``ဝ``နယ္သို႕ခရီးသြားမွတ္တမ္း(ဇာတ္သိမ္း)

၁၈၊ ၁၉၊ ၂၀ရက္ ေန႔ ေမလ ၂၀၁၃ (မိုင္းေပါက္-မိုင္းဖ်င္-မိုင္းလား) အပိုင္း(၆) ဇာတ္သိမ္း

by Ucs Jugger (Notes) on Wednesday, May 29, 2013 at 2:28am

                     ရာသီဥတုကေတာ႔ ျဖတ္သန္းခဲ႔သမွ် ျမိဳ႔ေတြထဲမွာ အေအးဆုံးပါဘဲ… ေန႔ခင္းအပူခ်ိန္ ဒီျပင္ျမိဳ႔ေတြ (၃၀) စင္တီဂရိတ္ေက်ာ္ေနေပမဲ႔ မုိင္းေပါက္ျမိဳ႔မွာ (၂၅) စင္တီဂရိတ္၀န္းက်င္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးေအးပါတယ္… ညပိုင္း အပူခ်ိန္ (၁၆) စင္တီဂရိတ္၀န္းက်င္သာ ရွိျပီး ေစာင္ျခဳံအိပ္ယူရပါတယ္… မိုင္းေပါက္မွာ ေနခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ရက္မွာ ရာသီဥတုေအးတာကို ေရ ေန႔တုိင္း ခ်ိဳးလြန္းလို႔ မက္ကေလာင္ျခစ္ျပီး ေဆးေသာက္ရတဲ႔ အထိပါဘဲ… ေညာင္းကိုက္ျပီး ဖ်ားခ်င္ခ်င္ပါဘဲ…

မိုင္းေပါက္ျမိဳ႔မေစ်း

                     ၁၈ရက္ေန႔ မနက္ (၇)နာရီ မိနစ္ႏွစ္ဆယ္မွာ မိန္းေပါက္ျမိဳ႔(မိုင္းေပါက္)နဲ႔ မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ခန္႔သာ ေ၀းတဲ႔ ရြာေလးတစ္ရြာကို သြားလည္ျဖစ္ပါေသးတယ္… ေဒသခံတရုတ္လူမ်ိဳးေတြနဲ႔ ၀ လူမ်ိဳးစုေတြေနထိုင္တဲ႔ရြာေလးပါ… ရြာေလးက ေတာ္ေတာ္သာယာလွပလိုက္တာ… ရြာနာမည္ေတြက ဒီဘက္ပုိင္းေတြမွာ ေရးမထားတတ္ေတာ႔ ရြာနာမည္ မသိလိုက္ရဘူးဗ်ာ…

မုိင္းေပါက္ျမိဳ႔အနီးရွိ ရြာေလးတစ္ရြာမွ

                    ရြာေလးက ျပန္ေတာ႔ မေလွ်ာ္ရတာ ၾကာျပီျဖစ္တဲ႔ အ၀တ္အစားေတြထုိင္ေလွ်ာ္ျပီးမွပဲ မနက္ခင္းစာ ေခါက္ဆြဲသြားစားျဖစ္တယ္… လူက ပင္ပန္းသြားေတာ႔ ႏႈံးခ်ိေနတာပဲ… ေန႔ခင္း (၁)နာရီေလာက္မွာ ထမင္းစားပါတယ္… ေန႔ခင္းေတာ႔ အခန္းထဲမွာ တီဗီၾကည္႔ DVB news ၾကည္႔ နဲ႔ အနားယူဇိမ္က်ပစ္လိုက္တယ္…

                    ညေနခင္းပိုင္းေလာက္မွ အေဆာက္အဦးေတြ ေဆာက္ေနတဲ႔ဘက္ကို လမ္းထြက္ေလွ်ာက္… မိုင္းေပါက္ျမိဳ႔ေလးက ျမိဳ႔ေလးက သိပ္သာ မစည္တာ အေဆာက္အဦးအသစ္ေတြ အသစ္ေတြ ေနရာတုိင္းမွာလိုလို ေဆာက္ေနတာလည္းေတြ႔ရတယ္ဗ်… အံ႔ေတာ႔ အံ႔ၾသစရာပဲ ျမိဳ႔ေလးကသာ ရွင္းလင္းေနတာ အေဆာက္အဦးအသစ္ေတြ ေဆာက္လက္စ အေဆာက္အဦးေတြနဲ႔ ခ်ည္းပဲ… ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္သားျမန္မာတစ္ခ်ိဳ႔ေတြကိုလည္း ေတြ႔ရပါတယ္…

မုိင္းေပါက္ျမိဳ႔ျမင္ကြင္း

                    လူငယ္ေတြ ဘက္စကတ္ေဘာကြင္းမွာ ဘက္စကတ္ေဘာကစားေနတာေတြ႔ေတာ႔ ခဏေတာ႔ ရပ္ၾကည္႔ျဖစ္လုိက္ပါေသးတယ္… ညပိုင္းေတာ႔ ေစာေစာစီးစီးပဲ အနားယူလုိက္ပါတယ္…

                    ၁၉ ရက္ေန႔ မနက္က် ေစာေစာထျပီး မုိင္းေပါက္ျမိဳ႔မေစ်းထဲသြား  တရုတ္ေတြေရာင္းတဲ႔ ၾကက္ဥပလာတာစား… လက္ဖက္ရည္ေသာက္နဲ႔ မနက္စာ ျဖည္႔ပစ္လိုက္တယ္… လက္ဖက္ရည္က ေသာက္မေကာင္းဘူး… ေတာ္ေတာ္ေလး ခ်ိဳတယ္ ႏုိ႔ဆီေတာ္ေတာ္ေလးထည္႔ထားပုံရတယ္… ေစ်းထဲမွာလည္း တရုတ္ျပည္မက တရုတ္ေတြ ေစ်းဆုိင္အမ်ားအျပားလာဖြင့္တာေတြ႔ရတယ္… ေအာ္ကြ်န္ေတာ္လည္း စဥ္းစားမိတယ္… တရုတ္ကုန္ပစၥည္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဒီဘက္မွာ ေရာင္းခ်ၾကတယ္… ျမန္မာကုန္ပစၥည္းေတြ ဘာလို႔ မျဖန္႔ႏုိင္တာလည္းေပါ႔… ေရဆိုလည္း တရုတ္ျပည္ထုတ္ ေရသန္႔ပဲေသာက္ရတယ္… ျမန္မာလုပ္ငန္းရွင္ေတြအေနနဲ႔ ဒီဘက္ေစ်းကြက္ေတြကိုခ်ဲ႔ျပီး တရုတ္ ကုန္ပစၥည္းေတြနဲ႔ယွဥ္ေရာင္းႏုိင္ရင္ ေကာင္းမွာပဲလို႔…

တရုတ္ကုန္ပစၥည္းမ်ား

                     ဒီဘက္နယ္ပိုင္းမွာ လက္နက္ ကိုတရား၀င္ကုိင္ေဆာင္ခြင့္ရွိတယ္… အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး အသိအမွတ္ျပဳထားရင္ ခြင့္ျပဳပါတယ္… ယခင္ကြ်န္ေတာ္ ၁၅ႏွစ္သားခန္႔က ၀ စစ္သားတစ္ေယာက္ ပစၥတုိတစ္လက္ကို ယြမ္ေငြ (၂၀၀၀)ျဖစ္လာေရာင္းဘူးပါတယ္… ကြ်န္ေတာ္မ၀ယ္ပါ… ယခုေတာ႔ ပစၥတို အေကာင္းတစ္လက္ကို ေမးၾကည္႔ပါတယ္… ယြမ္ေငြ (၃၀၀၀၀) ဆိုလို႔ မ်က္လုံးေတာင္ေတာ္ေတာ္က်ယ္သြားတယ္… ျမန္မာေငြ (၄၅)သိန္း ၀န္းက်င္ခန္႔ပင္ရွိေနတယ္ဗ်… ၀ေဒသတြင္းမွ တျခား အထူးေဒသေတြကိုသြားလည္း လက္နက္ သယ္သြားခြင့္မရွိပါဘူး… သြားခဲ႔လို႔ရွိရင္လည္း ဂိတ္ေတြကို ယာယီအေနနဲ႔ သိမ္းပါတယ္…

                     ေန႔ခင္း တစ္နာရီခြဲေလာက္မွ NDAA (National Democratic Alliance Army) မိုင္းလားအဖြဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမ အထူးေဒသ (၄) မုိင္းလားကို ထြက္လာပါတယ္… လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ေနပူ ေရဆာ၊ လမ္းကၾကမ္း ကားကခုန္နဲ႔ အေတာ္ေလးကို သည္းခံလိုက္ရပါတယ္… လမ္းမွာ တရုတ္အေခၚ ေဟာေသာက္ဆိုတဲ႔ ျမိဳ႔ေလးကိုျဖတ္ျပီးမွ ေန႔ခင္း (၂)နာရီခြဲေလာက္မွ မုိင္းဖ်င္ (မိန္းျဖန္) ျမိဳ႔ကို ေရာက္ပါတယ္… လမ္းမွာေတာ႔ ရာဘာပင္ေတြပဲ ေပါပါတယ္…

မုိင္းဖ်င္ေစ်း

                     မုိင္းဖ်င္ျမိဳ႔လည္းပဲ ရာသီဥတုပူပါတယ္… ရွမ္းလူမ်ိဳးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတာ႔ ေတြ႔ရသား… ယခင္ကေတာ႔ ရွမ္းေတြနဲ႔ လားဟူ အေတာ္မ်ားမ်ားေနထိုင္တယ္လို႔ေတာ႔ ေျပာတာပါဘဲ... ယခုေတာ႔ ၀ လူမ်ိဳး အမ်ားစု ေနထုိင္ပါတယ္... လားဟူေတြေတာ႔ မေတြ႔ခဲ႔ရပါဘူး...  မုိင္းလားနဲ႔ ဆက္ဆံရာမွာ မုိင္းဖ်ဥ္က အသက္ေသြးေၾကာလမ္းျဖစ္တယ္... ၀ေတြအေနနဲ႔ အစိုးရဆီကို ဒီနယ္ေျမကို လက္လႊတ္လိမ္႔မွာေတာ႔မဟုတ္ေလာက္ဘူး... လမ္းေဘးေခါက္ဆြဲဆိုင္ေလးေတြမွာ ရွမ္းေတြ ေရာင္းတဲ႔ ဆိုင္ေတြမ်ားသဗ်… ရွမ္းမ်ားေဒသဆိုသိသာပါတယ္… ေစတီပုထုိးေတြကိုျမင္ရျပီ… မုိင္းဖ်င္ေတာင္ကုန္းေပၚမွာလည္း ေစတီေတြေတြ႔ရတာကိုး… ရွမ္းမၾကီးေရာင္းတဲ႔ ေခါက္ဆြဲဆိုင္မွာ ၾကက္ဆီထမင္းစားပါတယ္… ၾကက္ဆီထမင္းက ငန္ေတာ႔ မနည္းက်ိတ္မွိတ္စားရပါတယ္… ငန္ေတာ႔ ေရပိုဆာလာတယ္… ေရေတြပဲ လိွမ္႔ေသာက္ပစ္လိုက္တယ္… စားေသာက္ျပီးေတာ႔ မုိင္းဖ်င္ေစ်းထဲပတ္လိုက္ေသးတယ္… ေစ်းဆုိင္ဘုတ္ကိုေတာ႔ တရုတ္ဘာသာနဲ႔ ၀ဘာသာ ႏွစ္ဘာသာေရးထိုးထားတာကို ေတြ႔ရတယ္… မိုင္းဖ်င္က အေဆာက္အဦးေတြနဲ႔ လမ္းေတြလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးေကာင္းတယ္… ေစ်းထဲထြက္လာမွ ခရီးဆက္ၾကတယ္… မိုင္းဖ်င္ေက်ာ္လာေတာ႔ သိသာလာတယ္… ရွမ္းရြာေတြ မ်ားလာတယ္… ရြာၾကီးၾကီး တစ္ရြာေတြ႔လိုက္ရတယ္… ရြာဦးဘုန္းၾကီးေက်ာင္းနဲ႔ ေစတီေတြနဲ႔ အဲရြာကို မိန္းယန္းလို႔ ေခၚသတဲ႔… အဲဒါနဲ႔ မွတ္ထားလိုက္တယ္… ေတာင္ယာလုပ္ေနတဲ႔ ရွမ္းေတြနဲ႔ ေရအုိင္ငယ္လွလွေလးေတြလည္း ေတြ႔ရတယ္…

မိုင္းဖ်င္ျမိဳ႔တြင္း

                    မိုင္းယန္း ( မိန္းယန္း)ကို ေက်ာ္လာခဲ႔ျပီဆိုတာနဲ႔ အထူးေဒသ(၄) ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမထဲ စ၀င္လာပါျပီ… ညေနေလးနာရီခြဲမွာ အထူးေဒသ(၄) စစ္ေဆးေရးဂိတ္ေရာက္ပါတယ္…  စစ္ေဆးေရးဂိတ္မွာ ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကည္ႏူးဖြယ္ျမင္ကြင္းေလးေတြေတြ႔ရတယ္… NDAA ရွမ္းစစ္သားေလးေတြ ၁၅ႏွစ္၀န္းက်င္ခန္႔ေလးေတြ ကားကို စစ္တပ္ပုံစံကဲ႔သို႔ ဘယ္လွည္႔ ညာလွည္႔ အေလးျပဳျပီးမွ ခရီးသည္ေတြကို ရိုရိုေသေသကားေပၚကဆင္းခုိင္းပါတယ္… ျပီးေတာ႔မွ စစ္ေဆးပါတယ္… ျဖတ္သန္းခဲ႔သမွ် ျမန္မာစစ္တပ္ ၀ စစ္တပ္ေတြနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလး ျခားနားပါတယ္…

မုိင္းယန္း

                      စစ္ေဆးေရးဂိတ္က ျဖတ္လာျပီးေတာ႔ နာရီ၀က္ေလာက္အၾကာေရာက္ေတာ႔ ကတၱရာလမ္းကို စေတြ႔ရပါျပီ… လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ေတာေတာင္စိမ္းစိမ္းေတြ စမ္းေခ်ာင္းေတြနဲ႔ ရူခင္းလွလွေလးေတြ ျပည္႔ေနေတာ႔တာပဲ… ညေနငါးနာရီ ဆယ္မိနစ္ ေလာက္ေရာက္ေတာ႔ အထူးေဒသ(၄) နမ္႔လိလို႔ေခၚတဲ႔ ဂိတ္မွာ ထပ္ျပီးစစ္ေဆးျပန္ေရာ… ဒီဂိတ္မွာက် ကားတစ္စီး ျဖတ္သန္းက တရုတ္ယြမ္ေငြ (၄၀) ေပးရတယ္ဗ်… လမ္းက ကတၱရာလမ္းေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ညေန (၆)နာရီေက်ာ္မွ မုိင္းလားျမိဳ႔ထဲကို ေရာက္ပါတယ္…

မုိင္းေပါက္ - မုိင္းလားလမ္းပိုင္းရႈခင္း

                      အထူးေဒသ(၄)က ကားနံပါတ္ေတြက SR-4  နံပါတ္ေတြနဲ႔ဗ်… အထူးေဒသ (၂)က ကားနံပါတ္ေတြက WA, WB, WD, WH နံပါတ္ေတြနဲ႔ WA, WB ကေတာ႔ ၀ အရာရွိေတြ စီးတယ္လို႔ ေျပာတာပါဘဲ…

