ကၽြန္ေတာ္ ေလးစားေသာ ကၽြန္ေတာ့ဘဝ၏ ေရွ႕ေဆာင္ လမ္းျပ ပုဂၢိဳလ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း
ကၽြန္ေတာ္ ေလးစား၊ အားက် ၊ ဂုဏ္ယူ ၊တန္ဖိုးထားေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း
Tuesday, November 19, 2013
အတြင္းေရးမႈးေလး(ဟာသ)
•••••••••••••••••••••••••••
အသစ္ခန္႔လိုက္တဲ႔ အတြင္းေရးမႈး မေလးဟာ ရုပ္ရည္ ေခ်ာေမာ လွပသေလာက္ စကားေျပာဆိုရာမွာ လည္း လိမၼာ ပါးနပ္လွတယ္..
တစ္ရက္ေတာ့..
အိမ္သာထဲက ထြက္လာတဲ႔ သူေဌးဟာ ေမ့ျပီး ေဘာင္းဘီဇစ္ကို ျပန္ဆြဲ မပိတ္မိဘူး... ဒါကို အတြင္းေရးမႈးမေလးက ျမင္ေတာ့... သူေဌးကို သတိေပးလိုက္တယ္..
" ဆရာရွင့္..ဆရာ့ရဲ႕ စစ္တန္းလ်ား တံခါး ပြင့္ေနပါတယ္ရွင္..."
ဒါကို သူေဌးက ဘာေျပာမွန္း မသိဘူး..ဇေဝဇဝါ ျဖစ္ျပီး.. ဘာမွ ျပန္မေျပာပဲ သူ႔ရုံးခန္းထဲ.. ဝင္သြားတယ္..။
ခဏေနေတာ့မွ သူ႔ေဘာင္းဘီ ဇစ္မပိတ္မိတာကို သတိထားမိ သြားျပီး.. အတြင္းေရမႈးမေလးရဲ႕ စကားကို သေဘာေပါက္ေတာ့တယ္။
ဒါနဲ႔.. သူ႔အတြင္းေရးမႈးမေလးကို ေနာက္ခ်င္လာလို႔.. အင္တာကြန္း ကေန လွမ္းေခၚလိုက္တယ္...
" တြီ..တြီ.."
" ေျပာပါဆရာ..."
" သမီးေရ... ခုနက စစ္တန္းလ်ားထဲ မွာ စစ္သားတစ္ေယာက္ ေတာင့္ေတာင့္ႀကီး ရပ္ေနတာ မေတြ႔မိဘူးလား..ကြယ့္.."
ဒီေတာ့.. အတြင္းေရးမႈး မေလးက ျပန္ေျပာတယ္...
" ဟင့္အင္း..ဆရာ.. ဒုကၡိတ ျဖစ္ေနတဲ႔ စစ္သားအို တစ္ေယာက္ေတာ့ ေတြ႔တယ္.. သဲအိပ္ အစုတ္ႀကီးနွစ္လုံးေပၚမွာ.. ပုံပုံႀကီး ထိုင္လို႔..."
" ေဟ..ေအး..ေအးပါကြာ...!!!.."
( thanlay ko)
Monday, November 11, 2013
Saturday, November 9, 2013
ပုံမွန္အတိုင္းဆက္ဆံ
“ပံုမွန္ဆက္ဆံ” ရံုးဆင္းလို႔ အိမ္ျပန္မယ္လုပ္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းက သူ႔အိမ္မွာ ညစာလိုက္စားဖို႔ဖိတ္လို႔ လိုက္သြားလိုက္တယ္. သူ႔အိမ္ေပါက္ေရာက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းက အိမ္ထဲကုိ လွမ္းေအာ္ေခၚတယ္… …
“ခ်စ္ဆံုးေရ… ေမာင္ျပန္လာျပီ၊ သူငယ္ခ်င္းလည္း ပါလာတယ္ေဟ့”
“ဟုတ္က့ဲပါေမာင္”…
ဆိုျပီး သူ႔မိန္းမက ထြက္ၾကိဳတယ္ သူငယ္ခ်င္းကလည္း သူ႔မိန္းမကုိ ဆီးေပြ႔ျပီး နဖူးေလးကုိ နမ္းလိုက္တယ္။ ဒီေနာက္ေတာ့ သူ႔မိသားစုေလးနဲ႔ သန္႔ရွင္းတ့ဲ ထမင္းဝိုင္းေလးကုိ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ စားလိုက္ၾကတယ္။ ျမင္ခ့ဲၾကံဳခ့ဲရတ့ဲ သူတို႔မိသားစုရဲ႕ ျမင္ကြင္းေလးေတြက ၾကည္ႏူးစရာေလး ကုိယ္လည္း အိမ္ေထာင္သက္ ၁၀ ႏွစ္ရိွျပီ တခါမွ မိန္းမနဲ႔ အဲလို ယုယုယယမေနဖူးဘူး ဒါနဲ႔ အိမ္ျပန္လမ္းမွာ စဥ္းစားလာမိတယ္ ‘ငါလည္း အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ ဟိုေကာင့္လို လုပ္ၾကည့္အံုးမွ၊ မိန္းမလည္း ေက်နပ္မွာပါ’ ဒီလိုနဲ႔ အိမ္ေပါက္ေရာက္ေတာ့ လွမ္းေခၚလိုက္တယ္… …
“ခ်စ္ဆံုးေလးေရ… ကုိကုိျပန္လာျပီေဟ့” …
ဆိုေတာ့ အခန္းထဲက မိန္းမက ျပန္ေအာ္တယ္… …
“ဟ့ဲ… ဘယ္ကေကာင္လဲ၊ အိမ္မ်ားမွားဝင္လာတာလား”
“မမွားပါဘူးကြ၊ မင္းကလည္း ထြက္ၾကိဳပါအံုး”
ခဏေနေတာ့ မိန္းမထြက္လာတယ္၊ ဒါနဲ႔ ၾကိဳတင္ၾကံစည္ထားတ့ဲအတိုင္း ဘာမေျပာညဘာမေျပာနဲ႔ ဆြဲေပြ႔ျပီး ပါးေလးကုိ ဖြဖြနမ္းလိုက္တယ္။ အဲ… အဲဒီမွာဗ်ာ မယ္မင္းႀကီးမက ခ်ဳံးပြဲခ် ငုိပါေလေရာ… ..
