``ဝ``ေဒသသုိ႕ ခရီးသြားမွတ္တမ္း(၃) /ဂ်က္ဂါ-စုိင္းမ်ိဳးသက္ဦး

၁၄ ရက္ေန႔ ေမလ ၂၀၁၃ (ခ်န္ယန္-မိုင္းေမာ) အပိုင္း(၃)

by Ucs Jugger (Notes) on Monday, May 27, 2013 at 3:36am

                 မနက္ (၇)နာရီမွာ အသင့္ပါဘဲ… မိန္းေမာ(မိုင္းေမာ) (တရုတ္အေခၚ ရွင္တိဖန္း) (အထူးေဒသ ၂) ကိုသြားဖို႔ Super Custom ပုံစံတရုတ္ကားလာၾကိဳပါတယ္… “၀”လူမ်ိဳး ကားဆရာတစ္ေယာက္ေမာင္းပါတယ္… ရွမ္းစကားလည္းတတ္ပါတယ္… တရုတ္စကားလည္းတတ္ပါတယ္… စကားေျပာလို႔လည္း ေတာ္ေတာ္ေလးေကာင္းပါတယ္… ေဆးလိပ္ေတာ႔ ရွိတဲ႔အေပါက္အကုန္ မီးခိုးထြက္မလားေအာက္ေမ႔ေအာင္ကို ေသာက္ပါတယ္… ေဆးလိပ္ယဥ္ေက်းမႈဟာ တရုတ္ျပည္နဲ႔ တရုတ္နယ္စပ္ယဥ္ေက်းမႈမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး ထြန္းကားပါတယ္… ျမန္မာျပည္မွာ ေဆးလိပ္ တစ္ဗူးေသာက္သူကို ေတာ္ေတာ္ေလး ေဆးလိပ္ေသာက္သူဟာ ထင္ရေပမဲ႔ ဒီဘက္မွာေတာ႔ ေဆးလိပ္တစ္ဗူးဆိုသည္ ေန႔တစ္ပုိင္းလားပင္ မေျပာတတ္… ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တုိင္လည္း ေသာက္ေပမဲ႔ ရံဖန္ရံခါဆိုရုံမွ်သာ တစ္ေယာက္တည္းရွိေနခ်ိန္ အထီးက်န္ခ်ိန္ေတြမွာေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးေသာက္လို႔ေကာင္းပါတယ္… ေန႔စဥ္လိုလိုေတာ႔ မေသာက္… တစ္လိပ္စႏွစ္လိပ္စသာ ဖြာပါတယ္…

                    ျမန္မာျပည္ ပခုကၠဴထြက္ ခေပါင္း အစီခံမပါတဲ႔ ေဆးလိပ္သည္ နာမည္ၾကီးျဖစ္သည္… ေဒသခံေတြက ၀ါးေျပာင္းနဲ႔ ခေပါင္းေဆးလိပ္ရႈိက္ရတာကို ေတာ္ေတာ္ေလးၾကိဳက္ၾကတယ္ဗ်… စကားေျပာ တစ္ထုိင္တည္း တစ္နာရီပင္တစ္ဗူးကုန္ေအာင္ ေသာက္တတ္ၾကေသးသည္… တရုတ္ျပည္ထဲ ခေပါင္းေဆးလိပ္ေရာက္သြားလွ်င္ ႏွစ္ဆေစ်းရသည္၊  ခိုးျပီးတရုတ္ျပည္ထဲသြင္းၾကတာ…တရုတ္က ေဆးလိပ္တင္သြင္းျခင္းခြင့္မျပဳေပ…    “၀” အထူးေဒသ(၂)မွာ အေျခခံလူတန္းစား “၀”လူမ်ိဳးအတြက္ မႏၱေလးျမိဳ႔ထုတ္ ဆင္ျဖဴပ်ံ ဖက္ၾကမ္းေဆးလိပ္သည္ နာမည္ၾကီးျဖစ္သည္၊ ဆင္ျဖဴပ်ံ ေဆးလိပ္ထုတ္ပုိးပုံမွာ ျမင္းျခံ ေဆးလိပ္ထုတ္ပိုးပုံႏွင့္မတူ ျမင္းျခံေဆးလိပ္ခုံေတြလို ၀ါးျခင္းထဲ ထည္႔ျပီး ထုတ္ပိုးျခင္းမဟုတ္၊ ဂ်ပ္ဖာထူထူမွာ ဂ်က္စကၠဴေတြနဲ႔ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ထုတ္ပိုးျပီး ေဆးလိပ္အရွည္မွာ ၃ပုံ ၁ပုံခန္႔တိုေလ၏… မႏၱေလးျမိဳ႔တြင္ ထုတ္ေသာ္လည္း လားရႈိးမွ ကိုယ္စားလွယ္ႏွစ္ဦးမွ ႏွစ္ဦးထဲ ကိုယ္စားလွယ္ယူျပီး ျဖန္႔ပါတယ္… ေဆးတံထဲ ဘိန္းမဲ နည္းနည္းေလးထည္႔ျပီး ဖြာသူအခ်ိဳ႔လည္း ေတြ႔ခဲ႔ဘူးပါတယ္…

