းက အိပ္ေနတဲ့ ေကာင္မေလး ရုတ္တရက္ ထလာျပီး လက္ၾကီးကလည္း လည္ပင္းညွစ္ေတာ့မယ့္ပုံ လူေသလက္ၾကီးပုံနဲ႕ မ်က္လုံးၾကီး နီျပီး ေဒါသနဲ႕ `` နင္တုိ႕ ငါ့အေၾကာင္း ဘာလုိ႕ေျပာေနတာလဲ`` လုိ႕ အခန္းဝလာရပ္ျပီးေျပာတယ္ဆရာ``
``အဲဒီေကာင္မေလးက ေနာက္တာမဟုတ္လား``
``ဘယ္က ေနာက္ရမွာလဲဆရာရယ္ တစ္ေန႕လုံးလုိေနေတာင္ စကားတစ္ခြန္းမေျပာတဲ့ ေကာင္မေလးပါ အရွက္အေၾကာက္ၾကီးတယ္ ခုေတာင္ လူေတြဝိုင္းေမးေနလုိ႕ သူ႕မွာမေနတတ္ဘူး``
``အင္း ဆက္ေျပာပါဦး``
``ဒါနဲ႕ သမီးလည္း လည္ပင္းက ပရိတ္ၾကိဳးကို အျမန္ျဖဳတ္ျပီး သူ႕လက္ကို ရိုက္ခ်လိုက္တာ သူလည္း ေနာက္ျပန္လဲ သမီးလည္း ေနာက္ျပန္လဲသြားတယ္ ေနာက္ သူကျပန္အထ သမီးတို႕လည္း ေၾကာက္ျပီး တံခါးတြန္းဖြင့္ျပီး ေအာ္ေျပးလုိ႕ လူေတြ လန္႕ျပီးေရာေျပးကုန္ၾကတာ``
ေအာ္ အဲဒီေကာင္မေလး ေခၚစမ္းပါဦး။ (သူေရာက္လာျပီး)
နင္အခုျဖစ္သြားတာေတြသိလား။ အိပ္မက္ေတြေရာ မက္ေသးလား။
``သမီး ဘာမွ မသိဘူး သမီးအခန္းထဲမွာ အိပ္ေနတာ ႏိုးေတာ့ ေဆးခန္းထဲေရာက္ေနေရာ အဲဒါပဲသိတယ္``
တိန္။။။။
(မွတ္ခ်က္ ။ ။ဒီေန႕ ၂၉-၆-၁၃ စေနေန႕ ျဖစ္္ရပ္မွန္)
ေဆးခန္းထဲ သယ္တုန္းက လက္ေကြးပုံစံၾကီးနဲ႕ လူ ၇ေယာက္ေလာက္ဝိုင္းမ ပို႕ရတယ္ ေတာ္ေတာ္ေလးတယ္ဆုိပဲ)
``မလြတ္ေတာ့ဘူး ေျပးးး ေျပးးး ေျပးးး``
ဆုိျပီး အခန္းခြဲတစ္ခုထဲက ဝန္ထမ္း သုံးေယာက္ေလာက္ ငယ္သံပါေအ ာင္ေအာ္ျပီး ေျပးထြက္လာပါေရာ။ က်န္တဲ့အိပ္ေနတဲ့သူေတြလည္း ဘာမသိညာမသိ အလုအယက္ထြက္ေျပးၾကတယ္။ ဘာျဖစ္တာလဲ ေအာ္ေမးေတာ့ မသိဘူးတဲ့။ သူမ်ားေျပးလုိ႕ေျပးတာတဲ့။ မီးလန္႕ရေအာင္လည္း မီးက အားလုံးပိတ္ထားတာ(ပ်က္ေနတာ/မီးစက္မေမာင္းရေသး) ။ ဒါနဲ႕ မလုိအပ္တဲ့ထိခို္က္ဒဏ္ရာမရေအာင္ ထိမ္းသိမ္းဘရိတ္အုပ္ရင္း အေၾကာင္းရင္းမွန္ ဘာလဲစုံစမ္းၾကည့္ေတာ့ ဒီလုိတဲ့ဗ်--
``သမီးတုိ႕ အခုလုပ္ေနတဲ့ အခန္းရဲ႕ တစ္ဖက္ခန္းမွာ သူရဲမ ရွိတယ္ဆရာ။ အဲဒါကို သမီးတို႕ ခဏခဏေတြ႕တယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕က မယုံဘူး။ သမီးတုိ႕ Leader ဆိုရင္ အဲဒီသူရဲမက လက္ဝါးၾကီးနဲ႕ အိပ္ေနတုန္းရို္က္တာ တင္ပါးမွာ လက္ဝါးရာၾကီးေတာင္ထင္တယ္။ နာလြန္းလုိ႕ ငိုလုိ္က္တာ ေရမန္းေတြတုိက္ရေသးတယ္။ မေန႕ကလည္း အိပ္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ ထုိင္ေနတာကို သမီးတုိ႕ျမင္တယ္ဆရာ။ တစ္ခါလည္း မနက္အေစာၾကီး တင္ပါးလႊဲထုိင္ေနတာ ေတြ႕ဘူးတယ္``
``အဲဒါ ငါလည္း မသိရပါလား``
``ဆရာ့ကိုမေျပာျဖစ္တာ ဒီေန႕လည္း သမီးတို႕ ၃ ေယာက္ မအိပ္ခ်င္လုိ႕ သူရဲေၾကာင္း ေျပာေနတုနး္ တစ္ဖက္ခန္းက အိပ္ေနတဲ့ ေကာင္မေလး ရုတ္တရက္ ထလာျပီး လက္ၾကီးကလည္း လည္ပင္းညွစ္ေတာ့မယ့္ပုံ လူေသလက္ၾကီးပုံနဲ႕ မ်က္လုံးၾကီး နီျပီး ေဒါသနဲ႕ `` နင္တုိ႕ ငါ့အေၾကာင္း ဘာလုိ႕ေျပာေနတာလဲ`` လုိ႕ အခန္းဝလာရပ္ျပီးေျပာတယ္ဆရာ``
``အဲဒီေကာင္မေလးက ေနာက္တာမဟုတ္လား``
``ဘယ္က ေနာက္ရမွာလဲဆရာရယ္ တစ္ေန႕လုံးလုိေနေတာင္ စကားတစ္ခြန္းမေျပာတဲ့ ေကာင္မေလးပါ အရွက္အေၾကာက္ၾကီးတယ္ ခုေတာင္ လူေတြဝိုင္းေမးေနလုိ႕ သူ႕မွာမေနတတ္ဘူး``
``အင္း ဆက္ေျပာပါဦး``
``ဒါနဲ႕ သမီးလည္း လည္ပင္းက ပရိတ္ၾကိဳးကို အျမန္ျဖဳတ္ျပီး သူ႕လက္ကို ရိုက္ခ်လိုက္တာ သူလည္း ေနာက္ျပန္လဲ သမီးလည္း ေနာက္ျပန္လဲသြားတယ္ ေနာက္ သူကျပန္အထ သမီးတို႕လည္း ေၾကာက္ျပီး တံခါးတြန္းဖြင့္ျပီး ေအာ္ေျပးလုိ႕ လူေတြ လန္႕ျပီးေရာေျပးကုန္ၾကတာ``
ေအာ္ အဲဒီေကာင္မေလး ေခၚစမ္းပါဦး။ (သူေရာက္လာျပီး)
နင္အခုျဖစ္သြားတာေတြသိလား။ အိပ္မက္ေတြေရာ မက္ေသးလား။
``သမီး ဘာမွ မသိဘူး သမီးအခန္းထဲမွာ အိပ္ေနတာ ႏိုးေတာ့ ေဆးခန္းထဲေရာက္ေနေရာ အဲဒါပဲသိတယ္``
တိန္။။။။
(မွတ္ခ်က္ ။ ။ဒီေန႕ ၂၉-၆-၁၃ စေနေန႕ ျဖစ္္ရပ္မွန္)
ေဆးခန္းထဲ သယ္တုန္းက လက္ေကြးပုံစံၾကီးနဲ႕ လူ ၇ေယာက္ေလာက္ဝိုင္းမ ပို႕ရတယ္ ေတာ္ေတာ္ေလးတယ္ဆုိပဲ)
Wednesday, June 26, 2013
ဆဲမွျဖစ္မယ့္ စာ
ဆဲမွ ျဖစ္တဲ့ ကိစၥေလးတခု ဖတ္ဘူးတယ္
ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚမွာ ေရာင္စံုသူပုန္ေတြ ၀ိုင္းေနေတာ့၊ ဖ်ာပံုလား ျမိဳ ့ကိုစီးေတာ့မယ္၊ ေငြတိုက္ကိုလဲ ေဖါက္ေတာ့မယ္၊ ျမို ့ကိုလဲ လုေတာ့မယ္
အဲဒီမွာ ဗိုလ္စိန္မွန္က (ေနာက္ေတာ့ ဗိုလ္မႈးစိန္မွန္ က်ဆံုး) ေငြတိုက္ကို အရင္ေဖါက္ပလိုက္တယ္၊
ၿပီး အရပ္သားေတြကို ေငြ၃၀၀ ရိုင္ဖယ္တလက္၊ က်ဥ္ဆံေပးၿပီးေတာ့ အေရးေပၚကာကြယ္ေရးတပ္ဖြဲ ့ၿပီး သူပုန္ေတြကိုခံခ်တယ္
တိုက္ပြဲက်တဲ့လူေတြကို ခ်က္ျခင္း မိသားစုေတြကို ေထာက္ပံ့ေၾကး ထုတ္ေပးေတာ့ ရြတ္ရြတ္ခၽြံခၽြံ တိုက္ၾကတာေပါ့။
ဒါနဲ ့ပဲ ျမိဳ ့ကမက်ေတာ့ဘူး သူပုန္ေဘးကေန (သူပုန္စီးၿပီး ျပသနာမ်ဳိးစံုတက္မဲ့ေဘးကေရာ) လြတ္သြားတယ္၊
မၾကာမွီမွာပဲ ဗိုလ္စိန္မွန္ဆီကို ျပည္ထဲေရးဌာနက စာတေစာင္ပို ့လာတယ္
လူႀကီးမင္း ----ေငြတိုက္မွ ထုတ္ယူသြားေသာ အစိုးရပိုင္ေငြ သိန္း---ဆယ္အတြက္ မည္သို ့မည္ပံု သံုးစြဲခဲ့သည္ကို ရွင္းတမ္းေပးပို ့ပါ၇န္တဲ့။
ဗိုလ္စိန္မွန္ျပန္ပို ့တဲ့ ရွင္းတမ္းက တပ္မေတာ္မွာ နာမည္ႀကီးက်န္ခဲ့တယ္
စာရြက္ပိုင္းေလးမွာေရးေပးၿပီး လက္မွတ္ထိုးေပးလိုက္တာ
ရီးရီးရီး
အဲဒါေတြ အသံုးျပဳသည္ ရီး
ပံု
စိန္မွန္ တဲ့
ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚမွာ ေရာင္စံုသူပုန္ေတြ ၀ိုင္းေနေတာ့၊ ဖ်ာပံုလား ျမိဳ ့ကိုစီးေတာ့မယ္၊ ေငြတိုက္ကိုလဲ ေဖါက္ေတာ့မယ္၊ ျမို ့ကိုလဲ လုေတာ့မယ္
အဲဒီမွာ ဗိုလ္စိန္မွန္က (ေနာက္ေတာ့ ဗိုလ္မႈးစိန္မွန္ က်ဆံုး) ေငြတိုက္ကို အရင္ေဖါက္ပလိုက္တယ္၊
ၿပီး အရပ္သားေတြကို ေငြ၃၀၀ ရိုင္ဖယ္တလက္၊ က်ဥ္ဆံေပးၿပီးေတာ့ အေရးေပၚကာကြယ္ေရးတပ္ဖြဲ ့ၿပီး သူပုန္ေတြကိုခံခ်တယ္
တိုက္ပြဲက်တဲ့လူေတြကို ခ်က္ျခင္း မိသားစုေတြကို ေထာက္ပံ့ေၾကး ထုတ္ေပးေတာ့ ရြတ္ရြတ္ခၽြံခၽြံ တိုက္ၾကတာေပါ့။
ဒါနဲ ့ပဲ ျမိဳ ့ကမက်ေတာ့ဘူး သူပုန္ေဘးကေန (သူပုန္စီးၿပီး ျပသနာမ်ဳိးစံုတက္မဲ့ေဘးကေရာ) လြတ္သြားတယ္၊
မၾကာမွီမွာပဲ ဗိုလ္စိန္မွန္ဆီကို ျပည္ထဲေရးဌာနက စာတေစာင္ပို ့လာတယ္
လူႀကီးမင္း ----ေငြတိုက္မွ ထုတ္ယူသြားေသာ အစိုးရပိုင္ေငြ သိန္း---ဆယ္အတြက္ မည္သို ့မည္ပံု သံုးစြဲခဲ့သည္ကို ရွင္းတမ္းေပးပို ့ပါ၇န္တဲ့။
ဗိုလ္စိန္မွန္ျပန္ပို ့တဲ့ ရွင္းတမ္းက တပ္မေတာ္မွာ နာမည္ႀကီးက်န္ခဲ့တယ္
စာရြက္ပိုင္းေလးမွာေရးေပးၿပီး လက္မွတ္ထိုးေပးလိုက္တာ
ရီးရီးရီး
အဲဒါေတြ အသံုးျပဳသည္ ရီး
ပံု
စိန္မွန္ တဲ့
ဗိုလ္ခ်ဳပ္အမွတ္တရ
ခဏခဏအသတ္ခံရတယ္၊ ဘယ္ေတာ့မွ မေသဘူး။
ေဟာဒီျမိဳ႕ကေလးမွာ ...
တည္းခိုခန္းေတြ ဘာျပဳလို႔ မရွိတာတုန္း ။
အျမန္လမ္းမၾကီးက ဘာျပဳလို႔ မျဖတ္တာတုန္း ။
ဘူတာရံုကေလးက ဘာျပဳလို႔ စုတ္ျပတ္ေနတာတုန္း ။
ဘာျပဳေနတာတုန္း ၊ ဘာကို ျပဳေနတာတုန္း ၊ ဘာေတြကို ျပဳေနၾကတာတုန္း ၊
ျပဳျခင္းဟာ မရွင္းမလင္း ...... ။
သဲေခ်ာင္းၾကီးကေန ကုန္းရုန္းတက္၊ ခ်ံဳေတြ ၾကားမွာ ဆိုင္းဘုတ္ကေလးေတြ႔မယ္။
ေျပာခ်င္တာက ...
ခ်ံဳေတြ ကြယ္ထားတယ္ ဆိုင္းဘုတ္ကို
မကြယ္နိုင္ဘူး သမိုင္းကို ... အဲ့လို။
ဒါဟာ လူထူးလူဆန္း တစ္ေယာက္ကို ငံုထားတဲ့ ျမိဳ႕ေပါ့ ။
မေကာင္းတာလုပ္သူေတြ ေစာင့္ေရွာက္ခံရျပီး
ေကာင္းတာလုပ္သူေတြ ေစာင့္ၾကည္႔ခံရတဲ့ ေခတ္မွာ စနစ္မွာ
အမွန္တရားကို သူ႔ဆီက အေမြရတယ္။
''ေမာင္ဖာ ... မင့္သားဟာ ဆူဆူပူပူနဲ႔ အက်ိဳးေပးမဲ့ သားပဲ'' တဲ႔ ..
လူၾကီးသူမေတြ မွန္းတာ မမွားခဲ့ဘူး ။
အသက္(၂၀)မွာ စာမူေတြကို ဒိုင္ခံဖတ္၊ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္အတြက္ ေက်ာင္းထြက္ခဲ့တဲ့ သူ႔ကို
အခုေတာ့ ညလံုးေပါက္ အရက္ဆိုင္ေတြ ၊ ဂိမ္းဆိုင္ေတြက ခနဲ႔တဲ့တဲ့ ျပဳံးတယ္။
ရည္းစားစကား မေျပာရဲလို႔ ေဆးရံုေပၚက ဆင္းေျပးတဲ့ သူ႔ကို
''အခ်ိန္ပိုင္း တည္းခိုနိုင္သည္'' ဆိုတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္က လက္ညိႈးထိုးျပီး ရယ္တယ္။
သမီးကေလး ခမည္း ေပးဖို႔ ေရႊကေလး တစ္ပဲ၊တစ္မူး အတြက္
နယ္ျမိဳ႕ေလးဆီ ျပန္တက္၊ အေမြေတာင္းတဲ့သူ႕ကို
လက္မွတ္တစ္ခ်က္ထိုး သိန္းငါးေထာင္ ဆိုသူေတြက မ်က္စိတစ္ဖက္မွိတ္ ေျပာင္ျပတယ္။
ေရႊဘိုက အျငိမ့္မင္းသမီး ညိဳညိဳစိန္နဲ႔ အေတြ႔၊ စာရိတၱသတိၱကို လွစ္ခနဲအျပ
''က်ဳပ္မွာ ကာမပိုင္နဲ႔ ဗ်'' တဲ႔ ။
ဒါကို ေကာင္မေလးတစ္သုိက္ ရင္ဘတ္ထဲ ေဒၚလာေတြ ထိုးညွပ္ထည္႔ေပးေနသူက
လက္ခုပ္လက္၀ါး တီးျပီး ေလွာင္တယ္။
သူက ရံုးသြားရင္း ကားေပၚကဆင္း လမ္းေဘးမွာ အေၾကာ္စားေတာ့
အထူးယာဥ္တန္းနဲ႔ တိုက္ပစ္လိုက္သူက ေသသြားတဲ့ ဆိုက္ကားသမား မိသားစုကို တရားစြဲတယ္။
သူက နိုင္ငံအေၾကာင္းစဥ္းစားရင္း ဆံပင္ညွပ္မျပီးခင္ ထထြက္သြားေတာ့
''ညီမေလး .. ေရစံုမီးစံုျပဳစုေပးကြာ ၊ မုန္႔ဖိုးေပးမယ္'' ဆိုသူက
မ်က္လံုးမွိတ္ရင္း မထီမဲ့ျမင္လုပ္တယ္။
တစ္ဆင့္ခံနဲ႔ ေျပာတဲ့ ရည္းစားစကားက
'''က်ဳပ္မွာ အခ်ိန္မရွိဘူး ၊ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ၾကိဳးပမ္းရဦးမယ္ ၊ က်ဳပ္ေမတၱာကို ျမန္ျမန္တံု႔ျပန္ဗ်ာ''' တဲ့ ။
ပထမေတာ့
ရယ္ခ်င္စရာၾကီး / ျပံဳးခ်င္စရာၾကီး / သေဘာက်ခ်င္စရာၾကီး / အားနာခ်င္စရာၾကီး / အူယားခ်င္စရာၾကီး ။
ေနာက္ေတာ့
မဲ့ခ်င္စရာၾကီး / ေလးစားခ်င္စရာၾကီး / ငိုခ်င္စရာၾကီး / ၾကည္ညိဳခ်င္စရာၾကီး / ရင္ထဲ ဆို႔ခ်င္စရာၾကီး ။
၃၂ နွစ္သားကေလးဟာ ...
နႈတ္ခမ္းေမြႊး ေပါက္မသြားဘူး၊ က်ည္ဆန္ ၁၃ ေတာင့္ရသြားတယ္။
အ၀တ္အစားေကာင္းေကာင္း မရွိဘူး၊ ေသြးအိုင္ထဲ လဲ ေနတယ္။
ဗိုက္မရႊဲသြားဘူး၊ ဗိုက္ရႊဲၾကီးေတြက မနာလိုတယ္။
ခဏခဏ အသတ္ခံရတယ္ / ဘယ္ေတာ့မွ မေသဘူး ။
သတ္ကြင္းေနရာ ( ေငြစကၠဴ ၊ နံရံေပၚ ၊ သီခ်င္းထဲ ၊ စာအုပ္ထဲ ၊ ပန္းခ်ီထဲ ၊ နွလံုးသားထဲ ) ။
''က်ဳပ္နဲ႔ ကိုယ္က်င့္တရားခ်င္း ယွဥ္ခ်င္တဲ့လူ လာဗ်ာ'' တဲ့ ..
၉၇ နွစ္နွစ္ ရွိျပီ .. ။ ေခတ္ ( ၄ ) ေခတ္ေလာက္ရွိျပီ .. ။
ဘယ္သူမွ တုပ္တုပ္မလႈပ္ရဲေသးဘူး ။
မလႈပ္ရဲေသးဘူး ၊ ျမဳပ္ေနတုန္း
မလႈပ္၀ံ့ေသးဘူး ၊ ျမဳပ္ေနတုန္း
မလႈပ္ၾကေသးဘူး ၊ ျမဳပ္ေနတုန္း
လႈပ္ဖို႔ မၾကိဳးစားဘူး ၊ ျမဳပ္ေနတုန္း
လႈပ္ေလ ျမဳပ္ေလ မဟုတ္
ငါတို႔ဟာ မလႈပ္ေလ ေအာက္ဆံုးထိ စံုးစံုးျမဳပ္ေလေပါ့ ။
က်ဳပ္တို႔ဟာ ရာဇ၀င္မွာ အဆဲခံရမဲ့ လူစားေတြလား
ရာဇ၀င္မွာ အေရးခံရမဲ့ လူစားေတြလား
မ်က္ရည္ေတြေတြ က်ရင္း ျပန္စဥ္းစား ..