SR-4 ကားနံပါတ္မ်ား

                      Orient Hotel မွာတည္းလုိက္ပါတယ္… ႏွစ္ေယာက္ခန္းတစ္ခန္းကို တရုတ္ယြမ္ေငြ (၂၈၀)ေတာင္ ေပးရတယ္… ရွမ္းျပည္ ေအာက္ရွမ္းက ရွမ္းမေတြ ဟိုတယ္မွာ ၀န္ထမ္းလာလုပ္ၾကတာလည္းေတြ႔ရတယ္… လစာဘယ္ေလာက္ရလည္း ေမးၾကည္႔တယ္… တရုတ္ယြမ္ေငြ (၁၈၀၀) ရပါသတဲ႔…ျမန္မာေငြက်ပ္ (၂၇၀၀၀၀)ခန္႔ပင္… မဆိုးပါဘူး… ဒီဘက္ပိုင္းမွာ အလုပ္လုပ္ၾကတဲ႔ လူေတြက သူဟာနဲ႔ သူ၀င္ေငြေကာင္းၾကပါတယ္… လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ဖုန္ေတြနဲ႔ စီးလာရတာ နဲ႔ ေရကို တစ္၀ၾကီးခ်ိဳးပစ္လိုက္တယ္… ေရကလည္း ခ်ိဳးလို႔ေကာင္း…

မုိင္းလားရွိ စတိုးဆုိင္မ်ား

                      ေရခိ်ဳးျပီးေတာ႔ ေလာင္းကစား၀ုိင္းေတြဆီ သြားၾကည္႔ၾကည္႔တယ္… ဟိုတယ္ေရွ႔မွာက ဂလုံးဂလုံး၀ိုင္းေတြနဲ႔ ဘိလိယက္ခုံေတြရွိတယ္… ကြ်န္ေတာ္လည္း ေလာင္းကစား၀ိုင္းေတြဆိုတာ ဓာတ္ပုံရိုက္လို႔မရဘူးဆိုတာသိတယ္… သိသိရက္နဲ႔ ခုိးရိုက္တာ လက္ကို ကြယ္ျပီးရုိက္တာ Camera ကို Flash Light ပိတ္ထားတာကို ညပိုင္းဆိုေတာ႔ မီးက ျဖတ္ကနဲ လင္းပါေလေရာ… ေလာင္းကစား၀ိုင္း အလုပ္သမေလးက ေအာ္ပါေလေရာ… ကံေကာင္းလို႔ ေဒသရဲ မရွိလို႔ေပါ႔ဗ်ာ… ရွိရင္ ကြ်န္ေတာ္အဖမ္းခံရႏုိင္တယ္… စိတ္ထဲလည္း တစ္မ်ိဳး ျဖစ္သြားတာနဲ႔ ဓာတ္ပုံေတြ လုိက္မရုိက္ေတာ႔ဘူး… ေရွ႔မွာေတာ႔ ၃၆ေကာင္ထုိးတဲ႔ လူေတြနဲ႔ ျပည္႔ေနတယ္… မိုင္းလားျမိဳ႔က ပန္ဆန္းျမိဳ႔ထက္ ေလာင္းကစား၀ုိင္း ပိုမ်ားသဗ်… ျမိဳ႔လည္း ပိုလွတယ္… ေစတီဘုရားေတြလည္းေတြ႔ရတယ္… အႏွိပ္ခန္းေတြလည္း ေပါလိုက္တဲ႔ ျဖစ္ျခင္း… ညဥ္႔ငွက္မေလးေတြ ေပါတာေတာ႔ မေျပာနဲ႔ေတာ႔… လမ္းေလွ်ာက္လို႔ (၁၀) လွမ္းသြားတိုင္း တစ္ေယာက္ေတြ႔ရတဲ႔ အထိကို ေပါေနသလိုဘဲ… တရုတ္ မာက်န္း ရုိက္တဲ႔ ၀ိုင္းေတြက ေတာ္ေတာ္ေလးမုိက္လာတယ္… ဟိုတုန္းကလို မဟုတ္ေတာ႔ဘူး… မာက်န္းရိုက္တဲ႔ စက္နဲ႔ ခုံနဲ႔ဗ်… မာက်န္းတုံးေတြကို ႏွစ္စုံလုပ္ေပးတယ္… တစ္ပြဲျပီးရင္ အလယ္မွာ ရွိတဲ႔ စက္ကို ႏွိပ္လုိက္ရင္ ေနာက္တစ္စုံစီျပီးသားက သူ႔ဘာသာအလိုအေလွ်ာက္စီျပီးသား ေတာ္ေတာ္ေလးမိုက္တယ္… မာက်န္းရိုက္တဲ႔ ၀ိုင္းေတြဆုိ မ်က္လုံးျပဴးတယ္… ငါးမိနစ္စာ တစ္ပြဲကိုပင္ တရုတ္ေငြ ေထာင္ခ်ီရိုက္ေနၾကတာ… ျမန္မာေငြဆို တစ္ပြဲ ေလးငါးသိန္းပင္… ၀န္ထမ္းလုပ္တုန္းက လစာပင္ ထုိေလာက္မမ်ား… ေအာ္ ေတာ္ေတာ္ေလး ျဖဳန္းႏုိင္ သုံးႏုိင္တဲ႔ လူေတြပါလားလို႔… ဘာထီမွန္းေတာ႔မသိ ထုိးေနတဲ႔ ထုိးသားေတြနဲ႔ ထီဒုိင္ေတြလည္းေတြ႔ရေသးတယ္…

မုိင္းလားျမိဳ႔တြင္းတစ္ေနရာ

                          ညပိုင္း (၉)နာရီေလာက္က်ေတာ႔ အကင္နဲ႔ မာလာဟင္းေတြ ေရာင္းတဲ႔ ေစ်းဘက္တန္းထဲကို ထြက္လာခဲ႔တယ္… ေစ်းတန္းဘက္ေတြမွာ စားေသာက္ဆုိင္တန္းေတြနဲ႔ ျပည္႔ေနတယ္… ေတာ္ေတာ္ေလးသပ္ရပ္မႈေတာ႔ရွိတယ္… စားျပီးေသာက္ျပီးရင္လည္း ပန္းကန္ေဆးစရာမလို… အစားအေသာက္အကင္ေတြခ်ျပီဆို ပန္းကန္ကို ပလတ္စတစ္အိပ္နဲ႔ စြပ္ျပီး ေရာင္းတာဆိုေတာ႔ ပန္းကန္ေဆးစရာမလို… ပန္းကန္ေဆးစရာမလို ေရာင္းခ်တဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈကို ဒီဘက္ပိုင္းမွာပဲေတြ႔ဘူးေတာ႔တယ္… ဆိုင္တုိင္းလိုလိုပါဘဲ… မိုင္းလားရွမ္းေတြက်ေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေတာင္ေအာက္ရွမ္း (တိုင္းတဲ႔)ေတြ ေတာင္ေပၚရွမ္း (တိုင္းေန)ေတြနဲ႔ စကားကြဲျပန္ေရာ… မုိင္းလားရွမ္းေတြက ယိုးဒယားနဲ႔ နီးစပ္ပါတယ္… သူတို႔ စကားဆယ္ခြန္းေျပာမွ ငါးခြန္းေလာက္သာ နားလည္ပါတယ္… ရွမ္းစာလည္း ကိုယ္ပန္ဟန္အေရးအသားအျဖစ္ျပီး ပါဠိပုံစံျဖစ္ေနပါတယ္… ၀တ္စားဆင္ယဥ္မႈက ပိုသပ္ရပ္လွပမႈရွိတယ္လို႔ ထင္တယ္… မုိင္းလားရွမ္းမေတြက အေတာ္ပင္ ရုပ္ရည္ ေခ်ာေမာၾကတယ္… အသားအရည္ေလး ေတာ္ေတာ္လွတဲ႔ အမ်ိဳးပါလားလို႔ ေတာင္ေအာက္ရွမ္းေတြနဲ႔ ယွဥ္ၾကည္႔ၾကည္႔တယ္… မိုင္းလားရွမ္းသီခ်င္းေတြလည္း ေတာ္ေတာ္ေလး နားေထာင္လို႔ေကာင္းတယ္… နားေတာ႔ သိပ္မလည္ခ်င္… စကားေျပာလည္း နားေထာင္လို႔အေတာ္ေကာင္းသဗ်… အကင္ဆုိင္ေတြ ရဲ႔ေရွ႔လမ္းတစ္ဖက္ျခမ္းမွာေတာ႔ ကာရာအိုေက ဆိုင္ေတြ အႏွိပ္ခန္းေတြနဲ႔ ျပည္႔ေနတာပဲ…

                           ညပိုင္း စားေသာက္ျပီးထလာမွ ကြ်န္ေတာ္႔အကိုနဲ႔ ေလာင္းကစား၀ိုင္းဘက္ထြက္လာခဲ႔တယ္… ေလာင္းကစား၀ိုင္း ကာစီႏုိ၀ုိင္းတြင္ တရုတ္ေငြ (၂၀၀၀)ေက်ာ္ ရႈံးေလး၏… နာရီ၀က္ပင္မၾကာ… ရႈံးလို႔ကုန္ေတာ႔ ေစာေစာအိပ္ရသကိုး… မုိင္းလားကေန ေနာက္ထပ္(၁၄)မုိင္ခန္႔သြားရတဲ႔ေနရာမွာ သည္ထက္ပင္ ေလာင္းကစား၀ုိင္းပိုေပါပိုစည္ သတဲ႔… ေကာင္မေလးေခ်ာေခ်ာေလးေတြလည္း ေပါသတဲ႔… အကိုလုပ္သူေျပာတာပါ… ကြ်န္ေတာ္ေတာ႔ မေရာက္ျဖစ္ခဲ႔ဘူး… ည(၁၂)ထုိးေတာ႔ ဟိုတယ္ျပန္ေရာက္ အိပ္ပါေရာ…

                         ၂၀ရက္ေန႔ က်ေတာ႔ ေရခ်ိဳးျပီးမွ ေစာေစာ ယိုးဒယားပစၥည္းေတြ ေပါတယ္ဆိုတာနဲ႔ ေစ်းပတ္၀ယ္ပါတယ္… မထူးပါဘူး မန္းေလးတို႔ ရန္ကုန္တို႔ထက္ပင္ေစ်းၾကီးမယ္ထင္တယ္… ေစ်းေတြပဲ တမင္တင္ထားသလားမသိ… ဖိနပ္ အက်ၤီ တရုတ္ယြမ္ေငြ (၄၀၀) အထက္ပင္… ျမန္မာေငြ (၆၀၀၀၀)က်ပ္ ေက်ာ္ေတြခ်ည္းပဲ… ရိုက္စားေတြမ်ားတယ္… ေငြေပါတဲ႔ ေဒသေတြဆိုေတာ႔လည္း ဒီလိုပါဘဲ… မုိင္းေမာလို ေဒသတြင္ ေခါက္ဆြဲ တစ္ပြဲ (၅)ယြမ္သာေပးရပါတယ္… မုိင္းလားမွာေတာ႔ (၁၅)ယြမ္… သရက္သီးအစိမ္းတစ္လုံးကို (၅)ယြမ္ ျမန္မာေငြ (၈၀၀)က်ပ္၀န္းက်င္… ေစ်းၾကီးၾကီးေတြပါဘဲလား… မိုင္းလားက ပန္ဆန္းထက္စာလွ်င္ အစိုးရႏွင့္  ဆက္ဆံေရး ေပ်ာ႔ေျပာင္းဟန္ပိုရွိမည္ထင္၏…

                         မိုင္းလား ေဘာလုံးကြင္းမွာ ေဘာလုံးကစားတဲ႔ လူငယ္ေတြ ျခင္းခတ္တဲ႔ သူေတြလည္း ေတြ႔ရတယ္… ၀ ေဒသတစ္ခြင္မွာေတာ႔ ေဘာလုံးကန္တတ္သူပင္ မရွိ… အစိုးရ အထက္တန္းေက်ာင္းလည္း ရွိပါတယ္… မုိင္းလားရဲ တပ္ဖြဲ႔စခန္းကိုလည္းေတြ႔ရတယ္… ၀ အထူးေဒသ(၂) ဆက္ဆံေရးရုံးကို လည္းေတြ႔ခဲ႔ရပါတယ္… ရွမ္းလက္ရာ ယဥ္ေက်းမႈ အေဆာက္အဦးေတြေတာ႔ မုိင္းလားမွာ ေတာ္ေတာ္ေတြ႔ခဲ႔ရတယ္…

                         ေန႔ခင္းႏွစ္နာရီေလာက္က်ေတာ႔မွ မိုင္းလားမွ မိုင္းေပါက္ကို ျပန္ခဲ႔ပါတယ္… တာခ်ီလိတ္သုိ႔ ဆက္သြားမည္႔ Plan ကို ဖ်က္ျပီး အျပန္ခရီးကို မုိင္းလားမွပဲ လွည္႔ျပန္ခဲ႔ပါေတာ႔တယ္… အျပန္ခရီးေတာ႔ မိုင္းလား-မိုင္းေပါက္-မုိင္းေမာ-နမ္႔တစ္-ဟိုပန္လမ္းကပဲ ျပန္ခဲ႔ပါတယ္…

နမ္႔တစ္ျမိဳ႔

                         နမ္႔တစ္ျမိဳ႔ကလည္း ၀ အထူးေဒသ(၂)ပါဘဲ… နမ္တိန္ေခ်ာင္းကို အစြဲျပဳျပီး နမ္တိန္ျမိဳ႔လို႔လည္း ေခၚပါတယ္… အထူးေဒသ(၂) ျမိဳ႔ေတြထဲမွာေတာ႔ နမ္႔တစ္ျမိဳ႔သည္ အလွပဆုံးနဲ႔ အသပ္ရပ္ဆုံး၊ အသန္႔ရွင္းဆုံးျမိဳ႔ပါဘဲ… တိတ္ဆိတ္တဲ႔ ၀န္းက်င္နဲ႔ ေနလို႔ ထုိင္လို႔ အေတာ္ေလးသာယာမဲ႔ပုံပါဘဲ… ဒီဘက္ပိုင္းျမိဳ႔ေတြထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္ေနခ်င္တဲ႔ ျမိဳ႔ေလးကေတာ႔ နမ္႔တစ္ျမိဳ႔ေလးပဲ ျဖစ္ပါလိမ္႔မယ္… ေတာ္ေတာ္ကို လွပါတယ္…

နမ္႔တစ္ျမိဳ႔တြင္းတစ္ေနရာ

                          အျပန္ခရီးကိုေတာ႔ သိပ္ရွည္ရွည္မေရးေတာ႔ဘဲ… ဒီမွာပဲ နိဂုံးခ်ဳပ္လိုက္ပါမယ္………. လွ်ိဳ႔၀ွက္ခ်က္မ်ားစြာကို ခ်န္ထားရင္း……………….. J

• Write a comment...

