ကၽြန္ေတာ္ ေလးစားေသာ ကၽြန္ေတာ့ဘဝ၏ ေရွ႕ေဆာင္ လမ္းျပ ပုဂၢိဳလ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း

ကၽြန္ေတာ္ ေလးစားေသာ ကၽြန္ေတာ့ဘဝ၏ ေရွ႕ေဆာင္ လမ္းျပ ပုဂၢိဳလ္  ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း
ကၽြန္ေတာ္ ေလးစား၊ အားက် ၊ ဂုဏ္ယူ ၊တန္ဖိုးထားေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း

Saturday, September 29, 2012

တန္ဘုိးရွိေသာအသက္ရွင္သန္မႈ

Posted: 27 Sep 2012 10:19 PM PDT

 
တန္ဖိုးရွိတဲ့အသက္တစ္ေခ်ာင္း

တစ္ခါတုန္းက ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ဟာ ျမစ္ထဲမွာ ေရကူးေနရင္း ေရနစ္သြားခဲ့တယ္ ။ ဒီေတာ့ ေရေပၚမွာ ျမဳပ္ခ်ီေပၚခ်ီျဖစ္ေနျပီး “ ကယ္ၾကပါ ” ဆိုျပီး အကူအညီေတာင္းခံခဲ့တယ္ ။ ျမစ္ကမ္းနားကို ျဖတ္သြားတဲ့လူတစ္ေယာက္က ေကာင္ေလးကိုေတြ႔သြားျပီး ျမစ္ထဲကို ခုန္ဆင္းလို႔ ေကာင္ေလးရဲ႕အသက္ကို အခ်ိန္မွီကယ္ဆယ္လိုက္ႏုိင္ခဲ့တယ္ ။

ျပီးေတာ့ အဲဒီလူက ေကာင္းေလးသတိရတဲ့အခါ ထြက္သြားဖို႔ျပင္ေတာ့ေကာင္ေလးက လွမ္းေျပာလိုက္တယ္ ။

“ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ ”
“ ဘာအတြက္လဲ ေကာင္ေလး ”

ေကာင္ေလးက ျပန္ေျဖတယ္ ။ “ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ ကိုကယ္ဆယ္ခဲ့တဲ့အတြက္ပါ ”

ဒီေတာ့ အဲဒီလူက ေကာင္ေလးရဲ႕မ်က္လံုးေတြကို စိုက္ၾကည့္လိုက္ျပီး ေျပာလိုက္တယ္ ။

“ ေကာင္ေလး .. မင္းအသက္ၾကီးလာတဲ့အခါ မင္းရဲ႕ဘ၀ဟာ ကယ္ဆယ္ဖို႔ထိုက္တန္တဲ့ ဘ၀မ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါ ”

-----------------------------------------------

သင္ေရာစဥ္းစားဖူးလား .. သင့္ရဲ႕ဘ၀ဟာ အၾကပ္အတည္းျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ေသေရးရွင္ေရးျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ တကယ္ကယ္ဆယ္ဖို႔ ထိုက္တန္ရဲ႕လား ဆိုတဲ့အခ်က္ ကိုေပါ့ ။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီလူက ေကာင္ေလးကို ဘ၀ကို တန္ဖိုးရွိရွိေနထိုင္ဖို႔ကို မီးေမာင္းထိုးျပသြားျခင္းျဖစ္ပါတယ္ ။ လူေတြဟာ ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္ တန္ဖိုးမရွိဘူး အသံုးမက်ဘူးလို႔ပဲ ထင္ေနတတ္ၾကတယ္ ။

တကယ္ေတာ့ သင္ပိုင္ဆိုင္ရတဲ့အသက္တစ္ေခ်ာင္းဟာ တန္ဖိုးရွိရွိ ေနထိုင္ဖို႔ ထိုက္တန္ပါတယ္ ။ အခ်ိန္ေတြကို အက်ိဳးရွိရွိအသံုးခ်လို႔ လူ႔ေလာကမွာ တရားနဲ႔ဓမၼ ဆံုးမမႈေတြေအာက္ လြတ္လပ္ေပ်ာ္ရႊင္ပါ တန္ဖိုးရွိရွိေနထိုင္ရင္း ဘ၀ကို ျဖတ္သန္းလိုက္ပါ ။