အပၸမာေဒန ဘိကၡေ၀ သမၸာေဒထ
တိုင္းရင္းသား အေပါင္းတို႔ မေမ့မေလ်ာ့ ၾကကုန္နွင့္
သတိတရား နဲ႔ ျပည္႔စံုၾကကုန္ ။
ဟိန္း (17.7.2012)
ေအးခ်မ္းမြန္ Credit To >Helen Ayekyaw < Thank
Tuesday, June 25, 2013
ကံဆိုးသူ(ဟာသ)
ကံဆုိးသူ
ေမာင္ေအာင္ေမာင္း တစ္ေယာက္ အရက္ဆုိင္ မွ အရက္တစ္ခြက္ကုိ ေရွ႕တြင္ ခ်ထားပီး ငူငူၾကီးထုိင္ေန၏။
ခဏၾကာေသာအခါ ျမိဳ႕ခံလူမုိက္ မဲလုံးၾကီး ဆုိင္အတြင္း၀င္လာ၏။ပီးေနာက္ ေမာင္ေအာင္ေမာင္းေရွ႕က အရက္ခြက္ကုိ လုယူပီး ေသာက္ခ်လုိက္သည္။
ေမာင္ေအာင္ေမာင္း က မဲလုံးၾကီးကုိ ေတြေတြၾကည္႕ပီး မ်က္ရည္မ်ား တသြင္သြင္ က်လာေလ၏။
လူမုိက္မဲလုံးၾကီး။ ။ေဟ႕ေကာင္ ဘာလုိ႕ငုိေနတာလဲ။ မင္းက အရက္လုေသာက္တာ ကုိ မေက်နပ္ဖူးလား။
လာ ေလ...မေက်နပ္ရင္ မင္းနဲ႕ ငါ တေယာက္ခ်င္းခ်မယ္။ေသသြားမယ္...ေ တာက္။
ေမာင္ေအာင္ေမာင္း။ ။မခ်ခ်င္ပါဖူးကြာ။ငါ႕ဘ၀ကုိ ငါ စိတ္ပ်က္လုိ႕ပါ။
လူမုိက္မဲလုံးၾကီး။ ။ဘာစိတ္ပ်က္ေနတာလဲ။ေျပာစမ္း ေဟ႕ေကာင္။ဒုန္း( ခုံထုသံ)
ေမာင္ေအာင္ေမာင္း။ ။ငါ႕ကုိ ဒီေန႕ သေဌးက အလုပ္ထုတ္လုိက္လုိ႕ကြ။
အလုပ္ျပဳတ္လုိ႕ အိမ္ျပန္မယ္လုပ္ေတာ႕ ကားပါကင္မွာ ရပ္ထားတဲ႕ ငါ႕ကားက ေပ်ာက္ေနတယ္။
ပုိက္ဆံအိတ္က ကားထဲပါသြားလုိ႕ အိ္မ္ကုိ လမ္းေလွ်ာက္ျပန္ခဲ႕ရတယ္။
အိမ္ေရာက္ေတာ႕ ငါ႕ကုိ အေဖ က လက္သီးနဲ႕ထုိးတယ္။
ထြက္ေျပးေတာ႕ အိမ္က ေခြးက လန္႔ပီး ငါ႕ကုိလုိက္ကုိက္တယ္။
ေခြးရန္က လြတ္ေတာ႕ အရွိန္မထိမ္းနုိင္ပဲ လမ္းေဘးက ဓါတ္တုိင္နဲ႕ ၀င္ေဆာင္႕တယ္။ဒီေလာက္ေတာင္ျဖစ္လ ွတာဆုိပီး...
၀င္ေဆာင္႕တဲ႕ ဓါတ္တုိင္ ေနာက္က ဒီအရက္ဆုိင္ထဲ၀င္လာတယ္။ ေသခ်င္လုိ႕ အရက္ထဲ အဆိပ္ထဲ႕ပီးေသာက္မလုိ႕ ဟာ
မေသခင္ေလး သရဏဂုံတင္ေနတုန္း ခု မင္းက အဆိပ္ခတ္ထားတဲ႕ ငါ႕အရက္ကုိ လုေသာက္တယ္...ေလ..။
ငါဟာ တကယ္႕ကုိ ေတာ္ေတာ္ကံဆုိးတာပဲ။ေသခ်င္တာေတာ င္မေသရဖူး..ကြာ....။
လူမုိက္မဲလုံး။ ။ဂစ္္.......ဂစ္......
တိန္
ရီေမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ.....
Lon Ely.......
ကံဆုိးသူ
ေမာင္ေအာင္ေမာင္း တစ္ေယာက္ အရက္ဆုိင္ မွ အရက္တစ္ခြက္ကုိ ေရွ႕တြင္ ခ်ထားပီး ငူငူၾကီးထုိင္ေန၏။
ခဏၾကာေသာအခါ ျမိဳ႕ခံလူမုိက္ မဲလုံးၾကီး ဆုိင္အတြင္း၀င္လာ၏။ပီးေနာက္ ေမာင္ေအာင္ေမာင္းေရွ႕က အရက္ခြက္ကုိ လုယူပီး ေသာက္ခ်လုိက္သည္။
ေမာင္ေအာင္ေမာင္း က မဲလုံးၾကီးကုိ ေတြေတြၾကည္႕ပီး မ်က္ရည္မ်ား တသြင္သြင္ က်လာေလ၏။
လူမုိက္မဲလုံးၾကီး။ ။ေဟ႕ေကာင္ ဘာလုိ႕ငုိေနတာလဲ။ မင္းက အရက္လုေသာက္တာ ကုိ မေက်နပ္ဖူးလား။
လာ ေလ...မေက်နပ္ရင္ မင္းနဲ႕ ငါ တေယာက္ခ်င္းခ်မယ္။ေသသြားမယ္...ေ
ေမာင္ေအာင္ေမာင္း။ ။မခ်ခ်င္ပါဖူးကြာ။ငါ႕ဘ၀ကုိ ငါ စိတ္ပ်က္လုိ႕ပါ။
လူမုိက္မဲလုံးၾကီး။ ။ဘာစိတ္ပ်က္ေနတာလဲ။ေျပာစမ္း ေဟ႕ေကာင္။ဒုန္း( ခုံထုသံ)
ေမာင္ေအာင္ေမာင္း။ ။ငါ႕ကုိ ဒီေန႕ သေဌးက အလုပ္ထုတ္လုိက္လုိ႕ကြ။
အလုပ္ျပဳတ္လုိ႕ အိမ္ျပန္မယ္လုပ္ေတာ႕ ကားပါကင္မွာ ရပ္ထားတဲ႕ ငါ႕ကားက ေပ်ာက္ေနတယ္။
ပုိက္ဆံအိတ္က ကားထဲပါသြားလုိ႕ အိ္မ္ကုိ လမ္းေလွ်ာက္ျပန္ခဲ႕ရတယ္။
အိမ္ေရာက္ေတာ႕ ငါ႕ကုိ အေဖ က လက္သီးနဲ႕ထုိးတယ္။
ထြက္ေျပးေတာ႕ အိမ္က ေခြးက လန္႔ပီး ငါ႕ကုိလုိက္ကုိက္တယ္။
ေခြးရန္က လြတ္ေတာ႕ အရွိန္မထိမ္းနုိင္ပဲ လမ္းေဘးက ဓါတ္တုိင္နဲ႕ ၀င္ေဆာင္႕တယ္။ဒီေလာက္ေတာင္ျဖစ္လ
၀င္ေဆာင္႕တဲ႕ ဓါတ္တုိင္ ေနာက္က ဒီအရက္ဆုိင္ထဲ၀င္လာတယ္။ ေသခ်င္လုိ႕ အရက္ထဲ အဆိပ္ထဲ႕ပီးေသာက္မလုိ႕ ဟာ
မေသခင္ေလး သရဏဂုံတင္ေနတုန္း ခု မင္းက အဆိပ္ခတ္ထားတဲ႕ ငါ႕အရက္ကုိ လုေသာက္တယ္...ေလ..။
ငါဟာ တကယ္႕ကုိ ေတာ္ေတာ္ကံဆုိးတာပဲ။ေသခ်င္တာေတာ
လူမုိက္မဲလုံး။ ။ဂစ္္.......ဂစ္......
တိန္
ရီေမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ.....
Lon Ely.......
အေဖတစ္ေယာက္ရဲ႕ခံစားခ်က္
သံစဥ္မ်ားႏွင္႔ကမာၻ (ဦးဘုန္း-ဓာတု)
က်ဳပ္တို႔ဖခင္ေတြကသားသမီးေတြကိုဘယ္ေတာ့မွေျပာမထြက္တဲ့စကားေတြ
ရွိတယ္......က်ဳပ္ေျပာျပမယ္......"
ကိုစံရိုးေျပာတဲ့စကားေတြကသားသမီးေတြအတြက္မွတ္သားထိုက္သည္.....။သူ႕ရင္ဘတ္ၾကီးႏွင့္ရင္းရ်္ေျပာသည့္စကားမ်ား
ျဖစ္သည္.......။သူသည္(၈)တန္းမွ်သာေက်ာင္းေနဖူးသူျဖစ္သည္.....။သို႔ေသာ္ဖခင္တစ္ေယာက္၏ခံစားခ်က္ႏွင့္ေမတၱာတရား
သည္အားလံုးမတူတူပင္ျဖစ္မည္ဟုကြ်န္ေတာ္ထင္ေလသည္......။သူ႔စကားမ်ားကိုကြ်န္ေတာ္ရင့္ႏွင့္အမွ်ခံစားခဲ့ရသည္.........။
သူေျပာတာေတြကိုကြ်န္ေတာ္ကတစ္ဆင့္ေဖာက္သည္ခ်ျပသူသာျဖစ္သည္.......။
"သားသမီးေတြအိမ္ျပန္လာတိုင္းက်ဳပ္ကဧည့္ခန္းထဲမွာထိုင္ေနတယ္.......သူ႔
အေမကိုမျမင္ေတာ့..အေမေရာလို႔ေမးၾကတယ္...။သူ႔အေမငုတ္တုတ္ထိုင္ေန
တဲ့အခါၾကေတာ့ ..အေဖေရာလို႔မေမးၾကဘူး.....က်ဳပ္ခံစားရတယ္ဗ်ာ........။"
"မေတြးမိၾကလို႔ပါ....သားသမီးေတြကေက်ာင္းလိုက္ပို႔ေပးတဲ့သူတို႔အေမ
ကိုေတာ့ခ်စ္လိုက္ၾကတာ....။က်ဳပ္ကေက်ာင္းလိုက္ပို႔မေပးႏိုင္ေတာ့....
က်ဳပ္ကသူတို႔ကိုမခ်စ္ဘူးလို႔ထင္ၾကေရာ....။က်ဳပ္ကလည္းအလုပ္ကို
အေစာၾကီးသြားရတယ္ေလ....။ဘယ္လိုလုပ္ျပီးပို႔ခ်ိန္ရမွာလည္း..........။
ဒီေတာ့က်ဳပ္ေျပာခ်င္တယ္....။ဒီမယ္....သားတို႔သမီးတို႔...မင္းတို႔ေက်ာင္း
သြားဖို႔စီးေနတဲ့စက္ဘီးကဒီေကာင္ၾကီး၀ယ္ေပးထားတာပါ....။ခက္တယ္
ဗ်ာ....မၾကည့္တတ္မျမင္တတ္တဲ့သူေတြကိုၾကည့္တတ္ျမင္တတ္ေအာင္
ေျပာရတာကိုယ္ရည္ေသြးသလိုျဖစ္ျဖစ္ေနတယ္.....။သူတို႔ကိုမေျပာခ်င္
ဘူးဗ်ာ............."
"ဒီမယ္.....ေသေသခ်ာခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ၾကစမ္းပါ...။သားသမီးေတြရဲ႔ပါးစပ္ထဲ
ကိုထမင္းခြံ႕ေကြ်းတဲ့အေမ....ထမင္းပန္းကန္ထဲကိုထမင္းခူးေပးတဲ့အေမ.....
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲတကုပ္ကုပ္နဲ႕အလုပ္ရႈပ္ေနတဲ့အေမ.....သူတို႔အေမကိုေတာ့သူ
တို႔ခ်စ္လိုက္ၾကတာ......ခ်စ္ၾကမွာေပါ့.....။သူတို႔အေမအလုပ္လုပ္ေနတာကို
ျမင္ၾကရတာကိုး....။အဲဒီထမင္းေတြျဖစ္လာဖို႔က်ဳပ္တို႔ဘယ္ေလာက္အထိသူတို႔
ကြယ္ရာမွာအလုပ္လုပ္ေနရတယ္ဆိုတာသူတို႔မေတြးမိဘူးဗ်......။က်ဳပ္တို႔ဖခင္
ေတြကေယာက်္ားသားေတြပါ....မာနရွိတယ္....သတၱိရွိတယ္....မဟုတ္ရင္ငံု႕မခံ
ဘူး......။ဒါေပမယ့္ဗ်ာ....သားေကြ်းမႈ....မယားေကြ်းမႈ....အတြက္က်ဳပ္တို႕ရဲ႕အ
လုပ္ရွင္ကက်ဳဴပ္တို႕အေပၚဘယ္လိုပဲဆက္ဆံဆက္ဆံဘယ္လိုပဲဗိုလ္ က်က်သား
သမီးေလးေတြရဲ႕မ်က္ႏွာကိုငဲ့ျပီးေယာက်္ားမာနကိုခ်ိဳးႏွိမ္ခဲ့ရတယ္....။ေယာက်္ား
သတၱိကိုခ်ိဳးႏွိမ္ခဲ့ရတယ္......။က်ဳပ္လည္းက်ဳပ္သားသမီးေတြကိုခ်စ္တာေပါ့.....။
သူတို႔အေမခ်စ္တာထက္မေလ်ာ့ဘူး....ပိုရင္သာပိုမယ္.....။ဒါေပမယ့္...က်ဳပ္တို႔လို
ဖခင္ေတြရဲ႕အခ်စ္ကိုဘယ္သားသမီးကမွမခံစားတတ္ပါဘူးဗ်ာ..........။"
"သားသမီးဆိုတာေရခ်ိဳးေပးတဲ့အေမ့ကိုသာခ်စ္တတ္ၾကတာပါဗ်ာ.....။စဥ့္အိုး
ထဲကိုေရအျပည့္ထမ္းထည့္ေပးထားတဲ့က်ဳပ္တို႔ဖခင္ေတြကိုေတာ့ခ်စ္ရေကာင္း
မွန္းမသိၾကပါဘူး....သူတို႔အေမကလည္းသင္မေပးဘူးဗ်.........။"
"ဒီလိုပဲသရက္သီးခူးေကြ်းတဲ့သူတို႕အေမကိုေတာ့ေက်းဇူးတင္လိုက္ၾကတာခ်စ္လိုက္
ၾကတာ......။ဒီသရက္ပင္ကိုမိုးထဲေလထဲရြံ႕ထဲဗြက္ထဲမွာအေအးမိခံျပီးစိုက္ပ်ိဳးေပးခဲ့
တဲ့က်ဳပ္တို႔လိုဖခင္ေတြရဲ႕ႏွလံုးသားကိုေတာ့နားမလည္ၾကဘူး...မျမင္ၾကဘူး.........။
ျမင္တတ္ေအာင္မေမေတြကမေျပာျပၾကဘူး...........။"
"သားသမီးဆိုတာသူတို႔အေမရဲ႕ႏို႕ဖိုးကိုသာျမင္လြယ္ၾကတာပါဗ်ာ....က်ဳပ္တို႕လို
ဖခင္ေတြရဲ႕ေခြ်းဖိုးကိုေတာ့တန္ဖိုးထားရေကာင္းမွန္းမသိၾကပါဘူးဗ်ာ....တစ္သက္
လံုးစို႕ေနတဲ့ေခြ်းကိုႏို႕ေလာက္မခ်ိဳျမိန္ဘူးလို႕ထင္တတ္ၾကတယ္ဗ်...............။"
"ထီးမိုးေပးတဲ့မေမ့ရဲ႕ေမတၱာကိုေတာ့ခ်က္ခ်င္းသိတတ္လိုက္ၾကတာ.....လံုျခံဳေႏြးေထြး
တဲ့ဘ၀ကိုဖန္တီးေပးေနတဲ့ဖခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းနဲ႕ေမတၱာကိုေတာ့မသိၾက....
မျမင္ၾကဘူးဗ်ာ......၀မ္းနဲတယ္ဗ်ာ............။"
"သားသမီးေတြကခက္တယ္ဗ်....ေသာက္ေရအိုးထဲကေရေအးေအးကိုခပ္ျပိး
တိုက္တဲ့အေမ့ကိုေတာ့ခ်စ္ၾကတယ္.....အဲဒီေသာက္ေရအိုးကိုေရအျပည့္ျဖည့္
ေပးထားတာက်ဳပ္တို႕အေဖေတြပါဗ်ာ....ဒီလိုေျပာရမွာရွက္တယ္ဗ်ာ.....ဘယ္
သားသမီးကိုမွက်ဳပ္တို႕အေဖေတြကဒီလိုၾကီးမေျပာခ်င္ဘူး...............။"
"ပန္းပန္ေပးတဲ့မိခင္ရဲ႕အခ်စ္ကိုသာခံစားတတ္ၾကတာပါ....ပန္းပင္ကိုပ်ိဳးျပီးပန္းကေလး
ေတြပြင့္လာေအာင္ေရေလာင္းေပါင္းသင္ေပးေနတဲ့က်ဳပ္တို႕လိုဖခင္ေတြရဲ႕အခ်စ္ကို
ေတာ့သူတို႕ေလးေတြမခံစားတတ္ၾကပါဘူး.....သိေစခ်င္တယ္ဗ်ာ..............။"
"ဘီယာတစ္ခြက္...အရက္တစ္ပက္နဲ႕က်ဳပ္ရဲ႕ေမတၱာကိုတန္ဖိုးမဲ့သြားေအာင္
က်ဳပ္မိန္းမကသားသမီးေတြကိုေသြးထိုးေပးတယ္ဗ်....က်ဳပ္မွာလည္းအေပါင္း
နဲ႕အသင္းႏဲ႕ဗ်......။တစ္ခါတစ္ေလလည္းအလိုက္အထိုက္ဆိုတာရွိတာေပါ့..။
က်ဳပ္ဘာပဲလုပ္လုပ္က်ဳပ္သားသမီးနဲ႕မိန္းမအတြက္စဥ္းစားခဲ့တာခ်ည္းပါပဲ...။
သူတို႕ကဒါကိုထည့္မတြက္ၾကပါဘူးဗ်ာ.....အိမ္ရွင္မေတြကသူတို႕ေျပာခ်င္တဲ့
စကားေတြကိုတိုက္ရိုတ္မေျပာဘူးဗ်....သားသမီးေတြကိုေသြးထိုးေပးတယ္...။
သားသမီးေတြကတစ္ဆင့္ေျပာခိုင္းတယ္.....ဒီလိုနဲ႔သားသမီးေတြကက်ဳပ္ကို
မုန္းသြားၾကေရာ.....မုန္းေအာင္သင္ေပးေနတာေတာ့မဟုတ္ဘူး....မခ်စ္တတ္
ေအာင္သင္ေပးေနသလိုျဖစ္ေနေတာ့တယ္............။"
"မိေကာင္းဖခင္ဆိုတဲ့စကားကိုအိမ္ကမိန္းမေတြသေဘာေပါက္သင့္တယ္...ျမန္မာစကားက
အဓိပၸါယ္ေလးနက္တယ္ဗ်........။မိေကာင္းဖခင္ဆိုတာ.....အမိေကာင္းမွအဖကိုခင္တယ္..
လို႕ဆိုလိုတာဗ်.......အဖကိုမခင္တြယ္တဲ့သားသမီးျဖစ္ေနရင္အဲဒီသားသမီးရဲ႕မိခင္မေကာင္း
လို႕ပဲ........။အခုက်ဳပ္သားသမီးေတြကက်ဳပ္ကိုခ်စ္ရေကာင္းမွန္းမသိၾကဘူး....အမိမေကာင္း
ေတာ့အဖကိုမခင္ဘူးေပါ့.......မခ်စ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ.....။က်ဳပ္လည္းက်ဳပ္သားသမီးေတြရဲ႕အခ်စ္ကို
ခံခ်င္တာေပါ့ဗ်ာ....................။"
ကိုစံရိုးကေတာ့ေျပာခ်င္တာေျပာခြင့္ရလို႕ေက်နပ္သြားရွာသည္.....။သူေျပာတဲ့စကားေတြဟာကြ်န္ေတာ္ေျပာခ်င္ေနတဲ့စကားေတြ
ပါပဲ......။အိမ္ရွင္မေတြ....သားသမီးေတြဖတ္မိၾကပါေစလို႕.....................................................................................။
ျမန္မာျပည္မွ ျမန္မာလူမ်ိဳး
ေမတၱာျဖင္႔
က်ဳပ္တို႔ဖခင္ေတြကသားသမီးေတြကိုဘယ္ေတာ့မွေျပာမထြက္တဲ့စကားေတြ
ရွိတယ္......က်ဳပ္ေျပာျပမယ္......"