``ဝ``ေဒသသုိ႕ခရီးသြားမွတ္တမ္း(၅)

၁၆ရက္ ၁၇ရက္ေန႔ ေမလ ၂၀၁၃ (ပန္ဆန္း-မုိင္းေပါက္) အပိုင္း(၅)

by Ucs Jugger (Notes) on Wednesday, May 29, 2013 at 1:05am

                     ပန္ဆန္းမွာ မနက္ေစာေစာ(၆)နာရီထ  ပန္ဆန္းျမိဳ႔ ေစ်းထဲကိုပတ္ပါတယ္… ေစ်းထဲမွာ ေစ်းေရာင္းသူအမ်ားစုဟာ တရုတ္နဲ႔ ရွမ္းေတြပဲမ်ားပါတယ္… ပန္ဆန္းမွာ ေစ်းေရာင္းတဲ႔ရွမ္းအမ်ားစုကေတာ႔ ေတာင္ေအာက္ “ရွမ္း” (တုိင္းတဲ႔)ေတြမ်ားပါတယ္… ေစ်းထဲမွာ တုိင္းတဲ႔ရွမ္းေတြေရာင္းတဲ႔ ရွမ္းေခါက္ဆြဲဆိုင္မွာစားပါတယ္…

ပန္ဆန္းေစ်းတြင္း

                    ေခါက္ဆြဲစားျပီး ေစ်းထဲက အထြက္မွာ ပန္းေသးတန္းဖက္ကို ေလွ်ာက္လာခဲ႔ပါတယ္… ပန္းေသးတရုတ္ (တရုတ္လူမ်ိဳးမြတ္စလင္ဘာသာကိုးကြယ္သူ) အမ်ားစုဟာ ေခါက္ဆြဲေရာင္းခ်ျခင္း ထမင္းဆုိင္ဖြင့္ျခင္းေတြကို လည္းေတြ႔ရပါတယ္… မၾကာေသးမီကမွ ေဆာက္လုပ္ထားေသာ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းကိုလည္း ေတြ႔ခဲ႔ရပါေသးတယ္… ပန္းေသးတရုတ္မ ေခ်ာေခ်ာေလးေတြလည္း ေတြ႔ရပါတယ္… တန္႔ယန္းျမိဳ႔ေပၚမွာ ပန္းေသး တရုတ္အမ်ားအျပားရွိပါတယ္… တန္႔ယန္း၊ လားရႈိးျမိဳ႔ မ်ားမွ ပန္းေသးတရုတ္တစ္ခ်ိဳ႔ ပန္ဆန္းဖက္ကို စီးပြားေရးလာေရာက္ လုပ္ကိုင္ ၾကတယ္ ထင္ပါတယ္… ျမန္မာမြတ္စလင္ တစ္ခ်ိဳ႔ကိုလည္း ေတြ႔ရပါေသးတယ္… ပန္ဆန္းမွာ လူမ်ိဳးစုံ၊ ဘာသာစုံနဲ႔ စည္ကားပါတယ္…

တည္းခုိရာကေန ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းကို လွမ္းရိုက္ထားတာပါ..(သိပ္မရွင္း)

                   ေစတီပုထိုးေတြကိုလည္းေတြ႔ရပါတယ္… မုိင္းေမာမွာေတာ႔ ေစတီဆိုလို႔ ေကာင္းတပ္ရြာနားမွာ ထုံးေစတီပဲ ေတြ႔တယ္ဗ်… ပန္ဆန္းမွာေတာ႔ ေစတီၾကီးက ေရႊေရာင္ေတြ၀င္းလို႔ …. သပၸါယ္ပါတယ္ဗ်ာ…

ပန္ဆန္းရွိ ေစတီေတာ္ (တိုက္ကြယ္ေနလို႔ သိပ္မရွင္း)

                   ပန္းေသးတန္းဖက္က ထြက္ျပီး အျပန္မွာ ေတာရိုင္း တိရိစာၦန္ေရာင္းတဲ႔ တရုတ္ဆိုင္ေတြေရွ႔ ေရာက္ပါတယ္… ေတာရိုင္းတိရိစာၦန္အမ်ားစုကို ၀တုိင္းရင္းသားမ်ားက ေတာထဲက ဖမ္းဆီးျပီး ဆိုင္ျပန္သြင္းေရာင္းခ်ျခင္းပါ… ၀က္၀ံေပါက္ေလး တစ္ေကာင္ကို ေစ်းေမးၾကည္႔ေတာ႔ တရုတ္ေငြ (၈၀၀၀)ယြမ္ ျမန္မာေငြ ဆယ္သိန္းေက်ာ္ဆိုေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးေစ်းၾကီးပါတယ္… ေမြးေတာ႔ ေမြးခ်င္သား… တိရစာၦန္ခ်စ္တဲ႔ ပိုးက ငယ္ငယ္ကတည္းက ရွိခဲ႔တာဗ်…
ေနာက္ျပီးေျမြေတြလည္း ေလွ်ာက္ၾကည္႔ၾကည္႔ပါတယ္… ၾကြက္ေတြ ေတာေၾကာင္ေတြလည္း ေရာင္းပါတယ္… ငွက္ေတြ၊ ငါးေတြလည္း  စုံစုံလင္လင္ေရာင္းပါတယ္… ထူးထူးျခားျခား စပါးအုံလား၊ စပါးၾကီးလားေတာ႔ မသိပါဘူး… ၀ါးရင္းဘိုး အတုတ္ေလာက္ရွိမယ္… ေျမြက အေရခြံလဲေနတာဗ်… ၾကဳံေတာင္ၾကဳံခဲ ဓာတ္ပုံရိုက္ယူလာလိုက္ပါတယ္ဗ်ာ…ေတြ႔ရခဲပါတယ္… ေတာ္ေတာ္ေစ်းၾကီးမယ္ထင္တယ္…

ၾကဳံေတာင္ၾကဳံခဲ ေျမြအေရခြံလဲေနတာပါ (ပန္ဆန္း)

၀ံေပါက္ေလး

                  ညပုိင္း အကင္သြားစားေတာ႔ ေလာင္းကစားရုံေတြရွိရာ ျဖတ္လာရပါတယ္… ပန္ဆန္းမွာ ေလာင္းကစားရုံ အနည္းငယ္မ်ားျပားပါတယ္… ေလာင္းကစားရုံ ကာစီႏုိ၀ုိင္းေတြရဲ႔ အနီး၀န္းက်င္မွာလည္း ညဥ္႔ငွက္မေလးမ်ိဳးစုံကိုလည္း စုံစုံလင္လင္ေတြ႔ရပါေသးတယ္ …  ပန္ဆန္းျမိဳ႔ တစ္ဖက္က တံတားေက်ာ္ရင္ တရုတ္ နယ္စပ္ဂိတ္က ေစာင့္ပါတယ္…

ပန္ဆန္းျမိဳ႔ ျမင္ကြင္း

                   ၁၇ရက္ေန႔ မနက္ မိန္းေပါ (မုိင္းေပါက္)ျမိဳ႔သြားဖို ႔ ျပင္ဆင္ထားရတယ္… မနက္ခင္းပိုင္း ဆီခ်က္သက္သက္လြတ္နဲ႔ အာလူးေၾကာ္ ၾကက္ဥျပဳတ္နဲ႔ ဗိုက္ျဖည္႔ျပီး… ေန႔ခင္းပိုင္းတစ္ပုိင္းလုံး နားနားေနေနပါဘဲ… ပန္ဆန္းျပည္သူ႔ရင္ျပင္နဲ႔ ျငိမ္းခ်မ္းေရး အထိမ္းအမွတ္ ေက်ာက္တုိင္လည္း သြားလည္လိုက္ပါေသးတယ္…

                   အမႏွစ္၀မ္းကြဲ အိမ္သြားလည္ ျပီး ညေန (၄)နာရီ ေလာက္မွ မိုင္းေပါက္ျမိဳ႔ကိုထြက္လာပါတယ္… ညပိုင္း (၆)နာရီ ၀န္းက်င္မွာ ကားဘီးဖာရပါတယ္… ကားကဘီးနိမ္႔ေနျပီး ဂ်ိဳက္ကျမင့္ေနတာနဲ႔ ေျမေပ်ာ႔ေပ်ာ႔ကို နည္းနည္းတူး ဂ်ိဳက္ေထာက္ျပီး ဘီးခြ်တ္ရပါတယ္… ဘီးေကာင္းကလည္း ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ျဖဳတ္ရတာမလြယ္ဘူးဗ်… ဘီးျပန္တပ္တာနဲ႔တင္ (၄၅)မိနစ္ေလာက္ၾကာသြားပါတယ္…

                    မိန္းေပါ (မိုင္းေပါက္)ျမိဳ႔ကို ေရာက္ေတာ႔ ည (၈)နာရီထိုးပါျပီ… ပန္ဆန္း-မိုင္းေပါက္ျမိဳ႔က ေလးနာရီ ၀န္းက်င္ပဲၾကာပါတယ္… ကားကလည္း အသားကုန္ဆြဲတာကိုး… မိန္းေပါ(မိုင္းေပါက္)ျမိဳ႔သည္လည္း “၀” အထူးေဒသ(၂) အပိုင္ပါဘဲ… မိန္းေပါက္ျမိဳ႔မေစ်းထဲ သြားျပီး ညစာကို ေခါက္ဆြဲ သက္သက္လြတ္နဲ႔ ေလြးလိုက္ရတယ္…

``ဝ``ေဒသသို႕ ခရီးသြားမွတ္တမ္း(၄)

၁၅ရက္ေန႔ ေမလ ၂၀၁၃ (မိုင္းေမာ-ပန္ဆန္း) အပိုင္း (၄)

by Ucs Jugger (Notes) on Wednesday, May 29, 2013 at 12:35am

                   မနက္အိပ္ရာကထ တည္းခုိခန္းခ ယြမ္(၄၀) ရွင္းျပီး ပန္ဆန္းသြားဖို႔ ကားဂိတ္ရွိရာ မိုင္းေမာ အလယ္တန္းေက်ာင္းနားကို သုံးဘီးတကၠစီငွားျပီး ထြက္လာခဲ႔ပါတယ္… အလယ္တန္းေက်ာင္းမွာ ျမန္မာဘာသာနဲ႔ ေရးသားထားတဲ႔ ပညာျမင့္မွာ လူမ်ိဳးတင့္မည္ဆိုတဲ႔ ေဆာင္ပုဒ္ဆိုင္းဘုတ္ကိုလည္း ေတြ႔ခဲ႔ရပါေသးတယ္…

                  မိုင္းေမာ-ပန္ဆန္းကားခက ေစ်းေတာ္ေတာ္ၾကီးပါတယ္… တရုတ္ယြမ္ေငြ (၁၁၄)က်ပ္ ျမန္မာေငြက်ပ္ (၁၇၀၀၀) ေက်ာ္တယ္ဗ်… မိုးကဖြဲဖြဲနဲ႔ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ (၇)နာရီခြဲမွာ စထြက္ပါတယ္… လမ္းမွာ မိုးအုံေတာ႔ ျမဴေတြကဆိုင္း မိုင္းေမာအထြက္ (၁၀)မိုင္၀န္းက်င္ေလာက္သာ ႏုိင္လြန္ကတၱရာလမ္းခင္းျပီးစ ျဖစ္ျပီး က်န္တဲ႔လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံးၾကမ္းပါတယ္…

မိုင္းေမာအထြက္မုိးေတြရြာလို႔

                  မိုင္းေမာအထြက္မွာ ေလွကားထစ္ လက္ဖက္ခင္းေတြက ေတာင္ေစာင္းတစ္ေလွ်ာက္ စိမ္းဖန္ေနတာပါဘဲ… မုိင္းေမာထြက္ လက္ဖက္ေျခာက္သည္ နာမည္ၾကီး၏… သို႔ေသာ္ အေျခခံလူတန္းစားအတြက္မဟုတ္ေခ်… ေငြေၾကးခ်မ္းသာသူ လူကုံထံ အသိုင္းအ၀ိုင္းအတြက္သာျဖစ္ေလ၏… လက္ဖက္ေကာင္းေသာေၾကာင့္ ေစ်းၾကီးေလ၏… လက္ဖက္ေတာင္ယာလုပ္သားေတြနဲ႔ အေျခခံလူတန္းစားေတြအတြက္ တစ္ရက္လုပ္အားခကို တရုတ္ယြမ္ေငြ(၃၀) ျမန္မာေငြ (၄၅၀၀)က်ပ္၀န္းက်င္ တရား၀င္ သတ္မွတ္ေပးထားပါတယ္… လက္ဖက္ျခံနားတစ္၀ိုက္မွာ တရုတ္သၤခ်ိဳင္းအုတ္ဂူေတြ အေျမာက္အျမားေတြ႔ရပါတယ္… တစ္ခ်ိဳ႔ ေငြေၾကးခ်မ္းသာသူမ်ားက မိမိတို႔ အဘိုးအဘြား မိဘတို႔ရဲ႔ အုတ္ဂူကို ေကာင္းမြန္စြာ ဂူသြင္းထားၾကေလသည္… တရုတ္လက္ရာ နဂါးရုပ္ေတြနဲ႔ ဂူၾကီးၾကီးေတြလည္းေတြ႔ရပါတယ္… သၤခ်ိဳင္းေစာင့္(ပုဂၢလိက) ပင္ငွားရမ္းထားကာ ျခံ၀င္း ခတ္ထားျပီး ေနထုိင္စရာ အေဆာက္အဦးေဆာက္လုပ္ေပးထားက ဆိုင္ကယ္၊ တီဗီ၊ လက္ကိုင္ဖုန္းတို႔ကိုပင္ သၤခ်ိဳင္းေစာင့္ သုဘရာဇာကို ေထာက္ပ႔ံထားပါေသးတယ္…

                    ကားေမာင္းသူက တရုတ္လူမ်ိဳး အသက္ (၂၅)ႏွစ္ ၀န္းက်င္သာျဖစ္ျပီး ကားေမာင္းၾကမ္းပါတယ္…  ကားေမာင္းၾကမ္းလို႔ပဲ ကားက ခဏခဏပ်က္ပါတယ္… ပန္ခ်ိန္ရြာေလးကေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးစည္ကားလွပါတယ္… လမ္းမွာ မိုးရြာထားေတာ႔ ရြံႏြံေတြ ေတာ္ေတာ္ေလးေပါတယ္ဗ်… ႏြံအိုင္ကို ျဖတ္ေတာ႔ ခရီးသည္ေတြ မဆင္းခိုင္းဘဲနဲ႔ တအားပိတ္ေမာင္းလို႔ ခုံေပၚထုိင္ေနသူေတြေတာင္ ခုံေအာက္ၾကမ္းျပင္ျပဳတ္က်တဲ႔ အထိကို အတင္းျဖတ္ပါတယ္… ကံေကာင္းလို႔ လမ္းေဘးေခ်ာက္ထဲမက်တာ… လမ္းကတအားေခ်ာ္နဲ႔ ခရီးသည္ေတြလည္း ပြစိပြစိ ျဖစ္ကုန္ေတာ႔တာေပါ႔… လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ကားျပတ္လိုက္ နားလိုက္နဲ႔ပဲ ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားပါတယ္…

ႏြံအုိင္ျဖတ္ေတာ႔ လမ္းမွာကားပ်က္စဥ္ (မုိင္းေမာ-ပန္ဆန္းလမ္း)

                    လမ္းေဘး၀ဲယာက “၀”လူမ်ိဳးမ်ား ေနထိုင္ရာ ရြာေတြၾကည္႔လိုက္ ရႈခင္းေတြၾကည္႔လိုက္နဲ႔ ကားက ခုန္လိုက္နဲ႔ အေတာ္ကုိ ဟုတ္ေနတာပဲ… ၀လူမ်ိဳး ကေလးငယ္ေတြရဲ႕ ခ်စ္စဖြယ္ ေလးေတြလည္း ေတြ႔ရပါတယ္…ကြ်န္ေတာ္လည္း ပါလာတဲ႔မုန္႔ေတြ ကို ကေလးေတြ ေ၀ငွာေပးလိုက္တယ္… ရႈခင္းေတြကေတာ႔ တကယ္ခံစားတတ္ရင္ လြမ္းေမာဖြယ္ရာေတြနဲ႔ ျပည္႔ေနတယ္…

၀ တုိင္းရင္းသား ကေလးငယ္မ်ားေဆာ႔ကစားေနၾကပုံ (မုိင္းေမာ-ပန္ဆန္းလမ္း)

လမ္းေဘးကို ေမွ်ာ္ၾကည္႔ေနၾကေသာ ၀တုိင္းရင္းသားကေလးငယ္မ်ား

မုိင္းေမာ-ပန္ဆန္းလမ္းပိုင္းရႈခင္း

                   ပန္ဆန္းမေရာက္ခင္ လမ္းတစ္၀က္ ရင္ဖာ႔ဆိုတဲ႔ရြာေလးမွာနားပါတယ္… စားခ်င္တဲ႔ဟင္းသာေျပာ ေရခဲေသတၱာထဲ အသားစိမ္းနဲ႔ ဟင္းရြက္ေတြ ထုတ္ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ခ်က္ေကြ်းတဲ႔ တရုတ္ဆိုင္မွာ စားပါတယ္… နာရီ၀က္ခန္႔နားပါတယ္…

ရင္ဖာ႔ ရြာ (မုိင္းေမာ-ပန္ဆန္းလမ္း)

                    မိုင္းေမာ-ပန္ဆန္းလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ဘာစစ္ေဆးေရးဂိတ္မွ မေတြ႔ခဲ႔ရပါဘူး… အထူးေဒသ(၂) ပန္ဆန္းကို မိုးေတြရြာရြာနဲ႔ ညေနခင္း ေလးနာရီခြဲမွာ ေရာက္ပါတယ္… ၈နာရီခြဲခရီး ၾကာပါတယ္… ပန္ဆန္းရာသီဥတုကေတာ႔ မုိင္းေမာနဲ႔ စာရင္ ေတာ္ေတာ္ ေလးကို ပူပါတယ္… ေရမုိးခ်ဳိးထမင္းစားျပီးေတာ႔ ပင္ပန္းသမွ် ေစာေစာ အနားယူပါေတာ႔တယ္…

RIGHT AND WRONG

"Right and Wrong"! 

