မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ဟာ လူစည္ကားတဲ့ေစ်းတန္းတစ္ခုကို ဆိုင္ကယ္စီးၿပီးျဖတ္တယ္။ အဲဒီမွာ ေစ်းျခင္းေတာင္းဆဲြထားတဲ့ အေဒၚႀကီးတစ္ဦးနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မိတယ္။ လမ္းကက်ဥ္း ေစ်းကလည္းစည္ကားတာမို႔ ေရွာင္ေပမယ့္ အေဒၚႀကီးရဲ႕ေစ်းျခင္းေတာင္းကို ဆိုင္ကယ္လက္ကိုင္နဲ႔ ခ်ိတ္လိုက္မိတယ္။ အေဒၚႀကီးလက္ထဲကေန ေစ်းျခင္းေတာင္းလြတ္က်သြားခဲ့
အဲဒီမွာ အေဒၚႀကီးက လွမ္းေအာ္တယ္...
"မိန္းကေလး.. မိန္းကေလးရဲ႕ပစၥည္းက်ခဲ့ၿပီ"
မိန္းကေလးက သူ႔ပစၥည္းတစ္ခုခု ျပဳတ္က်သြားတယ္အထင္နဲ႔ ဆိုင္ကယ္ခ်က္ခ်င္းရပ္ၿပီး ေမးတယ္။
"ကၽြန္မရဲ႕ ဘာပစၥည္းမ်ား က်ခဲ့သလဲ?"
"မိန္းကေလးရဲ႕ လူေတြမွာရွိသင့္တဲ့ ရည္မြန္ျခင္းက်ခဲ့ပါတယ္" လို႔ အေဒၚႀကီးက ျပန္ေျပာတယ္။
အျဖစ္အပ်က္ထဲက အေဒၚႀကီးရဲ႕စကားဟာ အဓိပၸာယ္ေလးနက္လြန္းတယ္။ အခုေခတ္လူေတြကို ေတြးေတာစရာေတြေပးတယ္။ လုပ္စရာေတြနဲ႔ အၿမဲအလုပ္မ်ားတဲ့ ေန႔စဥ္ဘဝေတြထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ ကိုယ္ေပၚမွာပစၥည္းတခ်ဳိ႕ကို ေဆာင္ထားဖို႔ မေမ့ခဲ့ၾကဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေဆာင္ထားဖို႔ မေမ့တဲ့အရာေတြက ဖုန္း၊ ကြန္ျပဴတာ၊ လက္ကိုင္အိတ္၊ ...... စတာေတြျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီထက္ပိုအေရးပါတဲ့ ျဒပ္မဲ့အရာတခ်ဳိ႕ကိုေတာ့ ကိုယ္ေပၚမွာေဆာင္ထားဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေမ့ေနခဲ့ၾကတယ္။ တစ္ခါတေလမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဒါမွမဟုတ္ သူတစ္ပါးကို သတိေပးသင့္ပါတယ္။
"သင္ရဲ႕ ရည္မြန္ျခင္း က်က်န္ခဲ့ၿပီ"
"သင္ရဲ႕ ေမတၱာစိတ္ က်က်န္ခဲ့ၿပီ"
"သင္ရဲ႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုခ်ဳိးႏွိမ္စိတ္ က်က်န္ခဲ့ၿပီ"
"သင့္မ်က္ႏွာေပၚကအၿပံဳး က်က်န္ခဲ့ၿပီ"
"သင္ရဲ႕ မွ်တစိတ္ က်က်န္ခဲ့ျပီ"
"သင္ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း က်က်န္ခဲ့ၿပီ"
"သင္ရဲ႕ ခြင့္လႊတ္စိတ္ က်က်န္ခဲ့ၿပီ"
"သင္ရဲ႕ အေကာင္းျမင္စိတ္ က်က်န္ခဲ့ၿပီ"
ကၽြန္ေတာ္တို႔ သတိမထားမိခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီက ပစၥည္းတခ်ဳိ႕ အၿမဲက်က်န္ေနခဲ့ၿပီလား?
အျမန္ျပန္ၿပီး ေကာက္ယူလွည့္ပါ....
မူရင္း-- http://space.atmovies.com.tw/
No comments:
Post a Comment