ကိုစံရိုးေျပာတဲ့စကားေတြကသားသမီးေတြအတြက္မွတ္သားထိုက္သည္.....။သူ႕ရင္ဘတ္ၾကီးႏွင့္ရင္းရ်္ေျပာသည့္စကားမ်ား
ျဖစ္သည္.......။သူသည္(၈)တန္းမွ်သာေက်ာင္းေနဖူးသူျဖစ္သည္.....။သို႔ေသာ္ဖခင္တစ္ေယာက္၏ခံစားခ်က္ႏွင့္ေမတၱာတရား
သည္အားလံုးမတူတူပင္ျဖစ္မည္ဟုကြ်န္ေတာ္ထင္ေလသည္......။သူ႔စကားမ်ားကိုကြ်န္ေတာ္ရင့္ႏွင့္အမွ်ခံစားခဲ့ရသည္.........။
သူေျပာတာေတြကိုကြ်န္ေတာ္ကတစ္ဆင့္ေဖာက္သည္ခ်ျပသူသာျဖစ္သည္.......။
"သားသမီးေတြအိမ္ျပန္လာတိုင္းက်ဳပ္ကဧည့္ခန္းထဲမွာထိုင္ေနတယ္.......သူ႔
အေမကိုမျမင္ေတာ့..အေမေရာလို႔ေမးၾကတယ္...။သူ႔အေမငုတ္တုတ္ထိုင္ေန
တဲ့အခါၾကေတာ့ ..အေဖေရာလို႔မေမးၾကဘူး.....က်ဳပ္ခံစားရတယ္ဗ်ာ........။"
"မေတြးမိၾကလို႔ပါ....သားသမီးေတြကေက်ာင္းလိုက္ပို႔ေပးတဲ့သူတို႔အေမ
ကိုေတာ့ခ်စ္လိုက္ၾကတာ....။က်ဳပ္ကေက်ာင္းလိုက္ပို႔မေပးႏိုင္ေတာ့....
က်ဳပ္ကသူတို႔ကိုမခ်စ္ဘူးလို႔ထင္ၾကေရာ....။က်ဳပ္ကလည္းအလုပ္ကို
အေစာၾကီးသြားရတယ္ေလ....။ဘယ္လိုလုပ္ျပီးပို႔ခ်ိန္ရမွာလည္း..........။
ဒီေတာ့က်ဳပ္ေျပာခ်င္တယ္....။ဒီမယ္....သားတို႔သမီးတို႔...မင္းတို႔ေက်ာင္း
သြားဖို႔စီးေနတဲ့စက္ဘီးကဒီေကာင္ၾကီး၀ယ္ေပးထားတာပါ....။ခက္တယ္
ဗ်ာ....မၾကည့္တတ္မျမင္တတ္တဲ့သူေတြကိုၾကည့္တတ္ျမင္တတ္ေအာင္
ေျပာရတာကိုယ္ရည္ေသြးသလိုျဖစ္ျဖစ္ေနတယ္.....။သူတို႔ကိုမေျပာခ်င္
ဘူးဗ်ာ............."
"ဒီမယ္.....ေသေသခ်ာခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ၾကစမ္းပါ...။သားသမီးေတြရဲ႔ပါးစပ္ထဲ
ကိုထမင္းခြံ႕ေကြ်းတဲ့အေမ....ထမင္းပန္းကန္ထဲကိုထမင္းခူးေပးတဲ့အေမ.....
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲတကုပ္ကုပ္နဲ႕အလုပ္ရႈပ္ေနတဲ့အေမ.....သူတို႔အေမကိုေတာ့သူ
တို႔ခ်စ္လိုက္ၾကတာ......ခ်စ္ၾကမွာေပါ့.....။သူတို႔အေမအလုပ္လုပ္ေနတာကို
ျမင္ၾကရတာကိုး....။အဲဒီထမင္းေတြျဖစ္လာဖို႔က်ဳပ္တို႔ဘယ္ေလာက္အထိသူတို႔
ကြယ္ရာမွာအလုပ္လုပ္ေနရတယ္ဆိုတာသူတို႔မေတြးမိဘူးဗ်......။က်ဳပ္တို႔ဖခင္
ေတြကေယာက်္ားသားေတြပါ....မာနရွိတယ္....သတၱိရွိတယ္....မဟုတ္ရင္ငံု႕မခံ
ဘူး......။ဒါေပမယ့္ဗ်ာ....သားေကြ်းမႈ....မယားေကြ်းမႈ....အတြက္က်ဳပ္တို႕ရဲ႕အ
လုပ္ရွင္ကက်ဳဴပ္တို႕အေပၚဘယ္လိုပဲဆက္ဆံဆက္ဆံဘယ္လိုပဲဗိုလ္ က်က်သား
သမီးေလးေတြရဲ႕မ်က္ႏွာကိုငဲ့ျပီးေယာက်္ားမာနကိုခ်ိဳးႏွိမ္ခဲ့ရတယ္....။ေယာက်္ား
သတၱိကိုခ်ိဳးႏွိမ္ခဲ့ရတယ္......။က်ဳပ္လည္းက်ဳပ္သားသမီးေတြကိုခ်စ္တာေပါ့.....။
သူတို႔အေမခ်စ္တာထက္မေလ်ာ့ဘူး....ပိုရင္သာပိုမယ္.....။ဒါေပမယ့္...က်ဳပ္တို႔လို
ဖခင္ေတြရဲ႕အခ်စ္ကိုဘယ္သားသမီးကမွမခံစားတတ္ပါဘူးဗ်ာ..........။"
"သားသမီးဆိုတာေရခ်ိဳးေပးတဲ့အေမ့ကိုသာခ်စ္တတ္ၾကတာပါဗ်ာ.....။စဥ့္အိုး
ထဲကိုေရအျပည့္ထမ္းထည့္ေပးထားတဲ့က်ဳပ္တို႔ဖခင္ေတြကိုေတာ့ခ်စ္ရေကာင္း
မွန္းမသိၾကပါဘူး....သူတို႔အေမကလည္းသင္မေပးဘူးဗ်.........။"
"ဒီလိုပဲသရက္သီးခူးေကြ်းတဲ့သူတို႕အေမကိုေတာ့ေက်းဇူးတင္လိုက္ၾကတာခ်စ္လိုက္
ၾကတာ......။ဒီသရက္ပင္ကိုမိုးထဲေလထဲရြံ႕ထဲဗြက္ထဲမွာအေအးမိခံျပီးစိုက္ပ်ိဳးေပးခဲ့
တဲ့က်ဳပ္တို႔လိုဖခင္ေတြရဲ႕ႏွလံုးသားကိုေတာ့နားမလည္ၾကဘူး...မျမင္ၾကဘူး.........။
ျမင္တတ္ေအာင္မေမေတြကမေျပာျပၾကဘူး...........။"
"သားသမီးဆိုတာသူတို႔အေမရဲ႕ႏို႕ဖိုးကိုသာျမင္လြယ္ၾကတာပါဗ်ာ....က်ဳပ္တို႕လို
ဖခင္ေတြရဲ႕ေခြ်းဖိုးကိုေတာ့တန္ဖိုးထားရေကာင္းမွန္းမသိၾကပါဘူးဗ်ာ....တစ္သက္
လံုးစို႕ေနတဲ့ေခြ်းကိုႏို႕ေလာက္မခ်ိဳျမိန္ဘူးလို႕ထင္တတ္ၾကတယ္ဗ်...............။"
"ထီးမိုးေပးတဲ့မေမ့ရဲ႕ေမတၱာကိုေတာ့ခ်က္ခ်င္းသိတတ္လိုက္ၾကတာ.....လံုျခံဳေႏြးေထြး
တဲ့ဘ၀ကိုဖန္တီးေပးေနတဲ့ဖခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းနဲ႕ေမတၱာကိုေတာ့မသိၾက....
မျမင္ၾကဘူးဗ်ာ......၀မ္းနဲတယ္ဗ်ာ............။"
"သားသမီးေတြကခက္တယ္ဗ်....ေသာက္ေရအိုးထဲကေရေအးေအးကိုခပ္ျပိး
တိုက္တဲ့အေမ့ကိုေတာ့ခ်စ္ၾကတယ္.....အဲဒီေသာက္ေရအိုးကိုေရအျပည့္ျဖည့္
ေပးထားတာက်ဳပ္တို႕အေဖေတြပါဗ်ာ....ဒီလိုေျပာရမွာရွက္တယ္ဗ်ာ.....ဘယ္
သားသမီးကိုမွက်ဳပ္တို႕အေဖေတြကဒီလိုၾကီးမေျပာခ်င္ဘူး...............။"
"ပန္းပန္ေပးတဲ့မိခင္ရဲ႕အခ်စ္ကိုသာခံစားတတ္ၾကတာပါ....ပန္းပင္ကိုပ်ိဳးျပီးပန္းကေလး
ေတြပြင့္လာေအာင္ေရေလာင္းေပါင္းသင္ေပးေနတဲ့က်ဳပ္တို႕လိုဖခင္ေတြရဲ႕အခ်စ္ကို
ေတာ့သူတို႕ေလးေတြမခံစားတတ္ၾကပါဘူး.....သိေစခ်င္တယ္ဗ်ာ..............။"
"ဘီယာတစ္ခြက္...အရက္တစ္ပက္နဲ႕က်ဳပ္ရဲ႕ေမတၱာကိုတန္ဖိုးမဲ့သြားေအာင္
က်ဳပ္မိန္းမကသားသမီးေတြကိုေသြးထိုးေပးတယ္ဗ်....က်ဳပ္မွာလည္းအေပါင္း
နဲ႕အသင္းႏဲ႕ဗ်......။တစ္ခါတစ္ေလလည္းအလိုက္အထိုက္ဆိုတာရွိတာေပါ့..။
က်ဳပ္ဘာပဲလုပ္လုပ္က်ဳပ္သားသမီးနဲ႕မိန္းမအတြက္စဥ္းစားခဲ့တာခ်ည္းပါပဲ...။
သူတို႕ကဒါကိုထည့္မတြက္ၾကပါဘူးဗ်ာ.....အိမ္ရွင္မေတြကသူတို႕ေျပာခ်င္တဲ့
စကားေတြကိုတိုက္ရိုတ္မေျပာဘူးဗ်....သားသမီးေတြကိုေသြးထိုးေပးတယ္...။
သားသမီးေတြကတစ္ဆင့္ေျပာခိုင္းတယ္.....ဒီလိုနဲ႔သားသမီးေတြကက်ဳပ္ကို
မုန္းသြားၾကေရာ.....မုန္းေအာင္သင္ေပးေနတာေတာ့မဟုတ္ဘူး....မခ်စ္တတ္
ေအာင္သင္ေပးေနသလိုျဖစ္ေနေတာ့တယ္............။"
"မိေကာင္းဖခင္ဆိုတဲ့စကားကိုအိမ္ကမိန္းမေတြသေဘာေပါက္သင့္တယ္...ျမန္မာစကားက
အဓိပၸါယ္ေလးနက္တယ္ဗ်........။မိေကာင္းဖခင္ဆိုတာ.....အမိေကာင္းမွအဖကိုခင္တယ္..
လို႕ဆိုလိုတာဗ်.......အဖကိုမခင္တြယ္တဲ့သားသမီးျဖစ္ေနရင္အဲဒီသားသမီးရဲ႕မိခင္မေကာင္း
လို႕ပဲ........။အခုက်ဳပ္သားသမီးေတြကက်ဳပ္ကိုခ်စ္ရေကာင္းမွန္းမသိၾကဘူး....အမိမေကာင္း
ေတာ့အဖကိုမခင္ဘူးေပါ့.......မခ်စ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ.....။က်ဳပ္လည္းက်ဳပ္သားသမီးေတြရဲ႕အခ်စ္ကို
ခံခ်င္တာေပါ့ဗ်ာ....................။"
ကိုစံရိုးကေတာ့ေျပာခ်င္တာေျပာခြင့္ရလို႕ေက်နပ္သြားရွာသည္.....။သူေျပာတဲ့စကားေတြဟာကြ်န္ေတာ္ေျပာခ်င္ေနတဲ့စကားေတြ
ပါပဲ......။အိမ္ရွင္မေတြ....သားသမီးေတြဖတ္မိၾကပါေစလို႕.....................................................................................။
ျမန္မာျပည္မွ ျမန္မာလူမ်ိဳး
ေမတၱာျဖင္႔
သိမ္းမထားသင့္တဲ့အရာ
သဲ...
=====
တစ္ခါတုန္းက သူငယ္ခ်င္းနွစ္ဦးဟာ သဲကႏၱရထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္သြားေနတုန္း တစ္ေနရာေရာက္ေတာ့ အၾကီးအက်ယ္ စကားမ်ားၾကတယ္။ ဒါနဲ ့ တစ္ေယာက္က ေနာက္တစ္ေယာက္ရဲ ့ပါးကို ရိုက္လိုက္တယ္။
ပါးရိုက္ခံရလို ့နာက်င္သြားတဲ့သူငယ္ခ်င္းက ဘာမွမေျပာပဲနဲ ့သဲေပၚမွာ “ဒီေန ့ ငါ့အခ်စ္ဆံုး သူငယ္ခ်င္းက ငါ့ကို ပါးရုိက္တယ္” လို ့ေရးလိုက္တယ္။
ဒီလိုနဲ ့ခရီးဆက္ေတာ့ တစ္ေနရာေရာက္ေတာ့ သူတို ့ဟာ အိုေအစစ္ကို ေတြ ့လိုက္ၾကတယ္။ ဒါနဲ ့အဲဒီေနရာမွာ ေရခ်ိဳးဖို ့ကို ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကတယ္။ ေစာနတုန္းက ပါးရိုက္ခံရတဲ့သူငယ္ခ်င္းက ဗြက္ထဲမွာ နွစ္သြားတဲ့အခါမွာ သူ ့သူငယ္ခ်င္းက သူ ့အသက္ကို ကယ္လိုက္တယ္။
နွစ္ခါနီးျဖစ္ေနတုန္းမွာပဲ အကယ္ခံလိုက္ရတဲ့အခါမွာ သူဟာ အနားက ေက်ာက္တံုးေပၚမွာစာေရးလိုက္ျပန္ တယ္။
“ဒီေန ့ငါ့သူငယ္ခ်င္း ငါ့ရဲ ့အသက္ကိုကယ္တယ္” တဲ့။
ဒါနဲ ့သူ ့ရဲ ့ပါးကိုရိုက္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းက သူ ့ကိုေမးတယ္ “မင္းကို ငါနာက်င္ေအာင္လုပ္တုန္းက မင္းက သဲေပၚမွာ စာေရးျပီး၊ အခုက်ေတာ့ မင္းဘာလို ့ ေက်ာက္တံုး ေပၚမွာေရးတာလဲ”
ဒါနဲ ့သူ ့သူငယ္ခ်င္းက “တစ္ေယာက္ေယာက္က ကိုယ့္ကို နာက်င္ေအာင္လုပ္တဲ့အခါမွာ သဲေပၚမွာပဲစာေရးသင့္ပါတယ္။ ဘာလို ့လဲဆိုေတာ့ ခြင့္လြတ္ျခင္း ဆိုတဲ ့ေလတိုက္လာတဲ့အခါမွာ အဲဒီသဲေပၚမွာ ေရးထားတာေတြက လြင့္ပါ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေအာင္ပါ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ေယာက္ေယာက္က ကုိယ့္ အေပၚကို ေကာင္းတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္လိုေလမ်ိဳးတိုက္တိုက္ ေ၀းလြင့္ ေပ်ာက္ကြယ္မသြားနိုင္ေအာင္ ေက်ာက္တံုးအေပၚမွာ ေရးျခစ္ထားသင့္လို ့ပါ” လို ့ ျပန္ေျဖ တယ္။
ကြ်န္မတို ့ေတြလည္း ကိုယ့္ကို နာက်င္မႈေတြကို သဲေပၚမွာသာ ေရးထားျပီး ကိုယ္ခံစားရတဲ့ အက်ိဳးေတြကိုေတာ့ ေက်ာက္တံုးေပၚ ေရးျခစ္ထားၾကပါစို ့လား။
အင္တာနက္မွ ဖတ္ရတဲ့ ပံုျပင္ေလးကို ျပန္ဆိုထားတာပါ။ မူရင္းအဂၤလိပ္လိုလည္း ထည့္သြင္းေပးထားပါတယ္။
စနိုး
A story tells that two friends were walking through the desert. During some point of the journey they had an argument, and one friend slapped the other one in the face.
The one who got slapped was hurt, but without saying anything, wrote in the sand:
TODAY MY BEST FRIEND SLAPPED ME IN THE FACE.
They kept on walking until they found an oasis, where they decided to take a bath. The one who had been slapped got stuck in the mire and started drowning, but the friend saved him.
After he recovered from the near drowning, he wrote on a stone:
TODAY MY BEST FRIEND SAVED MY LIFE.
The friend who had slapped and saved his best friend asked him, "After I hurt you, you wrote in the sand and now, you write on a stone, why?"
The other friend replied "When someone hurts us we should write it down in sand where winds of forgiveness can erase it away. But, when someone does something good for us, we must engrave it in stone where no wind can ever erase it."
LEARN TO WRITE YOUR HURTS IN THE SAND AND TO CARVE YOUR BENEFITS IN STONE.
Ref: ဘာသာျပန္ပုံျပင္မ်ား
=====
တစ္ခါတုန္းက သူငယ္ခ်င္းနွစ္ဦးဟာ သဲကႏၱရထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္သြားေနတုန္း တစ္ေနရာေရာက္ေတာ့ အၾကီးအက်ယ္ စကားမ်ားၾကတယ္။ ဒါနဲ ့ တစ္ေယာက္က ေနာက္တစ္ေယာက္ရဲ ့ပါးကို ရိုက္လိုက္တယ္။
ပါးရိုက္ခံရလို ့နာက်င္သြားတဲ့သူငယ္ခ်င္းက ဘာမွမေျပာပဲနဲ ့သဲေပၚမွာ “ဒီေန ့ ငါ့အခ်စ္ဆံုး သူငယ္ခ်င္းက ငါ့ကို ပါးရုိက္တယ္” လို ့ေရးလိုက္တယ္။
ဒီလိုနဲ ့ခရီးဆက္ေတာ့ တစ္ေနရာေရာက္ေတာ့ သူတို ့ဟာ အိုေအစစ္ကို ေတြ ့လိုက္ၾကတယ္။ ဒါနဲ ့အဲဒီေနရာမွာ ေရခ်ိဳးဖို ့ကို ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကတယ္။ ေစာနတုန္းက ပါးရိုက္ခံရတဲ့သူငယ္ခ်င္းက ဗြက္ထဲမွာ နွစ္သြားတဲ့အခါမွာ သူ ့သူငယ္ခ်င္းက သူ ့အသက္ကို ကယ္လိုက္တယ္။
နွစ္ခါနီးျဖစ္ေနတုန္းမွာပဲ အကယ္ခံလိုက္ရတဲ့အခါမွာ သူဟာ အနားက ေက်ာက္တံုးေပၚမွာစာေရးလိုက္ျပန္
“ဒီေန ့ငါ့သူငယ္ခ်င္း ငါ့ရဲ ့အသက္ကိုကယ္တယ္” တဲ့။
ဒါနဲ ့သူ ့ရဲ ့ပါးကိုရိုက္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းက သူ ့ကိုေမးတယ္ “မင္းကို ငါနာက်င္ေအာင္လုပ္တုန္းက မင္းက သဲေပၚမွာ စာေရးျပီး၊ အခုက်ေတာ့ မင္းဘာလို ့ ေက်ာက္တံုး ေပၚမွာေရးတာလဲ”
ဒါနဲ ့သူ ့သူငယ္ခ်င္းက “တစ္ေယာက္ေယာက္က ကိုယ့္ကို နာက်င္ေအာင္လုပ္တဲ့အခါမွာ သဲေပၚမွာပဲစာေရးသင့္ပါတယ္။ ဘာလို ့လဲဆိုေတာ့ ခြင့္လြတ္ျခင္း ဆိုတဲ ့ေလတိုက္လာတဲ့အခါမွာ အဲဒီသဲေပၚမွာ ေရးထားတာေတြက လြင့္ပါ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေအာင္ပါ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ေယာက္ေယာက္က ကုိယ့္ အေပၚကို ေကာင္းတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္လိုေလမ်ိဳးတိုက္တိုက္ ေ၀းလြင့္ ေပ်ာက္ကြယ္မသြားနိုင္ေအာင္ ေက်ာက္တံုးအေပၚမွာ ေရးျခစ္ထားသင့္လို ့ပါ” လို ့ ျပန္ေျဖ တယ္။
ကြ်န္မတို ့ေတြလည္း ကိုယ့္ကို နာက်င္မႈေတြကို သဲေပၚမွာသာ ေရးထားျပီး ကိုယ္ခံစားရတဲ့ အက်ိဳးေတြကိုေတာ့ ေက်ာက္တံုးေပၚ ေရးျခစ္ထားၾကပါစို ့လား။
အင္တာနက္မွ ဖတ္ရတဲ့ ပံုျပင္ေလးကို ျပန္ဆိုထားတာပါ။ မူရင္းအဂၤလိပ္လိုလည္း ထည့္သြင္းေပးထားပါတယ္။
စနိုး
A story tells that two friends were walking through the desert. During some point of the journey they had an argument, and one friend slapped the other one in the face.
The one who got slapped was hurt, but without saying anything, wrote in the sand:
TODAY MY BEST FRIEND SLAPPED ME IN THE FACE.
They kept on walking until they found an oasis, where they decided to take a bath. The one who had been slapped got stuck in the mire and started drowning, but the friend saved him.
After he recovered from the near drowning, he wrote on a stone:
TODAY MY BEST FRIEND SAVED MY LIFE.
The friend who had slapped and saved his best friend asked him, "After I hurt you, you wrote in the sand and now, you write on a stone, why?"
The other friend replied "When someone hurts us we should write it down in sand where winds of forgiveness can erase it away. But, when someone does something good for us, we must engrave it in stone where no wind can ever erase it."
LEARN TO WRITE YOUR HURTS IN THE SAND AND TO CARVE YOUR BENEFITS IN STONE.