 

မုိင္းေမာလမ္းပိုင္း ရႈခင္းတစ္ေနရာ

                    မနက္(၈)နာရီခန္႔ထိုးေတာ႔ တရုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္ကိုေရာက္ပါတယ္… ျမန္မာဖက္က နယ္စပ္ဂိတ္ကို “၀”တပ္က ေစာင့္ပါတယ္… တရုတ္ဂိတ္ကေန တရုတ္ရဲေမေခ်ာေခ်ာေလးက ပတ္(စ္)ပို႔ စစ္ပါတယ္ အသြားတုန္းကလို ငနဲသားေတြမဟုတ္ေတာ႔ စိတ္ခ်မ္းသာသဗ်ာ… “၀”ဂိတ္မွာ ပတ္(စ္)ပို႔ ျပန္ျပ တရုတ္ေငြ တစ္က်ပ္ေပးရပါတယ္… "၀" ျပည္နယ္မွတ္ပုံတင္ကေတာ႔ ကတ္အျဖဴကို ျခေသၤ႔ရုပ္(ျမန္မာက်ပ္ေငြမ်ားတြင္ပါသကဲ႔သို႔ပုံစံ) ေနာက္ခံနဲ႔ တရုတ္-ျမန္မာ ႏွစ္ဘာသာေရးထိုးထားတဲ႔ ကတ္ျဖစ္ပါတယ္... "၀" မွတ္ပုံတင္ကတ္ရွိရုံႏွင့္ တရုတ္ျပည္သို႔သြားခြင့္ရွိပါတယ္... နယ္စပ္ဂိတ္မွာ သစ္လုံးကားေတြ ေလးငါးစီးေတာ႔ ေတြ႔ခဲ႔ရပါေသးတယ္… အထူးေဒသ(၂) မိုင္းေမာဟာ UWSA ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ ၀ ေဒသ ျဖစ္ပါတယ္... လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ လတ္တေလာ ႏုိင္လြန္ကတၱရာကို အထူးစပါယ္ရွယ္ခင္းေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္... လမ္းမွာ မေန႔က လူ (၆၀)ေလာက္တင္လာတဲ႔ ကားၾကီးေမွာက္သည္ဆိုသတည္း… လူႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ေသပါသတဲ႔ ဒါေပသိ ျမန္မာသတင္းေတြ တရုတ္သတင္းေတြမွာ မေတြ႔ရ…

