ျပင္သစ္စာေရးဆရာအန္တြိဳင္းဆန္
“မင္းသားေလး” ကိုသိေသာ္လည္းဆန္တက္ဆူေပရီ၏ အျခား၀တၳဳတ္ို-ရွည္မ်ားကိုကားသိ
၎စာ၌ ဆန္တက္ဇူေပရီက…
သူ့အားရန္သူတို့ဖမ္းမိသြားျပီး
သည့္ေနာက္ သူဆက္လက္ေရးသားပံုကို က်ြန္ေတာ္မွတ္မိသလို ျပန္ေျပာပါမည္။
“ငါ့ကိုသတ္ေတာ့မွာမုခ်ဟု ကြ်န္ေတာ္သိေနျပီ။ လူကအျကီးအက်ယ္တုန္လွဳပ္ေခ်ာက္ခ်
“က်ြန္ေတာ့အားေစာင့္ျကပ္ေနသူကို
သူအနားကပ္ျပီးမီးညွိေပးေနစဥ္ အမွတ္မထင္ သူနွင့္ကြ်န္ေတာ္
မ်က္လံုးခ်င္းဆိုင္မိသည္။ အဲသည္အခိုက္ ကြ်န္ေတာ္ ျပံဳးျပလိုက္ုသည္။ ဘာေျကာင့္ျပံဳးျပမိသလဲ
ကြ်န္ေတာ့္ဘာသာမသိ။ ကြ်န္ေတာ္စိတ္ဂနာမျငိမ္ျဖစ္ေနတာ
ကြ်န္ေတာ္လည္းသူ့ကိုဆက္၍ျပံဳးျ
“ရွိပါတယ္ ခင္ဗ်၊ ေဟာဒီမွာေဟာဒီမွာ”
ကြ်န္ေတာ္ ပ်ာပ်ာသလဲပိုက္ဆံအိတ္ကိုဖြင့္ကာ ကြ်န္ေတာ့္မိသားစုဓါတ္ပံုကိုထု
သည့္ေနာက္မူဘာစကားတစ္ခြန္းမွ်မေ
“ကြ်န္ေတာ့္အသက္ကိုအျပံဳးတစ္ခု
မွန္သည္။ ဟန္ေဆာင္မွူကင္းေသာ ျကိုတင္ျကံရြယ္ခ်က္မပါေသာ ပင္ကိုသဘာ၀အျပံဳး(သို့မဟုတ္)
လူနွစ္ဦးအျကားအရိုးသားအပြင့္
ဆန္တက္ဇူေပရီ၏ သည္၀တၳဳေလးကိုအလုပ္ခြင္မ်ာ ကြ်န္ေတာ္ေျပာျပေလ့ရွိသည္။
အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို့တစ္ေတြမွာဂုဏ္သိကၡ
အဲသည္ အတြင္းပိုင္းအနက္ရွိဳင္းထဲကအရာ
ယခုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို့ တစ္သက္ပတ္လံုး ျကိုးစားတည္ေဆာက္ထားျကသည့္
အလႊာအထပ္ေတြ ရစ္ပတ္ဖံုးကြယ္ေနသည့္အတြက္ တစ္ေယာက္နွင့္ တစ္ေယာက္ အစစ္အမွန္မေတြ့ဆံုနိုင္ျကဘဲရွိေ
နို့စို့အရြယ္ကေလးငယ္မ်ားနွင့္ေ
အေပၚယံလႊာတစ္ခုမွ် ကြယ္ကာထားျခင္းမရွိသူတစ္ဦးကိုေ
ေဖျမင့္
မူရင္း။ ။Hanoch
McCarty ၏ The Smile
--
No comments:
Post a Comment