Ref: ဘာသာျပန္ပုံျပင္မ်ား
စိတ္ဓါတ္မက်နဲ႕
ကမာၻေက်ာ္အ႐ႈံးသမားမ်ား
===============
Tuesday, June 25, 2013
၁) မုိက္ကယ္ေဂ်ာ္ဒန္ (Michael Jordan)
ကမာၻေက်ာ္ ဘတ္စကတ္ေဘာကစားသမားႀကီးျဖစ္တဲ့ မုိက္ကယ္ေဂ်ာ္ဒန္ဟာ သူ႔ရဲ့ အထက္တန္းေက်ာင္း ဘတ္စကတ္ေဘာအသင္းကေန အပယ္ခံရၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အခန္းတံခါးပိတ္ၿပီး တစ္ေယာက္ထဲ ငိုေၾကြးခဲ့ရဖူးပါတယ္...
၂) စတိဗ္ေဂ်ာ့ (Steve Jobs)
ကမာၻေက်ာ္ Apple ကုမၸဏီႀကီးရဲ့ ပဲ့ကိုင္ရွင္ျဖစ္တဲ့ စတိဗ္ေဂ်ာ့ဟာ အသက္ ၃၀ အရြယ္မွာ သူစတင္တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ကုမၸဏီကေန သူ႔ကိုဖယ္ရွားခံလုိက္ရတဲ့အတြက္ ဝမ္းနည္းအားငယ္ၿပီး ယူက်ံဳးမရခံစားခဲ့ရဖူးပါတယ္...
၃) ေဝါ့ဒစၥေနး (Walt Disney)
ဆန္းၾကယ္ထူးျခားတဲ့ ဇာတ္ေကာင္ေတြကို ဖန္တီးေလ့ရွိတဲ့ ကမာၻေက်ာ္႐ုပ္ရွင္ကုမၸဏီပိုင္ရွ င္...
animation ကာတြန္းဇာတ္ေကာင္ေတြကို ေရွ႕ေဆာင္တီထြင္သူ... Disneyland ကို
တည္ေထာင္သူ ေဝါ့ဒစၥေနးဟာ သတင္းစာတိုက္တစ္ခုကေန
"စိတ္ကူးစိတ္သန္းမေကာင္းျခင္း" နဲ႔ "ပင္ကိုယ္အေတြးအေခၚမရွိျခင္း"
ဆိုတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြနဲ႔ အလုပ္ထုတ္ခံခဲ့ရဖူးပါတယ္...
၄) ဘီတဲလ္စ္ (The Beatles)
ကမာၻေက်ာ္ေတးဂီတအဖြဲ႔ျဖစ္တဲ့ ဘီတဲလ္စ္ဟာ Decca ေတးထုတ္လုပ္ေရးကေန "သူတို႔ရဲ့အသံကိုမႀကိဳက္ဘူး" "႐ႈိးပြဲေတြမွာ သူတုိ႔ရဲ့အနာဂတ္မရွိဘူး..." လို႔ေျပာဆုိၿပီး ျငင္းပယ္ခံခဲ့ရဖူးပါတယ္...
၅) အမ္မီနမ္ (Eminem)
ကမာၻေက်ာ္ Rapper တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ အမ္မီနမ္ဟာ ေက်ာင္းပညာေရးတစ္ပိုင္းတစ္စသာသင ္ခဲ့ရၿပီး မူးယစ္ေဆးဝါးစြဲေနတဲ့ဘဝက ႐ုန္းကန္ခဲ့ရပါတယ္... ကိုယ့္ကိုယ္သတ္ေသဖို႔ႀကိဳးစားခဲ ့ဖူးၿပီး ခၽြတ္ခ်ံဳက်တဲ့အထိ ေငြေၾကးအခက္အခဲေတြရင္ဆုိင္ခဲ့ရဖ ူးပါတယ္....
၆) ေအာ္ပရာဝင္းဖေရး (Oprah Winfrey)
အေမရိကန္နဲ႔နာမည္ေက်ာ္ "The Oprah Winfrey Show" တင္ဆက္သူျဖစ္တဲ့ ေအာ္ပရာဝင္းဖေရးဟာ သူမရဲ့အလုပ္မွာ သတင္းေၾကညာသူအျဖစ္ ရာထူးေလွ်ာ့ခ်ျခင္းခံခဲ့ရဖူးပါတ ယ္... အေၾကာင္းျပခ်က္က သူမဟာ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားအစီအစဥ္ေတြအတြက္ မသင့္ေလွ်ာ္လို႔ျဖစ္ပါတယ္...
၇) အဲလ္ဘတ္အုိင္းစတိုင္း (Albert Einstein)
ကမာၻေက်ာ္သိပၸံပညာရွင္ႀကီးျဖစ္တ ဲ့
အဲလ္ဘတ္အုိင္းစတိုင္းဟာ အသက္ ၄ ႏွစ္အရြယ္အထိ စကားမေျပာတတ္ေသးပါဘူး...
သူ႔ဆရာေတြကလည္း သူ႔ကို ဥာဏ္ရည္မမီသူအျဖစ္ သံုးသပ္ခဲ့ၾကပါတယ္...
၈) ခ်ာလီခ်က္ပလင္ (Charlie Chaplin)
ကမာၻေက်ာ္ဟာသသ႐ုပ္ေဆာင္ႀကီးျဖစ္ တဲ့ ခ်ာလီခ်က္ပလင္ဟာ အေစာပုိင္းမွာ ေဟာလီးဝုဒ္က႐ုပ္ရွင္ထုတ္လုပ္သူေ တြရဲ့ ျငင္းပယ္မႈကိုခံခဲ့ရဖူးပါတယ္... အေၾကာင္းကေတာ့ သူ႔သ႐ုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြဟာ အဓိပၸာယ္မဲ့တဲ့ ေပါက္ကရလုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြျဖစ္ေနတ ယ္လို႔ ဆုိပါတယ္....
၉) ေအဗရာဟမ္လင္ကြန္း (Abraham Lincoln)
ကမာၻေက်ာ္ အေမရိကန္သမၼတႀကီးျဖစ္တဲ့ လင္ကြန္းဟာ အလုပ္ျပဳတ္ခဲ့ဖူး၊ စီးပြားေရးမွာ အ႐ႈံးေပၚခဲ့ဖူး၊ စိတ္ဓာတ္အႀကီးအက်ယ္ က်ဆင္းၿပိဳလဲခဲ့ဖူးသူျဖစ္ၿပီး ႏုိင္ငံေရးေလာကမွာလည္း အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ႐ႈံးနိမ့္ခဲ့ လြဲေခ်ာ္ခဲ့ အျငင္းပယ္ခံခဲ့ရသူတစ္ဦးျဖစ္ခဲ့ပ ါတယ္...
Credit: ႏႈိင္းရင့္ေႏြ
===============
Tuesday, June 25, 2013
၁) မုိက္ကယ္ေဂ်ာ္ဒန္ (Michael Jordan)
ကမာၻေက်ာ္ ဘတ္စကတ္ေဘာကစားသမားႀကီးျဖစ္တဲ့ မုိက္ကယ္ေဂ်ာ္ဒန္ဟာ သူ႔ရဲ့ အထက္တန္းေက်ာင္း ဘတ္စကတ္ေဘာအသင္းကေန အပယ္ခံရၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အခန္းတံခါးပိတ္ၿပီး တစ္ေယာက္ထဲ ငိုေၾကြးခဲ့ရဖူးပါတယ္...
၂) စတိဗ္ေဂ်ာ့ (Steve Jobs)
ကမာၻေက်ာ္ Apple ကုမၸဏီႀကီးရဲ့ ပဲ့ကိုင္ရွင္ျဖစ္တဲ့ စတိဗ္ေဂ်ာ့ဟာ အသက္ ၃၀ အရြယ္မွာ သူစတင္တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ကုမၸဏီကေန သူ႔ကိုဖယ္ရွားခံလုိက္ရတဲ့အတြက္ ဝမ္းနည္းအားငယ္ၿပီး ယူက်ံဳးမရခံစားခဲ့ရဖူးပါတယ္...
၃) ေဝါ့ဒစၥေနး (Walt Disney)
ဆန္းၾကယ္ထူးျခားတဲ့ ဇာတ္ေကာင္ေတြကို ဖန္တီးေလ့ရွိတဲ့ ကမာၻေက်ာ္႐ုပ္ရွင္ကုမၸဏီပိုင္ရွ
၄) ဘီတဲလ္စ္ (The Beatles)
ကမာၻေက်ာ္ေတးဂီတအဖြဲ႔ျဖစ္တဲ့ ဘီတဲလ္စ္ဟာ Decca ေတးထုတ္လုပ္ေရးကေန "သူတို႔ရဲ့အသံကိုမႀကိဳက္ဘူး" "႐ႈိးပြဲေတြမွာ သူတုိ႔ရဲ့အနာဂတ္မရွိဘူး..." လို႔ေျပာဆုိၿပီး ျငင္းပယ္ခံခဲ့ရဖူးပါတယ္...
၅) အမ္မီနမ္ (Eminem)
ကမာၻေက်ာ္ Rapper တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ အမ္မီနမ္ဟာ ေက်ာင္းပညာေရးတစ္ပိုင္းတစ္စသာသင
၆) ေအာ္ပရာဝင္းဖေရး (Oprah Winfrey)
အေမရိကန္နဲ႔နာမည္ေက်ာ္ "The Oprah Winfrey Show" တင္ဆက္သူျဖစ္တဲ့ ေအာ္ပရာဝင္းဖေရးဟာ သူမရဲ့အလုပ္မွာ သတင္းေၾကညာသူအျဖစ္ ရာထူးေလွ်ာ့ခ်ျခင္းခံခဲ့ရဖူးပါတ
၇) အဲလ္ဘတ္အုိင္းစတိုင္း (Albert Einstein)
ကမာၻေက်ာ္သိပၸံပညာရွင္ႀကီးျဖစ္တ
၈) ခ်ာလီခ်က္ပလင္ (Charlie Chaplin)
ကမာၻေက်ာ္ဟာသသ႐ုပ္ေဆာင္ႀကီးျဖစ္
၉) ေအဗရာဟမ္လင္ကြန္း (Abraham Lincoln)
ကမာၻေက်ာ္ အေမရိကန္သမၼတႀကီးျဖစ္တဲ့ လင္ကြန္းဟာ အလုပ္ျပဳတ္ခဲ့ဖူး၊ စီးပြားေရးမွာ အ႐ႈံးေပၚခဲ့ဖူး၊ စိတ္ဓာတ္အႀကီးအက်ယ္ က်ဆင္းၿပိဳလဲခဲ့ဖူးသူျဖစ္ၿပီး ႏုိင္ငံေရးေလာကမွာလည္း အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ႐ႈံးနိမ့္ခဲ့ လြဲေခ်ာ္ခဲ့ အျငင္းပယ္ခံခဲ့ရသူတစ္ဦးျဖစ္ခဲ့ပ
Credit: ႏႈိင္းရင့္ေႏြ
Sunday, June 23, 2013
ပိုက္ဆံမကုန္တဲ့လက္ေဆာင္
ပုိက္ဆံတစ္ၿပားမွ မကုန္တဲ့လက္ေဆာင္ (၈)မ်ဳိး
လက္ေဆာင္(၁) နားေထာင္ၿခင္းလက္ေဆာင္
နားေထာင္တယ္ဆုိတဲ့ေနရာမွာ ေလးေလးစားစားနားေထာင္ရမယ္။ၾကားၿဖတ္ၿပီး မေၿပာရဘူး။ ေတြး ေငး စိတ္ကူးေနတာမၿဖစ္ရဘူး ဘယ္လုိတုံၿပန္ေၿပာမယ္ဆုိၿပီး စိတ္ထဲမွာၾကဳိတင္စီစဥ္မေနရဘူး နားေထာင္ေပးၿခင္းသက္သက္ပဲ။
လက္ေဆာင္(၂) ေမတၱာလက္ေဆာင္
ေပြ႕ဖက္တာ၊ အနမ္းကေလးေတြ၊ ေက်ာၿပင္ေလးကုိ ပုတ္ေပးတာ၊ လက္ကေလးကုိင္တာ၊ အဲဒီ အၿပဳအမူကေလးေတြက ကုိယ့္မိသားစုနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္ ကုိယ့္အခ်စ္ကုိ ေဖာ္ၿပေပးရာတာမုိ႔ ရက္ေရာစြာေပးပါ။
လက္ေဆာင္(၃) ရယ္ေမာၿခင္းလက္ေဆာင္
ကာတြန္းကေလးေတြ ေဆာင္းပါးကေလးေတြနဲ႔ ရယ္စရာ ပုံၿပင္ေလးေတြ မွ်ေ၀းေပးပါ။အဲဒီလက္ေဆာင္ကေလးက ကုိယ္ မင္းနဲ.အတူရယ္ေမာရတာကုိ ႏွစ္သက္တယ္ဆုိတဲ့ အဓိပၸာယ္ပါ။
လက္ေဆာင္(၄) ေရးထားတဲ့စာလက္ေဆာင္
ရုိးရုိးကေလးလည္းၿဖစ္နဳိင္တယ္......."ကူညီေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပါ"ဆုိတာမ်ဳိးေလ၊ ဒါမွမဟုတ္ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္.....၊ ကုိယ့္လက္ေရးနဲ.ေရးထားတဲ့ စာတုိကေလးတစ္ေစာင္ၿဖစ္ၿဖစ္ ဘ၀တစ္သက္စာ အမွတ္တရ ၿဖစ္ေစႏုိင္ပါတယ္၊ ဘ၀ကုိေတာင္ ေၿပာင္းလဲေစႏုိင္ပါတယ္တဲ့။
လက္ေဆာင္(၅) ခ်ီးမြမ္းစကားလက္ေဆာင္
ဥပမာ...."အနီေရာင္ေလးနဲ႔ လုိက္တယ္ေနာ္" "မင္းအေကာင္းဆုံး လုပ္ခဲ့တာပဲေနာ္" ဆုိတဲ့စကားေလးေတြက လူတစ္ေယာက္အတြက္ အဓိပၸာယ္ရွိတဲ့ ေန႔တစ္ေန႔ၿဖစ္ေစပါတယ္။
လက္ေဆာင္(၆) တစ္ခုခုလုပ္ေဆာင္ေပးလုိက္တဲ့လက္ေဆာင္
ေန႔တုိင္းၾကင္နာမႈေလးေတြေပးပါ၊ တစ္ခုခုလုပ္ေပးပါ။
လက္ေဆာင္(၇) ထီးထီးေနခြင့္လက္ေဆာင္
တစ္ခါတရံ တစ္ေယာက္တည္းေနရတာထက္ ပုိေကာင္းတာ ဘာမွမရွိဘူးမ်ဳိး ကုိယ့္မွာလည္ရွိသလုိ တၿခားသူေတြအတြက္လည္း အဲဒီ အခြင့္အေရးလက္ေဆာင္ကုိ ေပးေပးပါ၊ ကုိယ့္ေၾကာင့္ အေႏွာက္အယွက္ မၿဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ေစတနာမ်ဳိးပါ။
လက္ေဆာင္(၈) ခ်ဳိသာရႊင္ပ်တဲ့ အက်င့္စရုိက္လက္ေဆာင္
အလြယ္ဆုံးနည္းလမ္းက တစ္ေယာက္ေယာက္ကုိ ႏူးညံ့ခ်ဳိသာတဲ့ စကားတစ္ခြန္းေလာက္ ေၿပာေပးပါ။ ဥပမာ......."ေက်းဇူးပါ" "သူငယ္ခ်င္း မဂၤလာပါ"ဆုိတာေလးေတြပါ။
ကဲလူႀကီးမင္းတို.ေကာ ဘယ္လက္ေဆာင္ေပးမယ္စိတ္ကူးလဲ
(Shan News)
(Myanma Light)
လက္ေဆာင္(၁) နားေထာင္ၿခင္းလက္ေဆာင္
နားေထာင္တယ္ဆုိတဲ့ေနရာမွာ ေလးေလးစားစားနားေထာင္ရမယ္။ၾကားၿဖတ္ၿပီး မေၿပာရဘူး။ ေတြး ေငး စိတ္ကူးေနတာမၿဖစ္ရဘူး ဘယ္လုိတုံၿပန္ေၿပာမယ္ဆုိၿပီး စိတ္ထဲမွာၾကဳိတင္စီစဥ္မေနရဘူး နားေထာင္ေပးၿခင္းသက္သက္ပဲ။
လက္ေဆာင္(၂) ေမတၱာလက္ေဆာင္
ေပြ႕ဖက္တာ၊ အနမ္းကေလးေတြ၊ ေက်ာၿပင္ေလးကုိ ပုတ္ေပးတာ၊ လက္ကေလးကုိင္တာ၊ အဲဒီ အၿပဳအမူကေလးေတြက ကုိယ့္မိသားစုနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္ ကုိယ့္အခ်စ္ကုိ ေဖာ္ၿပေပးရာတာမုိ႔ ရက္ေရာစြာေပးပါ။
လက္ေဆာင္(၃) ရယ္ေမာၿခင္းလက္ေဆာင္
ကာတြန္းကေလးေတြ ေဆာင္းပါးကေလးေတြနဲ႔ ရယ္စရာ ပုံၿပင္ေလးေတြ မွ်ေ၀းေပးပါ။အဲဒီလက္ေဆာင္ကေလးက ကုိယ္ မင္းနဲ.အတူရယ္ေမာရတာကုိ ႏွစ္သက္တယ္ဆုိတဲ့ အဓိပၸာယ္ပါ။
လက္ေဆာင္(၄) ေရးထားတဲ့စာလက္ေဆာင္
ရုိးရုိးကေလးလည္းၿဖစ္နဳိင္တယ္......."ကူညီေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပါ"ဆုိတာမ်ဳိးေလ၊ ဒါမွမဟုတ္ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္.....၊ ကုိယ့္လက္ေရးနဲ.ေရးထားတဲ့ စာတုိကေလးတစ္ေစာင္ၿဖစ္ၿဖစ္ ဘ၀တစ္သက္စာ အမွတ္တရ ၿဖစ္ေစႏုိင္ပါတယ္၊ ဘ၀ကုိေတာင္ ေၿပာင္းလဲေစႏုိင္ပါတယ္တဲ့။
လက္ေဆာင္(၅) ခ်ီးမြမ္းစကားလက္ေဆာင္
ဥပမာ...."အနီေရာင္ေလးနဲ႔ လုိက္တယ္ေနာ္" "မင္းအေကာင္းဆုံး လုပ္ခဲ့တာပဲေနာ္" ဆုိတဲ့စကားေလးေတြက လူတစ္ေယာက္အတြက္ အဓိပၸာယ္ရွိတဲ့ ေန႔တစ္ေန႔ၿဖစ္ေစပါတယ္။
လက္ေဆာင္(၆) တစ္ခုခုလုပ္ေဆာင္ေပးလုိက္တဲ့လက္ေဆာင္
ေန႔တုိင္းၾကင္နာမႈေလးေတြေပးပါ၊ တစ္ခုခုလုပ္ေပးပါ။
လက္ေဆာင္(၇) ထီးထီးေနခြင့္လက္ေဆာင္
တစ္ခါတရံ တစ္ေယာက္တည္းေနရတာထက္ ပုိေကာင္းတာ ဘာမွမရွိဘူးမ်ဳိး ကုိယ့္မွာလည္ရွိသလုိ တၿခားသူေတြအတြက္လည္း အဲဒီ အခြင့္အေရးလက္ေဆာင္ကုိ ေပးေပးပါ၊ ကုိယ့္ေၾကာင့္ အေႏွာက္အယွက္ မၿဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ေစတနာမ်ဳိးပါ။
လက္ေဆာင္(၈) ခ်ဳိသာရႊင္ပ်တဲ့ အက်င့္စရုိက္လက္ေဆာင္
အလြယ္ဆုံးနည္းလမ္းက တစ္ေယာက္ေယာက္ကုိ ႏူးညံ့ခ်ဳိသာတဲ့ စကားတစ္ခြန္းေလာက္ ေၿပာေပးပါ။ ဥပမာ......."ေက်းဇူးပါ" "သူငယ္ခ်င္း မဂၤလာပါ"ဆုိတာေလးေတြပါ။
ကဲလူႀကီးမင္းတို.ေကာ ဘယ္လက္ေဆာင္ေပးမယ္စိတ္ကူးလဲ
(Shan News)
(Myanma Light)
အျပဳသေဘာဆုိတာ
" ကၽြန္ေတာ္ သိခဲ့ဘူးတဲ့ အျပဳသေဘာ ဆိုတာ "
>>> ကၽြန္ေတာ္ ၄ ႏွစ္ ၅ ႏွစ္သားေလာက္တုန္းက တစ္ညေနမွာ မီးဖိုထဲက အေမ့ကို ထဘီစဆြဲၿပီး ေမးခဲ့ဘူးတယ္။ "အျပဳသေဘာ ဆိုတာ ဘာကိုေျပာတာလဲ အေမ" လို႔။ အေမက အလုပ္ရႈပ္ေနရာက ခဏၿငိမ္သြားၿပီး ကၽြန္ေတာ္ကို ေငါက္ေျပာေလးေျပာတယ္။ "ကေလးက ကေလးလိုေန .. ႀကီးေတာ့ သိလာလိမ့္မယ္ .. ဒီမွာ အလုပ္ရႈပ္ေနရတဲ့ၾကားထဲ .. သြား သြား .. မနက္ျဖန္က် အေမအားမွျပန္လာေမး" တဲ့။
ေနာက္ေန႔က် ကၽြန္ေတာ္လဲ ဘယ္ေမးျဖစ္ပါ့မလဲ . . အဆူလဲခံလိုက္ရတာကိုး . . . ။ ဒါေပမယ့္ ညေနေရာက္ေတာ့ အေမက ကၽြန္ေတာ့္လွမ္းေခၚတယ္။ "သားေရ လာဦး . . မေန႔က အေမ့ေမးတာ ျပန္မေမးေတာ့ဘူးလား . . အျပဳသေဘာဆိုတာေလ. . " ။
"ဟုတ္" ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္က ေခါင္းညိတ္လိုက္တယ္။ အေမက ဆက္ေျပာတယ္ "သားက ငယ္ေသးေတာ့ အေမရွင္းျပလဲ သားနားလည္မွာ မဟုတ္ေသးဘူး . . . ႀကီးလာရင္ သားဘာသာနားလည္လာလိမ့္မယ္ . . သားေက်ာင္းေနတဲ့အခါ စာေတြဖတ္တတ္လာတဲ့အခါ က်ရင္သိလာလိမ့္မယ္ . . . ဟုတ္ၿပီလား . "။
ကၽြန္ေတာ္လဲ 'ဟုတ္' ဆိုၿပီး အူလည္လည္လုပ္ေနတုန္း အေမက ဆက္ေျပာတယ္ "မေန႔က အေမေျပာတာနဲ႔ ဒီေန႔အေမေျပာတာ သေဘာခ်င္းေတာ့ အတူတူပဲ . . ဟုတ္ကဲ့လား . . သားသိလား"
....
