တုိင္းျပည္ မဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္းတရား
Written by မိုးသု (မႏၲေလး)
စင္ကာပူႏုိင္ငံေရာက္ အင္ဂ်င္နီယာေလးတစ္ဦးက ဘုရားရွင္ဟာ “သဗၺညဳတ
ဘုရားရွင္” ျဖစ္ၿပီးမွ အမွား လုပ္မိေသးလား” လို႔ ေမးပါတယ္။ “မလုပ္မိဘူး”
လို႔ေျဖေတာ့ “ေဝသာလီ တုိင္းျပည္ဟာ ဘုရားရဲ႕ အမွားေၾကာင့္ ပ်က္စီးခဲ့ရတာ
မဟုတ္ဘူးလား” လုိ႔ ျပန္ေျပာပါတယ္။ စာကို ေသခ်ာ ဖတ္မထားရင္၊ စာေပက်မ္းဂန္
ႏွံ႔ႏွံ႔စပ္စပ္ ဖတ္မထား သူမွန္ရင္ သူထင္သလိုပဲ ထင္ၾကမွာပါပဲ။
သူက
အရွင္အာနႏၵာနဲ႔ ဘုရားရွင္တုိ႔ အျပန္အလွန္ေျပာတဲ့ စကားေတြေၾကာင့္
ေဝသာလီျပည္ ပ်က္စီးရတယ္လုိ႔ ထင္မွတ္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကိစၥဟာ
သာသနာေတာ္အတြက္ ေျဖရွင္းေပးသင့္တဲ့ ကိစၥျဖစ္သလို ျမန္မာႏုိင္ငံႀကီးကို
ဖြံ႕ၿဖိဳး တုိးတက္ေအာင္ တည္ေဆာက္ေနရာမွာလည္း ဒီအခ်က္အလက္ေတြဟာ အေထာက္အကူ
ျပဳႏိုင္တာေၾကာင့္ ေရးသားတင္ျပ ေပးခ်င္ပါတယ္။
ေဝသာလီျပည္နဲ႔
ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္ အၾကားမွာ တစ္ႏွစ္လွ်င္ အခြန္ေငြ တစ္သိန္းထြက္ရွိတဲ့
ဆိပ္ကမ္းရြာေလး တစ္ရြာ ရွိပါတယ္။ အဲဒီရြာကေလးဟာ ရြာတစ္ဝက္က ေဝသာလီ
နယ္နိမိတ္ထဲ ပါဝင္ၿပီး တစ္ဝက္က ရာဇၿဂိဳဟ္ နယ္နိမိတ္ထဲ ပါဝင္ေနကာ
တုိင္းျပည္ႏွစ္ခု သူပိုင္ငါပိုင္ အျငင္းပြားေနတဲ့ ရြာကေလးပါ။
အခြန္ေကာက္ခ်ိန္ ေရာက္ရင္ ေဝသာလီကအရင္ ေရာက္လာရင္ ရြာသူႀကီးက ေဝသာလီကို
ေပးလိုက္ပါတယ္။ ရာဇၿဂိဳဟ္အရင္ ေရာက္လာရင္လည္း ရာဇၿဂိဳဟ္ကို ေပးလိုက္ပါတယ္။
စည္းကမ္းရွိတာက ေဝသာလီကို ေပးလိုက္ရင္လည္း ရာဇၿဂိဳဟ္က ရြာသူႀကီးကို ျပႆနာ
မရွာပါဘူး။ ရာဇၿဂိဳဟ္ကို ေပးလုိက္တဲ့ ႏွစ္မွာလည္း ေဝသာလီက ျပႆနာ မရွာပါဘူး။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ျပည္နယ္အခ်ဳိ႕မွာ လက္နက္ကိုင္က အခြန္ေကာက္လုိက္ အစိုးရက
အခြန္ ေကာက္လုိက္ ျဖစ္ေနတာကို ျပည္သူေတြကို ေထာက္ထားေသာအားျဖင့္ ျပန္လည္