...................
ဇင္ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္းမွာ - ဘန္ေခ့ (Bankei) ဆိုတဲ့ ဇင္ဆရာေတာ္ တစ္ပါး ရွိတယ္။ အစကေတာ့ ကမၼ႒ာန္းတရား ပြားမ်ားရင္း တစ္ပါးတည္း သီတင္းသံုးေနတာ သက္သက္ရယ္။ သူ႔ရဲ႕ ဉာဏ္ပညာ ဂုဏ္သတင္းေၾကာင့္ အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္က တပည့္တပန္းအျဖစ္နဲ႔ အမ်ားအျပား လာေရာက္ခိုလံႈ ၾကတယ္။

တစ္ေန႔ အဲ့ တပည့္ေတြ ထဲက တစ္ေယာက္ ဟာ ပစၥည္းခိုးပါေရာ။ ဒါကို အျခား တပည့္ေက်ာင္းသားေတြက မိတယ္။ အဲ့ ခိုးသားတပည့္ကို ဆရာေတာ္ဆီ ဖမ္းေခၚလာတယ္။ အဓိကက ဇင္ဆရာေတာ္ ဘန္ေခ့ အေနနဲ႔ ဒီခိုးသားတပည့္ကို ေက်ာင္းကေန ထုတ္ပယ္ လိုက္ဖို႔၊ အမိန္႔ခ် အျပစ္ေပး လိုက္ဖို႔ပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဘန္ေခ့က လ်စ္လ်ွဴရွဳလိုက္တယ္။ အေရးမယူဘူး။ ပ-လပ္ လိုက္သတဲ့။

ေနာင္ အခ်ိန္အတန္ၾကာ၊ အဲ့တပည့္ဟာ ထပ္ခိုးျပန္တယ္။ ဒီလိုပဲ ထပ္မိတယ္။ ဒီတစ္ခါမွာလည္း ဆရာေတာ္ ဘန္ေခ့ဟာ အဲ့ခိုးသားတပည့္ကို လ်စ္လ်ဴရွဳလိုက္ ျပန္ေသးတယ္။

ပထမတစ္ခါ ဖမ္းေတာ့လည္း လႊတ္ေပးတယ္ - ဒုတိယတစ္ခါ ဖမ္းေတာ့လည္း လႊတ္ေပးတယ္ - ဆိုေတာ့ - သူခိုးဖမ္းေပးရတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ ဟာ နည္းနည္း စိတ္ညိဳညင္လာၾကတယ္။ ဖမ္း၊ ဖမ္းၿပီးသာ လာပို႔ေနရေပမယ့္ - ဆရာေတာ့္က အေရးမယူေတာ့ ဘာလုပ္ရမလဲ။ အမွန္အမွား တရားသျဖင့္ ဒါေလးမွ မဆံုးျဖတ္ေပးႏိုင္ရင္၊ အျပစ္ဒဏ္ မေပးႏိုင္ဘူးရင္ သူတို႔ ဘာလုိ႔ ဖမ္းေနစရာ လိုေသးလဲ။ ဒီအေတြးေတြနဲ႔ ဆရာေတာ္ကို ေလ်ာက္တယ္။ ဒီလိုသာ ျဖစ္ေနရင္ တပည့္ေတာ္တို႔ ထြက္သြားပါေတာ့မယ္ - စသျဖင့္။

အဲ့အခါ - ဆရာေတာ္က -

"ငါ့သားတို႔၊ မင္းတို႔ဟာ အသိဉာဏ္ပညာ ရွိၾကပါတယ္။ ဘယ္ဟာ အမွန္၊ ဘယ္ဟာ အမွား ခြဲျခားတတ္ၾကတယ္။ ဒီလို ဉာဏ္ပညာ ျပည့္စံုၿပီးသား မင္းတို႔အေနနဲ႔ ဆႏၵရွိလို႔ ထြက္သြားပါမယ္ ဆိုလည္း သြားႏိုင္ပါတယ္။ ငါ ခြင့္ျပဳတယ္။ ဒါေပမယ့္ ....

(ခိုးသားတပည့္ဘက္ကို ညႊန္ရင္း)

"မင္းတို႔ရဲ႕ ညီငယ္ ဒီသူငယ္ေလး ကေတာ့ ဘယ္ဟာ အမွန္၊ ဘယ္ဟာ အမွားလို႔ သူ ခြဲျခား မသိေသးဘူး။ သူ - မင္းတို႔လို ေကာင္းေကာင္း မသင္ယူႏိုင္ေသးဘူး။ ဒါနဲ႔ပဲ - အမွန္အမွား မခြဲျခားႏိုင္ေသးတဲ့ သူ႕ကို၊ ဉာဏ္ပညာ နည္းပါးေသးတဲ့ သူ႕ကို - ဉာဏ္ရွိၿပီးသားပါလို႔ ဆိုတဲ့ မင္းတို႔ေတြက ႏွင္ထုတ္ခ်င္ၾကသတဲ့လား။ ေမတၱာ မဲ့ၾကမွာတဲ့လား။ ကရုဏာ တရား မထားႏိုင္ေတာ့ဘူး တဲ့လား။ သူ႕ကို ထုတ္လိုက္တဲ့ေနာက္ေရာ - မင္းတို႔ညီငယ္ ဒီသူငယ္ေလးဟာ မင္းတို႔ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ အတိုင္း အမွန္အမွား သိသြားမွာတဲ့လား။

"ေကာင္းၿပီ။ သြားခ်င္လွပါတယ္ ဆိုတဲ့ မင္းတို႔ အားလံုး သြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒီသူငယ္ကိုေတာ့ သူ သိျမင္တဲ့ အထိ၊ သူအမွန္အမွား ခြဲျခားႏိုင္တဲ့ အထိ ငါ တစ္ဦးတည္း သင္ၾကားေနမွာပဲ။ ငါ့အနား ရွိေနဖို႔ ငါခြင့္ျပဳထားဦးမွာပဲ။"

ဆရာေတာ္ရဲ႕ ႁမြက္ၾကားစကား၊ ဆရာေတာ္ရဲ႕ ကရုဏာစိတ္ထားကို ၾကားတဲ့အခါ - ခိုးသားတပည့္ျဖစ္သူ ရဲ႕ မ်က္ဝန္းမွာ မ်က္ရည္ေတြ ျပည့္လ်ွမ္းလာခဲ့တယ္။ မိမိရဲ႕ အျပစ္၊ မိမိရဲ႕ လုပ္ရပ္ အေပၚ လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ဝမ္းနည္းလာတယ္။ အဲ့အခ်ိန္က စၿပီး သူ႕ရဲ႕ ခိုးတတ္တဲ့ အက်င့္ဆိုး လည္း လံုးဝ ကြယ္ေပ်ာက္သြားေတာ့တယ္။

.............................
Read on Zen Stories.
With My beloved Ma, Lin Lin Latt.
..............................
May 29th 2013 at 4:00 PM

Like ·

ေပါက္တတ္ကရဟာသမ်ား

 

ငါဘယ္သူလဲ သိလား?

Posted: 4th May 2013 by ကိုကို ဘဲဥ in Uncategorized

0

ငါဘယ္သူလဲ သိလား?
င့ါေၾကာင့္ ေယာက်္ားေရာ မိန္းမပါ ေပ်ာ္ရြင္ေစႏိုင္တယ္။
ပံုမွန္အားျဖင့္ ငါက ၈ လက္မေလာက္ ရွည္တယ္။
တဘက္အစြန္းမွာ အေမြးေလးေတြ ရိွတယ္၊ တဘက္အစြန္းမွာေတာ့ အေပါက္ေလး တစ္ေပါက္ပါတယ္။
တေနကုန္ င့ါမွာ ဘာအလုပ္မွ မရိွတာမ်ားတယ္၊ နားနားေနေန ေပ့ါ၊ ဒါေပမယ့္ လိုအပ္ရင္ သံုးလို႔ရေအာင္ အျမဲအဆင္သင့္ျဖစ္ေနတယ္။

… င့ါကုိ အသံုးျပဳေနတ့ဲအခါ ပူေႏြးေႏြး စိုစိစိအေပါက္ထဲမွာ ငါဟာ ေရွ႔တိုးေနာက္ဆုတ္ လုပ္ေပးရတယ္။
ေနာက္ဆံုး လုပ္ျပီးတာနဲ႔ အျဖဴေရာင္ ေစးကပ္ကပ္ အေရေတြကုိ ငါ ခ်န္ထားခ့ဲတယ္။
ျပီးတာနဲ႔ င့ါ မူလေနရာကုိ ျပန္လာရတယ္..အဲ…မလာခင္ သန္႔ရွင္းေရးေတာ့ လုပ္ရေသးတာေပ့ါ။
ငါ ဘယ္သူလဲ သိလား???
ငါက မင္းရဲ႕ ကုိယ္ပုိင္ပစၥည္းေလးေလ…
‘သြားတိုက္တံ’ ပါကြာ။
မင္းက ဘာထင္လို႔လဲ…ေတာ္ေတာ္ညစ္ပတ္တ့ဲေကာင္…. …

 https://www.facebook.com/pages/%E1%80%9F%E1%80%AC%E1%80%9E%E1%80%98%E1%80%8F%E1%80%B9-funny-bank/500813363274233?ref=stream&hc_location=stream မွ ျပန္လည္မွ်ေ၀သည္ . 

 .

အိုၿပီကိုးကြယ္ . . .

Posted: 8th April 2013 by ကိုကို ဘဲဥ in Uncategorized

0

အမယ္အိုႀကီးတစ္ေယာက္သည္ သြားဆရာ၀န္ထံသို႔ ေရာက္လာၿပီး စမ္းသပ္ခံရန္ ခံုေပၚသို႔တက္ၿပီးေတာ့ သူမ၏ ထမိန္အား မလိုက္ရာ . . . သြားဆရာ၀န္က
“အေမႀကီး က်ေနာ္က သြားဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ပါ၊ သားဖြားဆရာ၀န္မဟုတ္ပါဘူး။” ဟုေျပာလုိက္သည္။
ထိုအခါ အေမႀကီးက “ငါသိပါတယ္ေအ . . . အခုဟာက ငါ့ေယာက်္ားရဲ႕ သြားကို ျပန္ႏႈတ္ခိုင္းမလုိ႔ပါ” ဟုေျပာလိုက္ရာ ဆရာ၀န္ေလးခမ်ာ မ်က္လံုးေလး ကလယ္ကလယ္ႏွင့္ ျဖစ္သြားေလ၏။

လြဲေတာ့လြဲေနၿပီ . . .

Posted: 8th April 2013 by ကိုကို ဘဲဥ in Uncategorized

0

စိုက္ပ်ိဳးေရး၀ါသနာပါသူ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္သည္ ခရမ္းသီးႏွင့္ ခရမ္းခ်ဥ္သီး မ်ား စိုက္ပ်ိဳးထားေလ၏။
သူမစိုက္ပ်ိဳးထားေသာ ခရမ္းခ်ဥ္သီးမ်ားမွာ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ ၾကာသည္ထိ မမွည့္ပဲ(မနီပဲ) စိမ္းေနေလ၏။
ထို႔ေၾကာင့္ သူမလိုပဲ စိုက္ပ်ိဳး၀ါသနာပါေသာ အိမ္နီးနားခ်င္းတစ္ဦးအား ေမးေလရာ ထိုသူက ဤသို႔အႀကံေပးလိုက္ေလ၏။
“ညေရာက္တဲ့အခါက်ရင္ အ၀တ္အစားေတြ အကုန္ခၽြတ္ၿပီးေတာ့ ခရမ္းခ်ဥ္သီးခင္းထဲမွာ သြားကျပလိုက္ပါ . . . ခရမ္းခ်ဥ္သီးေတြက အရမ္းရွက္ၿပီးေတာ့ သူတို႔ေတြ နီကုန္(မွည့္ကုန္) ပါလိမ့္မယ္။”
ေနာက္ေန႔မနက္ေရာက္ေသာအခါ . . .
အိမ္နီးခ်င္းက အမ်ိဳးသမီးအား အေျခအေနထူးသလား ေမးေလရာ . . .
အမ်ိဳးသမီး ေျပာလိုက္သည္မွာ . . .
“ခရမ္းခ်ဥ္သီးေတြေတာ့ မ မွည့္ေသးဘူး။ ဒါေပမယ့္ ခရမ္းသီးေတြေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ထြားလာတယ္။”
ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ၾကပါေစ . . .
ကိုကိုဘဲဥ

အေတာ္လွ်ာရွည္တဲ့ ေမာင္ဘဲဥ

Posted: 8th April 2013 by ကိုကို ဘဲဥ in Uncategorized

0

ေမာင္ဘဲဥတစ္ေယာက္ သူ႕မိဘ အခန္းထဲသို႔ ၀င္လာၿပီးေတာ့ သူ႕အေမအား ေမးေလ၏။
သား။           ။”အေမေရ သားေတာ့ နားကိုမလည္ေတာ့ဘူး . . . ေစာေစာတုန္းက ၀င္လာတုန္းက အေမက အေဖ့အေပၚေရာက္ေနၿပီးေတာ့ ။ သားက ဘာလုပ္မလို႔လဲလို႔ ေမးေတာ့ အေမက Sandwich ဖုတ္မလို႔ျပင္ေနတာလုိ႔ေျပာၿပီးေတာ့။ ခု၀င္လာေတာ့ အေမက ဘာလို႔ ၀က္အူေခ်ာင္းစားေနရတာလဲဗ်?”
အေမ။        ။!@#$#@$%^$%^#$%!
ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ၾကပါေစ . . .
ကုိကိုဘဲဥ

Oh God! I’m coming!

Posted: 8th April 2013 by ကိုကို ဘဲဥ in Uncategorized

0

ဘုရားေက်ာင္းတစ္ခု၌ ဘုန္းေတာ္ႀကီးတစ္ပါးသည္ ကေလးမ်ားအား တရားေဟာေနရင္း ေမးခြန္းတစ္ခုေမးေလ၏။
ေသၿပီးသြားရင္ ဘုရားသခင္ဆီကုိ လူ႔ရဲ႕ ဘယ္အဂၤါအစိတ္အပိုင္းက အရင္ဆံုးေရာက္သလဲ? ဟုေမးရာ . . .
ကေလးတစ္ေယာက္ ထ၍ေျဖေလ၏။
ဤကား . . . .
“ေျခေထာက္ေတြပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ မေန႔ညက က်ေနာ္ အေဖနဲ႔အေမတို႔ရဲ႕ အိပ္ခန္းထဲကို ၀င္သြားေတာ့ အေမက သူ႕ေျခေထာက္ေတြကို မိုးေပၚေထာင္ၿပီးေတာ့ “ဘုရားသခင္ ကၽြန္မ လာေတာ့မယ္ လာေတာ့မယ္ ” ဆုိၿပီး ေအာ္ေနလုိ႔ အေဖေတာင္ မနည္းတက္ဖိထားရတယ္ဗ်။ အေဖ့ခမ်ာ . . . အေမၿငိမ္သြားမွပဲ ကုတင္ေပၚကဆင္းရတယ္ သူ႕ခမ်ားေခၽြးေတြေတာင္ ထြက္လုိ႔”
ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ၾကပါေစ . . .
ကိုကိုဘဲဥ

ငါ့မိန္းမ ?! :P

Posted: 8th April 2013 by ကိုကို ဘဲဥ in Uncategorized

0

အလုပ္သမား = ကၽြန္ေတာ္ ေနမေကာင္းလို႔ အလုပ္မလာႏိုင္ဘူးဗ်။
သူေဌး= ငါကေတာ့ ေနမေကာင္းရင္ ငါ့မိန္းမနဲ႔ အိပ္လိုက္တယ္ ေပ်ာက္သြားတာပဲ။ မယံုရင္ စမ္းၾကည့္လုိက္။
ေနာက္ေန႔ . . .
အလုပ္သမား = ေဘာ့စ္ေျပာတာမွန္တယ္ဗ်။ က်ေနာ္ စမ္းၾကည့္လုိက္တာ ခဏခ်င္းကို ေပ်ာက္သြားတာပဲဗ်ာ။ ေဘာ့စ္ကေတာ့ မိန္းမေကာင္းရထားေတာ့ က်န္းမာေရးအတြက္ စိတ္မပူရေတာ့ဘူးေနာ္ . . .
သူေဌး=!@#$#@%#$%$^$%^!