“အီး…အီး…ဟီး ဒီေန႔ေတာ့ ကံဆိုးတာေတြက အစုလိုက္အျပံဳလိုက္ပါလား အီးဟီး”
“ဟင္… မိန္းမ ငါဘာအမွားလုပ္မိလို႔လဲ ဟ”
“က်မအျဖစ္က ဆိုးပါတယ္ေတာ္”
“ဘာဆိုးတာလဲ”
“မနက္ထဲက အငယ္ေကာင္ကဖ်ားေနတာ ပုိက္ဆံမရိွလို႔ ေဆးခန္မသြားႏိုင္ဘူး၊ အၾကီးေကာင္က ေရခ်ဳိးခန္းထဲ ေခ်ာ္လဲတယ္၊ EPC ကလည္း မီးတာမေဆာင္လို႔တ့ဲ ခုနက မီးလာျဖတ္သြားတယ္” “ဟင္… ဟုတ္လား” “ဒီၾကားထဲ ေယာက်္ားလုပ္သူက မမူးစဘူး မူးျပီးျပန္လာတယ္ေတာ့္”
“ေသပါေတာ့ကြာ…”
သန္၄ကို ဘာသာျပန္သည္။၏
သူလိုလူ
ဂုဏ္ယူ ဝမ္းေျမာက္ဖြယ္ ေကာင္းေသာ စိတ္ဓာတ္ လြန္ခဲ့ေသာ ၁၉၈၇ ခုနွစ္ မွာ ေဘဖန္လီ ဆိုတဲ့ ဆိုက္ကား သမား တစ္ေယာက္ ရိွပါတယ္။ အဲဒီ ခုနွစ္မွာ သူ၏ အသက္က ၇၄ နွစ္ ျဖစ္ပါ တယ္။ သူဟာ အသက္ၾကီး ေသာေၾကာင့္ အလုပ္ မလုပ္ေတာ့ ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ လိုက္တယ္။ တစ္ေန႔မွာ သူဟာ လယ္ကြင္းျပင္ ထဲမွာ အလုပ္လုပ္ ေနေသာ ေက်ာင္းေန အရြယ္ ကေလးေတြ ကို ျမင္ေတြ႕ ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႕စိတ္ ထဲမွာ အလြန္ပဲ စိတ္ မေကာင္းျဖစ္ သြားပါ တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ထိုကေလးေတြ ကို ေက်ာင္းထား ေပးဖို႔ သူ စိတ္ကူး လိုက္တယ္။ ထို႕ေၾကာင့္ ေဘဖန္လီ ဟာ သူ၏ ဆိုက္ကား နင္းတဲ့ အလုပ္ ကို ျပန္လုပ္ ပါေတာ့တယ္။ အိမ္လခ ေပးရမွာ စိုးေသာ ေၾကာင့္ သူဟာ ဘူတာရံု မွာ ေနပါတယ္။ အဝတ္အစား ဆိုလွ်င္ လည္း ဝယ္ျပီး မဝတ္ပါဘူး။ လမ္းေဘးမွာ သူမ်ား ေတြ ပစ္ထားေသာ အဝတ္အစား ေတြ ကိုပဲ ဝတ္ ပါတယ္။ အစား အေသာက္ ဆိုလွ်င္ လည္း ခ်ိဳ႕ခ်ိဳ႕ တည့္တည့္ စားျပီး ပိုက္ဆံ ကို စုေဆာင္း ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ၂၀၀၁ ခုနွစ္ အေရာက္ မွာ သူ၏ အသက္ ဟာ ၉၀ ရိွပါျပီ။ တရုတ္ နိုင္ငံမွ တန္ဂ်င္ ရိုဟ ဆိုတဲ့ အလယ္တန္း ေက်ာင္းကို သြားခဲ့ ပါတယ္။ ထို႔ေနာက္ သူဟာ အခုလို ေျပာပါတယ္။ " ကြ်န္ေတာ္ အလုပ္ မလုပ္နိုင္ ေတာ့ ပါဘူး၊ ဒီ ပိုက္ဆံ ဟာ ကြ်န္ေတာ္ ၏ ေနာက္ဆံုး ေထာက္ပံ့ ေငြပါ။ " ထို အခ်ိန္မွာ အဲဒီ ေက်ာင္းမွ ဆရာမနွင့္ ေက်ာင္းသား ေတြ ဟာ မ်က္ရည္ ေတြ ၾကခဲ့ ၾကပါတယ္။ေဘလီဖန္ ဟာ ၃၅၀၀၀၀ ယြမ္ ကို ဆင္းရဲေသာ ေက်ာင္းသား မ်ား အတြက္ လွဴဒါန္း လိုက္ ပါတယ္။ ၎ဟာ ၂၀၀၅ ခုနွစ္မွာ လူ႕ေလာကၾကီး ကို ေက်ာခိုင္း ထြက္ခြာ သြားခဲ့ပါတယ္။ အခ်ဳပ္အား ျဖင့္ ဆိုရလွ်င္ ေလလီဖန္ ဟာ အလြန္ ဆင္းရဲေသာ လူ႕ အသိုင္း အဝိုင္း မွာ ေပါင္ဖြား ၾကီးျပင္း လာခဲ့ တယ္။ သူဟာ ဆိုက္ကား နင္းတဲ့ အလုပ္ ကို လုပ္ကိုင္ ခဲ့တယ္။ သူဟာ ပညာ မတတ္ပါဘူး။ သို႔ေသာ္လည္း ပဲ သူဟာ ေက်ာင္းသား ၃၀၀ ကို ပညာတတ္ ေအာင္ သင္ၾကား ေပးနိုင္ ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဘလီဖန္ ဟာ ဂုဏ္ယူ ေလးစား ထိုက္တဲ့ လူ တစ္ေယာက္ ဆိုလည္း မမွားပါဘူး။ ေလာက မွာ ျဖစ္ခ်င္ တဲ့ စိတ္၊ လုပ္ခ်င္ တဲ့ စိတ္ တစ္ခု တည္းသာ ရိွပါေစ အရာ အားလံုး၊ အခက္ အခဲ အားလံုး ကို ေက်ာ္လႊား နိုင္မွာ အလြဲ ဧကန္ပါ။ တန္ဖိုး ရိွတဲ့ လူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္တယ္ ဆိုလွ်င္ မိမိ တစ္ေယာက္ တည္း ေအာင္ျမင္ ေနရံု ျဖင့္ မလံုေလာက္ ပါဘူး။ မိမိ ပတ္ဝန္းက်င္ မိမိ အသိုင္း ကိုပါ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲ ေပးနိုင္ရ လိမ့္မယ္။ ေက်ာ္လင္းနိုင္
EQ နဲ႕ IQ (ေဒါက္တာေအာင္မ်ိဳး)
EQ နဲ႔ IQ အေၾကာင္း ( ေဒါက္တာေအာင္မ်ိဳး - ကင္ဆာအထူးကု ဆရာ၀န္ႀကီး )
က်ေနာ္တုုိ ့ငယ္ ငယ္ က I.Q ဆိုုတဲ့ ေ၀ါဟာရ ေတာ္ေတာ္
ေခတ္စားတာ မွတ္မိေသးတယ္။ I.Q ဆိုု တာ Intelligent Quotient ဥာဏ္ ရည္ ကိုု
တုုိင္းတာ တဲ ့အညႊန္းကိန္း ေပါ့။ I.Q ျမင့္ရင္ ဥာဏ္ ေကာင္းတယ္ေပါ
့..စာေတာ္တဲ့သူ။ ေက်ာင္းမွာ ထူးခၽြန္တဲ့သူဆုုိ ရင္ I.Q ျမင္ ့တယ္တယ္လုုိ
့ေျပာၾကတယ္။
လြန္ ခဲ ့တဲ ့၁၀ နွစ္။၁၅ ႏွစ္ ေလာက္ က စျပီး E.Q ဆုုိ တာ ေခတ္စားလာ
တယ္။E.Q ဆိုုတာ Emotional Quotient ။လြယ္လြယ္ေျပာရင္ မိမိရဲ ့စိိတ္
ခံစားမွဳ ကိုု ထိန္းသိမ္းနိုုင္တဲ ့စြမ္းရည္။ တနည္ း စိတ္ ရင္ ့က်က္မွဳ
အညြန္းကိန္းေပါ့။ ဘာလုုိ ့လဲ ဆိုု ေတာ ့ေအာင္ျမင္တဲ ့သူေတြ ရဲ ့ I.Q
ေရာ၊E.Q ေရာ တုုိင္းၾကည္ ့တဲ ့အခါ I.Q ျမင္ ့တဲ ့သူေတြ ထက္ E.Q
ျမင့္တဲ့သူေတြ ဟာ ဘ၀မွာ ပိုု ေအာင္ျမင္ တာ ေတြ ့ရတယ္။ ဆုုိ လိုု တာ က ဘ၀မွာ
ေအာင္ျမင္ ဖုုိ ့ဆုုိ ရင္ ဥာဏ္ ေကာင္းဖိုု ့ထက္ စိတ္ ဓါတ္ ရင္
့က်က္၊ခုုိင္မာ မွဳ က ပိုု အေရး ၾကီးတယ္ ဆုုိ တဲ ့သေဘာေပါ ့။
လြန္ ခဲ တဲ ့တပါတ္ က Harvard Business Review
စာအုုပ္ ထဲ က Daniel Goleman ေရးတဲ့ What makes a Leader? (ဘယ္အရာ က
ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္ေစသလဲ) ဆုုိ တဲ ့ေဆာင္းပါး ဖတ္ရေတာ ့E.Q အေၾကာင္းေရးထားတာ
ေတာ္ ေတာ္ သေဘာက်တယ္။ သူက E.Q ဆိုုတာ ဘာလဲ လုုိ ့ေျပာ ရံုုတင္ မကဘူး။ E.Q
ျမင့္ေအာင္ ဘယ္လုုိ ေလ့က်င့္ိ နုိင္တယ္ ဆုုိ တာ ေျပျပထားတာ။ အက်ဥ္း ခ်ဳပ္
ကိုု ေအာက္မွာ ဖတ္ၾကည့္ပါ...