သက္တန္႔ခ်ိဳ
Is your Life Worth Saving? အားခံစားဘာသာျပန္သည္ ။ 
Posted: 27 Sep 2012 10:15 PM PDT




စိန္ေျမဧကေပါင္းမ်ားစြာ

တစ္ခါတုန္းက အာဖရိက မွာ လယ္သမားတစ္ေယာက္ရွိတယ္ ။ အဲဒီလယ္သမားဟာ လယ္ယာအလုပ္လုပ္ရင္း ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းနဲ႔ ေက်နပ္ေရာင့္ရဲျခင္းကို ပိုင္ဆိုင္ထားတယ္ ။ သူဟာ ေရာင့္ရဲမႈရွိတဲ့အတြက္ေပ်ာ္ရႊင္ရတယ္ ။ အဲဒီလိုပဲ သူဟာေပ်ာ္ရႊင္မႈရွိတဲ့အတြက္ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္ႏုိင္တယ္ ။

တစ္ေန႔မွာေတာ့ ပညာရွိ အဖိုးအိုတစ္ဦးက လယ္သမားဆီေရာက္လာျပီး စိန္ ေတြရဲ႕ ေက်ာ္ၾကားမႈ ဂုဏ္သေရရွိမႈနဲ႔ စြမ္းအားေတြအေၾကာင္းကို ေျပာတယ္ ။

“ သင္ဟာ သင့္လက္မအရြယ္အစားေလာက္ စိန္တစ္လံုးကို ပိုင္ဆိုင္ရရင္ သင့္မွာ ကိုယ္ပိုင္ျမိဳ႕ တစ္ခုရွိလာလိမ့္မယ္ သင္ဟာ သင့္ လက္သီးဆုပ္အရြယ္အစားေလာက္စိန္တစ္လံုးပိုင္ဆိုင္ရရင္ သင့္မွာ ကိုယ္ပိုင္ႏုိင္ငံရွိလာလိမ့္မယ္ ” အဲဒီလိုေျပာျပီး ပညာရွိ အဖိုးအိုဟာ လယ္သမားဆီကေန ထြက္ခြာသြားခဲ့တယ္ ။

အဲဒီညမွာ လယ္သမားဟာ ေကာင္းေကာင္းအိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး ။ သူဟာ မေပ်ာ္ရႊင္ေတာ့ဘူး ျပီးေတာ့ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္ျခင္းေတြဟာလည္းသူ႔ဆီကေနအေ၀းကိုထြက္ေျပးသြားေတာ့တယ္ ။ သူဟာ မေရာင့္ရဲႏုိင္ေတာ့တဲ့အတြက္ မေပ်ာ္ရႊင္ေတာ့ဘူး ..အဲဒီလိုပဲ သူဟာ မေပ်ာ္ရႊင္ေတာ့တဲ့အတြက္ မေရာင့္ရဲႏုိင္ေတာ့ဘူး ။

ေနာက္တစ္ေန႔မနက္မွာ သူဟာ သူ႔လယ္ေတြကို အငွားခ်ထားဖို႔သေဘာတူညီမႈလုပ္ခဲ့ျပီး သူ႔မိသားစုကိုေခၚေဆာင္လို႔ စိန္ေတြရွာဖို႔သူဟာ ထြက္ခြာခဲ့တယ္ ။ အာဖရိက နယ္ပယ္ေဒသ အားလံုးကို သူ လိုက္ရွာပါတယ္ ဒါေပမယ့္ သူ ရွာမေတြ႔ခဲ့ဘူး ။ ဒီလိုနဲ႔လယ္သမားဟာ ဥေရာပေဒသေတြအထိပါေရာက္လာျပီး ရွာေပမယ့္ မေတြ႔ခဲ့ျပန္ဘူး ။ သူ စပိန္ႏုိင္ငံကိုေရာက္လာတဲ့အခါ သူ႔မွာ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာေရာ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာေရာ ေငြေၾကး အေျခအေနေရာ အေတာ္ေလးကို ခ်ိဳ႕တဲ့ေနခဲ့ပါျပီ ။