ယုန္ကေလးလို . . .

Posted: 8th April 2013 by ကိုကို ဘဲဥ in Uncategorized

0

တစ္ခါက လူပ်ိဳသံုးေယာက္ ကုိယ္ပိုင္ကားျဖင့္ ခရီးထြက္ၾကရာ . . . လမ္းခုလတ္၌ ကားပ်က္ေလ၏။
ျပင္ရန္လည္း ပစၥည္းအစံုမရွိသျဖင့္ အကုန္လံုး ကားထဲမွ ထြက္ခါ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း တစ္ည အိပ္ရန္ႏွင့္အကူအညီေတာင္းရန္ ေနရာရွာၾကရင္း လယ္သမားတစ္ေယာက္ႏွင့္ေတြ႕၍ အကူအညီ ေတာင္းရာ လယ္သမားက . . . သူတို႔သံုးေယာက္အား တစ္ည ေပးအိပ္ရန္ သေဘာတူလိုက္၏။
ထို႔ေနာက္ ပထမလူပ်ိဳတစ္ေယာက္အား” မင္းက ငါ့၀က္ေတြနဲ႔ အတူတူအိပ္ရမယ္” လို႔ဆိုေလ၏။
ဒုတိယလူပ်ိဳကိုလည္း “မင္းကေတာ့ ငါ့ႏြားေတြနဲ႔ အတူတူ အိပ္ရမယ္” လို႔ေျပာေလ၏။
ေနာက္ဆံုး တတိယေျမာက္ လူပ်ိဳကိုေတာ့ ” မင္းကိုေတာ့ ငါသေဘာက်တယ္ ရုိးသားမယ့္ ရုပ္လည္းရွိလို႔ ငါ့သမီး (၁၈) ေယာက္နဲ႔ အိပ္ခုိင္းမယ္” လုိ႔ေျပာၿပီး ေနရာခ်ေပးသြားေလ၏။
ဤသို႔ျဖင့္ . . . ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ေရာက္ေသာအခါ . . .
လူပ်ိဳသံုးေယာက္သည္ သူတို႔၏ အေတြ႕အႀကံဳမ်ားကို မွ်ေ၀ၾက၏။
ပထမလူပ်ိဳက “ငါကေတာ့ ၀က္လို အိပ္ခဲ့ရတယ္ေဟ့” ဟုစိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ေျပာေလ၏။
ဒုတိယလူပ်ိဳကလည္း “ေအးကြ ငါေရာ ႏြားလို အိပ္ခဲ့ရတယ္ေဟ့” ဟု ပထမလူပ်ိဳကိုေထာက္ခံရင္း ညီးေလ၏။
ထိုအခ်ိန္တြင္ တတိယလူပ်ိဳ ေျပာလုိက္ေသာ စကားေၾကာင့္ အျခားလူပ်ိဳႏွစ္ေယာက္မွာ ရယ္ရမလို ငိုရမလို ျဖစ္သြားၾကေလ၏။
တတိယလူပ်ိဳေျပာလုိက္သည္မွာ . . . “ငါကေတာ့ ယုန္ကေလးလို အိပ္ခဲ့ရတယ္ကြာ . . . ဟိုက်င္းခုန္လိုက္ ဒီက်င္းခုန္လိုက္နဲ႔ . . . ”
ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ၾကပါေစ . . .
ကိုကိုဘဲဥ

စဥ္းစားစရာ . . .

Posted: 8th April 2013 by ကိုကို ဘဲဥ in Uncategorized

0

“လိင္ဆက္ဆံတယ္ ဆိုတာ ဘာနဲ႔တူလဲ?”
“ေရခပ္ရတာနဲ႔တူတယ္ . . . ေမာ္တာမရွိရင္ လက္ေတာ္ေတာ္ေညာင္းတယ္။”
ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ၾကပါေစ . . .
ကိုကိုဘဲဥ

ျပႆနာေတာ့တက္ပီ . . .

Posted: 8th April 2013 by ကိုကို ဘဲဥ in Uncategorized

0

တစ္ေန႔ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္သည္ သတင္းစာထဲ၌ ေၾကာ္ျငာတစ္ေစာင္ထည့္ေလသည္။
ေၾကာ္ျငာမွာ ေအာက္ပါအတုိင္းျဖစ္ေလ၏။
“အရည္အခ်င္း သံုးခုနဲ႔ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္အလိုရွိသည္။
၁။ ကၽြန္မ အားမရုိက္တတ္သူ
၂။ ကၽြန္မထံမွ ထြက္မေျပးမည့္သူ
၃။ အိပ္ရာထဲ၌ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ၾကင္နာတတ္သူ”
၂ရက္မွ်ၾကာေသာအခါ ထိုအမ်ိဳးသမီး၏ အိပ္တံခါးအား လူတစ္ေယာက္လာေခါက္ေလ၏။
အမ်ိဳးသမီးက တံခါးကိုဖြင့္ရင္း “ဟိုင္း” ဟုႏႈတ္ဆက္လုိက္ေသာအခါ . . .
ထိုလူက “ငါ့မွာ လက္ေတြမရွိလို႔ နင့္ကိုမရုိက္ႏိုင္ဘူး ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေျခေထာက္ေတြမရွိလုိ႔ နင့္ဆီကလည္းထြက္မေျပးႏိုင္း” လို႔ေျပာေတာ့ . . .
အမ်ိဳးသမီးက “အဲ့ဒါဆို အိပ္ရာထဲမွာ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ၾကင္နာမယ္ဆိုတဲ့အခ်က္ေရာ . . .?” ဟုေမးလုိက္ရာ . . .
ထိုလူက ျပန္ေမးေလ၏ “က်ေနာ္ ဒီအိမ္တံခါးကို ေခါက္မိသလားဟင္? မေခါက္မိပါဘူးေနာ္ . . . ” ဟုဆိုေလေတာ့၏။
ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ၾကပါေစ . . .
ကိုကိုဘဲဥ

က်ေနာ့အား ဆြဲထုတ္ခဲ့သူ

Posted: 8th April 2013 by ကိုကို ဘဲဥ in Uncategorized

0

“ဆြဲထုတ္တဲ့နည္းလမ္းကို သံုးတဲ့သူကို မည္သို႔ေခၚသနည္း”
“အေဖ”
ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ၾကပါေစ . . .
ကိုကိုဘဲဥ

တစ္ည ဆုိ တစ္ညဆိုသေလာက္ ၉ လေတာ့ေစာင့္(ဟာသ)

၉ လေတာ့ ေစာင့္ရမယ္။
*****
-အမ်ိဳးသား တစ္ဦးသည္ အလုပ္တြင္ အဆင္မေၿပၿဖစ္တုိင္း မိမိမွာေတာ့ မိသားစုအတြက္ေန႕စဥ္ေန႔တုိင္းအလုပ္တြင္ အနည္းဆံုး ၈ နာရီ အလုပ္လုပ္ရခ်ိန္၌ ဇနီးၿဖစ္သူ မွာ
အိမ္တြင္ ေအးေအးေဆးေဆး ေနနုိင္ေနေၾကာင္းကုိ ေတြးမိကာ ဇနီးသည္ ကုိမနာလုိၿဖစ္ေနတက္သည္။
မိန္းမအား မနာလုိမူတုိ႔ အားၾကီးလာသာအခါ တစ္ည ညအိပ္ရာ ၀င္ခ်ိန္တြင္ ဘုရားသခင္ကုိတုိင္တည္ဆုေတာင္းသည္ဟူ၏။
“အဖ ဘုရားသခင္….. ကြ်န္ေတာ္သည္ ေန႔စဥ္အနည္းဆံုး ၈နာရီအလုပ္လုပ္ရခ်ိန္တြင္ဇနီးၿဖစ္သူမွာ အိမ္၌ ေကာင္းစြာ နားေနနုိင္ပါသည္။ ဘ၀မွာ မမွ်တပါ… သုိ႔ၿဖစ္ပါ၍
မိန္းမတုိ.၏ ေအးေဆးသက္သာရွိေသာဘ၀ ကုိ ၿမင္စြမ္းနုိင္ခြင့္ငွာ မနက္ၿဖန္ မနက္မွစ၍ကြ်န္ေတာ္နွင့္ ကြ်န္ေတာ့္မိန္းမတုိ႔ဘ၀ တခဏ ၿဖစ္ခြင့္ရပါေစသား အရွင္ဘုရား….”
ဟုဘုရားသခင္ထံ တုိင္တည္ ဆုေတာင္းလုိက္သည္။
အံ့အားသင့္စရာ ေကာင္းစြာပင္ ဘုရားသခင္က “မင္းေတာင္းတဲ့ဆု ၿပည့္ေစ” ဟုခြင့္ၿပဳေလသည္။
ေနာက္တစ္ေန႔ မုိးလင္းခ်ိန္တြင္ အမ်ိဳးသားမွာ အမိ်ဳးသမီးဘ၀သို႔ ထူးဆန္းစြာေၿပာင္းလဲသြားေလသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ေယာက်္ားထက္ ဦးစြာနုိးထကာ နံနက္စာ
ၿပင္ဆင္ရေလသည္။ နံနက္စာၿပင္ဆင္ၿပီးေနာက္ ေယာက္်ားလုပ္သူနွင့္ သားသမီးမ်ားကုိနူိးကာ နံနက္စာေကြ်းေမြးရသည္။ နံနက္စာေကြ်းၿပီးေနာက္ ေယာက်္ားနွင့္ကေလးမ်ား
ရံုးနွင့္ ေက်ာင္းသြားနုိင္ရင္ အ၀တ္အစား၊ ထမင္းဘူး တုိ႔ကုိ ၿပင္ဆင္ေပးရသည္။ကေလးမ်ားကုိ ေက်ာင္းသုိ႔ပုိ႔ရသည္။
ထုိ႔ေနာက္ ေစ်း၀င္၀ယ္ၿပီး အိမ္ၿပန္လာရသည္။ ခ်က္ၿပဳတ္ရသည္။ အ၀တ္ေလွ်ာ္ရသည္။မီးပူတုိက္ရသည္။ အေၿပးအလြား သတင္းစာ ဖတ္ရသည္။ ရုပ္ၿမင္သံၾကား ၾကည့္ရသည္။
ထုိ႔ေနာက္ ကေလးမ်ားကုိ ေက်ာင္းမွ ၾကိဳရသည္။ ကေလးမ်ားအား ေရမုိးခ်ိဳးေပးရသည္။အိမ္စာ ၀ုိင္းကူ လုပ္ေပးရသည္။ ေယာက်္ား ရံုးမွ ၿပန္လာခ်ိန္တြင္
ေရမုိးခ်ိဳးနုိင္ရန္ ၿပင္ဆင္ေပးၿပီး ညစာ အတူစားရသည္။ ေဆးေၾကာ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ရသည္။ေယာက်္ားက စကားေၿပာဆုိ ေမးၿမန္လွ်င္ ၿပန္လည္တံု႔ၿပန္ေၿဖၾကားရၿပီး
ေယာက္်ားၿဖစ္သူ အလုိအတုိင္း အိပ္ရာ၀င္ရကာ ေယာက်္ားစိတ္တုိင္းက် ၿပဳသမ်ွနုရၿပန္သည္။
ေနာက္တေန႔ နံနက္ေစာေစာထခ်ိန္ မိန္းမ ဘ၀သုိ႔ ေရာက္ေနဆဲ ၿဖစ္ေသာ ေယာက်္ားသည္ဘုရားသခင္ထံ အေၿပးအလြား ဆုေတာင္းၿပန္သည္။
“အဖ ဘုရားသခင္… ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳး(အဲ… ကြ်န္မ) မွားသြားခဲ.ပါၿပီ။ မိန္းမေတြမည္မွ်ပင္ပန္း၊ စိတ္ရွည္၊ သည္းခံရသည္ကုိလည္း ကုိယ္ခ်င္းစာမိပါၿပီ။ ကြ်န္ေတာ္
မိန္း(အဲ ေယာက်္ား၊ မဟုတ္ပါဘူး ဘုရား မိန္းမ) ကုိ ယခုမွ စၿပီး ခ်စ္ၿမတ္နုိ္း၍ေကာင္းစြာေစာင့္ေရွာက္ပါေတာ့မည္။ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးမအား ေယာက္်ားဘ၀ကုိ
အခုခ်က္ခ်င္း ၿပန္လည္ ေပးသနားပါ။ မိန္းမနွင့္ဘ၀ခ်င္း ၿပန္၍ေၿပာင္းလဲေပးေတာ္မူပါဘုရား” ဟုလူိက္လူိက္လွဲလွဲ ဆုေတာင္းေလေတာ့သည္။
ဘုရားသခင္သည္ တပည့္သား(သမီး) အားေအာက္ပါအတုိင္း ေၿပာ၍ ၿပန္ေလေတာ့သည္။
“မင္း (နင္) အၿမင္မွန္ရ၍ ငါ၀မ္းေၿမာက္လွေပသည္။ သုိ႔ေသာ္ၿငား မင္း(နင္) သည္ယမန္ေန႔ည က ေယာက်္ားလုပ္သူအား ေကာင္းစြာၿပဳစုခဲ့၍ သေႏၶေအာင္္ခဲ့ၿပီျဖစ္၍
ေနာက္ထပ္ ၉ လမွ် အသာေစာင့္၍ ေမြးဖြားျပီးခါမွ ဘ၀ေၿပာင္းရန္ငါ့ထံဆုၿပန္ေတာင္းေလ” ဟူသတည္း။

တစ္ေထာင္.တစ္ညပံုျပင္ျကိဳက္သူမ်ား

``ဝ``ေဒသသုိ႕ ခရီးသြားမွတ္တမ္း(၃) /ဂ်က္ဂါ-စုိင္းမ်ိဳးသက္ဦး

၁၄ ရက္ေန႔ ေမလ ၂၀၁၃ (ခ်န္ယန္-မိုင္းေမာ) အပိုင္း(၃)

by Ucs Jugger (Notes) on Monday, May 27, 2013 at 3:36am

                 မနက္ (၇)နာရီမွာ အသင့္ပါဘဲ… မိန္းေမာ(မိုင္းေမာ) (တရုတ္အေခၚ ရွင္တိဖန္း) (အထူးေဒသ ၂) ကိုသြားဖို႔ Super Custom ပုံစံတရုတ္ကားလာၾကိဳပါတယ္… “၀”လူမ်ိဳး ကားဆရာတစ္ေယာက္ေမာင္းပါတယ္… ရွမ္းစကားလည္းတတ္ပါတယ္… တရုတ္စကားလည္းတတ္ပါတယ္… စကားေျပာလို႔လည္း ေတာ္ေတာ္ေလးေကာင္းပါတယ္… ေဆးလိပ္ေတာ႔ ရွိတဲ႔အေပါက္အကုန္ မီးခိုးထြက္မလားေအာက္ေမ႔ေအာင္ကို ေသာက္ပါတယ္… ေဆးလိပ္ယဥ္ေက်းမႈဟာ တရုတ္ျပည္နဲ႔ တရုတ္နယ္စပ္ယဥ္ေက်းမႈမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး ထြန္းကားပါတယ္… ျမန္မာျပည္မွာ ေဆးလိပ္ တစ္ဗူးေသာက္သူကို ေတာ္ေတာ္ေလး ေဆးလိပ္ေသာက္သူဟာ ထင္ရေပမဲ႔ ဒီဘက္မွာေတာ႔ ေဆးလိပ္တစ္ဗူးဆိုသည္ ေန႔တစ္ပုိင္းလားပင္ မေျပာတတ္… ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တုိင္လည္း ေသာက္ေပမဲ႔ ရံဖန္ရံခါဆိုရုံမွ်သာ တစ္ေယာက္တည္းရွိေနခ်ိန္ အထီးက်န္ခ်ိန္ေတြမွာေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးေသာက္လို႔ေကာင္းပါတယ္… ေန႔စဥ္လိုလိုေတာ႔ မေသာက္… တစ္လိပ္စႏွစ္လိပ္စသာ ဖြာပါတယ္…