“အဖြဲ ့အစည္းေတြမွာ သိပ္ေတာ္တဲ့ေခါင္းေဆာင္ေတြ နဲ ့သာမန္
ေခါင္းေဆာင္ေတြ ကိုု ကြဲျပားေစတဲ့အရာ က technical skill အတတ္ပညာ
ကၽြမ္းက်င္မွဳ မဟုုတ္ပါဘူး..တဲ့။ တကယ္ေတာ ့E.Q လိုု ့ေခၚတဲ ့ မိမိရဲ ့စိိတ္
ခံစားမွဳ ကိုု ထိန္းသိမ္းနိုုင္တဲ ့စြမ္းရည္။ တနည္ း စိတ္ ရင္
့က်က္မွဳပါ..တဲ ့။ E.Q ျမင့္တဲ ့ေခါင္းေဆာင္ေတြ အုုပ္ခ်ဳပ္ တဲ့ အဖြဲ ့အစည္း
တစ္ခုု ဟာ တႏွစ္ ကို ေအာင္ျမင္မွဳ ၂၀% ပိုု တုုိးတက္တာ ေတြ ့ရပါတယ္..တဲ့။
E.Q/E.I (Emotional Intelligence) စိတ္ ဓါတ္ ရင္ ့က်က္မွဳ အညြန္းကိန္းမွာ
ပါ တဲ ့..စြမ္းရည္ ေတြ ကေတာ ့..
(၁)Self-awareness; (မိမိ ကိုုယ္ကုုိ သိတာ)မိမိရဲ ့အားသာခ်က္၊
အားနည္းခ်က္ေတြ။မိမိ က အေျပာအဆုုိ။အျပဳအမူေတြ က သူတပါး အေပၚ ဘယ္လုုိ
သက္ေရာက္မယ္ဆုုိ တာ ကိုု သိတာ..
(၂)Self-regulation(မိမိကိုုယ္ ကိုု ထိန္းသိမ္းနိုုင္တာ) (စိတ္ဆိုုး၊စိတ္
ညစ္၊ေဒါသ ထြက္စရာ ေတြရွိ ရင္) မိမိ ကိုုယ္ ကိုု ထိန္း ခ်ဳပ္ နုုိင္တာ။ဒါမွ
မဟုုတ္.အာရံုုေျပာင္း နိုု္င္တာ)
(၃)Motivation: စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္မွဳ။ စိတ္ တက္ၾကြ မွဳ ကိုု
ထိန္းသိမ္းနိုုင္တာ.
(၄)Empathy: သူတပါးရဲ ့စိတ္ ခံစား ခ်က္ ကိုု နားလည္တာ.
(၅)Social skill: အျခားသူေတြ နဲ ့ဆက္ဆံေရးေကာင္းမြန္၊ယံုုၾကည္ မွဳ
တည္ေဆာက္ျပီး ကိုုယ္ လုုိ ခ်င္တဲ ့ပန္းတုုိင္ကိုု ဦးေဆာင္နုုိင္တာ ပါ
..တဲ့။
က်ေနာ္ တုုိ ့အားလံုးမွာ..အဲဒီ စြမ္းရည္ ၅ ခုု က ေမြး ကတဲ က ရွိ
ၾကပါတယ္..တဲ့။အခ်ိဳ ့စြမ္းရည္ ေတြမွာ အားနည္း ေနတာ၊အခ်ိဳ့ စြမ္း ရည္ ေတြမွာ
ျမင့္ေနတာ ေတာ ့ရွိ တတ္ပါတယ္..တဲ့။ အဲ ဒီ စြမး္ရည္ ေတြ ကိုု ပိုုမိုု
အားေကာင္းေအာင္ ေလ့က်င့္ လုုိ ့ရပါတယ္။ ေလ့က်င့္ ဖုုိ ့နည္းေတြ ကေတာ
့...ဇြဲ ရွိရွိ နဲ ့ေလ့က်င့္တာ၊ မိတ္ေဆြေတြ၊ေလ့က်င့္ေပးတဲ ့ဆရာ ေတြ ဆီက
ေ၀ဖန္၊အၾကံေပးမွဳ ေတြ ေတြ ေတာင္းခံတာပါ ပဲ..တဲ့။ “
က်ေနာ္ ကိုုယ္ ့ကိုု ကိုုယ္ ဆန္းစစ္တဲ ့နည္း ကေတာ
့စြမ္း ရည္တစ္ခုု မွာ အမွတ္ျပည္ ့က ၁၀၀ ဆုုိရင္ ငါ ဘယ္ေလာက္ရမလဲ
စဥ္းစားၾကည္ ့တာ။ နံပါတ ္(၁) စြမး္ရည္ မွာ အမွတ္ ၄၀ ေလာက္ ပဲ
ရနုုိင္တယ္ထင္တယ္။ နံပါတ္(၂) က်ေတာ ့အမွတ္ ၃၀ ေလာက္ပဲရွိမယ္။ အမွတ္ (၄)
စြမ္းရည္ ကေတာ ့မဆုုိးဘူး။ အမွတ္ ၇၀ ထိ ေပးၾကည္ ့ထားတယ္။ အမွတ္ (၃)နဲ ့(၅)
ကေတာ ့ ၅၀ ေက်ာ္၊၆၀ ေလာက္ရွိ မလားမသိဘူး။ က်ေနာ္ကေတာ့ ကုိယ့္မွာ အားနည္း
ေနတဲ့ ပထမ ၂ ခုု self-awareness နဲ ့self-regulation ကိုု ေလ့က်င့္ေနတယ္။
ေတာ္ေတာ္ အကိ်ဳး ရွိတယ္ဗ်။ မိတ္ေဆြ ေတြ၊သူငယ္ခ်င္းေတြလဲ ဘယ္ဟာေတြ ေလ့က်င္
့ၾကမလဲ။ E.Q ေကာင္းေအာင္......