"အတူတူပဲေလ .. သားငယ္ေသးတယ္ .. ႀကီးလာရင္ သိလာလိမ့္မယ္ .. ဟုတ္လား "
"ဟုတ္"
"မေန႔က ေျပာတာနဲ႔ ဒီေန႔ေျပာတာ ဘယ္ဟာကို သားပိုႀကိဳက္လဲ"
"ဒီေန႔ေျပာတာကိုပိုႀကိဳက္တယ္"
"မေန႔ နဲ႔ ဒီေန႔ယွဥ္ရင္ ဒီေန႔ဟာ အျပဳသေဘာပဲ သားရယ္ . . . နားလည္လား . . . ကဲ ကဲ . နားမလည္လဲေန . . ေနာက္ေတာ့ နားလည္လာမယ္ . . . ဒီ ၂ ရက္ကို သားမွတ္ထား . . ဟုတ္ၿပီလား"
ကၽြန္ေတာ္လဲ အူလည္လည္နဲ႔ ၿပီးသြားတာေပါ့။
>>> ေနာက္ ၅ ႏွစ္ ၆ ႏွစ္ ေလာက္ၾကာၿပီး တရက္သားေတာ့ အေမက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေခၚေမးတယ္။ "သားေရ . . အျပဳသေဘာ ဆိုတာဘာလဲ သိၿပီလား" တဲ့။
ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမယ္ လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ ႏွစ္ ၆ ႏွစ္က ညေနခင္း ႏွစ္ခုဟာ ရုတ္ျခည္းဆိုသလို ဆက္တိုက္ေပၚလာပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ မႀကိဳက္တဲ့ ညေနနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္တဲ့ ညေန ဆိုပါေတာ့။
ကၽြန္ေတာ္လဲ အေမ့ကို ၿပံဳးၾကည့္ၿပီး ျပန္ေျပာမိတယ္။
" သား သိသလိုလိုပဲ အေမ "
>>> ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ၾကာတဲ့ အခါမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္တဲ့ ညေနခင္း အသစ္ေတြအမ်ားႀကီးေမြးဖြားေပးႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနတတ္ခဲ့ပါၿပီ . . . ။
>>> ကၽြန္ေတာ္ ၄ ႏွစ္ ၅ ႏွစ္သားေလာက္တုန္းက တစ္ညေနမွာ မီးဖိုထဲက အေမ့ကို ထဘီစဆြဲၿပီး ေမးခဲ့ဘူးတယ္။ "အျပဳသေဘာ ဆိုတာ ဘာကိုေျပာတာလဲ အေမ" လို႔။ အေမက အလုပ္ရႈပ္ေနရာက ခဏၿငိမ္သြားၿပီး ကၽြန္ေတာ္ကို ေငါက္ေျပာေလးေျပာတယ္။ "ကေလးက ကေလးလိုေန .. ႀကီးေတာ့ သိလာလိမ့္မယ္ .. ဒီမွာ အလုပ္ရႈပ္ေနရတဲ့ၾကားထဲ .. သြား သြား .. မနက္ျဖန္က် အေမအားမွျပန္လာေမး" တဲ့။
ေနာက္ေန႔က် ကၽြန္ေတာ္လဲ ဘယ္ေမးျဖစ္ပါ့မလဲ . . အဆူလဲခံလိုက္ရတာကိုး . . . ။ ဒါေပမယ့္ ညေနေရာက္ေတာ့ အေမက ကၽြန္ေတာ့္လွမ္းေခၚတယ္။ "သားေရ လာဦး . . မေန႔က အေမ့ေမးတာ ျပန္မေမးေတာ့ဘူးလား . . အျပဳသေဘာဆိုတာေလ. . " ။
"ဟုတ္" ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္က ေခါင္းညိတ္လိုက္တယ္။ အေမက ဆက္ေျပာတယ္ "သားက ငယ္ေသးေတာ့ အေမရွင္းျပလဲ သားနားလည္မွာ မဟုတ္ေသးဘူး . . . ႀကီးလာရင္ သားဘာသာနားလည္လာလိမ့္မယ္ . . သားေက်ာင္းေနတဲ့အခါ စာေတြဖတ္တတ္လာတဲ့အခါ က်ရင္သိလာလိမ့္မယ္ . . . ဟုတ္ၿပီလား . "။
ကၽြန္ေတာ္လဲ 'ဟုတ္' ဆိုၿပီး အူလည္လည္လုပ္ေနတုန္း အေမက ဆက္ေျပာတယ္ "မေန႔က အေမေျပာတာနဲ႔ ဒီေန႔အေမေျပာတာ သေဘာခ်င္းေတာ့ အတူတူပဲ . . ဟုတ္ကဲ့လား . . သားသိလား"
....
"အတူတူပဲေလ .. သားငယ္ေသးတယ္ .. ႀကီးလာရင္ သိလာလိမ့္မယ္ .. ဟုတ္လား "
"ဟုတ္"
"မေန႔က ေျပာတာနဲ႔ ဒီေန႔ေျပာတာ ဘယ္ဟာကို သားပိုႀကိဳက္လဲ"
"ဒီေန႔ေျပာတာကိုပိုႀကိဳက္တယ္"
"မေန႔ နဲ႔ ဒီေန႔ယွဥ္ရင္ ဒီေန႔ဟာ အျပဳသေဘာပဲ သားရယ္ . . . နားလည္လား . . . ကဲ ကဲ . နားမလည္လဲေန . . ေနာက္ေတာ့ နားလည္လာမယ္ . . . ဒီ ၂ ရက္ကို သားမွတ္ထား . . ဟုတ္ၿပီလား"
ကၽြန္ေတာ္လဲ အူလည္လည္နဲ႔ ၿပီးသြားတာေပါ့။
>>> ေနာက္ ၅ ႏွစ္ ၆ ႏွစ္ ေလာက္ၾကာၿပီး တရက္သားေတာ့ အေမက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေခၚေမးတယ္။ "သားေရ . . အျပဳသေဘာ ဆိုတာဘာလဲ သိၿပီလား" တဲ့။
ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမယ္ လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ ႏွစ္ ၆ ႏွစ္က ညေနခင္း ႏွစ္ခုဟာ ရုတ္ျခည္းဆိုသလို ဆက္တိုက္ေပၚလာပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ မႀကိဳက္တဲ့ ညေနနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္တဲ့ ညေန ဆိုပါေတာ့။
ကၽြန္ေတာ္လဲ အေမ့ကို ၿပံဳးၾကည့္ၿပီး ျပန္ေျပာမိတယ္။
" သား သိသလိုလိုပဲ အေမ "
>>> ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ၾကာတဲ့ အခါမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္တဲ့ ညေနခင္း အသစ္ေတြအမ်ားႀကီးေမြးဖြားေပးႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနတတ္ခဲ့ပါၿပီ . . . ။
ခံစားရတဲ့ ျဖစ္ရပ္မွန္ဇာတ္လမ္းေလးတစ္ပုဒ္
(ဒီဇာတ္လမ္းေလးကို ဖတ္ၾကည့္ပါ )
အဲဒီညကို ကၽြန္ေတာ္ဘယ္လိုမွ ေမ့လို႔မရပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ ခါတိုင္းလိုဘဲ သတင္းၾကည့္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ့ အမ်ိဳးသမီး ေရးခ်ိဳးခန္းကထြက္လာၿပီး ကၽြန္ေတာ့ကို ေျပာတယ္ “ေျခေထာက္မွာ ဘာလို႔မွဲ႔တစ္လံုးထြက္လာပါလိမ့္?”
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ မိန္းကေလးေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဘာမွမဟုတ္တဲ့ကိစၥေလးကုိ ေရးႀကီးခြင္က်ယ္ လုပ္တတ္တယ္ ဆိုၿပီး ဂရုမစိုက္ဘဲ ဒီတိုင္းထားလိုက္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘ၀က ျဖတ္သန္းလာရတာ ေအးေအးေဆးေဆးပါဘဲ။ ကၽြန္ေတာ္ ကုမၸဏီမွာ ရာထူးတစ္ခု ရၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ သူကလဲ အိမ္က ေ၀ရာ၀ိစၥေတြအားလံုး ကို တာ၀န္ယူခဲ့တယ္။
ကၽြန္ေတာ့ အလုပ္က အျမဲအခ်ိန္ပို လုပ္ေနရသလို ခရီးလဲ ခဏခဏထြက္ရတယ္။ တခါတေလ ထြက္လိုက္ရင္လဲ ၃ပတ္ေလာက္ၾကာတယ္။ ခရီးထြက္ေနတုန္း တခ်ိဳ႕ကေတာ့အိမ္က လူႀကီးေတြရဲ႕က်န္းမာေရး၊ ကေလးေတြရဲ႕ပညာေရးကို စိတ္ပူတတ္ၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ စိတ္ခ်လက္ခ်ပါဘဲ၊ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သိတယ္၊ သူကၽြန္ေတာ့ မိဘေတြကို ေကာင္းေကာင္းျပဳစုလိမ့္မယ္၊ သားေလးကိုလဲ စာျပေပးမယ္ ဆိုတာေတြကို…
တကယ္ေတာ့ သူ႕ကို အားက်ေနတဲ့သူေတြဟာ ကၽြန္ေတာ့ကိုအားက်ေနတဲ့သူေတြလိုဘဲမ်ားပါတယ္။
တျခားလူေတြရဲ႕ အျမင္မွာ သူဟာ မနက္၉ နာရီ ကေန ညေန ၅နာရီ အထိ အထက္လူႀကီးရဲ႕ မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ၿပီးလုပ္စရာ မလိုဘူးေလ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လဲ အရင္ကတည္းက ကား၀ယ္ထားတယ္၊ ကြန္ဒိုကိုလဲ ေျပာင္းေနႏိုင္ပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရိုမန္းတစ္ဆိုတာ ကို မသိေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရဲ႕ကမာၻေလးဟာ သာသာယာယာပါဘဲ။
သူဒီလို တစ္ခုခု လြဲေနသလိုလိုခံစားေနရၿပီး သူတစ္ေယာက္တည္းဆရာ၀န္သြားျပတယ္။
ေဆးစစ္ခ်က္ထြက္လာၿပီ… မွဲ႔ကင္ဆာတဲ့။ ဒီေဆးစစ္ခ်က္ အေျဖဟာ ကၽြန္ေတာ့ကို တုန္လႈပ္သြားေစတယ္။ အဲဒီေန႔ေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နာမည္ႀကီးေဆးရံုးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကိုပတ္ခဲ့တယ္။ အေျဖေတြကေတာ့ အတူတူေတြပါဘဲ။
နာမည္ အရမ္းႀကီးတဲ့ ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ကကၽြန္ေတာ့ကို ေျပာျပတယ္ “မင္း အမ်ိဳးသမီးရေနတဲ့ အေရျပားကင္ဆာ ဟာ ေသႏႈန္း ၉၀% ရွိတယ္။ အဆိုးဆံုးအေရျပားကင္ဆာတစ္ခုပါ၊”
သိပ္မၾကာပါဘူး။ ဆရာ၀န္ေျပာထားသလိုဘဲ သူ႕ရဲ႕ လက္ေမာင္း၊ ေပါင္၊ ေနာက္ေက်ာေတြမွာ မွဲ႔ အသစ္ေတြ အမ်ားႀကီးထြက္လာတယ္။ သူ႕ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ နဲ႔ စိတ္ဓာတ္ေတြဟာ တေျဖးေျဖးခ်င္း က်ဆင္းလာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိသေလာက္ သူ အရင္ကတည္းက တခါတေလဖ်ားၿပီးဗိုက္နာတတ္တာကလြဲလို႔ သူေနမေကာင္းတဲ့ အခ်ိန္မရွိသေလာက္ဘဲ။
ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့…
တခဏေလးမွ အနားမယူတတ္တဲ့သူက ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေဆးရံုကုတင္မွာလဲေနရပါၿပီ။
သူမရွိေတာ့တဲ့အိမ္ဟာ အရမ္းကိုတိတ္ဆိတ္လြန္းတယ္။
မီးဖိုခန္းမွာ အပူေငြ႔မရွိေတာ့ဘူး။ ေရခ်ိဳးခန္း၊ ဧည့္ခန္းက အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းေတြေပၚမွာ ဖုန္ေတြလြမ္းျခံဳေနၿပီ။
အရင္တုန္းက လင္းလင္းရွင္းရွင္း ေႏြးေႏြးေထြးေထြးရွိတဲ့၊ ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ သက္ေတာင့္သက္သာရွိတဲ့ အိမ္ေလးဟာ ကၽြန္ေတာ္ မသိတဲ့ ေနရာ အျဖစ္ေျပာင္းလဲေတာ့မယ္။
ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ကပစၥည္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ “စိမ္း” ေနပါလား။
မိုက္ခရိုေ၀့ သံုးတာ၊ ထမင္းခ်က္တာ၊ ေကာ္ဖီ၊ လက္ဖက္ရည္ တစ္ခြက္ေဖ်ာ္ဖို႔၊ ေခါက္ဆြဲထုတ္ျပဳတ္ဖို႔…
ကၽြန္ေတာ္ စမ္းေနတာ ေန႔၀က္ရွိၿပီ၊ ဘယ္ခလုတ္ႏွိပ္ရမွန္း မသိဘူး၊ ခ်က္လို႔ထြက္လာတာ ကလဲ သူခ်က္တာနဲ႔ အရသာနဲ႔ ကြာေနပါလား။
အရင္က သူလြယ္လြယ္ကူကူ လက္ကမ္းေပးလိုက္တဲ့ ေန႔စဥ္သံုးပစၥည္းေတြဟာ အခုရွာေနတာ ေနရာႏွံ႔ေနၿပီ။ ရွာမေတြ႔ဘူး။
သူေဆးရံုတက္ၿပီးေနာက္ပိုင္း ကၽြန္ေတာ္လဲ ခြင့္ရက္ရွည္ယူလိုက္ၿပီး သူ႕အနားမွာ တတ္ႏိုင္သေလာက္ အေဖာ္လုပ္ေပးတယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာမွ ကၽြန္ေတာ္သေဘာေပါက္လိုက္တယ္…
အိမ္တစ္အိမ္မွာ တာ၀န္ေက်ပြန္တဲ့ ဇနီးေကာင္းတစ္ေယာက္မရွိရင္၊ ေယာက်္ားေတြ ပိုက္ဆံဘယ္ေလာက္ရွာႏိုင္ပါေစ၊ အျပင္မွာ ဘယ္ေလာက္ဘဲ သားသားနားနားရွိေနပါေစ အလကားပါဘဲ။
တေန႔မွာ အသိတစ္ေယာက္က ကြမ္က်ိဳးမွာ ဒီလိုအေရျပားကင္ဆာကို အထူးကုတဲ့ ေဆးရံုးတစ္ရံုရွိတယ္ ေျပာတယ္၊ ဒီလိုေရာဂါမ်ိဳးကုလို႔ေပ်ာက္တာေတြလဲရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ စရိတ္ေတာ့ေတာ္ေတာ္ႀကီးတယ္။ ကုထံုးတစ္ခုက ၃လၾကာတယ္၊ သိန္း ၃၀ေလာက္ကုန္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ဒီသတင္း မိန္းမကိုေျပာျပေတာ့ ေရာဂါေ၀ဒနားဒဏ္ညင္းပန္းခံ ေနရၿပီး သတိ မလည္တလည္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္းေလးေျပာလိုက္တယ္
“ရွင္တို႔နဲ႔ မခြဲရက္ဘူး… ”
သူ႔ အားအင္ခ်ိနဲ႔ၿပီး ရွင္းလင္းတဲ့ စကားသံေလးေတြၾကားေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ မ်က္ရည္ေတြဟာ မ်က္လံုးအိမ္ထဲမွာ မေနႏိုင္ေတာ့ပါဘူး…
ကၽြန္ေတာ္ အရင္က တခါမွ မထင္မိခဲ့ဖူးဘူး၊ ငါတို႔လင္မယားဒီေလာက္ထိခ်စ္ၾကတာကို…
ဒါေပမဲ့…
အဲဒီအခ်ိန္မွာ…
ကၽြန္ေတာ္ခံစားရတယ္… ငါတို႔ဟာကမာၻေပၚမွာ အခ်စ္ဆံုးေတြ၊ အတူတူ ေနထိုင္ခြင့္ရတာ ဘယ္ေလာက္ထိေကာင္းလဲ။
“သူ ငါ့ကိုထားခဲ့လို႔မရဘူး”
“ငါသူ႔ကိုလိုအပ္တယ္”
ငါတို႔ အတူတူအိုၾကမယ္… သားေလးလူႀကီးျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္ထိ၊ သားေလးရဲ႕ သားေလးက “ဖိုးဖိုး ဖြားဖြား” လို႔ေခၚတာကို အတူတူနားေထာင္မယ္။ သူ႕ကို ကြမ္က်ိဳးေခၚသြားမယ္လို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ရံုးကိုသြားၿပီး ခြင့္ရက္ရွည္ယူတဲ့ အခ်ိန္မွာ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္တစ္ေယာက္တီးတိုးေျပာတာၾကားလိုက္တယ္။ “ငါသာဆိုရင္ ကုမေနေတာ့ပါဘူး… သိန္း ၃၀ေတာင္… မေပ်ာက္ရင္ လူလဲရွံဳး ပိုက္ဆံလဲဆံုး ေနဦးမယ္…”
ဒီလိုေျပာေနၾကတဲ့လူေတြဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ အရင္းႏွီးဆံုးသူဆံုးရွံဳးရေတာ့မဲ့ ၀မ္းနည္းမႈမ်ိဳးကို မခံစားဖူးေသးလို႔ပါ။
ဒီလို အသက္ရွင္ခြင့္ရမဲ့ အခြင့္အေရး တစ္မွ်င္ေလးဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာကိုလဲ မသိၾကပါဘူး။
အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားတယ္… သိန္း ၆၀ သိန္း ၁၀၀ ျဖစ္ေနပါေစ… အိမ္ေတြ ကားေတြကိုဘဲ ေရာင္းေရာင္း… သူ အသက္ရွင္ခြင့္ရမယ္ဆိုရင္ အားလံုး ေက်နပ္ပါတယ္။
ကြမ္က်ိဳးမသြားခင္ အိမ္နားက စူပါမားကတ္မွာ ေန႔စဥ္သံုးလိုမဲ့ ပစၥည္းေတြသြား၀ယ္တယ္။ သီတင္းကၽြတ္ ေရွ႕ရက္ပိုင္းဆိုေတာ့ စူပါမားကတ္ထဲက လူေတြရဲ႕မ်က္ႏွာဟာ ျပံဳးရႊင္ေနၾကတယ္… လူေတြအားလံုးရယ္ရယ္ေမာေမာနဲ႔…
ကၽြန္ေတာ္ရုတ္တရက္ ခံစားရလိုက္တယ္…
ငါဒီျပံဳးေပ်ာ္ေနတဲ့သူေတြနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ကင္းကြာေနပါလား…
ေပ်ာ္ရႊင္ရယ္ေမာျခင္း အားလံုးဟာ ကၽြန္ေတာ့ ဇနီး ေနမေကာင္းတဲ့ အခ်ိန္က စၿပီး ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ မသက္ဆိုင္ေတာ့ သလိုပါဘဲ…
ကၽြန္ေတာ္ သူေပးလိုက္တာစာရင္းအတိုင္း ေန႔စဥ္သံုးပစၥည္းေတြကို ၀ယ္လိုက္တယ္။
အိတ္ကိုမ ၿပီးထြက္လာေတာ့မွ ေတာ္ေတာ္ေလး ေလး ေနပါလား…
ဒီေလာက္ႏွစ္ရွည္လေတြမွာ အိမ္မွာ စားတာ သံုးတာအားလံုး သူစီမံထားတာ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ပါဘဲ။
ကၽြန္ေတာ္ လံုး၀မသိခဲ့ဘူး… ဆန္တစ္အိတ္ဘယ္ေလာက္က်လဲ… ဆီတစ္ပံုး ဘယ္ေလာက္က်လဲဆိုတာေတြကို…
ကၽြန္ေတာ္ လံုး၀မသိခဲ့ဘူး… ဒီပစၥည္းေတြကို အိမ္ သယ္ျပန္ရတာဟာ ေတာ္ေတာ္ေလးပင္ပန္းတဲ့ အလုပ္တစ္ခုဆိုတာကို …
ကၽြန္ေတာ္ ဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အိမ္ရဲ႕ မ႑ိဳင္ေက်ာမလို႔ တစ္သက္လံုးထင္လာခဲ့တာ…
သူလဲသြားတဲ့ အခ်ိန္မွာမွဘဲ သေဘာေပါက္ေတာ့တယ္… သူကသာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အိမ္ရဲ႕ဗဟိုေက်ာမပါ…