                    ျမန္မာျပည္ ပခုကၠဴထြက္ ခေပါင္း အစီခံမပါတဲ႔ ေဆးလိပ္သည္ နာမည္ၾကီးျဖစ္သည္… ေဒသခံေတြက ၀ါးေျပာင္းနဲ႔ ခေပါင္းေဆးလိပ္ရႈိက္ရတာကို ေတာ္ေတာ္ေလးၾကိဳက္ၾကတယ္ဗ်… စကားေျပာ တစ္ထုိင္တည္း တစ္နာရီပင္တစ္ဗူးကုန္ေအာင္ ေသာက္တတ္ၾကေသးသည္… တရုတ္ျပည္ထဲ ခေပါင္းေဆးလိပ္ေရာက္သြားလွ်င္ ႏွစ္ဆေစ်းရသည္၊  ခိုးျပီးတရုတ္ျပည္ထဲသြင္းၾကတာ…တရုတ္က ေဆးလိပ္တင္သြင္းျခင္းခြင့္မျပဳေပ…    “၀” အထူးေဒသ(၂)မွာ အေျခခံလူတန္းစား “၀”လူမ်ိဳးအတြက္ မႏၱေလးျမိဳ႔ထုတ္ ဆင္ျဖဴပ်ံ ဖက္ၾကမ္းေဆးလိပ္သည္ နာမည္ၾကီးျဖစ္သည္၊ ဆင္ျဖဴပ်ံ ေဆးလိပ္ထုတ္ပုိးပုံမွာ ျမင္းျခံ ေဆးလိပ္ထုတ္ပိုးပုံႏွင့္မတူ ျမင္းျခံေဆးလိပ္ခုံေတြလို ၀ါးျခင္းထဲ ထည္႔ျပီး ထုတ္ပိုးျခင္းမဟုတ္၊ ဂ်ပ္ဖာထူထူမွာ ဂ်က္စကၠဴေတြနဲ႔ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ထုတ္ပိုးျပီး ေဆးလိပ္အရွည္မွာ ၃ပုံ ၁ပုံခန္႔တိုေလ၏… မႏၱေလးျမိဳ႔တြင္ ထုတ္ေသာ္လည္း လားရႈိးမွ ကိုယ္စားလွယ္ႏွစ္ဦးမွ ႏွစ္ဦးထဲ ကိုယ္စားလွယ္ယူျပီး ျဖန္႔ပါတယ္… ေဆးတံထဲ ဘိန္းမဲ နည္းနည္းေလးထည္႔ျပီး ဖြာသူအခ်ိဳ႔လည္း ေတြ႔ခဲ႔ဘူးပါတယ္…

 

မုိင္းေမာလမ္းပိုင္း ရႈခင္းတစ္ေနရာ

                    မနက္(၈)နာရီခန္႔ထိုးေတာ႔ တရုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္ကိုေရာက္ပါတယ္… ျမန္မာဖက္က နယ္စပ္ဂိတ္ကို “၀”တပ္က ေစာင့္ပါတယ္… တရုတ္ဂိတ္ကေန တရုတ္ရဲေမေခ်ာေခ်ာေလးက ပတ္(စ္)ပို႔ စစ္ပါတယ္ အသြားတုန္းကလို ငနဲသားေတြမဟုတ္ေတာ႔ စိတ္ခ်မ္းသာသဗ်ာ… “၀”ဂိတ္မွာ ပတ္(စ္)ပို႔ ျပန္ျပ တရုတ္ေငြ တစ္က်ပ္ေပးရပါတယ္… "၀" ျပည္နယ္မွတ္ပုံတင္ကေတာ႔ ကတ္အျဖဴကို ျခေသၤ႔ရုပ္(ျမန္မာက်ပ္ေငြမ်ားတြင္ပါသကဲ႔သို႔ပုံစံ) ေနာက္ခံနဲ႔ တရုတ္-ျမန္မာ ႏွစ္ဘာသာေရးထိုးထားတဲ႔ ကတ္ျဖစ္ပါတယ္... "၀" မွတ္ပုံတင္ကတ္ရွိရုံႏွင့္ တရုတ္ျပည္သို႔သြားခြင့္ရွိပါတယ္... နယ္စပ္ဂိတ္မွာ သစ္လုံးကားေတြ ေလးငါးစီးေတာ႔ ေတြ႔ခဲ႔ရပါေသးတယ္… အထူးေဒသ(၂) မိုင္းေမာဟာ UWSA ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ ၀ ေဒသ ျဖစ္ပါတယ္... လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ လတ္တေလာ ႏုိင္လြန္ကတၱရာကို အထူးစပါယ္ရွယ္ခင္းေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္... လမ္းမွာ မေန႔က လူ (၆၀)ေလာက္တင္လာတဲ႔ ကားၾကီးေမွာက္သည္ဆိုသတည္း… လူႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ေသပါသတဲ႔ ဒါေပသိ ျမန္မာသတင္းေတြ တရုတ္သတင္းေတြမွာ မေတြ႔ရ…

၀တုိင္းရင္းသားၾကီး

၀တုိင္းရင္းသူၾကီး

မုိင္းေမာလမ္းပိုင္းတစ္ေနရာ

                      မနက္ (၉)နာရီထိုးေတာ႔ မိန္းေမာ(မိုင္းေမာ)ကို ေရာက္ပါတယ္… ေန႔ခင္း (၂)နာရီထုိးေတာ႔ ေလေတြ မိုးေတြမ်ား သည္းၾကီးမည္းၾကီးကိုရြာတယ္… မဟာဆန္မုန္တိုင္းေၾကာင့္ပဲလားမသိ မုိးနဲနဲ တိတ္သြားေတာ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံ “၀”အထူးေဒသ (၂) ပန္ဆန္းျမိဳ႔ကို သြားဖို႔အတြက္ လက္မွတ္သြား၀ယ္ပါတယ္ တရုတ္ယြမ္ေငြ (၁၁၄)ယြမ္ေပးရပါတယ္… လမ္းမွာ မုိင္းေမာအလယ္တန္းေက်ာင္းကို ျဖတ္ေက်ာ္ျပီး ေတာင္ေပၚေကာင္းတပ္ရြာ(တုိင္းေနရွမ္းမ်ားေနထိုင္ရာ) ကို သုံးဘီးတကၠစီငွားသြားပါတယ္… မိုင္းေမာ အလယ္တန္းမွာ ျမန္မာစာ၊ တရုတ္စာ၊ “၀”စာ သုံးဘာသာသင္ၾကားေပးပါတယ္…
                      “၀”စာသည္ ကိုလိုနီေခတ္က အဂၤလိပ္သာသနာျပဳမ်ား ေရာက္ရွိျပီးေနာက္ ကခ်င္ဘာသာကဲ႔သို႔ပင္ အဂၤလိပ္စာ၊ အသံထြက္ျဖင့္ တီထြင္ေပးခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္… “၀” လူမ်ိဳးမ်ားဟာ မြန္၊ခမာ မ်ိဳးႏြယ္စုျဖစ္ျပီး စကားေျပာေလသံဟာ မြန္လူမ်ိဳးေတြစကားေျပာနဲ႔ နီးစပ္ပါတယ္…  ေလယူေလသိမ္းကအစတူပါတယ္… ေအာက္မွာ (၁၂၃၄) အေခၚအေ၀ၚေတြေရးသားထားပါတယ္…

၁ = ထယ္
၂ = လ
၃ = လြိဳက္
၄ = ပြိဳန္
၅ = ဖြဳန္
၆ = လဲ႔
၇ = အာလဲ႔
၈ = ဆက္တုိက္
၉ = စတင္း
၁၀ = ေကာက္း(အသံရွည္)
ထမင္းစား = ဆြမ္အစ္၊ ေရေသာက္ = ဆြမ္နမ္႔

                          “၀”လူမ်ိဳးအမ်ားစုဟာ ခရစ္ယာန္ဘာသာကို ကိုးကြယ္ျပီး တစ္ခ်ိဳ႔တစ္ေလရွမ္းႏွင့္နီးစပ္ခဲ႔ေသာ “၀”လူမ်ိဳးေတြဟာဗုဒၶဘာသာကိုကုိးကြယ္ပါတယ္… နတ္ကိုးကြယ္မႈ တစ္ခ်ိဳ႔နဲ႔ ပူေဇာ္ပသမႈ တစ္ခ်ိဳ႔ကိုလည္း လုပ္ေဆာင္ပါတယ္… ပူေဇာ္ပသမႈကို ေရွးယခင္က ေတာ္ေတာ္ၾကီးလုပ္ခဲ႔ၾကပါေပမဲ႔ ယေန႔ေခတ္မွာေတာ႔ အရမ္းကို နည္းပါးသြားပါျပီ… အသားအေရနဲ႔ ရုပ္ရည္အသြင္အျပင္ဟာ ျမန္မာျပည္ အညာေဒသ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားနဲ႔ ရုပ္ဆင္ျပီး ပုဆိုး၀တ္ထားပါက ခြဲမရေအာင္တူေလသည္... ျမန္မာစကားလာေျပာျပီး ပုဆုိး၀တ္ထားေသာ ၀ တစ္ေယာက္ကို ဗမာလူမ်ိဳးဟု အျမဲထင္မွတ္မွားတတ္ေလသည္... ကြ်ဲေခါင္းႏွင့္ ကြ်ဲခ်ိဳ(ဂ်ိဳ)တံဆိပ္ဟာ “၀” လူမ်ိဳးေတြ အထြတ္အျမတ္ထားရာ သေကၤတပါဘဲ အိမ္တုိင္းလိုလိုမွာ ကြ်ဲဂ်ိဳကို အိမ္ေပါက္၀မွာခ်ိတ္ထားၾကပါတယ္… မိုင္းေမာရွိ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ငယ္ငယ္က အဘြားရဲ႕အိမ္က ရြံႏွင့္ ေကာက္ရိုးျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားပါတယ္ (ရြံကို ေကာက္ရုိးႏွင့္ေရာေႏွာျပီး အျပားလိုက္နံရံေဆာက္သည္) … ယခင္မ်ားကာလက ရြံႏွင့္ ျပဳလုပ္ထားေသာ အိမ္ေတြ အေတာ္ပဲမ်ားပါတယ္… ယခုေတာ႔ မေတြ႔ရသေလာက္နီးနီးကို နည္းပါးသြားပါျပီ… ေစ်းေန႔ဆို “၀”လူမ်ိဳးမ်ားဟာ အဘြားဆိုင္မွာ ေခါက္ဆြဲစားၾကတယ္… သူတို႔ရြာေတြ ရြာေတြက ယူေဆာင္လာတဲ႔ ေတာင္ေပၚဆန္နီၾကမ္းကို ေခါက္ဆြဲနဲ႔ အားရပါးရစားေသာက္ေနပုံမ်ား တကယ္ သဘာ၀ဆန္ပါတယ္… “၀”လူမ်ိဳးမ်ားကို လြယ္လ လို႔လည္း ရွမ္းတုိင္းရင္းသားမ်ားက ေခၚဆိုၾကပါတယ္… အဓိပၸါယ္က ေတာင္ေပၚေန လူမ်ိဳးမ်ားဟု ဆိုလိုပါတယ္…


                          ေစ်းေန႔(ငါးရက္တစ္ေစ်း) နဲ႔ ေစ်းေန႔မေရာက္ခင္တစ္ေန႔ (ေစ်းအဖိတ္ေန႔)မွာ ေငြဒဂၤါးလဲလွယ္ျခင္း လုပ္ၾကတဲ႔သူတစ္ခ်ိဳ႔လည္းေတြ႔ခဲ႔ရဘူးပါတယ္… ေငြဒဂၤါးသည္ (၁၉၀၀)ခုနစ္၀န္းက်င္ အိႏိၵယ တစ္ရူပီး ေငြျပားမ်ား(အဂၤလိပ္တို႔ သုံးစြဲခဲ႔ဟန္ရွိ) ျဖစ္ျပီး ေငြျပားတစ္ျပားလွ်င္ တရုတ္ေငြ (၅၀)ယြမ္ခန္႔ပင္ တန္ဖုိးရွိပါတယ္… ေငြဒဂၤါးမ်ားကို ဘိန္းကုန္သည္အခ်ိဳ႔က ၀ယ္ယူျပီး တုိင္းရင္းသားေတြထံမွ ဘိန္းမဲကို ေငြဒဂၤါးျပား အေလးခ်ိန္အတိုင္း ဆတူ၀ယ္ေလ႔ရွိပါတယ္… ဒါၾကာင့္ ဘိန္းမဲေစ်းတက္လွ်င္ ေငြဒဂၤါးျပားေစ်းတက္ျပီး… ဘိန္းမဲေစ်းက်လွ်င္ ေငြဒဂၤါးျပားေစ်းက်ပါတယ္… ရိုင္ဖယ္က်ည္ဆံနဲ႔ ခိ်န္တြယ္ေလ႔ရွိတဲ႔ ဓေလ႔လည္းရွိပါတယ္… ဘိန္းမဲေကာင္းမေကာင္းၾကည္႔ရႈပုံကေတာ႔ ဘိန္းမဲကို အင္ဖက္နဲ႔ အထပ္ထပ္ ထုတ္ထားပါတယ္… အင္ဖက္ အထပ္ထပ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာခြာရပါတယ္… ဘိန္းမဲအလုံးထုပ္ကို ကတ္ေၾကးျဖင့္ အေပၚယံကိုက္ၾကည္႔ျပီး ေစးကပ္ကပ္ျဖစ္ရင္ ေကာင္းပါတယ္၊ ေျခာက္ကပ္ကပ္ဆို သိပ္မေကာင္းခ်င္ စိမ္းရႊင္ရႊင္အနံ႔ ရရင္ပိုျပီးေကာင္းသည္… ဘိန္းမဲခ်က္တဲ႔ ဘိန္းေစ႔(အျဖဴေစ႔)ကို မတ္ခြက္နဲ႔ ေရာင္းပါတယ္… ဘိန္းေစ႔ကို ေဒသ သာေရးနာေရး ေကြ်းေမြးတဲ႔အခါ ဟင္းရည္အျဖစ္ ခ်က္စားၾကပါတယ္… ဘိန္းေစ႔ကို ေထာင္း ရလာတဲ႔ အမႈန္႔နဲ႔ ဟင္းရည္လုပ္ေသာက္ရတာ ေစးပစ္ပစ္နဲ႔ စိမ္႔စိမ္႔ အရသာကို ခံစားရပါတယ္… ငယ္ငယ္က ဘိန္းသြား၀ယ္သူအခ်ိဳ႔နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေခါင္တဲ႔ “၀လင္း”ဆိုတဲ႔ ျမိဳ႔ကိုသြားခဲ႔ဘူးပါတယ္… သိပ္ေတာ႔ မမွတ္မိေတာ႔… ယခုေတာ႔  ဘိန္းပေပ်ာက္ေရးကို တိုးျမွင့္လုပ္္ေဆာင္လာပါျပီ… စိတ္ၾကြေဆးျပားကိုေတာ႔ "၀" နယ္မွာ ျပင္းထန္စြာတားျမစ္ပိတ္ပင္ထားပါတယ္... ကမၻာ႔စားနပ္ရိကၡာအစီအစဥ္ (WFP) မွလည္း ေဒသခံ တိုင္းရင္းသားေတြကို လစဥ္ ဆန္ေထာက္ပံ႔ျခင္းေတြ လုပ္ပါတယ္… ေတာရိုင္းတိရစာၦန္တစ္ခ်ိဳ႔ကို ေစ်းေန႔မွာ လာေရာက္ေရာင္းခ်တာလည္း ေတြ႔ရဘူးပါတယ္...