****************************************************************
က်ေနာ္ E.Q အေၾကာင္း ေရးတဲ ့စာ ေပၚမွာ comment တစ္ခုုေရးထားတာ ဖတ္ ရတယ္။
ဘာေရးထားသလဲ ဆုုိေတာ ့..” သေဘာကေတာ့ E.Q ပဲက်င့္လို ့ရတယ္။ I.Qနိမ့္ရင္ေတာ့
ဘာမွလုပ္လို ့မရဘူးေပါ့ေနာ္”..တဲ ့။ စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းတဲ ့ comment
ေလးဗ် ။ သူေျပာမွ I.Q အေၾကာင္း ဆက္ေတြး မိ လိုု ့ေရးထားတာပါ...
က်ေနာ္တုုိ ့က I.Q လုုိ ့ဆုုိ ရင္ ေက်ာင္းမွာ စာေတာ္တာ၊ေက်ာင္းသင္
ဘာသာရပ္ မွာ ထူးခၽြန္တာ နဲ ့ပဲ ဆက္စပ္ေတြးေလ့ရွိၾကတယ္။ I.Q ေကာင္းတဲ
့သူလိုု ့ေျပာ လုုိ က္ ရင္ က်ေနာ္ စျမင္တဲ ့သူက အုုိင္းစတုုိင္း ေပါ့။ ဥာဏ္
ၾကီးရွင္ ၾကီးေပါ ့။ ေဘာလံုုး မွာ အင္မတန္ ထူးခၽြန္ တဲ ့့ပီလီ တိုု ့၊အခုု
ေခတ္ ဆိုု မက္ဆီ တိုု ့။ ဂီတ မွာ ကမၻာေက်ာ္တဲ ့ မုိက္ကယ္ဂ်က္ဆင္တိုု ့၊
မက္ေဒါနားတိုု ့ ကိုု I.Q နဲ ့ဆက္စပ္ျပီး မေတြးၿဖစ္ဘူး။ တကယ္ေတာ ့သူတုုိ
့လဲ I.Q ျမင္ ့ ့ တဲ့သူေတြပဲ။
ဘာလိုု ့လဲ ဆုုိေတာ ့ Intelligence ဥာဏ္ေကာင္းတယ္၊တနည္း စြမ္းေဆာင္ရည္
ေကာင္းတယ္ ဆုုိ တာ ခြဲ ျခမ္း စိတ္ ျဖာနုုိင္တဲ ့ဥာဏ္ စြမ္းရည္(Analytical
Intelligence) တခုု ထဲ မဟုုတ္ဘူးတဲ့။ Intelligence ဥာဏ္ စြမ္းရည္ မွာ အနဲ
ဆံုုး ၇ မ်ိဳးေလာက္ေတာင္ ရွိသတဲ့။ ဆရာ ကိုု တာ ေရးတဲ ့ “ျဖန္ ့ထြက္ေတြး
ျခင္း နဲ ့အၿခားစာတန္း မ်ား “ စာအုုပ္ ထဲ က Howard Gardner ရဲ့ Theory of
multiple Intelligence ကိုု ကိုုးကားျပီး ေရးထား တဲ ့စာပုုဒ္ ကိုု ဖတ္
ၾကည္ ့ေစခ်င္တယ္..
“ဟိုုး၀ဒ္ဂါဒနာ ဟူေသာ ဟားဘတ္ ပညာေက်ာင္းမွ ပါေမာကၡ
ၾကီးက တုုိင္းတာ လိုု ့ရေသာ ဥာဏ္ စြမး္ရည္ (၇) မိ်ဳး ရွိသည္ဟုု
ေျပာၾကားေၾကာင္း၊ထိုု ခုုႏွစ္မ်ိဳးမွာ......