သူဟာ စိတ္ဓါတ္ေတြအၾကီးအက်ယ္ က်ျပီး သူ႔ကိုယ္သူ ျမစ္ထဲခုန္ဆင္းျပီး သတ္ေသဖို႔ေလာက္အထိ အေတြးေတြ၀င္လာခဲ့တယ္ ။ ဒီလိုနဲ႔ သူဟာ သူ႔နဂိုေနရာေလးကို ျပန္ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႔လယ္ေတြကို အငွားလုပ္ေနတဲ့သူဟာ လယ္ေတြအလယ္ကေန ျဖတ္စီးေနတဲ့စမ္းေခ်ာင္းေလးဆီကေန ေရေတြကို ပံုးနဲ႔ယူျပီး လယ္ေတြကို ေရ ေလာင္းေနတာေတြ႔လိုက္ရတယ္ ။ အဲဒီအခ်ိန္စမ္းေခ်ာင္းေလးကိုျဖတ္ျပီးေတာ့ နံနက္ခင္းရဲ႕ေနေရာင္ဟာ ေက်ာက္တံုးေတြေပၚ ျဖာက် ေနလွ်က္ရွိျပီး ေရာင္စဥ္ေတြဟာ သက္တံ တစ္စင္းလိုျဖစ္ေပၚေနတာကိုေတြ႔လိုက္ရတယ္ ။

လယ္သမားက ဒီျမင္ကြင္းေလးဟာ အရမ္းကိုၾကည္ႏူးဖို႔ေကာင္းတယ္လို႔ ေတြးလိုက္မိတယ္ ။ ဒီလိုနဲ႔လယ္သမားဟာ သက္တံေလးက်ဆင္းေနတဲ့ ေက်ာက္တံုးေလးကို ေကာက္ယူျပီး အိပ္ခန္းထဲမွာ ထည့္ထားလိုက္တယ္ ။ ေန႔လည္ေရာက္လာတဲ့အခါ ပညာရွိအဖိုးအိုျပန္ေရာက္လာျပီး အေရာင္ေတာက္ပေနတဲ့ေက်ာက္တံုးေလးကိုေတြ႔ျမင္ခဲ့တယ္ ။ သူက အငွားလယ္သမားကိုေမးလိုက္တယ္ “ အရင္လယ္သမား Hafiz ျပန္ေရာက္ျပီလား ” အငွားလယ္သမားကျပန္ေျဖတယ္ “ ဟင့္အင္းမေတြ႔မိပါဘူးဘာလို႔ေမးတာလဲ ”

အဖိုးအိုကျပန္ေျဖတယ္ “ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ ဒါဟာ စိန္တစ္ပြင့္ပဲေလငါ လူတစ္ေယာက္ကို ျမင္လိုက္တဲ့အခါ အဲဒီလူကို အျမဲမွတ္မိေနတတ္တယ္ ” အဲဒီအခ်ိန္မွာ ပိုင္ရွင္လယ္သမားဟာ အိမ္ထဲကထြက္လာျပီး အဖိုးအိုကေတြ႔သြားခဲ့တယ္ ။ အဖိုးအိုက လယ္သမားကိုျပံဳးျပလိုက္ျပီး “ မင္း စိန္ေတြရွာေတြ႔ခဲ့ျပီလား ” လယ္သမားက ျဖည္းညွင္းစြာ ေခါင္းခါလိုက္တယ္ ။

အဖိုးအိုကျပံဳးလိုက္ျပီး “ ဒါဟာ စိန္ပြင့္ေတြေလ ” ေက်ာက္တံုးကို လက္ညွိဳးထိုးျပလိုက္တယ္ ။ အဲဒီအခါ ေဘးက ရပ္ၾကည့္ေနတဲ့အငွားလယ္သမားက ၀င္ေျပာလိုက္တယ္ “ ဟင့္အင္းမျဖစ္ႏုိင္ပါဘူးအဖိုး ဒီေက်ာက္တံုးက ကၽြန္ေတာ္စမ္းေခ်ာင္းထဲကေန ဆယ္ထားတဲ့ေက်ာက္တံုးေလးပါ စိန္မဟုတ္ပါဘူး ” “ ကဲဒါဆိုလာ ငါျပမယ္ ” ဆိုျပီး သူတို႔ဟာစမ္းေခ်ာင္းေလးဆီထြက္ခြာသြားၾကတယ္ ။ ျပီးေတာ့ စမ္းေခ်ာင္းထဲက ေက်ာက္တံုးအနည္းငယ္ကို နမူနာအျဖစ္ယူျပီး စိန္အစစ္ေတြဟုတ္မဟုတ္ သုေတသနေတြလုပ္ခဲ့ၾကတယ္ ။