အိႏိၵယ ရူပီးေငြျပား

အိႏိၵယ ရူပီးေငြျပား

                    ေနာက္ထပ္ “၀”ျမိဳ႔ေတြျဖစ္တဲ႔ ေဆာက္ဖာ၊ မွန္တြင္း(ျမန္မာက်ပ္ေငြသံုးသည္ဟုသိရ)၊ ပန္လုံျမိဳ႔မ်ားကိုပင္ ကြ်န္ေတာ္မေရာက္ဘူးေသးေပ… ျမန္မာ မူးေစ႔မတ္ေစ႔ ေငြတစ္က်ပ္ျပားေစ႔ေတြ သုံးတဲ႔ ေဒသေတြပင္ ရွိေသးသည္ဟူသတည္း… ေဒသ(၂)မွာေတာ႔ တရုတ္ျပည္က စီးပြားေရးလာေရာက္လုပ္ကိုင္တဲ႔ လူေတြကို လူခြန္အေနနဲ႔ တစ္လကို (၁၀)ယြမ္ေကာက္ပါတယ္(ျမန္မာလူမ်ိဳးမေကာက္ခံပါ)… တရုတ္လူမ်ိဳးအမ်ားစု (ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ပညာမတတ္) ဟာ “၀”ေဒသမွာ လာေရာက္ ေစ်းေရာင္းခ်ျခင္း၊ အ၀တ္အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ျခင္း၊ ကားေမာင္းျခင္း၊ ဖိနပ္ခ်ဳပ္ျခင္း စတဲ႔ လုပ္ငန္းေတြနဲ႔ သက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းၾကပါတယ္… ညားခါစ တရုတ္ဇနီးေမာင္ႏွံမ်ား စီးပြားေရးလာလုပ္ျပီး ကေလးေမြး ေမြးလာတဲ႔ ကေလးတရုတ္ျပည္ပို႔ ပညာသင္ေပး သူတို႔ကေတာ႔ စီးပြားေရးၾကိဳးစားရွာ အဲလိုပုံစံမ်ိဳးေတြမ်ားပါတယ္… ကေလးလည္း တစ္ေယာက္ထပ္ပိုယူမရေပ… စီးပြားေရးလာလုပ္ရင္း ဆယ္စုႏွစ္ (၂)စုၾကာသြားတဲ႔ တရုတ္ေတြလည္းေတြ႔ရပါတယ္… ကိုေဇာ္၀မ္းေမာင္ေရးထားတဲ႔ “တရုတ္ျပည္သူ႔သမၼတ ႏုိင္ငံ၏ ကိုလိုနီ ျမန္မာျပည္နယ္” ေဆာင္းပါးထဲမွာ “၀”ေဒသဟာ ရုံးသုံးစာ တရုတ္စာသုံးတာမွန္ေပမယ္႔ ျမန္မာစာကိုလည္း သုံးတယ္ဆိုတာ ေအာက္ပါပုံမွာေတြ႔ႏုိင္ပါတယ္…ျမန္မာလူမ်ိဳး ေထာင္ဂဏန္းပင္မျပည္႔ ေရာက္ဖူးသူေတြသာ ရွိတဲ႔ ေဒသမွာ တရုတ္လူမ်ိဳးစီးပြားေရး လုပ္ကိုင္သူမ်ားျပားတဲ႔အတြက္ အမ်ားသုံး ဘာသာစကားကို သုံးရျခင္းျဖစ္ပါတယ္… ျမိဳ႔ေပၚေန “၀” လူမ်ိဳးေတြသာ တရုတ္စကားတတ္ျပီး ရြာေနေတြဟာ တရုတ္ဘာသာစကားေျပာဆိုတတ္ျခင္းမရွိပါဘူး… စီးပြားေရးဆုိင္းဘုတ္ေတြမွာ သုံးဘာသာေရးသားထားကို ေအာက္ပါအတုိင္းေတြ႔ရမွာပါ…

သုံးဘာသာဆိုင္းဘုတ္မ်ား

ဌာနဆုိင္ရာ ရုံးသုံးဘာသာစကား

ဌာနဆုိင္ရာ ရုံးသုံးဘာသာစကား

                    ျမန္မာလူမ်ိဳးတစ္ခ်ိဳ႔ရွိေပမယ္႔ ေရေဆးစီလုိက္လုပ္ငန္း၊ ၀ပ္ေရွာ႔လုပ္ငန္းေလာက္သာ လုပ္ၾကတာကို ေတြ႔ရပါတယ္… စီးပြားေရးအေနနဲ႔ ဘာလုပ္လုပ္ လြတ္လပ္ခြင့္ေပးထားေပမဲ႔ အစိုးရ ေထာက္လွမ္းေရးပုံစံ စပ္စပ္စုစု လုပ္လုိ႔မရပါဘူး… မသကၤာမႈနဲ႔ ဖမ္းပါလိမ္႔မယ္… ျမန္မာအစိုးရစစ္တပ္ေရွ႕တန္းတပ္ရွိေပမဲ႔ တပ္သားအင္အား (၂၀)ပင္မျပည္႔ေပ… ဆက္သြယ္ေရးရုံးရွိေသာ္လည္း (RD) ေၾကးနန္းေခၚဆိုမႈသာရပါတယ္… တရုတ္ျပည္မရဲ႕ေထာက္ပံ႔မႈနဲ႔ “၀”ေဒသတစ္ခြင္ဟာ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ကတည္းက ေတာထဲက ဖုန္းေခၚဆိုလည္း လိုင္းမိပါတယ္… CDMA လုိင္းဟာဆိုရင္ ၀ျပည္ဘယ္ေနရာကဆက္ဆက္မိပါတယ္… အဖိုးအခလည္း ခ်ိဳသာပါတယ္… ရုပ္ျမင္သံၾကား အစီအစဥ္အေနနဲ႔ Receiver တစ္ခုကို ျပည္နယ္ပိုင္ ျပဳလုပ္ထားျပီး ျမန္မာ Channel မ်ားျဖစ္တဲ႔ MRTV - MRTV4 - MWD - DVB (Channel-7 မပါ) တို႔ကို ထုတ္လႊင့္ေပးျပီး တရုတ္ Channel မွာေတာ႔ CCTV နဲ႔ တရုတ္ဇာတ္ကားရွည္လိုင္းမ်ားကို ထုတ္လႊင့္ေပးပါတယ္...

                      ေရွ႔က ကြ်န္ေတာ္ ေကာင္းတပ္ရြာကို သြားတာ ခရီးဆက္ပါဦးမယ္… ေကာင္းတပ္ရြာဟာ အိမ္ေျခ (၅၀) ၀န္းက်င္သာရွိျပီး မုိင္းေမာျမိဳ႔မွ (၁၅)မိနစ္ ဆိုင္ကယ္စီးခန္႔ အကြာအေ၀း ေတာင္ေပၚျမင္ကြင္းတစ္ေနရာမွာရွိပါတယ္… ရွမ္းဗုဒၶဘာသာ လူမ်ိဳးစု သာေနထိုင္ၾကျပီး ေတာင္ေပၚရွမ္း တုိင္းေန ေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္… တိုင္းေနရွမ္းေတြ သၾကၤန္က်ျပီဆိုရင္ မနက္ေစာေစာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကို ေရသပၸါယ္ပါတယ္… ဆီမီးပူေဇာ္ ဆြမ္း(ရွမ္းမုန္႔္)ကပ္  ဘုန္းၾကီးတရားနာျပီးမွ ေရေလာင္းၾကပါတယ္… ေရေလာင္းလွ်င္ ရွမ္းအမ်ိဳးသားက လိုက္ေလာင္းစရာမလို အမ်ိဳးသမီးမ်ားက အိမ္ေပါက္ေစ႔ ကာလသား ရွမ္းပ်ိဳေတြကို လုိက္ေလာင္းတာဗ်…ပုန္းေတာင္ပုန္းယူရတယ္… ေတာင္က်ေရက ေတာ္ေတာ္ေလးေအးေတာ႔  မခံႏုိင္ဘူးဗ်…
ရြာအဆင္းလမ္းမွာ ေတာင္က်ေရမွက်ေနတဲ႔ လွပတဲ႔ စမ္းေခ်ာင္းေလးရွိတယ္... တစ္ခ်ိဳ႔ေနရာမွာ ေရကူးလို႔ပင္ရေသးတယ္ဗ်... ရြာက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကို ဗိုလ္မွဴးၾကီးတင္ရီ ဆိုတဲ႔ ျမန္မာဗိုလ္မွဴးၾကီးတစ္ေယာက္လွဴဒါန္းထားတာကို ေတြ႔ရပါတယ္...

ေကာင္းတပ္ရြာ ရွမ္းဘုန္းၾကီးေက်ာင္း

ျမဴေတြ အုပ္ဆုိင္းေနေသာ ေကာင္းတပ္ရြာကေလး

လြိဳင္မူးေတာင္ၾကီးကို ေနာက္ခံျပဳထားေသာ မုိင္းေမာျမိဳ႔

                      ႏွစ္ဆန္း(၁)ရက္ (၂)ရက္ ၀န္းက်င္ဆို ေကာင္းတပ္ရြာမွ “၀”ေဒသအျမင့္ဆုံးေတာင္ လြိဳင္မူးေတာင္ကို တက္ၾကပါတယ္… မနက္ေစာေစာ (၆)နာရီစတက္ရင္ ည(၇)နာရီထိုးမွ ေတာင္ေပၚကိုေရာက္ပါတယ္… မတက္ခင္ ရက္ပုိင္းအတြင္း အမ်ိဳးသားေတြက လမ္းရွင္းျခင္း ျခဳံရွင္းျခင္းေတြ ၾကိဳတင္ျပဳလုပ္ရပါတယ္… ရွမ္းေတြအေနနဲ႔ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ၾကြေရာက္ခဲ႔တယ္ ဘုရားေျခေတာ္ရာရွိတယ္ဟု ယုံၾကည္ထားေသာ ေက်ာက္တုံးေပၚမွာ ေျခရာပုံစံ ရွိရာကို ဖူးေမွ်ာ္ၾကပါတယ္… ဆီမီးပူေဇာ္ ဆြမ္းကပ္ ဘုန္းၾကီးတရားနာၾကပါတယ္… ညပိုင္းထင္းရွာ ေရရွာသြားရပါေသးတယ္… မီးပုံဖိုျပီး ရွမ္းအိုးစည္ေတြတီး ကၾကပါတယ္… ပ်မ္းမွ်ဦးေရ (၁၀၀) ၀န္းက်င္ခန္႔ တက္ၾကပါတယ္… ေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္တဲ႔ခရီးပါ… သည္းထိတ္ရင္ဖို ေက်ာက္ကမ္းပါးေဘးမွာ လမ္းေလွ်ာက္တက္ခဲ႔ရပါတယ္… လြိဳင္မူးေတာင္ ႏွစ္ေခါက္ ထရိန္နင္ရခဲ႔ဘူးတဲ႔ အေတြ႔အၾကဳံဟာ ကိ်ဳက္ထီးရိုးကို ကင္မြန္းစခန္းကေနတက္ရတာ အရမ္းကို လြယ္ကူခဲ႔ပါတယ္… မနက္(၆)နာရီ ေလာက္မွာစတက္တာ မနက္(၈)နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ပင္ က်ိဳက္ထီးရိုးေတာင္ေပၚကို ေရာက္ေနပါပီ… ေကာင္းတပ္ရြာမွာ ညအိပ္ညေနေတာင္မေနခဲ႔ရပါဘူး… အမ်ိဳးအိမ္ေတြ ဟိုေျပာဒီေျပာနဲ႔ ညေနခင္းေတာ႔ ျပန္ဆင္းလာပါတယ္… ညပိုင္းေတာ႔ ဘဲသားေၾကာ္နဲ႔ ၾကက္ဥေၾကာ္နဲ႔ ေလြးျပီး တရုတ္ေတြဖြင့္တဲ႔ ရွင္းလိတည္းခိုခန္းမွာ သြားအိပ္လိုက္ပါတယ္…



                        ************************************************************

``ဝ``ေဒသသုိ႕ ခရီးသြားမွတ္တမ္း(ဂ်က္ဂါ-စုိင္းမ်ိဳးသက္ဦး)

ယေန႔ မနက္ေတာ႔ ေစာေစာထရသဗ်  မနက္ (၄)နာရီခြဲပဲရွိေသးတယ္ထရျပီဗ်…
ျပင္ဆင္မႈေတြလည္းျပီးေရာ ဆိုင္ကယ္တကၠစီဌားပါတယ္…  နမ္႔တစ္ကို သြားရမွာကို ဆိုင္ကယ္ တကၠစီသမားက မလိုက္ရဲဘူးဗ် “၀” ဂိတ္မဖြင့္ေသးလို႔ဆိုျပီး နမ္႔တစ္ဘက္ကသြားတဲ႔ အစီအစဥ္ကိုျဖတ္လိုက္ရတယ္ဗ်…

              မနက္ခုနစ္နာရီထိုးေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ရယ္ ကြ်န္ေတာ္႔ဦးေလးရယ္ ဗင္ကားငွား ဟိုပန္-ခ်င္းရႊင္ေဟာ္ ေျခာက္ေထာင္က်ပ္ေပးရတယ္ဗ်… လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံးလည္း ရာဘာပင္ေတြခ်ည္းပါဘဲ… ခ်င္းေရႊေဟာ္နဲ႔ ေလာက္ကိုင္ဟာ အထူးေဒသ(၁)ဆိုေပမယ္႔ ယခုေတာ႔ အရင္လိုစည္ကားမႈ သိပ္မရွိေတာ႔၊ ကိုးကန္႔လူမ်ိဳး အမ်ားစုလည္း လြတ္လပ္ရာေဒသေတြနဲ႔ အထူးေဒသ(၂)ကို ေရႊ႔သူေရႊ႔ၾကပါျပီ… အရင္က သပ္ရပ္လွပတဲ႔ ခ်င္းေရႊေဟာ္ဟာ ျမိဳ႔ေဟာင္းျမိဳ႔ညစ္ၾကီးလိုျဖစ္လို႔… ေလာက္ကိုင္ကေတာ႔ စည္တုန္းပါဘဲ… ဖုန္ၾကားရွင္ ရဲေတြကို ပစ္သတ္မႈျပီးကတည္းက အစိုးရ ထိန္းခ်ဳပ္သြားတာ…

ဟုိပန္-ခ်င္းေရႊေဟာ္လမ္းရွိ ရာဘာပင္မ်ား

              နာရီ၀က္သာသာေလာက္ၾကာေတာ႔ ခ်င္းေရႊေဟာ္ “နမ္႔ဖားေဟာ္” နယ္စပ္ဂိတ္ကိုေရာက္ပါတယ္…
ပတ္(စ္)ပို႔ စာအုပ္လုပ္တာ တရုတ္ေငြ (၃၀)ယြမ္ က်ပါတယ္…ပတ္(စ္)ပုိ႔ပုံသုံးပုံရယ္ မွတ္ပုံတင္မိတၱဴေပးရပါတယ္… (၁၀)မိနစ္ေလာက္ပဲေစာင့္ရပါတယ္ျမန္ပါတယ္…

              စာအုပ္ရျပီးေတာ႔  “မကဖ(၆)” (မႈခင္း ၾကိဳတင္ကာကြယ္တားဆီးေရးအဖြဲ႔) နဲ႔ Immigration မွာ လက္မွတ္ထိုး တံဆိပ္ႏွိပ္ ျမန္မာေငြ ေျခာက္ရာက်ပ္ ေပးရပါတယ္… ျမန္မာျပည္ပိုင္းက ကိစၥ၀ိစၥျပီးေတာ႔ ခရီးေဆာင္အိတ္ေလးမျပီး တရုတ္နယ္စပ္ေပါက္ကို ေျခလ်င္ေလွ်ာက္သြားရပါတယ္…

