ကိုယ္၀န္အရင့္အမာႏွင့္ မိန္းမျဖစ္သူ အလြန္အမင္း ဗိုက္နာေနသည့္အတြက္ ေယာက်္ားျဖစ္သူက ဆရာ၀န္ကို အသည္းအသန္ ဖုန္းဆက္ေခၚသည္။ဆရာ၀န္မႀကီးေရာက္လာၿပီးေနာက္-
"လူနာေရာ``
"အခန္းထဲမွာ"
"ရွင္ အျပင္မွာပဲေနေနာ္၊ အခန္းထဲ၀င္မလာနဲ႔"
"ဟုတ္ကဲ့"
ခဏၾကာေတာ့ ဆရာ၀န္မႀကီးက တံခါးဟလိုက္ၿပီး ေယာက္်ားျဖစ္သူကို လွမ္းေျပာတယ္။
"၀က္အူလွည့္ရွိရင္ အျမန္ေပးပါ"
"ဟုတ္ကဲ့"
ေယာက်္ားျဖစ္သူက ယူေပးလိုက္တယ္။ ဆရာမႀကီး၀င္သြားၿပီး ခဏေနေတာ့ ျပန္ထြက္လာတယ္။
"ပလာယာပါ လိုခ်င္တယ္"
"ဟုတ္"
တစ္မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့
"စို႔ နဲ႔ တူသာ ေပးပါေတာ့"
ဒီေတာ့ လူနာရွင္ေယာက္်ားက စိုးရိမ္တႀကီးနဲ႔
"ဆရာမရယ္၊ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာပါခင္ဗ်ာ
"မေျပာတတ္ေသးဘူးရွင့္၊ ေဆးေသတၱာကို ဖြင့္လို႔မရေသးလို႔ လူနာကို မၾကည့္ရေသးဘူး"
***ဂ်ီကာဂိုၿမိဳ႕မွ အမ်ိဳးသမီးႀကီးတစ္ဦးသည္ မေရာက္ဖူးေသးသည့္***
ဖေလာ္ရီဒါျပည္နယ္သို႔ ခရီးထြက္ရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕သို႔
ေရာက္ေသာအခါ ဟိုတယ္တစ္ခုသို႔ ၀င္သည္။ အဆိုပါဟိုတယ္မွာ
လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားမႈရွိေသာ ဟိုတယ္အျဖစ္ ထင္ရွားသည့္ဟိုတယ္ ျဖစ္သည္။
ဟိုတယ္မန္ေနဂ်ာအား အမ်ိဳးသမီးႀကီးက ေျပာလုိက္သည္။
"ကၽြန္မကို အခန္းတစ္ခန္းေပးပါ၊ ႏွစ္ပတ္ၾကာေနပါ့မယ္"
မန္ေနဂ်ာက ျပန္ေျဖသည္။
"၀မ္းနည္းပါတယ္ခင္ဗ်ာ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီမွာ အခန္းလြတ္မရွိပါဘူး"
ထိုအခ်ိန္တြင္ ဧည့္သည္တစ္ေယာက္ အခန္းလာအပ္သည္ကို ေတြ႔ရသျဖင့္ အမ်ိဳးသမီးႀကီးက ၀မ္းသာအားရေျပာလိုက္သည္။
"ၾကည့္စမ္း၊ အဆင္ေျပလိုက္တာ၊ အခန္းတစ္ခန္း လြတ္သြားၿပီ။ အခုျပန္အပ္တဲ့အခန္းကို ကၽြန္မကိုေပးလို႔ ရၿပီမလား"
"စိတ္မရွိပါနဲ႔ဗ်ာ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟိုတယ္မွာ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးေတြကို တည္းခိုခြင့္မျပဳပါဘူးခင္ဗ်"
"ဘယ္သူလဲ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးက၊ ကၽြန္မလား၊ ကၽြန္မက ကတ္သိုလစ္ဘာသာ၀င္ရွင့္"
"လြယ္လြယ္ယံုဖို႔ေတာ့ ခက္ပါတယ္ခင္ဗ်၊ ေမးခြန္းအခ်ိဳ႕ ေမးခြင့္ျပဳပါ၊ ဘုရားသခင္ရဲ႕ သားေတာ္ဟာ ဘယ္သူပါလဲ"
"မယ္ေတာ္ေမရီကေမြးတဲ့ ေယ႐ႈသခင္ေပါ့ရွင့္"
"သူ႔ကို ဘယ္မွာေမြးတာလဲ"
"ႏြားတင္းကုတ္မွာ"
"ဘာျဖစ္လို႔ ႏြားတင္းကုတ္မွာ ေမြးရတာလဲ"
"နင္တို႔လို အေကာင္မ်ိဳးေတြေၾကာင့္ မယ္ေတာ္ေမရီ အခန္းငွားမရလို႔တဲ့ေဟ့"
တစ္ေန႔တြင္ ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ထံ နားထဲသို႔ ေဂၚလီလံုး၀င္သြားေသာ
ကေလးလူနာတစ္ေယာက္ ေရာက္လာေလသည္။ ဆရာ၀န္ခမ်ာ ကေလးနားထဲသို႔ ၀င္ေနေသာ
ေဂၚလီလံုးကို ခက္ခက္ခဲခဲႏွင့္ အသည္းအသန္ႀကိဳးစားၿပီး ထုတ္ေပးလိုက္ရသည္။
ထို႔ေနာက္ ကေလးငယ္အား ေမးလုိက္သည္။