စဥ္းစားသင့္တယ္လုိ႔ ထင္ျမင္မိပါတယ္။
တစ္ႏွစ္ေတာ့ ေဝသာလီက အရင္ေရာက္လာတာမုိ႔ ရာဇၿဂိဳဟ္လာတဲ့အခါမွာ ေဝသာလီကုိ
ေပးလိုက္ၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ရြာသူႀကီးက တင္ျပပါတယ္။ ေဝသာလီက အခြန္ေငြ
တစ္သိန္းကို ၂ ႏွစ္ဆက္တုိက္ ရရွိသြားပါတယ္။ ရာဇၿဂိဳဟ္အဖြဲ႕ဟာ ေနျပည္ေတာ္
ျပန္ၿပီး အဇာတသတ္မင္းကို အေၾကာင္းစံု တင္ေလွ်ာက္ပါတယ္။ တင္ျပမႈ အဆံုးမွာ
အဇာတသတ္မင္းဟာ ေဒါသ ေျခာင္းေျခာင္းထြက္ၿပီး “ေဝသာလီကို အျပဳတ္တုိက္ၿပီး
ဝဇၨီမင္းမ်ဳိးေတြကို မ်ဳိးတံုးသတ္မယ္” လို႔ေျပာၿပီး ေဝသာလီကို
စစ္သြားတုိက္ဖို႔ ဆုိင္ရာ စစ္သူႀကီးေတြကို စစ္အဂၤါေလးပါး ျပင္ခုိင္းပါတယ္။
စစ္ခ်ီဖို႔ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနၿပီဆုိတဲ့ အေၾကာင္း ဆုိင္ရာစစ္သူႀကီးမ်ားက
တင္ျပတဲ့အခါမွာ အဇာတသတ္မင္းဟာ သတိျပန္ကပ္ၿပီး “တိုင္းတစ္ပါးကို
စစ္တုိက္ျခင္းကား အလြန္ဝန္ေလး၏။ ပညာရွိတုိ႔နဲ႔အရင္ တုိင္ပင္သင့္၏။ ဤေလာက၌
ဘုရားတည္းဟူေသာ ပညာရွိမည္သည္ရွိ၏။ အကယ္၍ ငါစစ္ထိုး၍ အက်ဳိးရွိမည္ ျဖစ္လွ်င္
ဘုရားရွင္သည္ ဆိတ္ဆိတ္ေနလိမ့္မယ္။ အက်ဳိးမရွိလွ်င္ စစ္တိုက္လို႔
ဘာအက်ဳိးရွိမွာလဲလို႔ မိန္႔ေတာ္မူလိမ့္မယ္” လုိ႔ ႀကံစည္ စဥ္းစားၿပီး ေဝႆကာရ
အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဘုရားဆီ ေစလႊတ္ၿပီး အေၾကာင္းစံု ေလွ်ာက္ထားခုိင္းပါတယ္။ေဝႆကာရ အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲ႕ ေလွ်ာက္ထားခ်က္ကို ၾကားသိရတဲ့ ဘုရားရွင္ဟာ အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီးကို ဘာမွမေျပာဘဲ အနားမွာ ယပ္ခတ္ေပးေနတဲ့ အရွင္အာနႏၵာမေထရ္ကို ေမးခြန္းမ်ား ေမးေတာ္မူပါတယ္။
၁။ “ခ်စ္သား အာနႏၵာ ဝဇၨီမင္းတုိ႔သည္ မၾကာမၾကာ စည္းေဝးကုန္၏ေလာ။ အႀကိမ္မ်ားစြာ စည္းေဝးကုန္၏ေလာ။ သင္ခ်စ္သား အဘယ္သို႔ ၾကားရကုန္သနည္း”