၀တုိင္းရင္းသားၾကီး

၀တုိင္းရင္းသူၾကီး

မုိင္းေမာလမ္းပိုင္းတစ္ေနရာ

                      မနက္ (၉)နာရီထိုးေတာ႔ မိန္းေမာ(မိုင္းေမာ)ကို ေရာက္ပါတယ္… ေန႔ခင္း (၂)နာရီထုိးေတာ႔ ေလေတြ မိုးေတြမ်ား သည္းၾကီးမည္းၾကီးကိုရြာတယ္… မဟာဆန္မုန္တိုင္းေၾကာင့္ပဲလားမသိ မုိးနဲနဲ တိတ္သြားေတာ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံ “၀”အထူးေဒသ (၂) ပန္ဆန္းျမိဳ႔ကို သြားဖို႔အတြက္ လက္မွတ္သြား၀ယ္ပါတယ္ တရုတ္ယြမ္ေငြ (၁၁၄)ယြမ္ေပးရပါတယ္… လမ္းမွာ မုိင္းေမာအလယ္တန္းေက်ာင္းကို ျဖတ္ေက်ာ္ျပီး ေတာင္ေပၚေကာင္းတပ္ရြာ(တုိင္းေနရွမ္းမ်ားေနထိုင္ရာ) ကို သုံးဘီးတကၠစီငွားသြားပါတယ္… မိုင္းေမာ အလယ္တန္းမွာ ျမန္မာစာ၊ တရုတ္စာ၊ “၀”စာ သုံးဘာသာသင္ၾကားေပးပါတယ္…
                      “၀”စာသည္ ကိုလိုနီေခတ္က အဂၤလိပ္သာသနာျပဳမ်ား ေရာက္ရွိျပီးေနာက္ ကခ်င္ဘာသာကဲ႔သို႔ပင္ အဂၤလိပ္စာ၊ အသံထြက္ျဖင့္ တီထြင္ေပးခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္… “၀” လူမ်ိဳးမ်ားဟာ မြန္၊ခမာ မ်ိဳးႏြယ္စုျဖစ္ျပီး စကားေျပာေလသံဟာ မြန္လူမ်ိဳးေတြစကားေျပာနဲ႔ နီးစပ္ပါတယ္…  ေလယူေလသိမ္းကအစတူပါတယ္… ေအာက္မွာ (၁၂၃၄) အေခၚအေ၀ၚေတြေရးသားထားပါတယ္…

၁ = ထယ္
၂ = လ
၃ = လြိဳက္
၄ = ပြိဳန္
၅ = ဖြဳန္
၆ = လဲ႔
၇ = အာလဲ႔
၈ = ဆက္တုိက္
၉ = စတင္း
၁၀ = ေကာက္း(အသံရွည္)
ထမင္းစား = ဆြမ္အစ္၊ ေရေသာက္ = ဆြမ္နမ္႔

                          “၀”လူမ်ိဳးအမ်ားစုဟာ ခရစ္ယာန္ဘာသာကို ကိုးကြယ္ျပီး တစ္ခ်ိဳ႔တစ္ေလရွမ္းႏွင့္နီးစပ္ခဲ႔ေသာ “၀”လူမ်ိဳးေတြဟာဗုဒၶဘာသာကိုကုိးကြယ္ပါတယ္… နတ္ကိုးကြယ္မႈ တစ္ခ်ိဳ႔နဲ႔ ပူေဇာ္ပသမႈ တစ္ခ်ိဳ႔ကိုလည္း လုပ္ေဆာင္ပါတယ္… ပူေဇာ္ပသမႈကို ေရွးယခင္က ေတာ္ေတာ္ၾကီးလုပ္ခဲ႔ၾကပါေပမဲ႔ ယေန႔ေခတ္မွာေတာ႔ အရမ္းကို နည္းပါးသြားပါျပီ… အသားအေရနဲ႔ ရုပ္ရည္အသြင္အျပင္ဟာ ျမန္မာျပည္ အညာေဒသ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားနဲ႔ ရုပ္ဆင္ျပီး ပုဆိုး၀တ္ထားပါက ခြဲမရေအာင္တူေလသည္... ျမန္မာစကားလာေျပာျပီး ပုဆုိး၀တ္ထားေသာ ၀ တစ္ေယာက္ကို ဗမာလူမ်ိဳးဟု အျမဲထင္မွတ္မွားတတ္ေလသည္... ကြ်ဲေခါင္းႏွင့္ ကြ်ဲခ်ိဳ(ဂ်ိဳ)တံဆိပ္ဟာ “၀” လူမ်ိဳးေတြ အထြတ္အျမတ္ထားရာ သေကၤတပါဘဲ အိမ္တုိင္းလိုလိုမွာ ကြ်ဲဂ်ိဳကို အိမ္ေပါက္၀မွာခ်ိတ္ထားၾကပါတယ္… မိုင္းေမာရွိ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ငယ္ငယ္က အဘြားရဲ႕အိမ္က ရြံႏွင့္ ေကာက္ရိုးျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားပါတယ္ (ရြံကို ေကာက္ရုိးႏွင့္ေရာေႏွာျပီး အျပားလိုက္နံရံေဆာက္သည္) … ယခင္မ်ားကာလက ရြံႏွင့္ ျပဳလုပ္ထားေသာ အိမ္ေတြ အေတာ္ပဲမ်ားပါတယ္… ယခုေတာ႔ မေတြ႔ရသေလာက္နီးနီးကို နည္းပါးသြားပါျပီ… ေစ်းေန႔ဆို “၀”လူမ်ိဳးမ်ားဟာ အဘြားဆိုင္မွာ ေခါက္ဆြဲစားၾကတယ္… သူတို႔ရြာေတြ ရြာေတြက ယူေဆာင္လာတဲ႔ ေတာင္ေပၚဆန္နီၾကမ္းကို ေခါက္ဆြဲနဲ႔ အားရပါးရစားေသာက္ေနပုံမ်ား တကယ္ သဘာ၀ဆန္ပါတယ္… “၀”လူမ်ိဳးမ်ားကို လြယ္လ လို႔လည္း ရွမ္းတုိင္းရင္းသားမ်ားက ေခၚဆိုၾကပါတယ္… အဓိပၸါယ္က ေတာင္ေပၚေန လူမ်ိဳးမ်ားဟု ဆိုလိုပါတယ္…


