သေဘာၤပ်က္တဲ့ေန႕

သေဘာၤပ်က္တဲ့ေန႕

 

ကယ္ပါ-- ယူပါ
တစာစာျဖင့္
ဟစ္ကာငိုေၾကြး
ေသမည့္ေဘးမွ
ကယ္ယူမရန္
လုံ႕လအလ်င္းမထုတ္
ငုတ္တုတ္ပူေဇာ္
ကယ္သူေခၚလည္း
အာေခါင္ကြဲကာ
ျမဳတ္ရာသေဘာၤ
``ဝဲ `` ႏွင့္ေႏွာ၍
ေသျခင္းေတြ႕ၾက
မဟာဇနကၠတုိ႕
ဒုကၡပင္လယ္ေဝတဲ့ တစ္ေန႕။     ။

မဟာဇနကၠ 
ထုိပုရိသ ကား
အမ်ားသူငါ
ပူေဆြးစြာျဖင့္
ဟစ္ကာေကၽြးေအာ္
ကယ္သူေခၚလည္း
ပညာဥာဏ္ထုတ္
မတုံလႈပ္လွ်က္
ေထာပတ္ဆီဗူး
တစ္ကုိယ္လုံးလူးကာ
ဆႏၵျပည့္မွ်
ဝမ္းဝေအာင္စား
ရြက္တုိင္ဖ်ားတတ္
ဝဲဂယက္ေက်ာ္ရာ
မာန္ဟုန္မာျဖင့္
လႊားခုံလြတ္ေျမာက္ခဲ့ေလသည္။              ။

အေျပာလည္းက်ယ္
ကမ္းဘယ္မျမင္
စိတ္ထင္ရာသာ
ကူးေနပါတဲ့
အာဂေယာက်ာၤး
ထုိလူသားကုိ
ေမခလာ နတ္သမီး
ျမင္လတ္ျပီးေသာ္
``အခ်င္းေယာက်ာၤး--
အိုလူသား------------
မေမာ မပန္း
ဘယ္ကမ္းဘယ္ေသာင္
ျမင္ေတာင္ မျမင္ရ
ကူးခပ္ရက်ွိဳး
ေမွ်ာ္ကိုးမရွိ
လုံ႕လရွိလည္း
ေသပြဲဝင္မွာ
သိေနပါလွ်က္
ဘယ္အတြက္ေၾကာင့္
မုိက္ခ်က္ကမ္းကုန္
ကူးေနတုံသနည္း။               ။

``အို--------------
အခ်င္းနတ္သမီး
ႏႈတ္ေစာင့္စည္းေလာ့---
ေယာက်ာၤးတို႕ဇြဲ
အသက္ျမဲသမွ်
လုံ႕လမေလွ်ာ့
ေသေတာ့မွသာ
ေသေစပါေတာ့
ဇြဲေလွ်ာ့စကား
မျမြက္ၾကားႏွင့္
ငါႏွင့္ ေဝးရာ
သြားေနပါေတာ့----``

စိတ္ထားရင့္က်က္
ကူမယ့္လက္ကို
မ်က္ျမင္ထင္ရွား
ေတြ႕ေသာ္ျငားလည္း
``ကူပါ  ကယ္ပါ``
ေတာင္းဆိုမလာသည့္
ေယာက်ာၤး ျမင့္ျမတ္
ထုိစိတ္ဓါတ္ကို
ေလးစားခ်စ္ခင္
စိတ္ဘဝင္ေၾကာင့္
ေမခလာနတ္သမီး
ကယ္မျပီးလာ
အသက္ခ်မ္းသာ၏။    ။
ဇနကၠစိတ္ထား
အစဥ္ေလးစားလွ်က္။               ။

ကိုစိုးႏိုင္(ျမန္မာ့အရုဏ္သစ္)