               တရုတ္ဂိတ္ေပါက္ေရာက္ေတာ႔ ငနဲသား တရုတ္ရဲေတြက အိတ္ကို ဖြင့္ခုိင္းပါတယ္…
အိတ္ေတြစစ္ျပီးေတာ႔ ပတ္(စ္)ပို႔စာအုပ္ျပရပါတယ္… တရုတ္လက္ကိုင္ ကင္မရာနဲ႔ မ်က္ႏွာကို ဓာတ္ပုံရိုက္ယူပါတယ္… စာအုပ္ကို ဖုံးရက္ေပးတာ မယူဘူးဗ် ကိုယ္႔ဘာသာကိုယ္လွန္ခိုင္းတယ္ဗ်… ေတာ္ေတာ္ၾကီးက်ယ္တာဗ်ာ…စိတ္ထဲေတာင္ေတာ္ေတာ္ တင္းသြားတာပဲ… ပိုက္ဆံေတာ႔ တျပားသားမွမေပးရဘူးဗ်… ျမန္မာျပည္ဘက္ကသာေပးရတာ…

               တရုတ္တကၠစီကားေတြေစာင့္ေနပါတယ္… လူေလးေယာက္ျပည္႔ရင္ထြက္ပါတယ္… ခ်င္းေရႊေဟာ္ နယ္စပ္ဂိတ္ေပါက္ကေန တရုတ္ျပည္ မိန္းတင္(မုိင္းတင္)ျမိဳ႕ ေလးဆယ္႔ငါးမိနစ္ ေမာင္းရတဲ႔ ခရီးကို တရုတ္ေငြ တစ္ေယာက္ကို (၂၀)ယြမ္ေပးရပါတယ္…တကၠစီသမား ကံမ်ားဆိုးခ်င္ေတာ႔ လမ္းမွာ ခရီးသည္တစ္ေယာက္က တားပါတယ္… ရပ္ေပးလိုက္ပါတယ္ ေနာက္ခန္းက အားလုံးေလးေယာက္ျဖစ္သြားတာေပါ႔ဗ်ာ…ေလးေယာက္ျဖစ္သြားေတာ႔ မိန္းတင္ျမိဳ႔၀င္ခါနီးမွာ လမ္းျဖတ္လမ္းၾကားက ၀င္ပါေလေရာ အမွန္က တရုတ္ယာဥ္ထိန္းရဲေတြကို ေရွာင္တာ… ေရွာင္ပါတယ္ဆိုမွ ပက္ပင္းကိုတိုးပါေလေရာ… ဆိုင္ကယ္နဲ႔ ပတ္ေနတဲ႔ ယာဥ္ထိန္းရဲႏွစ္ေယာက္က ေတြ႔ျပီးရပ္ခိုင္းပါတယ္… ဖမ္းခံရပါေလေရာလား တကၠစီသမားနဲ႔ အေျခအတင္ေျပာေနတာ နာရီ၀က္ၾကာပါတယ္… ေနာက္ခန္းေလးေယာက္ပါမႈနဲ႔ တရုတ္ယြမ္ေငြ (၂၀၀)ေဆာင္ခိုင္းျပီေတာ႔ လုိင္စင္သိမ္းခံလိုက္ရပါတယ္…

                မိန္းတင္ျမိဳ႔ထဲ ေရာက္ေတာ႔ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ မနက္(၉)နာရီေက်ာ္ေနပါျပီ၊ တရုတ္စံေတာ္ခ်ိန္က (၁၁) နာရီထုိးခါနီးပါျပီ၊ တရုတ္က တစ္နာရီခြဲတိတိ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ထက္ေစာပါတယ္ (ခုေရးမယ္႔ စံေတာ္ခ်ိန္ေတြကို ျမန္မာျပည္တြင္းဆို ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ တရုတ္ျပည္တြင္းဆို တရုတ္စံေတာ္ခ်ိန္န႔ဲ ေရးပါ႔မယ္) … မိန္းတင္ျမိဳ႔ဟာ ရာသီဥတု အနည္းငယ္ပူပါတယ္... မိန္းတင္ျမိဳ႔ဟာ နယ္စပ္ျမိဳ႕သာဆိုတယ္ ျမန္မာျပည္ ပဲခူးထက္ပင္ စည္ပါေသးတယ္… ဟိုးတုန္းက ရွမ္းလူမ်ိဳးေတြေနတဲ႔ျမိဳ႔ေပါ႔ဗ်ာ…ဆစ္ေဆာင္းပန္နားရွမ္းမ်ိဳးႏြယ္ေတြနဲ႔ တုိင္းေနရွမ္းေတြေနထုိင္ၾကတယ္... ခုေတာ႔ တရုတ္လူမ်ိဳးအမ်ားစု လာေရာက္ေနထုိင္ၾကပါျပီ... ရွမ္းလက္ရာ ကႏုတ္အႏြယ္ အေဆာက္အဦးအမ်ားအျပားကို မိန္းတင္ျမိဳ႔မွာေတြ႔ရပါတယ္...

ရွမ္းလက္ရာ ကႏုတ္အေဆာက္အဦး

                ျမိဳ႔ထဲေရာက္ေတာ႔ တရုတ္ သုံးဘီးတကၠစီေလးေတြငွားပါတယ္… ျမိဳ႔တြင္း တက္တာနဲ႔ တရုတ္ေငြ (၅)ယြမ္ပါဘဲ… ကားဂိတ္ရွိရာကို ေမာင္းခိုင္းပါတယ္…ကားဂိတ္ေရာက္ေတာ႔ တရုတ္ျပည္ မိန္းတြင္း ျမိဳ႔ (ခ်န္ယန္) အတြက္ လက္မွတ္ျဖတ္ပါတယ္… လက္မွတ္တစ္ေစာင္ကို ယြမ္ေငြ (၃၀) ေပးရပါတယ္…ကားက (၂)နာရီမွထြက္မွာပါ (၃)နာရီေလာက္လိုေသးတာနဲ႔ ေစ်းဘက္ကို သုံးဘီးငွားျပီး ျပန္ထြက္လာပါတယ္၊ ေစ်းထဲတစ္ပတ္ပတ္ျပီး အသိေတြ အမ်ိဳးေတြ ႏႈတ္ဆက္နဲ႔ ဗိုက္ဆာလာေတာ႔ ထမင္းဆိုင္ရွိရာထြက္လာပါေရာ… ေတာင္ေအာက္ရွမ္း (တိုင္းတဲ႔)တစ္ခ်ိဳ႔ ျမန္မာကုန္ပစၥည္းတစ္ခ်ိဳ႔ေရာင္းခ်ၾကတယ္... ေဆးလိပ္ကို တရုတ္ျပည္ထဲ ေမွာင္ခိုသြင္းၾကတယ္ဗ်... ခေပါင္းအစီရင္ခံမပါ ေဆးလိပ္ကို တရုတ္ျပည္ထဲ ေရာက္ရင္ပဲ ႏွစ္ဆေစ်းရပါတယ္... ရွမ္းရိုးရာ၀တ္စုံေတြေရာင္းတဲ႔ ဆုိင္ေတြလည္း ေပါမ်ားပါတယ္...

ရွမ္းရိုးရာ၀တ္စုံမ်ားႏွင့္ ျမန္မာကုန္ပစၥည္းမ်ား

             (၂)နာရီ တိတိထိုးတာနဲ႔ စထြက္လာပါတယ္… လမ္းမွာ ပန္နားဆိုတဲ႔ရြာမွာ ၁၅မိနစ္ခန္႔သာ ရပ္ျပီး ခ်န္ယန္းျမိဳ႔ကို ေတာက္ေလွ်ာက္ေမာင္းလာပါတယ္… လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ လမ္းေကာင္းေကာင္း၊ ေတာင္ေပၚအတက္ေတြ၊ အေကြ႔အေကာက္ေတြ၊ ေအးစိမ္႔စိမ္႔ရာသီဥတု နဲ႔ ျမဴေတြအုပ္အုပ္ဆုိင္းဆိုင္းနဲ႔ ညေန (၆)နာရီ ေက်ာ္မွ ခ်န္ယန္းျမိဳ႔ကို ေရာက္ပါတယ္…

ခ်န္ယန္ျမိဳ႔ အိမ္တစ္အိမ္

                            ခ်န္ယန္းျမိဳ႔ (မိန္းတြင္း)က “၀” လူမ်ိဳးအမ်ားစုနဲ႔ ေတာင္ေပၚ “ရွမ္း” (တိုင္းေန) ေတြေနထုိင္ၾကပါတယ္… တရုတ္ျပည္ မိန္းတြင္းရွမ္းေတြနဲ႔ ျမန္မာျပည္ “၀” အထူးေဒသ(၂) မိန္းေမာ (မိုင္းေမာ)ရွမ္းေတြနဲ႔က အမ်ိဳးေတြပါ… ေဆြရင္းမ်ိဳးရင္းေတြပါ… ဒါေပမဲ႔ ႏုိင္ငံဆိုတဲ႔ စည္းတစ္ဖက္ျခမ္းစီေတာ႔ ျခားေနၾကတာေပါ႔… ေဆြရင္းမ်ိဳးရင္းေတာ္ၾကေပမဲ႔ တဖက္က တရုတ္ႏုိင္ငံသားေတြ ျဖစ္ေနျပီးေတာ႔ တဖက္က ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္ (၀လူမ်ိဳးတစ္ခ်ိဳ႔လည္းထိုနည္းတူ)… တိုင္းေနရွမ္းေတြဟာ ေတာင္ေပၚ ရြာေတြမွာသာ ေနထိုင္ၾကတာျဖစ္ျပီး ရိုးရာ၀တ္စုံကိုသာအျမတ္တႏုိး၀တ္ဆင္ေလ႔ရွိပါတယ္… အမ်ိဳးသမီးမ်ားဟာ ရင္ဖုံးအက်ႌထူထူနဲ႔ ကတၱီပါသား ထမိန္အမည္းေရာင္ ဆံပင္ရွည္ကို အျမဲေခါင္းေပါင္းေပါင္းေလ႔ရွိျပီး ခ်ည္သား ေျခနင္းဖိနပ္ကို စီးနင္းေလ႔ရွိပါတယ္…ေနာက္ျပီး ကြမ္းယာစားပုံကိုေျပာပါဦးမယ္... အမ်ိဳးသမီးၾကီးတစ္ခ်ိဳ႔တစ္ေလဟာ ကြမ္းယာစားတတ္ၾကပါတယ္၊ ကြမ္းယာကို ကြမ္းရြက္နဲ႔ ကြမ္းသီးနဲ႔ ယာျပီးစားျခင္း မဟုတ္၊ ရွားခဲတစ္စိတ္ကို ထုံးခဲ ေဆးရြက္ၾကီးနဲ႔ လုံးျပီးငုံၾကျခင္းျဖစ္သည္၊ ကြမ္းရြက္မပါ ကြမ္းသီးမပါေပ... ေတာင္ေအာက္ “ရွမ္း” (တုိင္းတဲ႔) ေတြရဲ႕ဓေလ႔စရိုက္၊ စကားေျပာေလယူေလသိမ္းေတြနဲ႔ ကြာျခားပါတယ္ (ဥပမာ တုိင္းတဲ႔ရွမ္းေတြဟာ ညေနခင္းကို  “ဂမ္၀မ္း”လို႔ ေခၚရင္ တိုင္းေနရွမ္းေတြဟာ “လ၀မ္း” လို႔ ေခၚပါတယ္…) စာေပအေရးအသားလည္း ကိုယ္ပိုင္စာအေရးအသားရွိပါတယ္…စာကို ရွမ္းမိႈင္းကန္စကၠဴေပၚမွာ မွင္အမည္းစုတ္တံနဲ႔ေရးသားေလ႔ရွိပါတယ္… စကားေျပာရာမွာ ခ်စ္စဖြယ္ ပြင့္လင္းျပီး ရွင္းရွင္းေျပာတတ္ၾကျပီး ရိုးသားျပီး စိတ္ထားေကာက္က်စ္မႈကို လုံး၀မေတြ႔ရပါဘူး… ကြ်န္ေတာ္ ဖခင္ျဖစ္သူဟာ ေတာင္ေပၚ “ရွမ္း” (တိုင္းေန) ျဖစ္ျပီးေတာ႔ မိခင္ျဖစ္သူဟာ ေတာင္ေအာက္ “ရွမ္း” (တိုင္းတဲ႔) တန္႔ယန္းဇာတိ ျဖစ္ပါတယ္… တိုင္းေနရွမ္းေတြဟာ နည္းပါးလွတဲ႔ ေသာင္းဂဏန္း၀န္းက်င္သာ က်န္ပါေတာ႔တယ္… အရမ္းကိုနည္းပါးေနပါျပီ… တိုင္းေနရွမ္းအမ်ားစုဟာ ေတာင္ယာထြက္ဆန္၊ ေကာက္ညွင္းစတာေတြကို ေခါက္ဆြဲ၊ မုန္႔လုံး၊ ခေပါင္း(ဆန္ကို ထန္းညက္ရည္နဲ႔ ျပဳလုပ္ေနလွန္းအေျခာက္ခံျပီး ေၾကာ္ေသာမုန္႔) တို႔ကို ျပဳလုပ္ျပီး ေစ်းမွာ  ေရာင္းခ်သက္ေမြးၾကပါတယ္…

ေတာင္ေပၚရွမ္း(တိုင္းေန)တို႔ရဲ႔ ရွမ္းစာ

                          ခ်န္ယန္းေရာက္ေရာက္ခ်င္းမွာပဲ အမ်ိဳးေတြရွိရာ ေတာင္ေပၚရြာေတြကို တကၠစီငွားျပီးသြားလည္ပါတယ္… တခ်ိဳ႔တေလေတြလည္း ျမိဳ႔ထဲမွာ ေနထုိင္ၾကပါတယ္… အမ်ိဳးေတြထဲက အဘြားရဲ႕ အစ္မရဲ႔ သားဆီမွာဆိုေတာ႔ ဦးၾကီး၀မ္းကြဲေတာ္မွာေပါ႔ အဲအိမ္မွာစတည္းခ်ပါတယ္… ညပိုင္းမွာ ခ်န္ယန္ျမိဳ႔တြင္း “၀” လူမိ်ဳးေတြရဲ႕ သေကၤတ သန္စြမ္းလွတဲ႔ ကြ်ဲ ရုပ္တုၾကီးေတြရွိရာ ျပည္သူ႔ရင္ျပင္ကို ထြက္လာခဲ႔ပါတယ္…

၀လူမ်ိဳးတို႔၏ အထိမ္းအမွတ္ ကြ်ဲရုပ္တုၾကီးမ်ား (ခ်န္ယန္ျမိဳ႔)

ျပည္သူ႔ရင္ျပင္(ခ်န္ယန္)

                      ျပည္သူ႔ရင္ျပင္မွာ လူအမ်ားဟာ ညစဥ္ညတုိင္းလိုလို က်န္းမာေရးအတြက္ ဘိုးဘြားသက္ၾကီးရြယ္အို လူပ်ိဳလူအို လူမ်ိဳးမေရြး သီခ်င္းဖြင့္ေပးထားျပီး ညီညီညာညာကခုန္ၾကပါတယ္… တကယ္ၾကည္ႏူးစရာ ျမင္ကြင္းပါပဲ… ညပိုင္း (၁၂)နာရီထိုးသည္အထိ ျမိဳ႔သည္စည္ကားတုန္း… ျမိဳ႔ေတာ္ရန္ကုန္ပင္ ည(၁၂)ထိုးရင္ တိတ္ဆိတ္ေနပါျပီ၊ တကၠစီတစ္စီးစ ႏွစ္စီးစ လမ္းမွာေတြ႔ရတတ္ေသာ္လည္း ခ်န္ယန္ျမိဳ႔မွာေတာ႔ China Agricultural Bank က (၂၄)နာရီ ၀န္ေဆာင္မႈေပးေနတာေတြ႔ရပါတယ္….......................................


                   ************************************************************

5