                          ေစ်းေန႔(ငါးရက္တစ္ေစ်း) နဲ႔ ေစ်းေန႔မေရာက္ခင္တစ္ေန႔ (ေစ်းအဖိတ္ေန႔)မွာ ေငြဒဂၤါးလဲလွယ္ျခင္း လုပ္ၾကတဲ႔သူတစ္ခ်ိဳ႔လည္းေတြ႔ခဲ႔ရဘူးပါတယ္… ေငြဒဂၤါးသည္ (၁၉၀၀)ခုနစ္၀န္းက်င္ အိႏိၵယ တစ္ရူပီး ေငြျပားမ်ား(အဂၤလိပ္တို႔ သုံးစြဲခဲ႔ဟန္ရွိ) ျဖစ္ျပီး ေငြျပားတစ္ျပားလွ်င္ တရုတ္ေငြ (၅၀)ယြမ္ခန္႔ပင္ တန္ဖုိးရွိပါတယ္… ေငြဒဂၤါးမ်ားကို ဘိန္းကုန္သည္အခ်ိဳ႔က ၀ယ္ယူျပီး တုိင္းရင္းသားေတြထံမွ ဘိန္းမဲကို ေငြဒဂၤါးျပား အေလးခ်ိန္အတိုင္း ဆတူ၀ယ္ေလ႔ရွိပါတယ္… ဒါၾကာင့္ ဘိန္းမဲေစ်းတက္လွ်င္ ေငြဒဂၤါးျပားေစ်းတက္ျပီး… ဘိန္းမဲေစ်းက်လွ်င္ ေငြဒဂၤါးျပားေစ်းက်ပါတယ္… ရိုင္ဖယ္က်ည္ဆံနဲ႔ ခိ်န္တြယ္ေလ႔ရွိတဲ႔ ဓေလ႔လည္းရွိပါတယ္… ဘိန္းမဲေကာင္းမေကာင္းၾကည္႔ရႈပုံကေတာ႔ ဘိန္းမဲကို အင္ဖက္နဲ႔ အထပ္ထပ္ ထုတ္ထားပါတယ္… အင္ဖက္ အထပ္ထပ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာခြာရပါတယ္… ဘိန္းမဲအလုံးထုပ္ကို ကတ္ေၾကးျဖင့္ အေပၚယံကိုက္ၾကည္႔ျပီး ေစးကပ္ကပ္ျဖစ္ရင္ ေကာင္းပါတယ္၊ ေျခာက္ကပ္ကပ္ဆို သိပ္မေကာင္းခ်င္ စိမ္းရႊင္ရႊင္အနံ႔ ရရင္ပိုျပီးေကာင္းသည္… ဘိန္းမဲခ်က္တဲ႔ ဘိန္းေစ႔(အျဖဴေစ႔)ကို မတ္ခြက္နဲ႔ ေရာင္းပါတယ္… ဘိန္းေစ႔ကို ေဒသ သာေရးနာေရး ေကြ်းေမြးတဲ႔အခါ ဟင္းရည္အျဖစ္ ခ်က္စားၾကပါတယ္… ဘိန္းေစ႔ကို ေထာင္း ရလာတဲ႔ အမႈန္႔နဲ႔ ဟင္းရည္လုပ္ေသာက္ရတာ ေစးပစ္ပစ္နဲ႔ စိမ္႔စိမ္႔ အရသာကို ခံစားရပါတယ္… ငယ္ငယ္က ဘိန္းသြား၀ယ္သူအခ်ိဳ႔နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေခါင္တဲ႔ “၀လင္း”ဆိုတဲ႔ ျမိဳ႔ကိုသြားခဲ႔ဘူးပါတယ္… သိပ္ေတာ႔ မမွတ္မိေတာ႔… ယခုေတာ႔  ဘိန္းပေပ်ာက္ေရးကို တိုးျမွင့္လုပ္္ေဆာင္လာပါျပီ… စိတ္ၾကြေဆးျပားကိုေတာ႔ "၀" နယ္မွာ ျပင္းထန္စြာတားျမစ္ပိတ္ပင္ထားပါတယ္... ကမၻာ႔စားနပ္ရိကၡာအစီအစဥ္ (WFP) မွလည္း ေဒသခံ တိုင္းရင္းသားေတြကို လစဥ္ ဆန္ေထာက္ပံ႔ျခင္းေတြ လုပ္ပါတယ္… ေတာရိုင္းတိရစာၦန္တစ္ခ်ိဳ႔ကို ေစ်းေန႔မွာ လာေရာက္ေရာင္းခ်တာလည္း ေတြ႔ရဘူးပါတယ္...

