ထို႔ေၾကာင့္ ၀ူစလီကားနက္ေလးမွ ယာဥ္ေမာင္းသည္ လမ္းဆံုသို႔ေရာက္ေသာ္ ဘရိတ္ကို အသာေမွးျပီး အရွိန္ကိုေလွ်ာ့လိုက္သည္။ ထိုစဥ္မွာပင္ လမ္းျပပုလိပ္သည္ ေမာင္ဂိုမာရီ လမ္းမၾကီးမွ ကားမ်ားကို လႊတ္ေပးေနစဥ္ စေတာ့ကိတ္လမ္းဘက္မွ ၀ူစလီကားနက္ေလးကို ျဖဳန္းခနဲ ျမင္လိုက္သည္႔အခါ ျပာျပာသလဲျဖစ္သြားျပီး လမ္းမၾကီးမွ ကားမ်ားကို ခရာတြတ္၍ ရပ္တန္႔လိုက္သည္။ ျပီးမွ ကားနက္ေလး ဆက္ေမာင္းႏွင္ရန္ လက္ျပေပးေနသည္။သို႔ေသာ္ ကားနက္ေလးမွာ စက္ရွိန္ျပန္အတင္ လမ္းဆံုးအလယ္တြင္ စက္ရွိန္ေသကာ ရပ္သြားေလသည္။ ယာဥ္ေမာင္းသည္ စက္ျပန္ႏႈိးသည္႔အခါ တဖြတ္ဖြတ္သာ အသံထြက္လာျပီး စက္က ႏိုးမလာေပ။လမ္းျပ ပုလိပ္ကလည္း တစ္ဖက္ယာဥ္ကို တားေပးထားျပီး ကားနက္ေလးအတြက္သာ လမ္းေပးလက္ျပေနဆဲ၊ သို႔ေပသည္႔ ကားေလးခမ်ာ တုပ္တုပ္မွ် မလႈပ္ေတာ့။ ထိုအခါ ကားေနာက္ခန္းတြင္ ထိုင္လိုက္လာေသာ ပုဂၢိဳလ္က စိတ္ေလာတၾကီးျဖင့္ -
"ေဟ့ေကာင္ ျမန္ျမန္လုပ္ေလ၊ ဟိုမွာ လမ္းျပပုလိပ္ေမာင္းခုိင္းေနျပီ၊
ေတာ္ၾကာအဖမ္းခံေနရဦးမယ္"
ဤတြင္ ယာဥ္ေမာင္း၏ေဘးတြင္ ထို္င္လိုက္လာေသာသူက ေနာက္သို႔ လွည္႔၍ -
"ေအာ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကလည္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုယ္တိုင္ပါေနတာပဲဟာ
"ဤတြင္ ေနာက္မွ ပုဂၢိဳလ္က စိတ္မရွည္ဟန္ျဖင့္ -"ေဟ့ေကာင္၊ ငါပါတာပါတာပဲ၊ ဥပေဒက ဥပေဒပဲကြ" ဟုေျပာလိုက္ေလသည္။
ဟုတ္ပါသည္။ 'ဥပေဒက ဥပေဒပဲ' ဟု ေျပာလိုက္သူက ျမန္မာႏို္င္ငံ၏ လြတ္လပ္ေရး ဗိသုကာ၊ ျမန္မာ့မ်ိဳးခ်စ္ေခါင္းေဆာင္ၾကီ
ေဖေသာရ
ီေၾကးမံု ဂ်ဴလိုင္၁၉
No comments:
Post a Comment