ဘုရားသခင္ရဲ႕အလုိ

ဘုရားသခင္က လူေကာင္းေတြကို ဘာလို႔ မခ်ီးျမႇင့္တာလဲ?
_________________________________________

၁၉၆၃ ခုႏွစ္မွာ “ေမရီ” လို႔ေခၚတဲ့ ကေလးမတစ္ေယာက္ ခ်ီကာဂိုရဲ႕သတင္းစာတစ္ေစာင္ျဖစ္တဲ့ “Chicago Tribune” ဆီ စာတစ္ေစာင္ေရးပို႔ခဲ့တယ္။ အေၾကာင္းက အေမဖုတ္ျပီးသားမုန္႔ေတြကို စားပဲြေပၚအေရာက္ သူကူသယ္ေပးခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ “လိမၼာလိုက္တဲ့ ကေလး” ဆိုတဲ့ စကားတစ္ခြန္းပဲ အေမ့ဆီက သူျပန္ၾကားခဲ့ရျပီး ဘာမွ၀ိုင္းမကူဘဲ ဆိုးဖို႔ပဲသိတဲ့ “ေဒးဗစ္” (သူ႔ ေမာင္ေလး) က မုန္႔တစ္ခုရခဲ့လို႔ပဲ ျဖစ္တယ္။

ေမရီက သတင္းစာရဲ႕ကေလးက႑ တာဝန္ခံျဖစ္တဲ့ Mr.Kuesterကို "ဘုရားသခင္က တကယ္ပဲ တရားသလား..? အိမ္နဲ႔ေက်ာင္းမွာေတြ႔ဖူးတဲ့ သူ႔လိုလိမၼာတဲ့ ကေလးေတြကို ဘုရားသခင္က ဘာေၾကာင့္ ေမ့ေလွ်ာ့ေနရတာလဲ"လို႔ စာေရးၿပီးေမးခဲ့တယ္။

ကေလးက႑တာဝန္ခံMr.Kuesterက ၁ဝႏွစ္ေက်ာ္အတြင္းမွာ ကေလးေတြရဲ႕ေမးခြန္းျဖစ္တဲ့ “ဘုရားသခင္က ဘာျဖစ္လို႔ လူေကာင္းေတြကို မခ်ီးျမႇင့္ရတာလဲ..? ဘာျဖစ္လို႔ လူဆိုးေတြကို အျပစ္မေပးရတာလဲ?” ဆိုတဲ့စာကို အမ်ားဆံုးလက္ခံရရွိခဲ့တယ္။ အဲဒီလို ေမးခြန္းမ်ဳိးကို ဘယ္လိုျပန္ေျဖရမလဲဆိုတဲ့ ျပႆနာက သူ႔ကို ဦးေႏွာက္စားေစခဲ့တယ္။

“ေမရီ” ရဲ႕စာကို ဘယ္လိုျပန္ရမလဲလို႔ စဥ္းစားရက်ပ္ေနတုန္း မိတ္ေဆြတစ္ဦးရဲ႕ မဂၤလာပဲြဖိတ္ၾကားစာကို Mr.Kuester လက္ခံရရွိခဲ့တယ္။ သူ႔တစ္သက္ ဒီမဂၤလာပဲြကို ေက်းဇူးတင္ရမလို ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ မဂၤလာေဆာင္မွာပဲဲ ကေလးေတြအတြက္ အေျဖကို သူရခဲ့လို႔ျဖစ္တယ္။

လက္ထပ္ပဲြမွာ ဖာသာက သတို႔သားနဲ႔သတို႔သမီးကို လက္ထပ္လက္စြပ္ လဲေစခဲ့တယ္။ မဂၤလာေမာင္ႏွံႏွစ္ဦးလံုး အေပ်ာ္လြန္ျပီး စိတ္လႈပ္ရွားေနလို႔ပဲလားမသိ အေယာင္ေယာင္ အမွားမွားနဲ႔ လက္ထပ္လက္စြပ္ကို ဘယ္ဘက္လက္မွာစြပ္ရမဲ့အစား ညာဘက္လက္ကို စြပ္လိုက္ၾကတယ္။

ဒီအျဖစ္ကို ဖာသာကေတြ႔ေတာ့ “ညာလက္က ျပီးျပည့္စံုေအာင္ လွေနျပီးသားပဲ။ လက္စြပ္ကို ဘယ္ဘက္ပဲ ေျပာင္းဝတ္လိုက္ၾကပါ” လို႔ ဟာသေႏွာျပီး သတိေပးလိုက္တယ္။