အိႏိၵယ ရူပီးေငြျပား

အိႏိၵယ ရူပီးေငြျပား

                    ေနာက္ထပ္ “၀”ျမိဳ႔ေတြျဖစ္တဲ႔ ေဆာက္ဖာ၊ မွန္တြင္း(ျမန္မာက်ပ္ေငြသံုးသည္ဟုသိရ)၊ ပန္လုံျမိဳ႔မ်ားကိုပင္ ကြ်န္ေတာ္မေရာက္ဘူးေသးေပ… ျမန္မာ မူးေစ႔မတ္ေစ႔ ေငြတစ္က်ပ္ျပားေစ႔ေတြ သုံးတဲ႔ ေဒသေတြပင္ ရွိေသးသည္ဟူသတည္း… ေဒသ(၂)မွာေတာ႔ တရုတ္ျပည္က စီးပြားေရးလာေရာက္လုပ္ကိုင္တဲ႔ လူေတြကို လူခြန္အေနနဲ႔ တစ္လကို (၁၀)ယြမ္ေကာက္ပါတယ္(ျမန္မာလူမ်ိဳးမေကာက္ခံပါ)… တရုတ္လူမ်ိဳးအမ်ားစု (ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ပညာမတတ္) ဟာ “၀”ေဒသမွာ လာေရာက္ ေစ်းေရာင္းခ်ျခင္း၊ အ၀တ္အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ျခင္း၊ ကားေမာင္းျခင္း၊ ဖိနပ္ခ်ဳပ္ျခင္း စတဲ႔ လုပ္ငန္းေတြနဲ႔ သက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းၾကပါတယ္… ညားခါစ တရုတ္ဇနီးေမာင္ႏွံမ်ား စီးပြားေရးလာလုပ္ျပီး ကေလးေမြး ေမြးလာတဲ႔ ကေလးတရုတ္ျပည္ပို႔ ပညာသင္ေပး သူတို႔ကေတာ႔ စီးပြားေရးၾကိဳးစားရွာ အဲလိုပုံစံမ်ိဳးေတြမ်ားပါတယ္… ကေလးလည္း တစ္ေယာက္ထပ္ပိုယူမရေပ… စီးပြားေရးလာလုပ္ရင္း ဆယ္စုႏွစ္ (၂)စုၾကာသြားတဲ႔ တရုတ္ေတြလည္းေတြ႔ရပါတယ္… ကိုေဇာ္၀မ္းေမာင္ေရးထားတဲ႔ “တရုတ္ျပည္သူ႔သမၼတ ႏုိင္ငံ၏ ကိုလိုနီ ျမန္မာျပည္နယ္” ေဆာင္းပါးထဲမွာ “၀”ေဒသဟာ ရုံးသုံးစာ တရုတ္စာသုံးတာမွန္ေပမယ္႔ ျမန္မာစာကိုလည္း သုံးတယ္ဆိုတာ ေအာက္ပါပုံမွာေတြ႔ႏုိင္ပါတယ္…ျမန္မာလူမ်ိဳး ေထာင္ဂဏန္းပင္မျပည္႔ ေရာက္ဖူးသူေတြသာ ရွိတဲ႔ ေဒသမွာ တရုတ္လူမ်ိဳးစီးပြားေရး လုပ္ကိုင္သူမ်ားျပားတဲ႔အတြက္ အမ်ားသုံး ဘာသာစကားကို သုံးရျခင္းျဖစ္ပါတယ္… ျမိဳ႔ေပၚေန “၀” လူမ်ိဳးေတြသာ တရုတ္စကားတတ္ျပီး ရြာေနေတြဟာ တရုတ္ဘာသာစကားေျပာဆိုတတ္ျခင္းမရွိပါဘူး… စီးပြားေရးဆုိင္းဘုတ္ေတြမွာ သုံးဘာသာေရးသားထားကို ေအာက္ပါအတုိင္းေတြ႔ရမွာပါ…

