သိမ္ေမြ႕စြာဆက္ဆံတတ္ၾကပါေစ

တစ္ေန့မွာ လူစိမ္းတစ္ေယာက္နဲ ့ကြ်န္မ လမ္းမွာ မေတာ္တဆတိုက္မိတယ္။ ကြ်န္မကလည္းအိုကြ်န္မကိုခြင့္လြတ္ပါ လို ့ေျပာလိုက္တယ္။ အဲဒီ လူစိမ္းကလည္း ကြ်န္ေတာ္ကမၾကည့္လိုက္မိတာပါ၊ ခြင့္လြတ္ပါဗ်ာ လို ့ျပန္ေျပာတယ္။ အဲဒီသူစိမ္းနဲ ့ ကြ်န္မကအရမ္းကို ယဥ္ေက်းစြာနဲ ့လမ္းခြဲလိုက္ၾကတယ္။

ဒါေပမယ့္အိမ္မွာကြ်န္မတို ့ခ်စ္တဲ့သူေတြနဲ ့ဆက္ဆံတဲ့အခါ က်ေတာ့ အရမ္းကို ကြာျခားသြားျပီ။အဲဒီေန ့ညေနမွာ ကြ်န္မညေနစာကို ခ်က္ျပဳတ္ျပင္ဆင္ေနတဲ့အခါမွာ ကြ်န္မသားေလးကကြ်န္မေလးမွာ ျငိမ္ျငိမ္ေလးလာရပ္ေနတယ္။ ကြ်န္မ အေနာက္ကိုလွည့္လိုက္ေတာ့ သူ ့ကိုတိုက္မိေတာ့မလိုျဖစ္သြားတယ္။

ကြ်န္မကလည္းမ်က္ေမွာင္ၾကဳပ္ျပီး ေရွ ့ကေနဖယ္စမ္း လို ့ေျပာလိုက္တယ္။ သားေလးက စိတ္မေကာင္းစြာနဲ့ ထြက္သြားေပမယ့္ ကြ်န္မကေတာ့  သားကိုျပင္းျပင္ထန္ထန္ေျပာမိသြားတယ္ဆိုတာကို သတိမထားမိဘူး။ ညဘက္ ကြ်န္မအိပ္ရာေပၚမွာလွဲေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘုရားသခင္ရဲ ့အသံေတာ္ကို တိုးတုိးေလးၾကားလိုက္တယ္။အသံေတာ္ေျပာတာက သူစိမ္းနဲ ့ဆက္ဆံတဲ့အခါမွာက်ေတာ့ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ ့ျပီးေတာ့၊ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ကိုယ္ေသြးသားနဲ ့ဆက္ဆံတာကက်ေတာ့ ဘာလို ့ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းဆက္ဆံရတာလဲတဲ့။

မီးဖိုေခ်ာင္ၾကမ္းျပင္ကိုသြားၾကည့္လိုက္ပါဦး။ တံခါးနားမွာ ပန္းေတြက်ေနတာကို ေတြ ့လိမ့္မယ္။အဲဒီပန္းေလးေတြကို သမီးကို ေပးဖို ့အတြက္ သူကိုယ္တိုင္ခူးလာတာပါ။ အပန္းေရာင္၊အ၀ါေရာင္နဲ ့အျပာေရာင္ေတြ စံုလို ့ေပါ့။ သမီးကို အံ့ၾသသြားေစခ်င္လို ့သူတိ္တ္တိတ္ေလးရပ္ေနရွာတာပါ၊ သူ ့မ်က္၀န္းထဲက မ်က္ရည္ေတြကို သမီးတခါမွ မျမင္ဘူးမလားလို ့အသံေတာ္က ဆက္ေျပာတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္မွာကြ်န္မက အရမ္းကို စိတ္မေကာင္း၊ သိမ္ငယ္စိတ္၀င္လာျပီးေတာ့ ကြ်န္မရဲ ့ပါးျပင္ေပၚကိုမ်က္ရည္ေတြစီးက်လာတယ္။ ျပီးေတာ့ ကြ်န္မ သားေလးအိပ္ရာနားဆီကို တိတ္တိတ္ေလးသြားျပီးအိပ္ရာေဘးမွာ သြားဒူးေထာက္လိုက္တယ္။ ထပါဦးသားေလးရယ္၊ ဒီပန္းေလးေတြက ေမေမ့အတြက္သားေလးခူးလာေပးတာလားလုိ ့ ကြ်န္မ သားကို ေျပာလိုက္တယ္။ သားေလးက ဒီပန္းေတြကိုဟိုးအပင္နားမွာ ေတြ ့တာေမေမ၊ ပန္းေလးေတြက ေမေမ့လိုပဲ အရမ္းလွလို ့သားခူးလာတာပါတဲ့။ေမေမက အထူးသျဖင့္ အျပာေရာင္ပန္းေလးေတြကို ၾကိဳက္မယ္ဆိုတာကို သားသိတယ္ေလတဲ့။