၁။ပထမ တစ္မ်ဳိးမွာ ခဲြၿခမ္းစိတ္ၿဖာႏုိင္စြမ္းရည္ (Analytical Intelligence)
ၿဖစ္ၿပီး စာေမးပဲြမ်ား၊အုိင္က်ဴမ်ားႏွုင့္ တုိင္းတာေၾကာင္း။
၂။ဒုတိယ တစ္မ်ဳိးမွာ ပုံေဖာ္ႏုိင္စြမ္းရည္ (Pattern Intelligence) ၿဖစ္ၿပီး
အရာ၀ထၱဳမ်ား၏ သ႑န္ကုိသိၿခင္း၊ပုံသ႑န္ကုိ တီထြင္ႏုိင္ၿခင္းမ်ားၿဖစ္ေၾကာင္း။
သခ်ာၤပညာရွင္မ်ား၊ ကြန္ပ်ဳတာပရုိဂရမ္မ်ား၊အႏုပညာရွင္မ်ား ရွိေသာ
စြမ္းရည္မ်ဳိးၿဖစ္ေၾကာင္း။သူတုိ႕မွာ ပုံေဖာ္စြမ္းအင္၌
စြမ္းရည္ၿမင့္မားလွေသာ္လည္း သာမန္အတန္းတင္ စာေမးပဲြမ်ား၌ က်ႏုိင္ေၾကာင္း၊
၃။တတိယ တစ္မ်ိဳးမွာ ကာယစြမ္းရည္ (physical intelligence) ၿဖစ္ၿပီး
ေဘာလုံးသမားမ်ား ၊ေရကုးသမားမ်ား၊ေဂါက္သမားတုိ႕တြင္ ရွိတတ္၍ သူတုိ႕တြင္
အၿခားစြမ္းရည္ ရွိခ်င္မွ ရွိမွာ ၿဖစ္ေၾကာင္း။
၄။ (Musical intelligence)-ဂီတ အနုုပညာစြမ္းရည္..
၅။ပဥၥမ တစ္မ်ဳိးမွာ လက္ေတြ႕စြမ္းရည္ (Practical Intelligence) ၿဖစ္ၿပီး
တီဗြီတစ္လုံးကုိ လမ္းညႊန္လႊာ မပါပဲ ၿဖဳတ္၍ ၿပန္တပ္ႏုိင္ေသာ
စြမ္းရည္တစ္မ်ဳိး ၿဖစ္ေၾကာင္း၊ အစိတ္အပုိင္းနာမည္ကုိ ေခၚတတ္ခ်င္မွ
ေခၚတတ္မွာ ၿဖစ္ေၾကာင္း။
၆။ဆဌမ တစ္မ်ဳိးမွာ ခံစားသိႏုိင္စြမ္းရည္ (Intrapersonal Intelligence)
ၿဖစ္ၿပီး ၿငိမ္ၿငိမ္ သက္သက္ ေနတတ္၊မွ်ေ၀ခံစားတတ္၍ ကဗ်ာဆရာမ်ား၊အတုိင္ပင္ခံ
(Counsellors) မ်ား ၿဖစ္လာတတ္ေၾကာင္း။
၇။သတၱမ တစ္မ်ဳိးမွာ သဟာယ စြမ္းရည္ (Interpersonal Intelligence) ၿဖစ္ၿပီး
အမ်ားႏွင့္လုပ္တတ္၊ေနတတ္၊ကိစၥၿပီးေၿမာက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္တတ္ေသာ
မန္ေနဂ်ာမ်ားတြင္ ရွိရမည့္ စြမ္းရည္မ်ဳိးၿဖစ္ေၾကာင္း။”
ဆရာ ကိုုတာ ရဲ ့စာအုုပ္ထဲမွာ ပဲ ဆက္ေရးထားတာ က..”
ခ်ားလ္စ္ဟန္ဒီ က ၂၁ ရာစုုမွာ ေက်ာင္းသားေတြ ရဲ ့စြမ္းရည္ ကိုု ခြဲျခမ္း
နုုိင္တဲ ့စြမ္းရည္ (Analytical Intelligence) တစ္ခုု ထဲ (စာေမးပြဲ တစ္ခုု
တည္း) နဲ ့ ဆန္ကာခ် ေနတဲ ့ကိစၥ ကေတာ ့ တယ္ မနိပ္လွ ဘူး ဟုု ေျပာပါ သည္ “ တဲ
့။
အဲဒီ စာကေန က်ေနာ္ ဆက္ ေတြး ၾကည္ ့မိတယ္။ ...ကိုု
စိုုးသူတိုု ့၊ ျဖူျဖူေက်ာ္သိန္း တုုိ ့၊ ဆရာမ ဂ်ဴး ၊ဆရာ ေဖျမင့္တိုု ့ဆရာ
၀န္ ေတြ ေပမယ့္ သူတိုု ့ရဲ့ Intelligence က အနုုပညာ ဖန္တီး တဲ့ ဘက္မွာ
အားသန္ေတာ ့ အဲဒီ ဘက္မွာ ျမွဳတ္ႏွံ လုုပ္ၾကေတာ ့နုုိင္ငံေက်ာ္ အနဳပညာရွင္
ေတြ။စာေပ ပညာရွင္ ေတြ အျဖစ္ ေအာင္ျမင္ ထူးခၽြန္ ေနၾကတာ ေန မွာ ..လိုု ့။
ဆရာ ေမာင္စိန္၀င္း(ပုုတီကုုန္း)၊ ဆရာ ေအာ္ပီက်ယ္တုုိ ့ ဆုုိ ရင္
အင္ဂ်င္နီယာေတြပါပဲ။ သူတိုု အား သန္ တဲ ့ စြမ္းေဆာင္ ရည္ Intelligence ကိုု
ရွာေတြ ့ ျပီး အဲဒါကိုု ဖြံ ့ျဖိဳး ေအာင္ လုုပ္ခဲ ့ၾကလုုိ ့သာ ေအာင္ ျမင္
ၾကတာ..လိုု ့။
တကယ္ ေတာ ့က်ေနာ္ တိုု ့မွာ ေမြး ကထဲ က
ကိုုယ္အားသန္တဲ့ Intelligence ဥာဏ္ စြမ္းေဆာင္ရည္ လိုု ့ေခၚတဲ ့ ” ဇ
“ေလးေတြ ပါလာပံုုုု ရတယ္။ ကိုုယ္ရဲ ့Intelligence က ဘာလဲ ဆုုိ တာ
ျမင္ေအာင္ ၾကည္ ့ျပီး ဖြံ ့ၿဖိဳး ေအာင္ ေလ့က်င္ ့နိုုင္ ရင္ ထူးခၽြန္
ေအာင္ျမင္သူေတြ ျဖစ္ လာမွာပဲ။
က်ေနာ့ မိတ္ေဆြ၊သူငယ္ခ်င္းတိုု ့ေရာ ..ဥာဏ္စြမး္ရည္ (၇) မိ်ဳး ထဲက
ကိုုယ္ရဲ ့တကယ့္ စြမ္း ရည္ ဟာ ဘယ္ဟာျဖစ္ မယ္ထင္သလဲ။ ကိုုုုယ္ ့ညီ၊ညီမေတြ။
သား၊သမီးေတြ မွာလဲ သူတုုိ ့ရဲ ့ Intelligence က ဘာျဖစ္မယ္ထင္ သလဲ။ အဲဒီ
Intelligence ကိုု ဖြံ ့ျဖိဳး ေအာင္ လုုပ္ ေပး ဖုုိ ့ က ထူးခၽြန္ ေအာင္
ျမင္ ဖုုိ ့အတြက္ အေရးၾကီးတယ္ မဟုုတ္လား ဗ်ာ...