သုံးဘာသာဆိုင္းဘုတ္မ်ား

ဌာနဆုိင္ရာ ရုံးသုံးဘာသာစကား

ဌာနဆုိင္ရာ ရုံးသုံးဘာသာစကား

                    ျမန္မာလူမ်ိဳးတစ္ခ်ိဳ႔ရွိေပမယ္႔ ေရေဆးစီလုိက္လုပ္ငန္း၊ ၀ပ္ေရွာ႔လုပ္ငန္းေလာက္သာ လုပ္ၾကတာကို ေတြ႔ရပါတယ္… စီးပြားေရးအေနနဲ႔ ဘာလုပ္လုပ္ လြတ္လပ္ခြင့္ေပးထားေပမဲ႔ အစိုးရ ေထာက္လွမ္းေရးပုံစံ စပ္စပ္စုစု လုပ္လုိ႔မရပါဘူး… မသကၤာမႈနဲ႔ ဖမ္းပါလိမ္႔မယ္… ျမန္မာအစိုးရစစ္တပ္ေရွ႕တန္းတပ္ရွိေပမဲ႔ တပ္သားအင္အား (၂၀)ပင္မျပည္႔ေပ… ဆက္သြယ္ေရးရုံးရွိေသာ္လည္း (RD) ေၾကးနန္းေခၚဆိုမႈသာရပါတယ္… တရုတ္ျပည္မရဲ႕ေထာက္ပံ႔မႈနဲ႔ “၀”ေဒသတစ္ခြင္ဟာ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ကတည္းက ေတာထဲက ဖုန္းေခၚဆိုလည္း လိုင္းမိပါတယ္… CDMA လုိင္းဟာဆိုရင္ ၀ျပည္ဘယ္ေနရာကဆက္ဆက္မိပါတယ္… အဖိုးအခလည္း ခ်ိဳသာပါတယ္… ရုပ္ျမင္သံၾကား အစီအစဥ္အေနနဲ႔ Receiver တစ္ခုကို ျပည္နယ္ပိုင္ ျပဳလုပ္ထားျပီး ျမန္မာ Channel မ်ားျဖစ္တဲ႔ MRTV - MRTV4 - MWD - DVB (Channel-7 မပါ) တို႔ကို ထုတ္လႊင့္ေပးျပီး တရုတ္ Channel မွာေတာ႔ CCTV နဲ႔ တရုတ္ဇာတ္ကားရွည္လိုင္းမ်ားကို ထုတ္လႊင့္ေပးပါတယ္...

                      ေရွ႔က ကြ်န္ေတာ္ ေကာင္းတပ္ရြာကို သြားတာ ခရီးဆက္ပါဦးမယ္… ေကာင္းတပ္ရြာဟာ အိမ္ေျခ (၅၀) ၀န္းက်င္သာရွိျပီး မုိင္းေမာျမိဳ႔မွ (၁၅)မိနစ္ ဆိုင္ကယ္စီးခန္႔ အကြာအေ၀း ေတာင္ေပၚျမင္ကြင္းတစ္ေနရာမွာရွိပါတယ္… ရွမ္းဗုဒၶဘာသာ လူမ်ိဳးစု သာေနထိုင္ၾကျပီး ေတာင္ေပၚရွမ္း တုိင္းေန ေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္… တိုင္းေနရွမ္းေတြ သၾကၤန္က်ျပီဆိုရင္ မနက္ေစာေစာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကို ေရသပၸါယ္ပါတယ္… ဆီမီးပူေဇာ္ ဆြမ္း(ရွမ္းမုန္႔္)ကပ္  ဘုန္းၾကီးတရားနာျပီးမွ ေရေလာင္းၾကပါတယ္… ေရေလာင္းလွ်င္ ရွမ္းအမ်ိဳးသားက လိုက္ေလာင္းစရာမလို အမ်ိဳးသမီးမ်ားက အိမ္ေပါက္ေစ႔ ကာလသား ရွမ္းပ်ိဳေတြကို လုိက္ေလာင္းတာဗ်…ပုန္းေတာင္ပုန္းယူရတယ္… ေတာင္က်ေရက ေတာ္ေတာ္ေလးေအးေတာ႔  မခံႏုိင္ဘူးဗ်…
ရြာအဆင္းလမ္းမွာ ေတာင္က်ေရမွက်ေနတဲ႔ လွပတဲ႔ စမ္းေခ်ာင္းေလးရွိတယ္... တစ္ခ်ိဳ႔ေနရာမွာ ေရကူးလို႔ပင္ရေသးတယ္ဗ်... ရြာက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကို ဗိုလ္မွဴးၾကီးတင္ရီ ဆိုတဲ႔ ျမန္မာဗိုလ္မွဴးၾကီးတစ္ေယာက္လွဴဒါန္းထားတာကို ေတြ႔ရပါတယ္...