“ျမတ္စြာဘုရား၊ ဝဇၨီမင္းတုိ႔သည္ မၾကာမၾကာ စည္းေဝးကုန္၏။ အႀကိမ္မ်ားစြာ စည္းေဝးကုန္၏ဟု တပည့္ေတာ္ ၾကားသိရပါသည္”
“အာနႏၵာ၊ ဝဇၨီမင္းတုိ႔ မၾကာမၾကာ စည္းေဝးကုန္လ်က္ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ စည္းေဝးေနၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး ဆုတ္ယုတ္ ပ်က္စီးရန္ အေၾကာင္းမရွိ။ ႀကီးပြား တုိးတက္ရန္သာ အေၾကာင္းရွိ၏”
၂။ “ခ်စ္သား အာနႏၵာ၊ ဝဇၨီမင္းတုိ႔သည္ အညီအညြတ္ စည္းေဝးကုန္ေလာ။ အညီအညြတ္ အစည္းအေဝးမွ ထၾကကုန္၏ေလာ။ တုိင္းေရးျပည္ရာ ကိစၥမ်ားကို အညီအညြတ္ ေဆာင္ရြက္ၾကကုန္၏ေလာ။”
“ျမတ္စြာဘုရား၊ ဝဇၨီမင္းတုိ႔သည္ အညီအညြတ္ စည္းေဝးကုန္၏။ အညီအညြတ္ အစည္းအေဝးမွ ထၾကကုန္၏။ တုိင္းေရးျပည္ရာ ကိစၥမ်ားကို အညီအညြတ္ ေဆာင္ရြက္ကုန္၏”
“အာနႏၵာ၊ အညီအညြတ္ စည္းေဝးၾကကုန္လ်က္ အညီအညြတ္ အစည္းအေဝးမွ ထၾကကုန္လ်က္ တုိင္းေရးျပည္ရာ ကိစၥမ်ားကို အညီအညြတ္ ေဆာင္ရြက္ေနၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး ပ်က္စီးဆုတ္ယုတ္ရန္ အေၾကာင္းမရွိ။ ႀကီးပြား တုိးတက္ရန္သာ အေၾကာင္းရွိ၏”
၃။ “ခ်စ္သား အာနႏၵာ၊ ဝဇၨီမင္းတုိ႔သည္ မပညတ္ခဲ့ေသာ အရာကို မပညတ္ဘဲ ရွိကုန္၏ေလာ။ ပညတ္ၿပီးေသာ အရာကို မပယ္ဖ်က္ဘဲ ရွိကုန္၏ေလာ။ ပညတ္ထားသမွ်ေသာ က်င့္ထံုးဥပေဒတို႔ကို လိုက္နာၾကကုန္၏ေလာ”
“ျမတ္စြာဘုရား၊ ဝဇၨီမင္းတုိ႔သည္ မပညတ္ခဲ့ေသာ အရာကို မပညတ္ၾကကုန္။ ပညတ္ၿပီးေသာ အရာကိုလည္း မပယ္ဖ်က္ၾကကုန္။ ပညတ္ထားသမွ်ေသာ က်င့္ထံုးဥပေဒတုိ႔ကိုလည္း လိုက္နာၾကကုန္၏”
“အာနႏၵာ၊ ဝဇၨီမင္းတုိ႔သည္
မပညတ္ခဲ့ေသာ အရာကို မပညတ္ၾကဘဲ။ ပညတ္ၿပီးေသာ အရာကိုလည္း မပယ္ဖ်က္ဘဲ။
ပညတ္ထားသမွ်ေသာ က်င့္ထံုးဥပေဒတုိ႔ကိုလည္း လိုက္နာေနၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး
ပ်က္စီး ဆုတ္ယုတ္ရန္ အေၾကာင္းမရွိ။ ႀကီးပြားတုိးတက္ရန္သာ အေၾကာင္းရွိ၏။”
ဒီအေမးအေျဖမွာ မပညတ္ခဲ့ေသာ အရာကို မပညတ္ၾကဘဲဆိုတာက ေရွးမင္းမ်ား လက္ထက္