ေဒါက္တာ ေအာင္မ်ိဳး
ကၽြႏ္ုပ္ႏွင့္ တရားစီရင္ေရး(၁) By နတ္ၾဆာ
ကၽြႏ္ုပ္ႏွင့္ ေစ်းကြက္တရားစီရင္ေရး (၁)
===================
တရံေရာအခါကျဖစ္ပါတယ္။ ........
ၾကက္ဆူပင္ေကာင္းေကာင္းမစိုက
ၿမိဳ႕ေလးက ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္ထက္ ေပ ေလးေထာင္ေက်ာ္အျမင့္မွာပါ။ ....
ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ကို ေျပာင္းရၿပီးဆိုရင္ တရားေရးဝန္ထမ္းေတြ အရင္ဦးဆံုး ၾကံဳေတြ႕ရတဲ့ အခက္အခဲက ေနစရာအိမ္ပါ။ ....
ကၽြန္ေတာ့အရင္ တာဝန္ထမ္းတဲ့ တရားသူႀကီးအဆက္ဆက္တုန္းကေတာ
ကၽြန္ေတာ့အလွည့္ေရာက္ေတာ့ အဲဒိရံုးအကူက သူ႔သားမိန္းမရေနၿပီတဲ့.... သားလင္မယားကို ထားမွာျဖစ္လို႔ ဒီအိမ္ကို ဆက္မငွားႏိုင္ေတာ့ဘူးတဲ့ ....
ဒါနဲ႔ပဲ ဒုရဲအုပ္တစ္ေယာက္ အကူအညီေတာင္းၿပီး သူ႔ဆိုင္ကယ္ေလးနဲ႔ ၿမိဳ႕ထဲပတ္ၿပီး ေက်ာတစ္ခင္းစာ ရွာရတာေပါ့ ...
ေဝးလံေခါင္းပါးဆိုတာ ၿမိဳ႕ကသာ ေပါက္စေလး .. အိမ္ငွားခက ေခါင္ခိုက္ေနတာ...
အခုေခတ္လိုမ်ိဳး သံမတႀကီးဆီက ေထာက္ပံ့ေၾကးမရတဲ့ကာလ... ခတ္သင့္သင့္ အိမ္တစ္လံုးကို တစ္လ ငါးေသာင္းေလာက္ေတာင္းတယ္ ....ၿပီးေတာ့ .... ႏွစ္ခ်ဳပ္နဲ႔မွ ငွားမယ္ဆိုပဲ။ ...
ႏိုင္ငံေတာ္က ေပးတဲ့လစာႏႈံးကလည္း သိတဲ့အတိုင္းပဲေလ ဒီတရားသူႀကီးက ဘယ္ငွားႏိုင္မွာလဲဗ်ာ ..
ေနာက္ဆံုးေတာ့ တစ္လတစ္ေသာင္းခြဲနဲ႔ လခ်င္းရွင္း လိုင္းခန္းေလး တစ္ခန္းရလိုက္တယ္။ ....
လိုင္းခန္းလို႔သာေျပာရတာပါ တကယ္ေတာ့ မဆလ ေခတ္က ေမွာင္ခိုပစၥည္းေတြ ဖမ္းမိရင္ ေလာင္ထားတဲ့ သြပ္မိုး၊ သြပ္ကာ၊ ဂိုေဒါင္ေဟာင္းႀကီး အခုေတာ့ သမဝါယာမပိုင္ေပါ့။ အဲဒါကို ကို (၁၀)ေပ × (၁၅)ေပ အခန္းေလး ၆ ခန္းဖြဲ႔ၿပီး ၿမိဳ႕နယ္ သမဝါယမ ရန္ပံုေငြရေအာင္ ဒီဘက္ေခတ္မွာ ျပန္အငွားခ်ထားတာ ...
