ေဒါသအမ်က္
ေခ်ာင္းေခ်ာင္းထြက္လည္း
ထြက္သည့္ခႏၶာ
ေလာင္ကၽြမ္းတာမို႕
ပူေလာင္ေဆြးပ်က္
ထုိအမ်က္ကုိ
သတိကိုျမဲ
ဥာဏ္ကြတ္ကဲေလာ့။ ။
ေလာဘရမၼက္
ဟုန္းဟုန္းတတ္က
တတ္သည့္ခႏၶာ
ပ်က္စီးရာမုိ႕
ပုတ္ေဟာင္က်ိဳးပ်က္
ေလာဘရမၼက္ကို
သတိကုိျမဲ
ဥာဏ္ကြတ္ကဲေလာ့။ ။
ေမာဟေမွာင္မဲ
ဥာဏ္ျမင္နည္းက
နည္းသည့္ခႏၶာ
လြဲေစရာမုိ႕
ေဝဝါးလြဲခ်က္
ေမာဟနက္ကုိ
သတိကိုျမဲ
ဥာဏ္ကြတ္ကဲကာ
အလင္းရွာေလာ့။ ။
ေလာဘ-ေဒါသ-ထုိေမာဟကား
ေကာင္းက်ိဳးဘယ္ခါ
မရပါလည္း
သံသရာအဆက္ဆက္
ႏြံတြင္းနက္ဝယ္
ေပ်ာ္ေမြ႕ေပြလီ
ထုံပါရမီမုိ႕
သတိလြတ္ျမဲ
က်ဴးလြန္ႏြဲၾက
သဘာဝမုိ႔
ခဏခဏ
လက္တုိ႕ရသည္
``သတိကိုျမဲ--- ဥာဏ္ကြတ္ကဲရန္--``
ကိုစိုုးႏုိင္(ျမန္မာ့အရုဏ္သစ္)
No comments:
Post a Comment