အခြန္အတုတ္ မေကာက္ယူခဲ့တဲ့ အရာဌာနေတြကို အခြန္ေကာက္ယူျခင္း မယူျခင္းကို
ေမးျမန္းလိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပညတ္ၿပီးေသာ အရာကိုလည္း မပယ္ဖ်က္ဘဲဆုိတာက
ေရွးမင္းမ်ားလက္ထက္ ေကာက္ယူခဲ့တဲ့ အခြန္အတုတ္ေတြကို မွန္မွန္ကန္ကန္
ေကာက္ယူရဲ႕လားလို႔ ေမးျမန္းလိုရင္း ျဖစ္ပါတယ္။
၄။ “ခ်စ္သား အာနႏၵာ၊ ဝဇၨီမင္းတုိ႔သည္ အသက္ႀကီးကုန္ေသာ ဝဇၨီမင္းတုိ႔ကို
အ႐ိုအေသ ျပဳၾကကုန္၏ေလာ။ အေလးျပဳၾကကုန္၏ေလာ။ ျမတ္ႏုိးကုန္၏ေလာ။
ပူေဇာ္ကုန္၏ေလာ။ ထုိအသက္ႀကီးသူတို႔၏ စကားကုိလည္း နာယူသင့္သည္ဟု
ထင္မွတ္ၾကကုန္၏ေလာ”“ျမတ္စြာဘုရား၊ ဝဇၨီမင္းတုိ႔သည္ အသက္ႀကီးကုန္ေသာ ဝဇၨီမင္းတုိ႔ကို အ႐ိုအေသ ျပဳၾကကုန္၏။ အေလးျပဳၾကကုန္၏။ ျမတ္ႏုိးကုန္၏။ ပူေဇာ္ကုန္၏။ ထုိအသက္ႀကီးသူတို႔၏ စကားကုိလည္း နာယူသင့္သည္ဟု ထင္မွတ္ၾကကုန္၏”
“အာနႏၵာ၊ ထုိသို႔ျဖစ္လွ်င္ ဝဇၨီမင္းတုိ႔သည္ ပ်က္စီး ဆုတ္ယုတ္ရန္ အေၾကာင္းမရွိ။ ႀကီးပြားတုိးတက္ရန္သာ အေၾကာင္းရွိ၏”
၅။ “ခ်စ္သား အာနႏၵာ၊ ဝဇၨီမင္းတုိ႔သည္ အမ်ဳိးသမီးႀကီးငယ္တုိ႔ကို အတင္းဆြဲငင္၍ အႏုိင္အထက္ မသိမ္းပိုက္ဘဲ ရွိၾကကုန္၏ေလာ”
“ျမတ္စြာဘုရား၊ ဝဇၨီမင္းတုိ႔သည္ အမ်ဳိးသမီးႀကီးငယ္တုိ႔ကို အတင္း ဆြဲငင္၍ အႏိုင္အထက္ မသိမ္းပိုက္ၾကပါကုန္”
“အာနႏၵာ၊ ထုိသို႔ျဖစ္လွ်င္ ဝဇၨီမင္းတုိ႔သည္ ပ်က္စီး ဆုတ္ယုတ္ရန္ အေၾကာင္းမရွိ။ ႀကီးပြားတုိးတက္ရန္သာ အေၾကာင္းရွိ၏”
၆။ “ခ်စ္သား အာနႏၵာ၊ ဝဇၨီမင္းတို႔သည္ ၿမိဳ႕တြင္း ၿမိဳ႕ျပင္ရွိ နတ္ကြန္းတုိ႔ကုိ အ႐ိုအေသ ျပဳၾကကုန္၏ေလာ။ အေလးျပဳၾကကုန္၏ေလာ။ ျမတ္ႏုိးကုန္၏ေလာ။ ပူေဇာ္ကုန္၏ေလာ။ ထိုနတ္ကြန္းတုိ႔ကုိ ေရွးက ေပးလွဴၿမဲ ျပဳၿမဲ ျဖစ္ေသာ တရားႏွင့္ မဆန္႔က်င္သည့္ ဗလိနတ္စာကိုလည္း မဆုတ္ယုတ္ ေစဘဲရွိကုန္၏ေလာ”