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကြမ္က်ိဳးမွာ ေနခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ဟာ မဂၤလာေဆာင္ၿပီးေနာက္ပိုင္း အခ်ိဳၿမိန္ဆံုး ဘ၀အစိတ္အပိုင္းေလးပါ။ ဒီ ၃လ အတြင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေန႔ေန႔ညညေျခတစ္လွမ္းမွ မခြာခဲ့ဘူး။
တူတူရယ္ေမာၾကတယ္… တူတူ ငိုၾကတယ္… ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရင္ဖြင့္စကားသံေတြ မၾကားရတာ ဘယ္ေလာက္ထိၾကာၿပီလဲဆိုတာကို မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။
ပထမတစ္လမွာေတာ့ သူေတာ္ေတာ္ေလး ေကာင္းလာသလိုလိုရွိလာတယ္…
တခါတေလ… သူ႕လက္ကိုတြဲၿပီး ပန္းျခံထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၂ေယာက္ရဲ႕ အတိတ္က ဇာတ္လမ္းေတြကို ျပန္ေျပာျဖစ္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပထမဆံုး ဆံုတဲ့ အခ်ိန္ေလး… ပထမဆံုး အတူၾကည့္ခဲ့တဲ့ ရုပ္ရွင္နာမည္ေလးက “Titanic”…
သူကၽြန္ေတာ့ကို ေျပာျပတယ္… ကၽြန္ေတာ္သူ႕ကို ဒီရုပ္ရွင္ၾကည့္ဖို႔ခ်ိန္းတဲ့ အခ်ိန္ အမွန္တကယ္ေတာ့ သူ သူ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ၾကည့္ၿပီးသားပါ။ ကၽြန္ေတာ့ ကို မျငင္းရက္လို႔ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေနာက္တစ္ေခါက္ လိုက္ၾကည့္ေပးတာပါတဲ့…
ဒီလို အေၾကာင္းေလးေတြဟာ အခုခ်ိန္ျပန္စဥ္းစားလိုက္ရင္ ဒဏ္ရာတစ္ခုလိုပါဘဲ…
အတူေနလာတာ ဒီေလာက္ၾကာၿပီ… ဒီေလာက္ထိ စကား အၾကာႀကီး မေျပာျဖစ္ခဲ့ ပါဘူး။
ဒီ ၃လအတြင္း ကၽြန္ေတာ့ မ်က္စိေရွ႕မွာ သူတစ္ေန႔တစ္ျခား ဆုတ္ေလ်ာ့လာတာကို ျမင္ေနရတယ္။
အထူးကုထံုးကလဲ သူ႕ အေပၚမွာ အာနိသင္မရွိခဲ့ဘူး။ သူဆန္ျပဳတ္ေလး တစ္ခြက္ကိုေတာင္ မေသာက္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။
ေနာက္ဆံုး သူကၽြန္ေတာ့ကို ေျပာတယ္ “အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္…”
ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကင္းမဲ့ စြာနဲ႔ အိမ္ျပန္လာခဲ့တယ္။
အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီးေတာ့…
သူ႔ အေျခအေနဟာ ပိုပိုၿပီးဆိုးလာခဲ့တယ္။ ေနာက္ၿပီး ကင္ဆာေ၀ဒနာရွင္ေတြ ေၾကာက္တဲ့ နာက်င္ကိုက္ခဲမႈေတြကို သူခံစားေနရၿပီ…
သူ တစ္ညလံုး အိပ္လို႔ မေပ်ာ္ဘူး… နာက်င္မႈ ညည္းညူသံေတြဟာ အေမွာင္ညေတြရဲ႕ သံစဥ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ သူ႕ကိုယ္စား ဒီ္အနာေတြကို ခံေပးလိုက္ခ်င္တယ္။ သူဒီေလာက္ထိ ခံစားေနရတာကို ျမင္ေနရတဲ့ စိတ္ဒဏ္ရာ ဟာလဲ သူ႔ ခႏၶာကိုယ္မွာ ခံစားေနရတဲ့ နာက်င္မႈေတြနဲ႔ ထပ္တူထပ္မွ်ပါဘဲ…
သူနဲနဲ ေနေကာင္းတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ကို စၿပီး မွာၾကားေနေတာ့တယ္…
ဒီေလာက္ထိရႈပ္ေထြးတဲ့ အိမ္မႈကိစၥေတြကို သူတစ္ေယာက္တည္းလုပ္လာခဲ့တာကို ဒီအခ်ိန္မွာမွ သေဘာေပါက္မိတယ္။
သူကၽြန္ေတာ့ကို ေျပာေသးတယ္…
“ကၽြန္ေတာ္ အျမဲတမ္းစားေကာင္းတယ္လို႔ေျပာတဲ့ အစားအစာေတြဟာ ဘယ္ဆိုင္က၀ယ္တာ…”
“ကၽြန္ေတာ္အျမဲ၀တ္တဲ့ အ၀တ္အစားေတြဟာ ဘာတံဆိပ္… ဘယ္ဆိုင္မွာသြား၀ယ္တာ…”
သူမဆံုးခင္ ၃ ရက္ အလိုမွာ ကၽြန္ေတာ့ကို အ၀တ္ေလွ်ာစက္သံုးပံုသံုးနည္းသင္ေပးလိုက္ေသးတယ္။
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ သံုးလာခဲ့တဲ့ ဒီ အ၀တ္ေလွ်ာစက္ေလးဟာ သူနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ အတူတူ သြား၀ယ္ခဲ့တာပါ။
၀ယ္လာၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ သူဘဲ ကိုင္တြယ္ေနတာပါ…
ကၽြန္ေတာ္ မ်က္ရည္ေတြကို မေအာင့္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး… အသံတိတ္စြာ က်ေနပါတယ္…
မဆံုးခင္ေရွ႕တစ္ရက္မွာ ကၽြန္ေတာ့ ကိုေျပာတယ္… ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ လက္ထပ္ခဲ့ တာဟာ သူဘ၀မွာ အေပ်ာ္ဆံုး အခ်ိန္ေလးပါ။ ကြမ္က်ိဳးမွာ ေနခဲ့တဲ့ ၃လတာ ကာလဟာလဲ သူ႕ဘ၀ရဲ႕ အၾကည္ႏူးဆံုး အခ်ိန္ေတြပါဘဲ…
ဒီ ၃လဟာ ကၽြန္ေတာ့ အတြက္လဲ ရင္ထဲမွာ သိမ္းထားရတဲ့ အမွတ္တရ အျဖစ္ထင္က်န္ခဲ့ပါတယ္။
ဒီ ၃ လေၾကာင့္ ရာထူးတိုးမဲ့ အခြင့္အေရး လက္လြတ္ခဲ့ရတယ္… ေငြေၾကးေတြဆံုးရႈံခဲ့တယ္…
ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့ ဇနီးနဲ႔ ယွဥ္လိုက္ရင္ ဒါေတြဟာ ျပင္ပ အရာ၀တဳၳေတြပါဘဲ…
ဒီ ၃ လ အခ်ိန္ေလးရွိခဲ့လို႔ေတာ္ေသးတာေပါ့… မဟုတ္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ဘ၀လံုး ေနာင္တရမိလိမ့္မယ္ဗ်ာ…
သူဆံုးသြားတဲ့ေန႔ ဟာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းပါဘဲ… ကၽြန္ေတာ္က သားေလးကိုေျပာတယ္…
ေမေမဟာ ဟိုး အေ၀းတစ္ေနရာကို ထြက္သြားၿပီး ေဖတို႕ကိုေစာင့္ေနတာပါ… တစ္ေန႔ေန႔တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္က်ရင္ ေဖေဖတို႔ မိသားစုအားလံုး ျပန္ဆံုၾကမယ္။ ေမေမက ေမေမဘဲ… ေဖေဖကလဲ ေဖေဖဘဲ… သားေလးကလဲ ေဖေဖေမေမ တို႔ရဲ႕သားေလးပါဘဲ…
အခုခ်ိန္မွာ သူမ်ားမိသားစု စံုစံုလင္လင္ရွိေနတာကို ျမင္ေတြ႔ရမွာ ကၽြန္ေတာ္ အေၾကာက္ဆံုးဘဲ။
ေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့ ပန္းျခံေလး… အတူတူၾကည့္ခဲ့တဲ့ ရုပ္ရွင္ရံု… အတူတူပတ္ခဲ့တဲ့ စူပါမားကတ္ေတြကို ေရာက္တိုင္း ကၽြန္ေတာ့မ်က္ရည္ေတြကို မေအာင့္ႏိုင္ဘူး…
အ၀တ္ေလွ်ာစက္သံုးတဲ့ အခ်ိန္… မိုက္ခရိုေ၀့ ခလုတ္နိပ္တဲ့ အခ်ိန္…
သားအတြက္ အ၀တ္အစား၀ယ္ေပးရတဲ့ အခ်ိန္… အခ်ိန္ပို အလုပ္ဆင္းၿပီး အိမ္မွာ တစ္ေယာက္တည္း ေခါက္ဆြဲထုတ္ျပဳတ္စားရတဲ့ အခ်ိန္… ညသန္းေခါင္ ႏိုးလာၿပီး ကုတင္က်ယ္မွာ တစ္ေယာက္တည္းအိပ္ေနရတဲ့ အခ်ိန္… အဲဒီအခ်ိန္ အားလံုးေတြဟာ ကၽြန္ေတာ့ကိုငိုခ်င္ေစတယ္…
သူရွိေနတဲ့ အခ်ိန္တုန္းက ကၽြန္ေတာ္ ကိုကၽြန္ေတာ္ ဒီေလာက္ထိ ကံေကာင္းတဲ့လူလို႔ သတိမထားမိခဲ့ဘူး။ သူဟာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေပါင္းလာခဲ့တဲ့ ဇနီးတစ္ေယာက္… သားေလးရဲ႕ မိခင္ ဆိုတာေလာက္ဘဲ သိခဲ့တယ္။ အခုသူမရွိေတာ့ မိုးၿပိဳက်လာသလိုပါဘဲ။
အရင္တုန္းက ဇာတ္လမ္းေတြမွာ မင္းသားက သူ႕ခ်စ္သူ ေသၿပီးေနာက္မွာ အႀကီးအက်ယ္ငိုတာဟာ လူေတြကို လုပ္ျပေနတာပါလို႔ထင္ခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ သူတို႔နဲ႔အတူမ်က္ရည္က် ေနရၿပီ…
ကၽြန္ေတာ္ျပန္စဥ္းစားမိတယ္… သူသားေလးကို အျမဲေျပာေလ့ရွိတယ္…
“ေဖႀကီး က ပိုက္ဆံရွာေပးရတာ အရမ္းပင္ပန္းတယ္… ေဖႀကီးက အေရးအႀကီးဆံုး”
အမွန္တကယ္မွာေတာ့ သူဟာ အေရးႀကီးဆံုးပါ။
သူမရွိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သားအဖ ကမာၻေပၚမွာ အေရးႀကီးဆံုး အရာတစ္ခုဆံုးရႈံးခဲ့တယ္… “ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း”
ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကိုယ့္ ခံစားခ်က္ကို မထုတ္ေဖာ္တတ္တဲ့လူတစ္ေယာက္ပါ…
ခ်စ္သူဘ၀မွာတုန္းကလဲ “ခ်စ္”ဆိုတဲ့ စကားကို မသံုးခဲ့ဘူး…
သူ ၀တၳဳေတြ… ကိုးရီးယားကားေတြၾကည့္ၿပီးငိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္သူ႔ကို စေသးတယ္…
အခုခ်ိန္မွာေတာ့ “ခ်စ္”ဆိုတဲ့ စာသားေလးဟာ သူ႔ရဲ႕ အုတ္ဂူမွာဘဲ ထြင္းထုထားႏိုင္ေတာ့တယ္…
ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ “ခ်စ္ဇနီး”…
မိန္းကေလးတိုင္း ကိုယ့္ခ်စ္သူ ပါးစပ္ကေန အႀကိမ္ေပါင္းေထာင္ေသာင္းမက ေျပာေစခ်င္တဲ့ အဲဒီ စကားကို ကၽြန္ေတာ္ ဘာျဖစ္လို႔ သူေျပာေစခ်င္တဲ့အခ်ိန္… သူေနေကာင္းက်န္းမာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ မ်ားမ်ားမေျပာခဲ့ရတာလဲဗ်ာ…?
Zane
မွ်ေ၀ေပးတာလဲ ေမတၱာတစ္ခုပါ
.............................................
Copy and Credit to
http://www.facebook.com/photo.php?fbid=4642009167253&set=a.3384615533198.165017.1203802796&type=3&src=http%3A%2F%2Fsphotos-b.ak.fbcdn.net%2Fhphotos-ak-prn1%2F527591_4642009167253_2023926298_n.jpg&size=450%2C338
အဲဒီညကို ကၽြန္ေတာ္ဘယ္လိုမွ ေမ့လို႔မရပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ ခါတိုင္းလိုဘဲ သတင္းၾကည့္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ့ အမ်ိဳးသမီး ေရးခ်ိဳးခန္းကထြက္လာၿပီး ကၽြန္ေတာ့ကို ေျပာတယ္ “ေျခေထာက္မွာ ဘာလို႔မွဲ႔တစ္လံုးထြက္လာပါလိမ့္?”
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ မိန္းကေလးေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဘာမွမဟုတ္တဲ့ကိစၥေလးကုိ ေရးႀကီးခြင္က်ယ္ လုပ္တတ္တယ္ ဆိုၿပီး ဂရုမစိုက္ဘဲ ဒီတိုင္းထားလိုက္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘ၀က ျဖတ္သန္းလာရတာ ေအးေအးေဆးေဆးပါဘဲ။ ကၽြန္ေတာ္ ကုမၸဏီမွာ ရာထူးတစ္ခု ရၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ သူကလဲ အိမ္က ေ၀ရာ၀ိစၥေတြအားလံုး ကို တာ၀န္ယူခဲ့တယ္။
ကၽြန္ေတာ့ အလုပ္က အျမဲအခ်ိန္ပို လုပ္ေနရသလို ခရီးလဲ ခဏခဏထြက္ရတယ္။ တခါတေလ ထြက္လိုက္ရင္လဲ ၃ပတ္ေလာက္ၾကာတယ္။ ခရီးထြက္ေနတုန္း တခ်ိဳ႕ကေတာ့အိမ္က လူႀကီးေတြရဲ႕က်န္းမာေရး၊ ကေလးေတြရဲ႕ပညာေရးကို စိတ္ပူတတ္ၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ စိတ္ခ်လက္ခ်ပါဘဲ၊ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သိတယ္၊ သူကၽြန္ေတာ့ မိဘေတြကို ေကာင္းေကာင္းျပဳစုလိမ့္မယ္၊ သားေလးကိုလဲ စာျပေပးမယ္ ဆိုတာေတြကို…
တကယ္ေတာ့ သူ႕ကို အားက်ေနတဲ့သူေတြဟာ ကၽြန္ေတာ့ကိုအားက်ေနတဲ့သူေတြလိုဘဲမ်ားပါတယ္။
တျခားလူေတြရဲ႕ အျမင္မွာ သူဟာ မနက္၉ နာရီ ကေန ညေန ၅နာရီ အထိ အထက္လူႀကီးရဲ႕ မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ၿပီးလုပ္စရာ မလိုဘူးေလ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လဲ အရင္ကတည္းက ကား၀ယ္ထားတယ္၊ ကြန္ဒိုကိုလဲ ေျပာင္းေနႏိုင္ပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရိုမန္းတစ္ဆိုတာ ကို မသိေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရဲ႕ကမာၻေလးဟာ သာသာယာယာပါဘဲ။
သူဒီလို တစ္ခုခု လြဲေနသလိုလိုခံစားေနရၿပီး သူတစ္ေယာက္တည္းဆရာ၀န္သြားျပတယ္။
ေဆးစစ္ခ်က္ထြက္လာၿပီ… မွဲ႔ကင္ဆာတဲ့။ ဒီေဆးစစ္ခ်က္ အေျဖဟာ ကၽြန္ေတာ့ကို တုန္လႈပ္သြားေစတယ္။ အဲဒီေန႔ေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နာမည္ႀကီးေဆးရံုးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကိုပတ္ခဲ့တယ္။ အေျဖေတြကေတာ့ အတူတူေတြပါဘဲ။
နာမည္ အရမ္းႀကီးတဲ့ ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ကကၽြန္ေတာ့ကို ေျပာျပတယ္ “မင္း အမ်ိဳးသမီးရေနတဲ့ အေရျပားကင္ဆာ ဟာ ေသႏႈန္း ၉၀% ရွိတယ္။ အဆိုးဆံုးအေရျပားကင္ဆာတစ္ခုပါ၊”
သိပ္မၾကာပါဘူး။ ဆရာ၀န္ေျပာထားသလိုဘဲ သူ႕ရဲ႕ လက္ေမာင္း၊ ေပါင္၊ ေနာက္ေက်ာေတြမွာ မွဲ႔ အသစ္ေတြ အမ်ားႀကီးထြက္လာတယ္။ သူ႕ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ နဲ႔ စိတ္ဓာတ္ေတြဟာ တေျဖးေျဖးခ်င္း က်ဆင္းလာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိသေလာက္ သူ အရင္ကတည္းက တခါတေလဖ်ားၿပီးဗိုက္နာတတ္တာကလြဲလို႔ သူေနမေကာင္းတဲ့ အခ်ိန္မရွိသေလာက္ဘဲ။
ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့…
တခဏေလးမွ အနားမယူတတ္တဲ့သူက ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေဆးရံုကုတင္မွာလဲေနရပါၿပီ။
သူမရွိေတာ့တဲ့အိမ္ဟာ အရမ္းကိုတိတ္ဆိတ္လြန္းတယ္။
မီးဖိုခန္းမွာ အပူေငြ႔မရွိေတာ့ဘူး။ ေရခ်ိဳးခန္း၊ ဧည့္ခန္းက အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းေတြေပၚမွာ ဖုန္ေတြလြမ္းျခံဳေနၿပီ။
အရင္တုန္းက လင္းလင္းရွင္းရွင္း ေႏြးေႏြးေထြးေထြးရွိတဲ့၊ ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ သက္ေတာင့္သက္သာရွိတဲ့ အိမ္ေလးဟာ ကၽြန္ေတာ္ မသိတဲ့ ေနရာ အျဖစ္ေျပာင္းလဲေတာ့မယ္။
ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ကပစၥည္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ “စိမ္း” ေနပါလား။
မိုက္ခရိုေ၀့ သံုးတာ၊ ထမင္းခ်က္တာ၊ ေကာ္ဖီ၊ လက္ဖက္ရည္ တစ္ခြက္ေဖ်ာ္ဖို႔၊ ေခါက္ဆြဲထုတ္ျပဳတ္ဖို႔…
ကၽြန္ေတာ္ စမ္းေနတာ ေန႔၀က္ရွိၿပီ၊ ဘယ္ခလုတ္ႏွိပ္ရမွန္း မသိဘူး၊ ခ်က္လို႔ထြက္လာတာ ကလဲ သူခ်က္တာနဲ႔ အရသာနဲ႔ ကြာေနပါလား။
အရင္က သူလြယ္လြယ္ကူကူ လက္ကမ္းေပးလိုက္တဲ့ ေန႔စဥ္သံုးပစၥည္းေတြဟာ အခုရွာေနတာ ေနရာႏွံ႔ေနၿပီ။ ရွာမေတြ႔ဘူး။
သူေဆးရံုတက္ၿပီးေနာက္ပိုင္း ကၽြန္ေတာ္လဲ ခြင့္ရက္ရွည္ယူလိုက္ၿပီး သူ႕အနားမွာ တတ္ႏိုင္သေလာက္ အေဖာ္လုပ္ေပးတယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာမွ ကၽြန္ေတာ္သေဘာေပါက္လိုက္တယ္…
အိမ္တစ္အိမ္မွာ တာ၀န္ေက်ပြန္တဲ့ ဇနီးေကာင္းတစ္ေယာက္မရွိရင္၊ ေယာက်္ားေတြ ပိုက္ဆံဘယ္ေလာက္ရွာႏိုင္ပါေစ၊ အျပင္မွာ ဘယ္ေလာက္ဘဲ သားသားနားနားရွိေနပါေစ အလကားပါဘဲ။
တေန႔မွာ အသိတစ္ေယာက္က ကြမ္က်ိဳးမွာ ဒီလိုအေရျပားကင္ဆာကို အထူးကုတဲ့ ေဆးရံုးတစ္ရံုရွိတယ္ ေျပာတယ္၊ ဒီလိုေရာဂါမ်ိဳးကုလို႔ေပ်ာက္တာေတြလဲရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ စရိတ္ေတာ့ေတာ္ေတာ္ႀကီးတယ္။ ကုထံုးတစ္ခုက ၃လၾကာတယ္၊ သိန္း ၃၀ေလာက္ကုန္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ဒီသတင္း မိန္းမကိုေျပာျပေတာ့ ေရာဂါေ၀ဒနားဒဏ္ညင္းပန္းခံ ေနရၿပီး သတိ မလည္တလည္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္းေလးေျပာလိုက္တယ္