"သားရယ္… နားထဲကို ေဂၚလီလံုး၀င္ေအာင္ ဘယ္လိုမ်ား ေဆာ့လိုက္ပါလိမ့္"
ထိုအခါ ကေလးငယ္က "ဒီလိုပဲ ဦးဦးရဲ႕" ဟုဆိုကာ ေဂၚလီလံုးကို နားထဲသို႔ ျပန္ထည့္ျပလိုက္ေလသည္။
လူနာ - ေဒါက္တာ၊ ကၽြန္ေတာ္ေလ… အၿမဲတမ္း စိတ္အားငယ္သလို ျဖစ္ေနတယ္၊ ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာ အႀကံေပးပါဦးခင္ဗ်ာ။
ဆရာ၀န္ - လြယ္ပါတယ္ဗ်ာ၊ တျခားအေၾကာင္းေတြ ေလွ်ာက္စဥ္းစားမေနနဲ႔၊ အလုပ္ထဲမွာ ေခါင္းျမႇဳပ္ထားလုိက္။
လူနာ - (ျပာျပာသလဲျဖင့္)
`` ဟာ… အဲဒါေတာ့ မျဖစ္ဘူးဆရာ၊ ကၽြန္ေတာ္က ဘိလပ္ေျမေဖ်ာ္တဲ့လူဗ်။
ပါေမာကၡက ေက်ာင္းသားအား ေနာက္ဆံုးစာေမးပြဲအတြက္ လူေတြ႔စစ္ေမးေနေလသည္။
ပါေမာကၡ - ေရႊနဲ႔ အသိဉာဏ္ ႏွစ္ခုယွဥ္လာရင္ မင္း.. ဘာကို ေရြးခ်ယ္မလဲကြ။
ေက်ာင္းသား - ေရႊကို ယူမွာေပါ့ဆရာရဲ႕။
ပါေမာကၡ - ဆရာကေတာ့ အသိဉာဏ္ကို ယူမယ္ကြ၊ ဘာေၾကာင့္လဲ သိလား။
ေက်ာင္းသား - သိပါတယ္ဆရာ၊ လူဆိုတာ ကိုယ့္မွာ မရွိတာ၊ မျပည့္စံုတာကို လိုခ်င္တတ္ၾကတာ သဘာ၀ပဲေလ။
*** မ်က္စိစမ္းသပ္ခန္းမွ ျဖစ္ရပ္ ***
…လူတစ္ေယာက္သည္ မ်က္စိ အထူးကုေဆးခန္းသို႔ သြားကာ
သူ႔မ်က္စိကုိ အစစ္ေဆးခံ၏။ မ်က္စိဆရာ၀န္က ထိုလူကို ထိုင္ခိုင္းၿပီး
မ်က္စိျမင္ႏိုင္အားကို စမ္းသပ္သည့္ ကဒ္ျပားေလးကို ေထာင္ျပ၏။
“ဒီကဒ္ျပားေပၚက စာေတြကို ဖတ္လို႔ရလား” ဟု ဆရာ၀န္က ေမးသည္။
“မရဘူး ဆရာ” ဟု ထိုလူက ေျဖ၏။
ဆရာ၀န္က ေရွ႕ကိုတုိးၿပီး…
“ အခုဖတ္လို႔ ရၿပီလား” ဟု ဆို၏။
“မရဘူး ဆရာ”
ဆရာ၀န္က ကဒ္ျပားကို ထိုလူႏွင့္ အနီးဆံုးေနရာသို႔ ယူလာၿပီး…
“ဒီေလာက္ နီးေနရင္ေတာ့ ဒီစာေတြကို ခင္ဗ်ားေကာင္းေကာင္း ဖတ္လို႔ရမွာ ေသခ်ာတယ္” ဟုဆို၏။
ထိုလူက…
“မရဘူး ဆရာ၊ ကၽြန္ေတာ္က စာမွ မတတ္တာ” ဟု ဆိုေလ၏။
*** လူတစ္ဦးက အျခားသူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးကို ေနာက္ေျပာင္လိုေသာေၾကာင့္ စကားလွမ္းေျပာသည္ ***
"တေလာက ငါ အိပ္မက္,မက္တယ္ကြ၊ အိပ္မက္ထဲမွာ မင္းနဲ႔ငါနဲ႔
အေတာင္ပံေတြေပါက္ၿပီး ပ်ံၾကတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေ၀းေ၀းကို မပ်ံႏုိင္ဘဲ
တို႔ႏွစ္ေယာက္လံုး ေျမႀကီးေပၚကို ျပန္က်လာၾကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ငါက
ပ်ားရည္ေတြ အျပည့္ရွိတဲ့ တြင္းထဲကို ျပဳတ္က်ၿပီးေတာ့၊
မင္းကေတာ့ အညစ္အေၾကးေတြ ျပည့္ေနတဲ့ တြင္းႀကီးထဲကို က်သြားတယ္ကြ"
အေျပာခံရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကလည္း ဟာသဉာဏ္ရွိသူျဖစ္ေလေတာ့ ခ်က္ခ်င္းပဲ ျပန္ေျပာလုိက္တယ္-
"အံ့ၾသစရာေကာင္းလုိက္ပါဘိကြာ၊ ငါလည္း အဲဒီပံုစံအတုိင္းပဲ အိပ္မက္,မက္တာကြ။
ဒါေပမယ့္ ငါက ေရွ႕ဆက္ၿပီး အိပ္မက္ဆံုးတဲ့အထိ မက္ခဲ့ေသးတယ္ကြ"
"ေဟ၊ ဟုတ္လား… ဘာေတြ ဆက္မက္ခဲ့ေသးလို႔လဲ"
"ငါတို႔ေတြ တြင္းေတြထဲကေန ျပန္တက္လာၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္ လွ်ာနဲ႔လွ်က္ၾကတယ္ေလ"
No comments:
Post a Comment