“ျမတ္စြာဘုရား၊ ဝဇၨီမင္းတို႔သည္ ၿမိဳ႕တြင္း ၿမိဳ႕ျပင္ရွိ နတ္ကြန္းတုိ႔ကုိ အ႐ိုအေသ ျပဳၾကကုန္၏။ အေလးျပဳၾကကုန္၏။ ျမတ္ႏုိးကုန္၏။ ပူေဇာ္ကုန္၏။ ေရွးက ေပးလွဴၿမဲ ျပဳၿမဲျဖစ္ေသာ တရားႏွင့္ မဆန္႔က်င္သည့္ ဗလိနတ္စာကိုလည္း မဆုတ္ယုတ္ေစကုန္”
“အာနႏၵာ၊ ထုိသို႔ျဖစ္လွ်င္ ဝဇၨီမင္းတုိ႔သည္ ပ်က္စီး ဆုတ္ယုတ္ရန္ အေၾကာင္းမရွိ။ ႀကီးပြားတုိးတက္ရန္သာ အေၾကာင္းရွိ၏”
ၿမိဳ႕တြင္း ၿမိဳ႕ျပင္ရွိ နတ္ကြန္းတုိ႔ကုိ အ႐ိုအေသျပဳၾကကုန္၏။ အေလးျပဳ ၾကကုန္၏။ ျမတ္ႏုိးကုန္၏။ ပူေဇာ္ကုန္၏။ ေရွးက ေပးလွဴၿမဲ ျပဳၿမဲျဖစ္ေသာ တရားႏွင့္ မဆန္႔က်င္သည့္ ဗလိနတ္စာကိုလည္း မဆုတ္ယုတ္ေစေသာ မင္းတုိ႔အား နတ္တို႔သည္ အေစာင့္အေန ေကာင္းစြာ ခ်ထားမႈ မျပဳၾကကုန္။ နတ္တုိ႔သည္ မျဖစ္ေသးေသာ ဆင္းရဲဒုကၡကို ျဖစ္ေစရန္ မစြမ္းႏုိင္ၾကကုန္ေသာ္လည္း ျဖစ္ေနေသာ ႏွာေစးျခင္း၊ ေခါင္းကိုက္ျခင္းစေသာ ဆင္းရဲဒုကၡတုိ႔ကို တုိးပြားေအာင္ ျပဳလုပ္ႏုိင္ၾကကုန္၏။ ဗလိနတ္စာ တင္ေျမႇာက္ေသာ မင္းအား နတ္တုိ႔သည္ တတ္ႏုိင္သမွ် ေစာင့္ေရွာက္ၾကကုန္၏။ ျဖစ္ေနေသာ ေခ်ာင္းဆုိး၊ ေခါင္းကိုက္စေသာ ေရာဂါေဝဒနာတုိ႔ကိုလည္း လ်င္ျမန္စြာ ေပ်ာက္ကင္းေအာင္ လုပ္ေပးၾကကုန္၏။ စစ္ျဖစ္ေသာအခါမွာ မိမိတုိင္းျပည္မွ တပ္တုိ႔သည္ ရွိရင္းထက္ ႏွစ္ဆသံုးဆသဖြယ္ တစ္ဖက္ရန္သူ အျမင္မွားရေအာင္ ဖန္ဆင္း ေပးၾကကုန္၏။ တစ္ဖက္ရန္သူတုိ႔ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ အဆင္းသဏၭာန္တုိ႔ ဖန္ဆင္းျပ ကုန္ၾက၏” လို႔ ဒီအေမးအေျဖနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ မဟာဗုဒၶဝင္က်မ္းမွာ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက အက်ယ္တဝင့္ ရွင္းလင္း ေပးထားပါတယ္။
၇။ “ခ်စ္သား အာနႏၵာ၊ ဝဇၨီမင္းတုိ႔သည္ မႂကြလာေသးေသာ ရဟႏၲာတုိ႔ကုိ ႂကြလာေစျခင္းငွာ၊ ႂကြလာၿပီးေသာ ရဟႏၱာတုိ႔ကိုလည္း ဝဇၨီတုိင္း၌ ခ်မ္းသာစြာ ေနရျခင္းငွာ တရားႏွင့္အညီ ေကာင္းမြန္စြာ ေစာင့္ေရွာက္ ကာကြယ္ ေပးၾကကုန္၏ေလာ”