ၿမိဳ႕နယ္ သမဝါယာမ ဦးစီးမွဴး ျဖစ္တဲ့ အျငိမ္းစားဗိုလ္ႀကီးက .... တရားသူႀကီး ခင္ဗ်ားကံေကာင္းတယ္ဗ်တဲ့ .... ကၽြန္ေတာ္တခါတေလ တပည့္ေတြနဲ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေသာက္ရေအာင္ဆိုၿပီး ေခါင္းရင္းခန္းကို လႊတ္ထားတာ အဲဒိအခန္း ခင္ဗ်ားေနလိုက္ တဲ့ ....
ဒီလိုနဲ႔ပဲ အခန္း (၆) ခန္းထဲမွာ အသားနားဆံုးျဖစ္တဲ့ ေခါင္းရင္းခန္းေလးကို ၿမိဳ႕နယ္တရားသူႀကီး ျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ရခဲ့တာေပါ့။ ....
အခန္းနားနီခ်င္းေတြအေၾကာင္း
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ အခန္းခ်င္းကပ္လွ်က္က ေရစည္ျမင္းလွည္းေမာင္းတဲ့ ေဂၚရခါး အဖိုးႀကီး၊ အဖြားႀကီး လင္မယား။ ပါးရည္ေတြရႈံ႕တြေနတဲ့ အဘိုးအိုလင္မယားနဲ႔ ျမင္းအိုႀကီးတစ္ေကာင္။ သားလုပ္တဲ့သူကုိ သူပုန္က တပ္သားစုေဆာင္းဖို႔ေခၚသြားတ
သူတို႔နဲ႔ ကပ္လွ်က္အခန္းက အဖ်က္သမားတစ္ေယာက္။ အဖ်က္သမားဆိုတာ ကၽြန္ေတာ့ဖာသာ နာမည္ေပးထားတာ ။ သူလုပ္တဲ့အလုပ္က ဝက္တို႔၊ အမဲတို႔ ေပၚဖို႔ရွိရင္ ပိုက္ဆံယူၿပီး သြားဖ်က္ေပးတယ္။ ေစ်းထဲမွာ အခစားနဲ႔ လိုက္ၿပီး ၾကက္လည္လွီးတယ္ .... ။ သူက လူေအးဗ် (တရားသူႀကီးလူေအးႏွင့္မဆိုင
သူနဲကပ္လွ်က္က အခန္းအလြတ္ ေျပာင္းဖူးေပၚခ်ိန္ဆိုရင္ အဲဒိအခန္းလြတ္မွာ ေျပာင္းအိပ္ေတြ ခဏေလွာင္ထားေလ့ရွိတယ္တဲ့။ ...
က်န္တဲ့ႏွစ္ခန္းမွာေနတာက မိသားစုအႀကီးႀကီး တစ္စု။ အားလံုးေပါင္း လူ ၁၀ ေယာက္ေလာက္ရွိတယ္။ ကေလးငယ္ေလးေတြကလည္း အရြယ္စံု ... သူတို႔က ပံုေသအလုပ္အကိုင္ရယ္လို႔ သိပ္မရွိလွဘူး။ .... သူမ်ားယာေတြမွာ လူငွားလိုက္တဲ့လူလိုက္တယ္။ ေတာထဲ၊ ေတာင္ထဲ ေလွ်ာက္သြားၿပီး ပ်ားဖြတ္၊ ယံုလိုက္၊ မႈိႏႈတ္၊ မွ်စ္ခ်ိဳးၿပီး ေစ်းထဲမွာ ျပန္ေရာင္းတဲ့လူေရာင္းတယ္။ .... ကေလးေတြက အမႈိက္ပံုထဲက သံဗူးခြန္၊ ပုလင္းခြန္ေတြ ကို ဆာလာအိတ္ေတြနဲ႔ ေကာက္ေကာက္လာတတ္တယ္ ၿပီးရင္အိမ္ေရွ႕မွာ ျပန္ျပန္သန္႔ၿပီး ျမိဳ႕ထဲက ပုလင္းကုလားဆီမွာ သြားသြား ေရာင္းၾကတယ္။ .. တမိသားစုလံုး တက္ညီ လက္ညီေတာ့ ရွိသား။
.... ဒါေပမဲ့ စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းတာတစ္ခုက အဲဒိမိသားစုက တစ္ပတ္ကို ႏွစ္ၾကိမ္ေလာက္ အၿမဲတန္း ရန္ျဖစ္တယ္။ သူတို႔ရန္ျဖစ္ၿပီးဆိုရင္ ေအာ္ၾက၊ ဟစ္ၾက၊ ဆဲၾက၊ ဆိုၾက၊ ငိုၾက၊ ယိုၾက နဲ႔ကာ ... သြပ္မိုး သြပ္ကာ ဂိုေတာင္အိုႀကီးဆို ဆိုက္ကလုန္းဝင္ေမႊသလား ေအာက္ေမ့ရပါတယ္။ ...
ေနာက္ေတာ့ ... ၿပီးေတာ့တဲ့ျပီးသြားတာပါပဲ။
ဒီလိုနဲ႔ နတ္ၾဆာတစ္ေယာက္ ႏိုင္ငံေတာ္က ေပးအပ္တဲ့ တရားစီရင္ေရးတာဝန္ေတြကို ေက်ပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ဖို႔ ေက်ာတစ္ခင္းစာ ေနရာေလးရသြားေလ၏ ေပါ့ဗ်ာ ...
............
............
............
ဆက္ရန္ရွိေသးသည္။
ေနာက္အပိုင္းေတြမွာ ဒီထက္ပိုစိတ္ဝင္စားစရာေကာင္
Subscribe to:
Posts (Atom)