ဖာသာရဲ႕စကားေၾကာင့္ Mr.Kuesterရဲ႕အေတြး တစ္ခ်က္လက္သြားတယ္။ ညာလက္က ညာလက္ျဖစ္ေနရျခင္းမွာ အဲဒီလက္ကို ဘာတန္ဆာမွ ဆင္ေပးစရာမလိုေအာင္ ျပည့္စံု လွပေနျပီးသားမို႔ ျဖစ္တယ္။ အလားတူ ဘုရားသခင္က သူေတာ္ေကာင္းေတြကို လ်စ္လ်ဴရႈထားရတာကလဲ သူတို႔ဟာ လံုးဝၿပီးျပည့္စံုျပီးသား လူေကာင္းေတြျဖစ္ေနလို႔ပဲျဖစ္တယ္။

အဲဒီေနာက္ Mr.Kuesterက အေျဖကို ဒီလိုထုတ္လိုက္တယ္။

ဘုရားသခင္က ညာလက္ကို ညာဖက္မွာရွိေစခဲ့တာက ညာလက္အတြက္ အေကာင္းဆံုး ခ်ီးျမႇင့္ျခင္းပဲျဖစ္တယ္။ ထို႔အတူ သူေတာ္ေကာင္းေတြကို “လူေကာင္း”လို႔ နာမည္တပ္ခဲ့တာကလည္း သူေတာ္ေကာင္းေတြအတြက္ အေကာင္းဆံုးခ်ီးျမႇင့္ျခင္းတစ္မ်ဳိးပဲ ျဖစ္တယ္။

Mr.Kuesterက ဒီအေျဖကို ရရွိၿပီးေနာက္ “ဘုရားသခင္က သင့္ကို လိမၼာတဲ့ကေလးျဖစ္ေစခဲ့တာက သင့္အတြက္ အေကာင္းဆံုး ခ်ီးျမႇင့္ျခင္းပဲ”လို႔ အစခ်ီတဲ့စာနဲ႔ “ေမရီ” ကို စာျပန္ခဲ့တယ္။ ဒီစာကုိ သတင္းစာေပၚ ပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပျပီးမၾကာဘူး အေမရိကားနဲ႔ ဥေရာပႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ သတင္းစာေတြက ဒီစာကို ထပ္ဆင့္ ေ၀မွ်ၾကတ့ဲအျပင္ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ကေလးမ်ားေန႔မွာ ထပ္ျပီးေဖာ္ျပခဲ့ၾကတယ္။

မၾကာေသးခင္က တရုတ္လူမ်ဳိးတစ္ဦး ဘယ္ေနရာမွာ ဒီစာကို ဖတ္မိခဲ့သလဲ မသိဘူး။ ဖတ္ျပီးေနာက္ အင္တာနက္ေပၚကေန Chicago Tribune သတင္းစာမွာ ဒီလို စာတစ္ေၾကာင္းေရးခဲ့တယ္။ “တရုတ္လူမ်ဳိးမွာလည္း ေရွးဆိုရိုးစကား တစ္ခြန္းရွိပါတယ္။ “မေကာင္းတာလုပ္တဲ့သူက မေကာင္းတာကို ခံရမယ္။ ေကာင္းတာလုပ္သူက ေကာင္းတာကို ခံရမယ္။ မခံရဘူးဆိုတာ မရွိဘူး။ ခံဖို႔ အခ်ိန္မက်ေသးတာ”ပါ။ မေကာင္းတဲ့သူေတြ ဘာေၾကာင့္ သက္ဆိုးရွည္ ေနရတာလဲဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္နားမလည္ခဲ့ဘူး။ ဒီစာကို ဖတ္မိမွ မေကာင္းတဲ့လူေတြကို “လူဆိုး၊ လူယုတ္မာ” လို႔ အမည္တပ္ခံရတာဟာ ဘုရားသခင္က သူတို႔ကိုေပးတဲ့ အျပစ္ပဲျဖစ္တယ္ဆိုတာကို သိလိုက္ရတယ္။

လူတိုင္း လူေကာင္းလုပ္ရမယ္ဆိုတာ သိတာပဲ။ ဒါေပမဲ့ လူဆိုးေတြ မေကာင္းတာလုပ္ျပီးေနာက္ ဘာျဖစ္လို႔ အျပစ္ေပးမခံရတာလဲ။ ဘုရားသခင္က မသင့္ျမတ္ဘူးလားလို႔ အျမဲေတြးမိတယ္။ ဘုရားသခင္မွာလဲ သူ႔ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႔သူ ရွိပါလိမ့္မယ္။ စိတ္သေဘာထား ေကာင္းသူကို “လူေကာင္း” လို႔ ေခၚတြင္ရျခင္း၊ စိတ္သေဘာထားယုတ္မာသူကို “လူဆိုး” လို႔ ေခၚတြင္ရျခင္းက ဘုရားသခင္ခ်ီးျမႇင့္တဲ့ အေကာင္းဆံုးဆုလို႔ပဲ ထင္မိပါတယ္။


မူရင္းေရးသားသူ -- Liu Yan Min
http://huiyuan.minghui.org/big5/html/articles/2003/2/331.html

ႏိုင္းႏိုင္းစေန (Sunday, February 17, 2008)