“ရွင္တို႔နဲ႔ မခြဲရက္ဘူး… ”
သူ႔ အားအင္ခ်ိနဲ႔ၿပီး ရွင္းလင္းတဲ့ စကားသံေလးေတြၾကားေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ မ်က္ရည္ေတြဟာ မ်က္လံုးအိမ္ထဲမွာ မေနႏိုင္ေတာ့ပါဘူး…
ကၽြန္ေတာ္ အရင္က တခါမွ မထင္မိခဲ့ဖူးဘူး၊ ငါတို႔လင္မယားဒီေလာက္ထိခ်စ္ၾကတာကို…
ဒါေပမဲ့…
အဲဒီအခ်ိန္မွာ…
ကၽြန္ေတာ္ခံစားရတယ္… ငါတို႔ဟာကမာၻေပၚမွာ အခ်စ္ဆံုးေတြ၊ အတူတူ ေနထိုင္ခြင့္ရတာ ဘယ္ေလာက္ထိေကာင္းလဲ။
“သူ ငါ့ကိုထားခဲ့လို႔မရဘူး”
“ငါသူ႔ကိုလိုအပ္တယ္”
ငါတို႔ အတူတူအိုၾကမယ္… သားေလးလူႀကီးျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္ထိ၊ သားေလးရဲ႕ သားေလးက “ဖိုးဖိုး ဖြားဖြား” လို႔ေခၚတာကို အတူတူနားေထာင္မယ္။ သူ႕ကို ကြမ္က်ိဳးေခၚသြားမယ္လို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ရံုးကိုသြားၿပီး ခြင့္ရက္ရွည္ယူတဲ့ အခ်ိန္မွာ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္တစ္ေယာက္တီးတိုးေျပာတာၾကားလိုက္တယ္။ “ငါသာဆိုရင္ ကုမေနေတာ့ပါဘူး… သိန္း ၃၀ေတာင္… မေပ်ာက္ရင္ လူလဲရွံဳး ပိုက္ဆံလဲဆံုး ေနဦးမယ္…”
ဒီလိုေျပာေနၾကတဲ့လူေတြဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ အရင္းႏွီးဆံုးသူဆံုးရွံဳးရေတာ့မဲ့ ၀မ္းနည္းမႈမ်ိဳးကို မခံစားဖူးေသးလို႔ပါ။
ဒီလို အသက္ရွင္ခြင့္ရမဲ့ အခြင့္အေရး တစ္မွ်င္ေလးဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာကိုလဲ မသိၾကပါဘူး။
အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားတယ္… သိန္း ၆၀ သိန္း ၁၀၀ ျဖစ္ေနပါေစ… အိမ္ေတြ ကားေတြကိုဘဲ ေရာင္းေရာင္း… သူ အသက္ရွင္ခြင့္ရမယ္ဆိုရင္ အားလံုး ေက်နပ္ပါတယ္။
ကြမ္က်ိဳးမသြားခင္ အိမ္နားက စူပါမားကတ္မွာ ေန႔စဥ္သံုးလိုမဲ့ ပစၥည္းေတြသြား၀ယ္တယ္။ သီတင္းကၽြတ္ ေရွ႕ရက္ပိုင္းဆိုေတာ့ စူပါမားကတ္ထဲက လူေတြရဲ႕မ်က္ႏွာဟာ ျပံဳးရႊင္ေနၾကတယ္… လူေတြအားလံုးရယ္ရယ္ေမာေမာနဲ႔…
ကၽြန္ေတာ္ရုတ္တရက္ ခံစားရလိုက္တယ္…
ငါဒီျပံဳးေပ်ာ္ေနတဲ့သူေတြနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ကင္းကြာေနပါလား…
ေပ်ာ္ရႊင္ရယ္ေမာျခင္း အားလံုးဟာ ကၽြန္ေတာ့ ဇနီး ေနမေကာင္းတဲ့ အခ်ိန္က စၿပီး ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ မသက္ဆိုင္ေတာ့ သလိုပါဘဲ…
ကၽြန္ေတာ္ သူေပးလိုက္တာစာရင္းအတိုင္း ေန႔စဥ္သံုးပစၥည္းေတြကို ၀ယ္လိုက္တယ္။
အိတ္ကိုမ ၿပီးထြက္လာေတာ့မွ ေတာ္ေတာ္ေလး ေလး ေနပါလား…
ဒီေလာက္ႏွစ္ရွည္လေတြမွာ အိမ္မွာ စားတာ သံုးတာအားလံုး သူစီမံထားတာ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ပါဘဲ။
ကၽြန္ေတာ္ လံုး၀မသိခဲ့ဘူး… ဆန္တစ္အိတ္ဘယ္ေလာက္က်လဲ… ဆီတစ္ပံုး ဘယ္ေလာက္က်လဲဆိုတာေတြကို…
ကၽြန္ေတာ္ လံုး၀မသိခဲ့ဘူး… ဒီပစၥည္းေတြကို အိမ္ သယ္ျပန္ရတာဟာ ေတာ္ေတာ္ေလးပင္ပန္းတဲ့ အလုပ္တစ္ခုဆိုတာကို …
ကၽြန္ေတာ္ ဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အိမ္ရဲ႕ မ႑ိဳင္ေက်ာမလို႔ တစ္သက္လံုးထင္လာခဲ့တာ…
သူလဲသြားတဲ့ အခ်ိန္မွာမွဘဲ သေဘာေပါက္ေတာ့တယ္… သူကသာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အိမ္ရဲ႕ဗဟိုေက်ာမပါ…
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကြမ္က်ိဳးမွာ ေနခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ဟာ မဂၤလာေဆာင္ၿပီးေနာက္ပိုင္း အခ်ိဳၿမိန္ဆံုး ဘ၀အစိတ္အပိုင္းေလးပါ။ ဒီ ၃လ အတြင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေန႔ေန႔ညညေျခတစ္လွမ္းမွ မခြာခဲ့ဘူး။
တူတူရယ္ေမာၾကတယ္… တူတူ ငိုၾကတယ္… ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရင္ဖြင့္စကားသံေတြ မၾကားရတာ ဘယ္ေလာက္ထိၾကာၿပီလဲဆိုတာကို မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။
ပထမတစ္လမွာေတာ့ သူေတာ္ေတာ္ေလး ေကာင္းလာသလိုလိုရွိလာတယ္…
တခါတေလ… သူ႕လက္ကိုတြဲၿပီး ပန္းျခံထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၂ေယာက္ရဲ႕ အတိတ္က ဇာတ္လမ္းေတြကို ျပန္ေျပာျဖစ္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပထမဆံုး ဆံုတဲ့ အခ်ိန္ေလး… ပထမဆံုး အတူၾကည့္ခဲ့တဲ့ ရုပ္ရွင္နာမည္ေလးက “Titanic”…
သူကၽြန္ေတာ့ကို ေျပာျပတယ္… ကၽြန္ေတာ္သူ႕ကို ဒီရုပ္ရွင္ၾကည့္ဖို႔ခ်ိန္းတဲ့ အခ်ိန္ အမွန္တကယ္ေတာ့ သူ သူ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ၾကည့္ၿပီးသားပါ။ ကၽြန္ေတာ့ ကို မျငင္းရက္လို႔ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေနာက္တစ္ေခါက္ လိုက္ၾကည့္ေပးတာပါတဲ့…
ဒီလို အေၾကာင္းေလးေတြဟာ အခုခ်ိန္ျပန္စဥ္းစားလိုက္ရင္ ဒဏ္ရာတစ္ခုလိုပါဘဲ…
အတူေနလာတာ ဒီေလာက္ၾကာၿပီ… ဒီေလာက္ထိ စကား အၾကာႀကီး မေျပာျဖစ္ခဲ့ ပါဘူး။
ဒီ ၃လအတြင္း ကၽြန္ေတာ့ မ်က္စိေရွ႕မွာ သူတစ္ေန႔တစ္ျခား ဆုတ္ေလ်ာ့လာတာကို ျမင္ေနရတယ္။
အထူးကုထံုးကလဲ သူ႕ အေပၚမွာ အာနိသင္မရွိခဲ့ဘူး။ သူဆန္ျပဳတ္ေလး တစ္ခြက္ကိုေတာင္ မေသာက္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။
ေနာက္ဆံုး သူကၽြန္ေတာ့ကို ေျပာတယ္ “အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္…”
ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကင္းမဲ့ စြာနဲ႔ အိမ္ျပန္လာခဲ့တယ္။
အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီးေတာ့…
သူ႔ အေျခအေနဟာ ပိုပိုၿပီးဆိုးလာခဲ့တယ္။ ေနာက္ၿပီး ကင္ဆာေ၀ဒနာရွင္ေတြ ေၾကာက္တဲ့ နာက်င္ကိုက္ခဲမႈေတြကို သူခံစားေနရၿပီ…
သူ တစ္ညလံုး အိပ္လို႔ မေပ်ာ္ဘူး… နာက်င္မႈ ညည္းညူသံေတြဟာ အေမွာင္ညေတြရဲ႕ သံစဥ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ သူ႕ကိုယ္စား ဒီ္အနာေတြကို ခံေပးလိုက္ခ်င္တယ္။ သူဒီေလာက္ထိ ခံစားေနရတာကို ျမင္ေနရတဲ့ စိတ္ဒဏ္ရာ ဟာလဲ သူ႔ ခႏၶာကိုယ္မွာ ခံစားေနရတဲ့ နာက်င္မႈေတြနဲ႔ ထပ္တူထပ္မွ်ပါဘဲ…
သူနဲနဲ ေနေကာင္းတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ကို စၿပီး မွာၾကားေနေတာ့တယ္…
ဒီေလာက္ထိရႈပ္ေထြးတဲ့ အိမ္မႈကိစၥေတြကို သူတစ္ေယာက္တည္းလုပ္လာခဲ့တာကို ဒီအခ်ိန္မွာမွ သေဘာေပါက္မိတယ္။
သူကၽြန္ေတာ့ကို ေျပာေသးတယ္…
“ကၽြန္ေတာ္ အျမဲတမ္းစားေကာင္းတယ္လို႔ေျပာတဲ့ အစားအစာေတြဟာ ဘယ္ဆိုင္က၀ယ္တာ…”
“ကၽြန္ေတာ္အျမဲ၀တ္တဲ့ အ၀တ္အစားေတြဟာ ဘာတံဆိပ္… ဘယ္ဆိုင္မွာသြား၀ယ္တာ…”
သူမဆံုးခင္ ၃ ရက္ အလိုမွာ ကၽြန္ေတာ့ကို အ၀တ္ေလွ်ာစက္သံုးပံုသံုးနည္းသင္ေပးလိုက္ေသးတယ္။
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ သံုးလာခဲ့တဲ့ ဒီ အ၀တ္ေလွ်ာစက္ေလးဟာ သူနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ အတူတူ သြား၀ယ္ခဲ့တာပါ။
၀ယ္လာၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ သူဘဲ ကိုင္တြယ္ေနတာပါ…
ကၽြန္ေတာ္ မ်က္ရည္ေတြကို မေအာင့္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး… အသံတိတ္စြာ က်ေနပါတယ္…
မဆံုးခင္ေရွ႕တစ္ရက္မွာ ကၽြန္ေတာ့ ကိုေျပာတယ္… ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ လက္ထပ္ခဲ့ တာဟာ သူဘ၀မွာ အေပ်ာ္ဆံုး အခ်ိန္ေလးပါ။ ကြမ္က်ိဳးမွာ ေနခဲ့တဲ့ ၃လတာ ကာလဟာလဲ သူ႕ဘ၀ရဲ႕ အၾကည္ႏူးဆံုး အခ်ိန္ေတြပါဘဲ…
ဒီ ၃လဟာ ကၽြန္ေတာ့ အတြက္လဲ ရင္ထဲမွာ သိမ္းထားရတဲ့ အမွတ္တရ အျဖစ္ထင္က်န္ခဲ့ပါတယ္။
ဒီ ၃ လေၾကာင့္ ရာထူးတိုးမဲ့ အခြင့္အေရး လက္လြတ္ခဲ့ရတယ္… ေငြေၾကးေတြဆံုးရႈံခဲ့တယ္…
ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့ ဇနီးနဲ႔ ယွဥ္လိုက္ရင္ ဒါေတြဟာ ျပင္ပ အရာ၀တဳၳေတြပါဘဲ…
ဒီ ၃ လ အခ်ိန္ေလးရွိခဲ့လို႔ေတာ္ေသးတာေပါ့… မဟုတ္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ဘ၀လံုး ေနာင္တရမိလိမ့္မယ္ဗ်ာ…
သူဆံုးသြားတဲ့ေန႔ ဟာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းပါဘဲ… ကၽြန္ေတာ္က သားေလးကိုေျပာတယ္…
ေမေမဟာ ဟိုး အေ၀းတစ္ေနရာကို ထြက္သြားၿပီး ေဖတို႕ကိုေစာင့္ေနတာပါ… တစ္ေန႔ေန႔တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္က်ရင္ ေဖေဖတို႔ မိသားစုအားလံုး ျပန္ဆံုၾကမယ္။ ေမေမက ေမေမဘဲ… ေဖေဖကလဲ ေဖေဖဘဲ… သားေလးကလဲ ေဖေဖေမေမ တို႔ရဲ႕သားေလးပါဘဲ…
အခုခ်ိန္မွာ သူမ်ားမိသားစု စံုစံုလင္လင္ရွိေနတာကို ျမင္ေတြ႔ရမွာ ကၽြန္ေတာ္ အေၾကာက္ဆံုးဘဲ။
ေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့ ပန္းျခံေလး… အတူတူၾကည့္ခဲ့တဲ့ ရုပ္ရွင္ရံု… အတူတူပတ္ခဲ့တဲ့ စူပါမားကတ္ေတြကို ေရာက္တိုင္း ကၽြန္ေတာ့မ်က္ရည္ေတြကို မေအာင့္ႏိုင္ဘူး…
အ၀တ္ေလွ်ာစက္သံုးတဲ့ အခ်ိန္… မိုက္ခရိုေ၀့ ခလုတ္နိပ္တဲ့ အခ်ိန္…
သားအတြက္ အ၀တ္အစား၀ယ္ေပးရတဲ့ အခ်ိန္… အခ်ိန္ပို အလုပ္ဆင္းၿပီး အိမ္မွာ တစ္ေယာက္တည္း ေခါက္ဆြဲထုတ္ျပဳတ္စားရတဲ့ အခ်ိန္… ညသန္းေခါင္ ႏိုးလာၿပီး ကုတင္က်ယ္မွာ တစ္ေယာက္တည္းအိပ္ေနရတဲ့ အခ်ိန္… အဲဒီအခ်ိန္ အားလံုးေတြဟာ ကၽြန္ေတာ့ကိုငိုခ်င္ေစတယ္…
သူရွိေနတဲ့ အခ်ိန္တုန္းက ကၽြန္ေတာ္ ကိုကၽြန္ေတာ္ ဒီေလာက္ထိ ကံေကာင္းတဲ့လူလို႔ သတိမထားမိခဲ့ဘူး။ သူဟာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေပါင္းလာခဲ့တဲ့ ဇနီးတစ္ေယာက္… သားေလးရဲ႕ မိခင္ ဆိုတာေလာက္ဘဲ သိခဲ့တယ္။ အခုသူမရွိေတာ့ မိုးၿပိဳက်လာသလိုပါဘဲ။
အရင္တုန္းက ဇာတ္လမ္းေတြမွာ မင္းသားက သူ႕ခ်စ္သူ ေသၿပီးေနာက္မွာ အႀကီးအက်ယ္ငိုတာဟာ လူေတြကို လုပ္ျပေနတာပါလို႔ထင္ခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ သူတို႔နဲ႔အတူမ်က္ရည္က် ေနရၿပီ…
ကၽြန္ေတာ္ျပန္စဥ္းစားမိတယ္… သူသားေလးကို အျမဲေျပာေလ့ရွိတယ္…
“ေဖႀကီး က ပိုက္ဆံရွာေပးရတာ အရမ္းပင္ပန္းတယ္… ေဖႀကီးက အေရးအႀကီးဆံုး”
အမွန္တကယ္မွာေတာ့ သူဟာ အေရးႀကီးဆံုးပါ။
သူမရွိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သားအဖ ကမာၻေပၚမွာ အေရးႀကီးဆံုး အရာတစ္ခုဆံုးရႈံးခဲ့တယ္… “ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း”
ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကိုယ့္ ခံစားခ်က္ကို မထုတ္ေဖာ္တတ္တဲ့လူတစ္ေယာက္ပါ…
ခ်စ္သူဘ၀မွာတုန္းကလဲ “ခ်စ္”ဆိုတဲ့ စကားကို မသံုးခဲ့ဘူး…
သူ ၀တၳဳေတြ… ကိုးရီးယားကားေတြၾကည့္ၿပီးငိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္သူ႔ကို စေသးတယ္…
အခုခ်ိန္မွာေတာ့ “ခ်စ္”ဆိုတဲ့ စာသားေလးဟာ သူ႔ရဲ႕ အုတ္ဂူမွာဘဲ ထြင္းထုထားႏိုင္ေတာ့တယ္…
ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ “ခ်စ္ဇနီး”…
မိန္းကေလးတိုင္း ကိုယ့္ခ်စ္သူ ပါးစပ္ကေန အႀကိမ္ေပါင္းေထာင္ေသာင္းမက ေျပာေစခ်င္တဲ့ အဲဒီ စကားကို ကၽြန္ေတာ္ ဘာျဖစ္လို႔ သူေျပာေစခ်င္တဲ့အခ်ိန္… သူေနေကာင္းက်န္းမာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ မ်ားမ်ားမေျပာခဲ့ရတာလဲဗ်ာ…?
Zane
မွ်ေ၀ေပးတာလဲ ေမတၱာတစ္ခုပါ
.............................................
Copy and Credit to
http://www.facebook.com/photo.php?fbid=4642009167253&set=a.3384615533198.165017.1203802796&type=3&src=http%3A%2F%2Fsphotos-b.ak.fbcdn.net%2Fhphotos-ak-prn1%2F527591_4642009167253_2023926298_n.jpg&size=450%2C338
Saturday, June 22, 2013
အေတြးလြန္တာကိုး
ကေလးငယ္ေလး
တေယာက္က ဖခင္ျဖစ္သူကို ကပ္ၿပီး တိုးတိုးေလးေမးတယ္။ “ေဖေဖ…… sex ဆိုတာ
ဘာလဲဟင္” တဲ့ ဖခင္ျဖစ္သူဟာ အေတာ္အေျဖရခက္သြားတယ္။
ကေလးငယ္ရဲ႕သိလိုစိတ္ရွိတဲ႔ စူးစမ္းမွဳကိုလည္း
ပိတ္ပင္ေငါက္ငမ္းၿပီးမတားျမစ္ခ် င္ဘူး။
တည့္တည့္ႀကီး ပြင္႔ပြင္႔လင္းလင္းေျပာခ်လိုက္ဖ ို႔
ကလည္း ကေလးငယ္ရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ညစ္ညမ္းတဲ့ မဖြယ္မရာ စိတ္ကူးေတြ ၀င္သြားမွာ
စိုးတယ္။ ဒါနဲ႔… . “ေအး… ..ဒီလိုသားရဲ႕။ sex ဆိုတာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ေတြ
ေပါက္ဖြားဖို႔အတြက္ လိုအပ္တဲ့ ကိစၥတခုေပါ့ကြာ။ ဒီကိစၥဟာဆိုရင္……
“ဘာညာဘာညာနဲ႔ ေလွ်ာက္သြယ္၀ိုက္ၿပီး ေျပာရေတာ့တာေပါ့။ ၿပီးေတာ႔မွ
“ေဖေဖရွင္းျပတာ သေဘာေပါက္ရဲ႕လား”လို႔ ေမးတယ္။ ကေလးငယ္ကလည္းရိုးရိုးသားသားပဲ
ေျဖတယ္။ “ဟင့္အင္း” တဲ့ ဒါနဲ႔ ဖခင္ျဖစ္သူဟာ ေနာက္ထပ္ ေကြ႔ကာ၀ိုက္ကာနဲ႔
၁၅မိနစ္ေလာက္ ၾကာေအာင္ ထပ္ရွင္းျပေတာ့လည္း ကေလးငယ္က သေဘာမေပါက္ျပန္ဘူး။
တတိယအႀကိမ္ ရွင္းၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ ဖခင္ျဖစ္သူက စိတ္မရွည္ေတာ့ဘူး။
ေတာ္ေတာ္ စိတ္တိုလာၿပီး.. ဒါနဲ႔… …. “ေနစမ္းပါဦး၊ဘာျဖစ္လို႔ မင္းက
ဒီေလာက္ေတာင္ သိခ်င္ေနရတာလဲ” လို႔ ေမးလိုက္ေတာ့ ကေလးငယ္က သူ႔လက္ထဲက
အဂၤလိပ္လို ရိုက္ထားတဲ႔ ေရကူးအသင္း၀င္ခြင့္ ေလွ်ာက္လႊာကို ျပၿပီး
“ေဟာဒီေလွ်ာက္လႊာထဲမွာ… Name လို႔ ေရးထားတဲ့ ကြက္လပ္မွာ ကၽြန္ေတာ့္
နာမည္ကို ေရးျဖည့္ရမယ္ ဆိုတာကို သိပါတယ္။ Age လို႔ ေရးထားတဲ့ ကြက္လပ္ထဲမွာ
ကၽြန္ေတာ့္ အသက္ကို ထည့္ရမယ္ ဆိုတာလည္းသိတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ Sexလို႔ ေရးထားတဲ့
ကြက္လပ္မွာေတာ့ ဘာေရးထည့္ရမွန္း မသိလို႔ အေဖရ” တဲ့
ေကာင္းေရာ
မရီနဲ႕ေလ ေအာင့္ခံ
မရီနဲ႔.. ေအာင့္ခံ...