ေကာင္းတပ္ရြာ ရွမ္းဘုန္းၾကီးေက်ာင္း

ျမဴေတြ အုပ္ဆုိင္းေနေသာ ေကာင္းတပ္ရြာကေလး

လြိဳင္မူးေတာင္ၾကီးကို ေနာက္ခံျပဳထားေသာ မုိင္းေမာျမိဳ႔

                      ႏွစ္ဆန္း(၁)ရက္ (၂)ရက္ ၀န္းက်င္ဆို ေကာင္းတပ္ရြာမွ “၀”ေဒသအျမင့္ဆုံးေတာင္ လြိဳင္မူးေတာင္ကို တက္ၾကပါတယ္… မနက္ေစာေစာ (၆)နာရီစတက္ရင္ ည(၇)နာရီထိုးမွ ေတာင္ေပၚကိုေရာက္ပါတယ္… မတက္ခင္ ရက္ပုိင္းအတြင္း အမ်ိဳးသားေတြက လမ္းရွင္းျခင္း ျခဳံရွင္းျခင္းေတြ ၾကိဳတင္ျပဳလုပ္ရပါတယ္… ရွမ္းေတြအေနနဲ႔ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ၾကြေရာက္ခဲ႔တယ္ ဘုရားေျခေတာ္ရာရွိတယ္ဟု ယုံၾကည္ထားေသာ ေက်ာက္တုံးေပၚမွာ ေျခရာပုံစံ ရွိရာကို ဖူးေမွ်ာ္ၾကပါတယ္… ဆီမီးပူေဇာ္ ဆြမ္းကပ္ ဘုန္းၾကီးတရားနာၾကပါတယ္… ညပိုင္းထင္းရွာ ေရရွာသြားရပါေသးတယ္… မီးပုံဖိုျပီး ရွမ္းအိုးစည္ေတြတီး ကၾကပါတယ္… ပ်မ္းမွ်ဦးေရ (၁၀၀) ၀န္းက်င္ခန္႔ တက္ၾကပါတယ္… ေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္တဲ႔ခရီးပါ… သည္းထိတ္ရင္ဖို ေက်ာက္ကမ္းပါးေဘးမွာ လမ္းေလွ်ာက္တက္ခဲ႔ရပါတယ္… လြိဳင္မူးေတာင္ ႏွစ္ေခါက္ ထရိန္နင္ရခဲ႔ဘူးတဲ႔ အေတြ႔အၾကဳံဟာ ကိ်ဳက္ထီးရိုးကို ကင္မြန္းစခန္းကေနတက္ရတာ အရမ္းကို လြယ္ကူခဲ႔ပါတယ္… မနက္(၆)နာရီ ေလာက္မွာစတက္တာ မနက္(၈)နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ပင္ က်ိဳက္ထီးရိုးေတာင္ေပၚကို ေရာက္ေနပါပီ… ေကာင္းတပ္ရြာမွာ ညအိပ္ညေနေတာင္မေနခဲ႔ရပါဘူး… အမ်ိဳးအိမ္ေတြ ဟိုေျပာဒီေျပာနဲ႔ ညေနခင္းေတာ႔ ျပန္ဆင္းလာပါတယ္… ညပိုင္းေတာ႔ ဘဲသားေၾကာ္နဲ႔ ၾကက္ဥေၾကာ္နဲ႔ ေလြးျပီး တရုတ္ေတြဖြင့္တဲ႔ ရွင္းလိတည္းခိုခန္းမွာ သြားအိပ္လိုက္ပါတယ္…



                        ************************************************************