ကြ်န္မက  ေမေမဒီေန ့သားကို ျပဴမူလိုက္တဲ့ အမူအရာ အတြက္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြယ္၊ သားကိုေမေမ အဲလို မေအာ္သင့္ပါဘူး လို ့ေျပာေတာ့ သားေလးက ရပါတယ္ေမေမရယ္၊ ေမေမ့ကိုသားခ်စ္တယ္တဲ့။ ကြ်န္မကလည္း သားကိုလည္း   ေမေမခ်စ္တာေပါ့။ ေနာက္ျပီး သားခူးေလေပးတဲ့ဒီအျပာေရာင္ပန္းေလးကိုလည္း   ေမေမအရမ္းၾကိဳက္ပါတယ္ကြယ္လို ့သားကို ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။


 


ဒီကဗ်ာေလးမွာေဖာ္ျပထားတာကေတာ့ ကြ်န္မတို ့ဟာ ကြ်န္မတို ့နဲ ့မရင္းနွီးတဲ့ သူစိမ္းေတြအေပၚဆိုရင္ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ခ်ိဳခိ်ဳသာသာ ဆက္ဆံတတ္ေပမယ့္ ကြ်န္မတို့ခ်စ္ခင္တဲ့လူေတြအေပၚမွာေတာ့ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းဆက္ဆံမိတယ္ဆိုတာကို မီးေမွာင္းထိုးျပေနျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္မတို့ခ်စ္တဲ့သူေတြနဲ ့ဆက္ဆံတဲ့အခါမွာလည္း ယဥ္ေက်းခ်ိဳသာစြာေျပာဆိုဆက္ဆံခ်င္းျဖင့္ ကြ်န္မတို ့ရဲ ့ဆက္ဆံေရးကို ပိုမိုေကာင္းမြန္လာေအာင္ျပဳျပင္ၾကရေအာင္ေနာ္။

Family ဆိုတဲ့ ကဗ်ာေလးကို ပံုျပင္ပံုစံေလးျပန္ဆိုေပးထားတာပါ။ မူရင္း အဂၤလိပ္လိုလည္းထည့္ေပးထားပါတယ္။
စနုိး


Family...

I ran into a stranger as he passedby,
"Oh excuse me please" was my reply.
He said, "Please excuse me too;
I wasn't watching for you."
We were very polite, this stranger and I.
We went on our way and we said good-bye.

But at home a different story istold,
How we treat our loved ones, young and old.
Later that day, cooking the evening meal,
My son stood beside me very still.
When I turned, I nearly knocked him down.

"Move out of the way," Isaid with a frown.
He walked away, his little heart broken.
I didn't realize how harshly I'd spoken.
While I lay awake that night in my bed,
God's still small voice came to me and said,
"While dealing with a stranger, common courtesy you
use, but the children you love, you seem to abuse.

Go and look on the kitchen floor,
You'll find some flowers there by the door.
Those are the flowers he brought for you.
He picked them himself: pink, yellow and blue.
He stood very quietly not to spoil the surprise.
You never saw the tears that filled his little eyes."

By this time, I felt very small,
And now my tears began to fall.
I quietly went and knelt by his bed;
"Please wake up, little one," I said.
"Are these the flowers you picked for me?"
He smiled, "I found 'em out by the tree.
I picked 'em because they're pretty like you.
I knew you'd like 'em, especially the blue."

I said, "Son, I'm very sorryfor the way I acted today;
I shouldn't have yelled at you that way."
He said, "Oh, Mom, that's okay. I love you anyway,"
I said, "Son, I love you too,
and I do like the flowers, especially the blue."

Source Unknown