==============
လူသံုးေယာက္ ေတာအုပ္တစ္ခုအတြင္းတြင္ လမ္းေပ်ာက္ေနရာမွ လူသားစား
လူရိုင္းမ်ား၏ ဖမ္းဆီးျခင္းကို ခံလိုက္ရသည္။ ေခါင္းေဆာင္ လူရိုင္းႀကီးက
ေနာက္ဆံုး အခြင့္အေရးေပးသည္။ ေတာထဲတြင္ ရွိေသာ သစ္သီး မ်ားအနက္မွ
ႀကိဳက္ရာ သစ္သီး ၁၀လံုးကို အျမန္ဆံုး ယူလာရန္ အမိန္႕ေပးသည္။
သံုးေယာက္လံုး အျမန္ထြက္သြားၾကသည္။
ပထမလူ ျပန္ေရာက္လာျပီး လူရိုင္းေခါင္းေဆာင္ကို ေျပာသည္။
" ကြ်န္ေတာ္ပန္းသီးဆယ္လံုးယူလာပါတယ္၊ ကြ်န္ေတာ္သြားလုိ့ရျပီလားခင္ဗ်ာ... "
ေခါင္းေဆာင္ႀကီးက ေခါင္းခါျပီးဆက္ေျပာသည္။
" မရဘူး။ မင္းယူလာသမွ် ပန္းသီးဆယ္လံုးလံုးကို မင္းမစင္စြန္႔တဲ့
ဒြါရေပါက္ထဲကိုသြတ္ထည့္ရမယ္။ မငိုရဘူး။ မရီရဘူး။ မမဲ့ရဘူး။ မေအာ္ရဘူး၊
မ်က္ႏွာပ်က္တာနဲ့ သတ္စားတာခံရမယ္.. "
ပထမလူ ၾကိဳးစားထည့္ၾကည့္သည္၊ ပထမဆံုး ပန္းသီးတစ္လံုး ၀င္သြားသည္၊
သို့ေသာ္ ေနာက္တစ္လံုး အေရာက္တြင္ နာလြန္းသျဖင့္ ေအာ္မိရာ
သတ္စားခံလိုက္ရသည္၊
ဒုတိယလူ ျပန္ေရာက္လာျပီး လူရိုင္းေခါင္းေဆာင္ၾကီးအား စေတာ္ဘယ္ရီသီး
ဆယ္လံုးယူလာျပသည္။
ေခါင္းေဆာင္ႀကီးက စည္းကမ္းခ်က္မ်ားကို ရွင္းျပေသာအခါ ဒုတိယလူ အသက္ရွဴ
ေခ်ာင္သြားျပီး စေတာ္ဘယ္ရီသီးမ်ားကို စသြတ္သည္၊
၁။ ၂။ ၃။ ၄။ ၅။ ၆။ ၇။ ၈ လံုး။ ၉လံုး " ဟား ဟား ဟား ဟား .... "
ေနာက္ဆံုး အလံုးသြင္းခါနီးတြင္ မေအာင့္ႏိုင္ပဲ ရီလုိက္မိသျဖင့္
ဒုတိယလူလည္း သတ္စားခံလိုက္ရသည္။
ပထမလူႏွင့္ ဒုတိယလူ နတ္ျပည္တြင္ေတြ႕ေသာအခါ ပထမလူကအံ့ႀသတႀကီး ေမးေလသည္။
" ခင္ဗ်ားဗ်ာ... ဘာလို႕ရီလိုက္ရတာလဲ ေနာက္ဆံုး တစ္လံုးေတာင္ ၀င္ေတာ့မယ့္
ဟာကို.... "
ဒုတိယလူျပန္ေျဖသည္။
" မင္းေနာက္ဆံုးေကာင္ ၀င္လာတာကို မေတြ႕လိုက္ဘူး မဟုတ္လား။ ဒီေကာင္
ထမ္းလာတာ ဒူးရင္းသီး ေတြကြ ဟီး..ဟီး........" ။
==============
လူသံုးေယာက္ ေတာအုပ္တစ္ခုအတြင္းတြင္ လမ္းေပ်ာက္ေနရာမွ လူသားစား
လူရိုင္းမ်ား၏ ဖမ္းဆီးျခင္းကို ခံလိုက္ရသည္။ ေခါင္းေဆာင္ လူရိုင္းႀကီးက
ေနာက္ဆံုး အခြင့္အေရးေပးသည္။ ေတာထဲတြင္ ရွိေသာ သစ္သီး မ်ားအနက္မွ
ႀကိဳက္ရာ သစ္သီး ၁၀လံုးကို အျမန္ဆံုး ယူလာရန္ အမိန္႕ေပးသည္။
သံုးေယာက္လံုး အျမန္ထြက္သြားၾကသည္။
ပထမလူ ျပန္ေရာက္လာျပီး လူရိုင္းေခါင္းေဆာင္ကို ေျပာသည္။
" ကြ်န္ေတာ္ပန္းသီးဆယ္လံုးယူလာပါတယ္၊ ကြ်န္ေတာ္သြားလုိ့ရျပီလားခင္ဗ်ာ... "
ေခါင္းေဆာင္ႀကီးက ေခါင္းခါျပီးဆက္ေျပာသည္။
" မရဘူး။ မင္းယူလာသမွ် ပန္းသီးဆယ္လံုးလံုးကို မင္းမစင္စြန္႔တဲ့
ဒြါရေပါက္ထဲကိုသြတ္ထည့္ရမယ္။ မငိုရဘူး။ မရီရဘူး။ မမဲ့ရဘူး။ မေအာ္ရဘူး၊
မ်က္ႏွာပ်က္တာနဲ့ သတ္စားတာခံရမယ္.. "
ပထမလူ ၾကိဳးစားထည့္ၾကည့္သည္၊ ပထမဆံုး ပန္းသီးတစ္လံုး ၀င္သြားသည္၊
သို့ေသာ္ ေနာက္တစ္လံုး အေရာက္တြင္ နာလြန္းသျဖင့္ ေအာ္မိရာ
သတ္စားခံလိုက္ရသည္၊
ဒုတိယလူ ျပန္ေရာက္လာျပီး လူရိုင္းေခါင္းေဆာင္ၾကီးအား စေတာ္ဘယ္ရီသီး
ဆယ္လံုးယူလာျပသည္။
ေခါင္းေဆာင္ႀကီးက စည္းကမ္းခ်က္မ်ားကို ရွင္းျပေသာအခါ ဒုတိယလူ အသက္ရွဴ
ေခ်ာင္သြားျပီး စေတာ္ဘယ္ရီသီးမ်ားကို စသြတ္သည္၊
၁။ ၂။ ၃။ ၄။ ၅။ ၆။ ၇။ ၈ လံုး။ ၉လံုး " ဟား ဟား ဟား ဟား .... "
ေနာက္ဆံုး အလံုးသြင္းခါနီးတြင္ မေအာင့္ႏိုင္ပဲ ရီလုိက္မိသျဖင့္
ဒုတိယလူလည္း သတ္စားခံလိုက္ရသည္။
ပထမလူႏွင့္ ဒုတိယလူ နတ္ျပည္တြင္ေတြ႕ေသာအခါ ပထမလူကအံ့ႀသတႀကီး ေမးေလသည္။
" ခင္ဗ်ားဗ်ာ... ဘာလို႕ရီလိုက္ရတာလဲ ေနာက္ဆံုး တစ္လံုးေတာင္ ၀င္ေတာ့မယ့္
ဟာကို.... "
ဒုတိယလူျပန္ေျဖသည္။
" မင္းေနာက္ဆံုးေကာင္ ၀င္လာတာကို မေတြ႕လိုက္ဘူး မဟုတ္လား။ ဒီေကာင္
ထမ္းလာတာ ဒူးရင္းသီး ေတြကြ ဟီး..ဟီး........" ။
Thursday, June 20, 2013
အိမ္ရိုက္သံ
ဟိုေရွးေရွးတုန္းက အင္မတန္ မွ စိတ္တို၊ စိတ္ဆတ္တဲ့ ေကာင္ေလး
တစ္ေယာက္ရွိသတဲ့။ တစ္ေန႕က်ေတာ့ သူ႕အေဖက ေကာင္ေလးကို အိမ္ရိုက္သံတစ္ထုပ္
ေပးလိုက္ၿပီး ေၿပာပါေတာ့တယ္။ မင္းတစ္ခါ စိတ္တုိတိုင္း
သံတစ္ေခ်ာင္းကိုေနာက္ေဖး က ၀င္းထရံတိုင္မွာ သြားရိုက္ေခ်ကြာတဲ့။
အေဖက အဲဒီလိုေၿပာၿပီး သံထုပ္ကိုေပးလိုက္တဲ့ ပထမေန႕မွာ ေကာင္ေလးဟာ ၀င္းထရံတိုင္မွာ သံေပါင္း ၃၇ ေခ်ာင္းရိုက္သြင္း ၿဖစ္သြားတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႕ သူစိတ္တိုတိုင္း သံေလးေတြကို ၀င္းထရံမွာ ရိုက္ရင္း ရိုက္ရင္း ေကာင္ေလးဟာ သူ႕စိတ္သူ ထိန္းႏိုင္လာသတဲ့။ သံရိုက္ခ်က္ေတြဟာလည္း တစ္ေန႕ထက္တစ္ေန႕ က်ဲလာခဲ့တယ္။
ဒီလိုနဲ႕ ေကာင္ေလးဟာ ၀င္းထရံမွာ သံေၿပးရိုက္တာထက္စာရင္ ေဒါသၿဖစ္ေနတဲ့ စိတ္ကိုထိန္းရတာ ပိုလြယ္မွန္း သေဘာက္ေပါက္လာေတာ့တယ္၊ အဆံုးမွာ ေကာင္ေလးဟာ စိတ္မတိုပဲေန ႏိုင္တဲ့ေန႕ကို ေရာက္လာေရာ၊ ေကာင္ေလးက ေၿပးၿပီး သူ႕အေဖကို သတင္း သြားပို႕တယ္…. အေဖေရ… သားေတာ့ စိတ္ကို ထိန္းႏိုင္သြားၿပီဗ်။
အဲ့ဒီလိုက်ေတာ့ သူအေဖက တစ္မ်ဳိးခိုင္းၿပန္ေရာ…၊ မင္းကိုယ္မင္း ေဒါသမၿဖစ္ေအာင္တစ္ေနကုန္ ထိန္းႏိုင္ၿပီဆိုတာနဲ႕ အဲ့ဒီသံေတြကို ၿပန္ႏုတ္ဦးကြာ။ တစ္ေန႕ ထိန္းႏိုင္ရင္ ညအိပ္ခါနီး တစ္ေခ်ာင္းႏွဳန္းနဲ႕ ႏွဳတ္ေနာ္လို႕ မွာလိုက္သတဲ့။ ရက္ေတြၾကာလာေတာ့ ေကာင္ေလး က သူ႕အေဖကိုေၿပာႏိုင္သြားတယ္။ အေဖေရ သားရိုက္ခဲ့တဲ့ သံေတြ အားလံုး ကိုႏွဳတ္ၿပီး သြားၿပီ၊ တစ္ေခ်ာင္းမွ မက်န္ေတာ့ဘူး။
သည္အခါ အေဖလုပ္တဲ့သူက သားရဲ႕လက္ကို ဆြဲၿပီး သားရိုက္ခဲ့တဲ့ ၀င္းထရံဆီကို ေခၚသြားတယ္၊ ေတာ္တယ္ငါ့သားလို႕လည္း ဆိုတယ္။ ဒါေပမယ့္ သားေသခ်ာၾကည့္စမ္း။ ၀င္းထရံတိုင္မွာ အေပါက္ေတြၿဖစ္က်န္ခဲ့တယ္ေနာ္။ ဒီ၀င္းထရံတိုင္ေတြက အရင္တုန္းက လို ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ မဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုတာ သားၿမင္တယ္ မဟုတ္လား။
ေအး သားက စိတ္တုိတိုနဲ႕ ပါးစပ္က ေၿပာခ်လိုက္တဲ့ အခါ တစ္ဖက္သား ဆိုတဲ့ ၀င္းထရံတိုင္မွာ အခုလို အမာရြတ္ေတြထင္က်န္ရစ္ခဲ့တတ္တယ္ သားရယ္။ အဲဒီလိုပဲ လူတစ္ေယာက္ကို သားက ဓါးနဲ႕ထိုးလိုက္တယ္။ ၿပီးရင္ ဓါးၿပန္ႏုတ္ၿပီး ရွိခိုးေတာင္ပန္တယ္ဆိုပါစို႕။ သားဘယ္ႏွစ္ခါဘဲ ရွိခိုးေတာင္းပန္ပါေစ။ ဒဏ္ရာနဲ႕ အမာရြတ္ေတြကေတာ့ မလြဲမေသြ က်န္ခဲ့မွာပဲ ငါ့သားရယ္….တဲ့။
တကယ္ေတာ့ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြဆိုတာ အဖိုးတန္တဲ့ ရတနာေတြပါပဲ။ သူတို႕ဟာ ငါတုိ႕ေတြကို ေပ်ာ္ရႊင္ရယ္ေမာေစတယ္။ အားေပးကူညီတယ္။ ဒုကၡ၊ သုခေတြကို လည္း မွ်ေ၀ခံစားၾကတယ္။ ရင္ဖြင့္သမွ်ကို ဂရုစိုက္နားေထာင္ေပးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ခုခုဆို စိတ္လိုက္မာန္ပါ မလုပ္နဲ႕။ သူတို႕ကို သံႏွဳတ္ရာက်န္ခဲ့တဲ့ ၀င္းထရံေတြအၿဖစ္ မေရာက္ပါေစနဲ႕။ ကိုယ့္မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ကုိယ္က ဘယ္ေလာက္ဂရုစုိက္ ေၾကာင္း သူတုိ႕ကို လည္း သူတုိ႕ရဲ႕ မိတ္ေဆြေတြအေပၚ ဂရုစိုက္လာ ေအာင္ လုပ္ေပးသင့္ ေၾကာင္းေၿပာၾကားေပးပါ။
ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္တိုင္က သူငယ္ခ်င္း ေကာင္း မိတ္ေဆြေကာင္း အၿဖစ္ သတ္မွတ္ထားတဲ့သူေတြဆီကို ဒီပံုၿပင္ေလး ကို လက္ဆင့္ကမ္းပါ။ ယုတ္စြအဆံုး ဒီစာေလးကို ပို႕လိုက္တဲ့ သူဆီ ဒီအတိုင္း ၿပန္ပို႕ႏိုင္ပါေသးတယ္။ ကိုယ္ပို႕လိုက္တဲ့ စာကိုယ့္ဆီၿပန္ေရာက္လာရင္ ကိုယ့္မွာ မိတ္ေဆြေကာင္းေတြ ရွိေနတာကို အလိုလို ခံစားႏိုင္မွာပါ။
(ဒီစာအုပ္နာမည္က ေနေပ်ာ္တဲ့ဘ၀၊ ၾကည္ၿမတဲ့ဘ၀င္၊ ရႊင္လန္းတဲ့စိတ္ ၿဖစ္ပါတယ္။ ေရးတဲ့သူက ဆရာအတၱေက်ာ္ပါ။)
အေဖက အဲဒီလိုေၿပာၿပီး သံထုပ္ကိုေပးလိုက္တဲ့ ပထမေန႕မွာ ေကာင္ေလးဟာ ၀င္းထရံတိုင္မွာ သံေပါင္း ၃၇ ေခ်ာင္းရိုက္သြင္း ၿဖစ္သြားတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႕ သူစိတ္တိုတိုင္း သံေလးေတြကို ၀င္းထရံမွာ ရိုက္ရင္း ရိုက္ရင္း ေကာင္ေလးဟာ သူ႕စိတ္သူ ထိန္းႏိုင္လာသတဲ့။ သံရိုက္ခ်က္ေတြဟာလည္း တစ္ေန႕ထက္တစ္ေန႕ က်ဲလာခဲ့တယ္။
ဒီလိုနဲ႕ ေကာင္ေလးဟာ ၀င္းထရံမွာ သံေၿပးရိုက္တာထက္စာရင္ ေဒါသၿဖစ္ေနတဲ့ စိတ္ကိုထိန္းရတာ ပိုလြယ္မွန္း သေဘာက္ေပါက္လာေတာ့တယ္၊ အဆံုးမွာ ေကာင္ေလးဟာ စိတ္မတိုပဲေန ႏိုင္တဲ့ေန႕ကို ေရာက္လာေရာ၊ ေကာင္ေလးက ေၿပးၿပီး သူ႕အေဖကို သတင္း သြားပို႕တယ္…. အေဖေရ… သားေတာ့ စိတ္ကို ထိန္းႏိုင္သြားၿပီဗ်။
အဲ့ဒီလိုက်ေတာ့ သူအေဖက တစ္မ်ဳိးခိုင္းၿပန္ေရာ…၊ မင္းကိုယ္မင္း ေဒါသမၿဖစ္ေအာင္တစ္ေနကုန္ ထိန္းႏိုင္ၿပီဆိုတာနဲ႕ အဲ့ဒီသံေတြကို ၿပန္ႏုတ္ဦးကြာ။ တစ္ေန႕ ထိန္းႏိုင္ရင္ ညအိပ္ခါနီး တစ္ေခ်ာင္းႏွဳန္းနဲ႕ ႏွဳတ္ေနာ္လို႕ မွာလိုက္သတဲ့။ ရက္ေတြၾကာလာေတာ့ ေကာင္ေလး က သူ႕အေဖကိုေၿပာႏိုင္သြားတယ္။ အေဖေရ သားရိုက္ခဲ့တဲ့ သံေတြ အားလံုး ကိုႏွဳတ္ၿပီး သြားၿပီ၊ တစ္ေခ်ာင္းမွ မက်န္ေတာ့ဘူး။
သည္အခါ အေဖလုပ္တဲ့သူက သားရဲ႕လက္ကို ဆြဲၿပီး သားရိုက္ခဲ့တဲ့ ၀င္းထရံဆီကို ေခၚသြားတယ္၊ ေတာ္တယ္ငါ့သားလို႕လည္း ဆိုတယ္။ ဒါေပမယ့္ သားေသခ်ာၾကည့္စမ္း။ ၀င္းထရံတိုင္မွာ အေပါက္ေတြၿဖစ္က်န္ခဲ့တယ္ေနာ္။ ဒီ၀င္းထရံတိုင္ေတြက အရင္တုန္းက လို ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ မဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုတာ သားၿမင္တယ္ မဟုတ္လား။
ေအး သားက စိတ္တုိတိုနဲ႕ ပါးစပ္က ေၿပာခ်လိုက္တဲ့ အခါ တစ္ဖက္သား ဆိုတဲ့ ၀င္းထရံတိုင္မွာ အခုလို အမာရြတ္ေတြထင္က်န္ရစ္ခဲ့တတ္တယ္ သားရယ္။ အဲဒီလိုပဲ လူတစ္ေယာက္ကို သားက ဓါးနဲ႕ထိုးလိုက္တယ္။ ၿပီးရင္ ဓါးၿပန္ႏုတ္ၿပီး ရွိခိုးေတာင္ပန္တယ္ဆိုပါစို႕။ သားဘယ္ႏွစ္ခါဘဲ ရွိခိုးေတာင္းပန္ပါေစ။ ဒဏ္ရာနဲ႕ အမာရြတ္ေတြကေတာ့ မလြဲမေသြ က်န္ခဲ့မွာပဲ ငါ့သားရယ္….တဲ့။
တကယ္ေတာ့ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြဆိုတာ အဖိုးတန္တဲ့ ရတနာေတြပါပဲ။ သူတို႕ဟာ ငါတုိ႕ေတြကို ေပ်ာ္ရႊင္ရယ္ေမာေစတယ္။ အားေပးကူညီတယ္။ ဒုကၡ၊ သုခေတြကို လည္း မွ်ေ၀ခံစားၾကတယ္။ ရင္ဖြင့္သမွ်ကို ဂရုစိုက္နားေထာင္ေပးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ခုခုဆို စိတ္လိုက္မာန္ပါ မလုပ္နဲ႕။ သူတို႕ကို သံႏွဳတ္ရာက်န္ခဲ့တဲ့ ၀င္းထရံေတြအၿဖစ္ မေရာက္ပါေစနဲ႕။ ကိုယ့္မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ကုိယ္က ဘယ္ေလာက္ဂရုစုိက္ ေၾကာင္း သူတုိ႕ကို လည္း သူတုိ႕ရဲ႕ မိတ္ေဆြေတြအေပၚ ဂရုစိုက္လာ ေအာင္ လုပ္ေပးသင့္ ေၾကာင္းေၿပာၾကားေပးပါ။
ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္တိုင္က သူငယ္ခ်င္း ေကာင္း မိတ္ေဆြေကာင္း အၿဖစ္ သတ္မွတ္ထားတဲ့သူေတြဆီကို ဒီပံုၿပင္ေလး ကို လက္ဆင့္ကမ္းပါ။ ယုတ္စြအဆံုး ဒီစာေလးကို ပို႕လိုက္တဲ့ သူဆီ ဒီအတိုင္း ၿပန္ပို႕ႏိုင္ပါေသးတယ္။ ကိုယ္ပို႕လိုက္တဲ့ စာကိုယ့္ဆီၿပန္ေရာက္လာရင္ ကိုယ့္မွာ မိတ္ေဆြေကာင္းေတြ ရွိေနတာကို အလိုလို ခံစားႏိုင္မွာပါ။
(ဒီစာအုပ္နာမည္က ေနေပ်ာ္တဲ့ဘ၀၊ ၾကည္ၿမတဲ့ဘ၀င္၊ ရႊင္လန္းတဲ့စိတ္ ၿဖစ္ပါတယ္။ ေရးတဲ့သူက ဆရာအတၱေက်ာ္ပါ။)
Subscribe to:
Posts (Atom)