တခါတုန္းက
စစ္သားတစ္ေယာက္ဟာ စစ္ေျမျပင္မွာ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဒဏ္ရာရသြားတဲ့
ရဲေဘာ္သူငယ္ခ်င္းကို စစ္ေျမျပင္မွ ထမ္းပိုးသယ္ေဆာင္သြားဖို႔
ၾကိဴးစားခဲ့တယ္။ အဲဒီ့အခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ႀကီးျဖစ္သူက လွမ္းေအာ္ျပီး တားတယ္။
“ သူ႔ကိုမင္း သြားသယ္လည္း အလကားပဲ... သူ အဲဒီဒဏ္ရာနဲ႔ ေသမွာပဲ... ”
ဒါေပမဲ့ အဲဒီ့စစ္သားက က်ည္ဆန္မိုးေတြရြာေနတဲ့ၾကားက တဟုန္ထိုးေျပးသြားၿပီး ဒဏ္ရာရ ရဲေဘာ္ကို စြန္႔စြန္႔စားစား ထမ္းပိုးသယ္ေဆာင္လာခ့ဲတယ္။
လႈပ္ရွားမႈတစ္စံုတစ္ရာမွ မရွိေတာ့တဲ့ ဒဏ္ရာရရဲေဘာ္ကို ဗိုလ္ၾကီးကျမင္ေတာ့ သူ႕စကားနားမေထာင္တဲ့ စစ္သားကို ဆူပါတယ္။
“ ငါမင္းကို ေျပာတယ္... သူ႔ကို သြားကယ္တာ မတန္ဘူးလို႔...သူေသသြားၿပီ.....
စစ္သားက စိုစြတ္ေနတဲ့ မ်က္လံုးမ်ားနဲ႔ ျပန္ေျပာပါတယ္။
“ မဟုတ္ဘူး ဗိုလ္ႀကီး... ဒါဟာ တကယ္ကိုတန္ပါတယ္.. သူ႔ဆီကို က်ေနာ္ ေရာက္ေတာ့ သူက ေနာက္ဆံုးစကားကို ၿပံဳးၿပီးေျပာသြားပါတယ္..မင္းလာ
ရွားပါးထိုက္တန္ၿပီး ယံုၾကည္ထိုက္တဲ့ မိတ္ေဆြစစ္ မိတ္ေဆြမွန္ေတြဟာ သူတို႔ကို သင္အလိုအပ္ဆံုးအခ်ိန္ေတြတိုင္း အၿမဲတမ္းေရာက္လာစၿမဲပါ..။
ဒီျဖစ္ရပ္ေလးက သင့္ရင္ကိုထိရွေစတယ္လို႕ ဝန္ခံရင္ သင္ခ်စ္တဲ့မိတ္ေဆြေတြဆီ မွ်ေဝေပးပါ။
စူးရွေန
( Friendship Story ကို မွ်ေဝခံစား ဘာသာျပန္ဆိုသည္။ )
No comments:
Post a Comment