အံ့ၾသစရာ ေကာင္းတဲ့ျဖစ္ရပ္က အဲဒီေက်ာက္တံုးေလးေတြဟာ စိန္ပြင့္ေတြျဖစ္ေနခဲ့တယ္ ။ လယ္သမားဟာ ဒီလယ္ ဧက တစ္ခုလံုးကို စိန္ေတြနဲ႔ ဖံုးအုပ္ထားတယ္ဆိုတာ နားလည္သြားတယ္ ။ အဖိုးအိုက လယ္သမားကို ၾကည့္ျပီး စကားတစ္ခြန္းေျပာတယ္ ။

“ သင္ဟာ စိန္ေတြရွိရဲ႔သားနဲ႔ဘ၀ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈအစစ္ ဘ၀ရဲ႕အႏွစ္သာရ သင္ပိုင္ဆိုင္ရတဲ့ တိုင္းျပည္ေလးကို သင္မျမင္ရေသးပဲကိုး ” ဆိုျပီး ထြက္ခြာသြားပါေတာ့တယ္ ။

---------------------------------------------

ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုး သင္အပါအ၀င္ စိန္ေတြခင္းတဲ့စိန္ေတြျပည့္ေနတဲ့ေျမျပင္ဧကေပါင္းမ်ားစြာမွာ လမ္းေလွ်ာက္ေနၾကတာပါ ။ အခြင့္အေရးနဲ႔အခြင့္အလမ္းမွန္သမွ်ဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေျခေထာက္ေတြေအာက္မွာရွိၾကတယ္ ။ တကယ္ေတာ့ ကၽြႏ္ေတာ္တို႔ ဘယ္ကိုမွ ထူးထူးေထြေထြသြားေနစရာမလိုပါဘူး ကၽြန္ေတာ္တို႔ လိုအပ္တာက အဲဒီသေဘာတရားကိုနားလည္ထားဖို႔ပဲ ။

“ တျခားဖက္မွာ ျမင္ရတဲ့ျမက္ခင္းျပင္ေတြဟာ အျမဲစိမ္းလန္းေနလိမ့္မယ္ ” ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒီဖက္မွာ ျမက္ခင္းေတြ စိမ္းလန္းေအာင္လုပ္ေနခ်ိန္မွာ တျခားဖက္မွာလည္း တျခားသူေတြက ျမက္ခင္းျပင္ေတြကို စိမ္းလန္းေအာင္လုပ္ေနၾကလိမ့္မယ္ ။ သူတို႔ဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔ အတူတကြပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ျခင္းအားျဖင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကလိမ့္မယ္ ။

လူေတြဟာ အခြင့္အေရးကို ဘယ္လို လက္ခံတတ္ရမယ္ဆိုတာ မသိခဲ့ၾကဘူး သူတို႔ဟာ အခြင့္အေရးက တံခါး လာေခါက္တဲ့အခါ ဆူဆူညံညံလုပ္ျပီး ျပန္လႊတ္တတ္ၾကတယ္ ။

တူညီတဲ့အခြင့္အေရးဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ ႏွစ္ခါတံခါးလာေခါက္ေလ့မရွိဘူး ။ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ဆိုတာ ပိုေကာင္းတာလည္းျဖစ္ႏိုင္သလို ပိုဆိုးတာလည္းျဖစ္ႏိုင္တယ္ ဒါေပမယ့္ ပထမတစ္ၾကိမ္ေလာက္ေတာ့ဘယ္ေတာ့မွ တူညီမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး ။

သက္တန္႔ခ်ိဳ
Acres of Diamond အားခံစားဘာသာျပန္သည္ ။

No comments:

Post a Comment