“ျမတ္စြာဘုရား၊ ဝဇၨီမင္းတုိ႔သည္ မႂကြလာေသးေသာ ရဟႏၲာတုိ႔ကုိ ႂကြလာေစျခင္းငွာ၊ ႂကြလာၿပီးေသာ ရဟႏၲာတုိ႔ကိုလည္း ဝဇၨီတုိင္း၌ ခ်မ္းသာစြာ ေနရျခင္းငွာ တရားႏွင့္အညီ ေကာင္းမြန္စြာ ေစာင့္ေရွာက္ ကာကြယ္ေပးၾကကုန္၏”
“အာနႏၵာ၊ ထုိသို႔ျဖစ္လွ်င္ ဝဇၨီမင္းတုိ႔သည္ ပ်က္စီး ဆုတ္ယုတ္ရန္ အေၾကာင္းမရွိ။ ႀကီးပြား တုိးတက္ရန္သာ အေၾကာင္းရွိ၏”
ဘုရားရွင္ဟာ အရွင္အာနႏၵာ အေမးအေျဖ ျပဳၿပီးေနာက္မွာ “ဝႆကာရ တစ္ခါတုန္းက ေဝသာလီျပည္ သာရႏၵဒ နတ္ကြန္း၌ေနစဥ္ ဝဇၨီမင္းတုိ႔အား တုိင္းျပည္ ႀကီးပြား တုိးတက္ေၾကာင္း ဤအပရိဟာနိယတရား ခုနစ္ပါးတို႔ကို ငါဘုရား ေဟာၾကားခဲ့ေလၿပီ။ ဝဇၨီမင္းတို႔သည္ ဤအပရိဟာ နိယတရားတုိ႔ကို က်င့္သံုးေနသမွ် ကာလပတ္လံုး ပ်က္စီး ဆုတ္ယုတ္ရန္ အေၾကာင္းမရွိေခ်” လိ႔ု အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီးကို မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။
ဒီအခါမွာ အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီးက “ျမတ္စြာဘုရား၊ ဤအပရိဟာနိယတရား တစ္ပါးပါးနဲ႔ ျပည့္စံုေနလွ်င္ပင္ ဝဇၨီမင္းတို႔ အဖို႔ရာ ပ်က္စီး ဆုတ္ယုတ္ရန္ အေၾကာင္းမရွိပါ။ ခုနစ္ပါးလံုး က်င့္ေနလွ်င္ကား ဆုိဖြယ္ရာ မရွိပါ။ အဇာတသတ္မင္းသည္ ျဖားေယာင္း ေသြးေဆာင္မႈကိုျဖစ္ေစ အခ်င္းခ်င္း စိတ္ဝမ္း ကြဲေစမႈကို ျဖစ္ေစ မျပဳလုပ္ဘဲ စစ္တိုက္လွ်င္ ဝဇၨီတုိင္းျပည္ကို သိမ္းပုိက္ႏုိင္ဖြယ္ရာ မရွိပါ။ တပည့္ေတာ္တုိ႔ကုိ ခြင့္ျပဳပါဦး။ တပည့္ေတာ္တုိ႔သည္ ျပဳလုပ္ဖြယ္ရာ ကိစၥမ်ား ျပားၾကပါကုန္၏” လို႔ ေလွ်ာက္ထား ကန္ေတာ့ၿပီး နန္းေတာ္ ျပန္သြားပါတယ္။
ဘုရားရွင္ဟာ အရွင္အာနႏၵာနဲ႔ အေမးအေျဖ စကားတုိ႔ကို ဝႆကာရ ၾကားသိၿပီး ဝဇၨီမင္းတုိ႔ကုိ စစ္တုိက္ရန္ ဗ်ဴဟာ ရသြားမွာကို မသိ မဟုတ္ပါဘူး။ သိပါတယ္။ သိရဲ႕နဲ႔ ဘာလို႔ ေျပာတုံးဆုိေတာ့ အကယ္၍ ယခုလို မေျပာဘဲေနရင္ အဇာတသတ္မင္းက ဝဇၨီမင္းေတြ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ေဝသာလီကို စစ္သြားတုိက္ေတာ့မွာပါ။ အဇာတသတ္မင္းဟာ စစ္အင္အား အင္မတန္ ႀကီးမားတဲ့ စစ္ဘုရင္ႀကီးမုိ႔ အပရိဟာနိယ တရားကို ဝဇၨီမင္းေတြ က်င့္သံုးေနပါေသာ္လည္း အဇာတသတ္ကို စစ္ရံႈးၾကရမွာပါ။ အဲဒီေခတ္အခါမွာ အဇာတသတ္မင္းရဲ႕ ဂုဏ္ထူးတစ္ခုက “မ်ားေသာ စစ္အင္အားရွိေသာ မင္းႀကီး” ဆုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုလို ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ အေမးအေျဖစကားေၾကာင့္ အဇာတသတ္မင္းဟာ ဝဇၨီမင္းေတြ အခ်င္းခ်င္း စိတ္ဝမ္းကြဲေအာင္ လုပ္တာ သံုးႏွစ္ၾကာသြားတာမုိ႔ ဝဇၨီမင္းေတြအဖို႔ အသက္သံုးႏွစ္ ရွင္သန္ခြင့္ ပိုရသြားၾကပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားသာ အေမးအေျဖမလုပ္ရင္ ဝဇၨီမင္းေတြ ရက္ပုိင္းအတြင္းမွာ ေသကုန္ၾကရမွာပါ။ ျမတ္စြာဘုရားဟာ လွည့္ပတ္ ေျပာဆုိရာ မက်ဘူးလားလုိ႔ ေမးစရာရွိပါတယ္။ လွည့္ပတ္ ေျပာဆိုရာ မက်ပါဘူး။ အကယ္၍ စစ္အင္အားခ်င္းသာ ညီခဲ့မယ္ဆုိရင္ ဒီတရား ခုနစ္ပါးကို က်င့္သံုးတဲ့ ႏုိင္ငံက ေသခ်ာေပါက္ စစ္ႏုိင္မွာပါ။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က သီအုိရီကို ေျပာျပျခင္းမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဝသာလီ တုိင္းျပည္ ပ်က္တာ ဘုရားရွင္ရဲ႕ အမွားမဟုတ္ပါဘူး။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္
မိန္႔ၾကားခ်က္မ်ားကို ၿခံဳငံု သံုးသပ္ ၾကည့္လုိက္မယ္ဆုိရင္
တုိင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြဟာ ညီညီညြတ္ညြတ္ စည္းစည္းလံုးလံုး မွန္မွန္ကန္ကန္
အလုပ္လုပ္ၿပီး တရားဥပေဒကို အုပ္ခ်ဳပ္သူ လူတန္းစားမ်ား ကိုယ္တုိင္
ေလးစားလိုက္နာရင္ တုိင္းျပည္ဟာ ဖြံ႔ၿဖိဳး တိုးတက္မယ္လို႔ မိန္႔ေတာ္မူရင္း
ျဖစ္တယ္ဆုိတာ သိသာ ထင္ရွားပါတယ္။ ေခတ္မီ ဖြံ႕ၿဖိဳး တုိးတက္တဲ့
တုိင္းျပည္တစ္ခုျဖစ္ဖို႔ လူတန္းစားမေရြး တရားဥပေဒကို ေလးစား လိုက္နာဖို႔ရန္
လိုအပ္ပါတယ္။
No comments:
Post a Comment