ဦးေဏွာက္က်င္းျခင္း (ဒုတိယပိုင္း)

…. “ တကယ္တမ္း မင္းၾကီးမွာ ဘာပုဆိုးမွ မပါဘဲ တြဲေလာင္းၾကီး ျဖစ္ေနတာကို ….” 

စတုတၳနည္းလမ္းကေတာ့ ခံစားခ်က္ကို ေခါင္းပံုျဖတ္တာပါ ။ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ရဲ့အစမွာ “ ကၽြန္ေတာ့္ ေဆာင္းပါးကို ေတာ္ရံုတန္ရံု ပညာအေျခခံမ်ိဳးနဲ႔ေတာ့ ဘယ္နားလည္ႏိုင္မလဲ ..” ဆိုျပီး အစခ်ီထားလိုက္တယ္ ဆိုရင္ ေဆာင္းပါးၾကီးက အသံုးမက်မွန္း သိေနေပမဲ့ မေ၀ဖန္ရဲေတာ့ဘူး ။ ေ၀ဖန္လိုက္ရင္ ကိုယ္ပါ ပညာအေျခခံမေကာင္းလို႔ နားမလည္တဲ့သူ ျဖစ္သြားေတာ့မွာကိုး ။ လူဆိုတာ အဲဒီလို ကိုယ့္ကိုယ္ကို မေသခ်ာမေရရာေလ့ရွိတဲ့ သက္ရွိတစ္မ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္ ။

ဒီအားနည္းခ်က္ေၾကာင့္ သူမ်ားအျမတ္ထုတ္တာကို ခံေနၾကရတာပါ ။ တကယ္ေတာ့ မေကာင္းတာကို မေကာင္းဘူးလို႔ မေျပာရဲတဲ့အတြက္ ပိုျပီးေတာ့လည္း ညံ့ရာ ေရာက္သြားရပါတယ္ ။

တခါတုန္းက သာယာ၀တီမင္းဟာ ၾကက္ဟင္းခါးရြက္အစိမ္းကို ငါးပိခ်က္နဲ႔ တို႔စားရတာ ခံတြင္းေတြ႔ေတာ္မူတယ္ ။ အဲဒါကို မူးၾကီးမတ္ၾကီးေတြကို စားခိုင္းေတာ့ ခါးလြန္းလို႔ မစားႏိုင္ၾကဘူး ။အဲဒီေတာ့ ၾကိတ္မိတ္ျမိဳခ်ရင္း ျပံဳးေနၾကတာကို ေတြ႔သြားတဲ့အခါ ‘ ဘာျပံဳးတာလဲ’ လို႔ မင္းၾကီးကေမးတယ္ ။ ဒီေတာ့ အမတ္ၾကီး ဦးေပၚဦးက မင္းၾကီးကို “ နတ္၀တ္ပုဆိုး တိမ္မီးခိုး ”ဆိုတဲ့ပံုျပင္ကို ေလ်ာက္ထားခဲ့တယ္ ။ တခါတုန္းက ဘုရင္ၾကီးကို ရုကၡစိုးက ‘ နတ္၀တ္ပုဆိုး တိမ္မီးခိုး ’ ဆိုျပီး ဘာမွမရွိတဲ့ဟာကုိ ေရႊကလပ္ေပၚတင္ျပီး ဆက္သ သတဲ့ ။ ဘုန္းကံရွိသူေတြသာလွ်င္ ျမင္ရမယ္လို႔လည္း ဆိုလိုက္ေသးတယ္ ။ ဒီေတာ့ ဘုရင္ၾကီးက ဘုန္းကံမရွိဘူးလို႔ အထင္ခံရမွာစိုးလို႔ ဘာမွမရွိတဲ့ဟာၾကီးကို ၀တ္ဟန္ေဆာင္တာကို မႈဳးၾကီးမတ္ၾကီးေတြက မၾကည့္ရဲလို႔ ေခါင္းငံုျပီးျပံဳးေနၾကရတဲ့ ပံုျပင္ေပါ့ ။ အမွန္ေတာ့ အဲဒီရုကၡစိုးဆိုတာကလည္း တကယ္မရွိခဲ့ပါဘူး ။ ဘုရင့္ဆုလာဘ္ကို ေမွ်ာ္ကုိးတဲ့ ေတာတြင္းသားတစ္ေယာက္က ရုကၡစိုးကလြတ္လိုက္တာဆိုျပီး လူလည္လုပ္ခဲ့တဲ့ ဇာတ္လမ္းျဖစ္ပါတယ္ ။ ဒီပံုျပင္မွာလည္း မူကြဲရွိပါေသးတယ္။ အဲဒီမူကြဲပံုျပင္ထဲမွာေတာ့ ရက္ကန္းသည္က ဘုရင္ၾကီးကို နတ္၀တ္ပုဆိုး တိမ္မီးခိုးကို ဆက္သတယ္ေပါ့ဗ်ာ ။ ျပီးေတာ့ ငါးပါးသီလမလံုသူေတြ မျမင္ရဘူးဆိုျပီး ေလွ်ာက္ထားခဲ့တယ္ ။မင္းၾကီးက အဲဒီ နတ္၀တ္ပုဆိုး တိမ္မီးခိုးကို  ၀တ္ျပီး တိုင္းခန္းလွည့္လည္ခဲ့ပါတယ္ ။ တကယ္တမ္း မင္းၾကီးမွာ ဘာပုဆိုးမွမပါဘဲ တြဲေလာင္းၾကီး ျဖစ္ေနတာကို လူတိုင္းျမင္ေပမဲ့ ဘယ္သူမွမေျပာရဲၾကဘူး။ တေနရာမွာ ကေလးတစ္ေယာက္က အမွန္ကို ထေအာ္ေတာ့မွ အားလံုးဟာ ရက္ကန္းသည္ရဲ့ brainwash လုပ္တာခံလိုက္ၾကရျပီဆိုတာကို သိလိုက္ၾကရတာပါ ။ အဲဒီလိုအျဖစ္မ်ိဳး ေရွးယခင္က ရွိခဲ့ဖူးတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္ ။

ပဥၥမနည္းလမ္းကေတာ့ ေဆာင္ပုဒ္ေတြ ေၾကြးေၾကာ္သံေတြ ျဖစ္ပါတယ္ ။ ဦးဦး ေမွာ္ဆရာတို႔ ႏိုင္ငံမွာလည္း သတင္းစာေတြ ၊ ရုပ္ျမင္သံၾကားေတြ၊ ဗီဒီယိုေတြ ၊ လမ္းစံုလမ္းခြေနရာေကာင္းေတြမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျမင္ေတြ႔ခဲ့ၾကရတဲ့ ဦးတည္ခ်က္ေဆာင္ပုဒ္ေတြ ၊ ေၾကြးေၾကာ္သံေတြက ဒီအခ်က္ထဲမွာ အၾကံဳး၀င္ပါတယ္ ။ က်ေနာ့္တူေလးေတြ ငယ္စဥ္က ျမန္မာ့ရုပ္ျမင္သံၾကားကျပသခဲ့တဲ့ စစ္ကားေတြၾကည့္ျပီး ဗကပတို႔ ၊ ေကအင္န္ယူတို႔ကို အလြန္ဆိုးရြားတဲ့လူဆိုးဂိုဏ္းမ်ားအျဖစ္သာ အျမင္ရွိခဲ့ပါတယ္ ။ သူတို႔အျမင္မွာေတာ့ ဗိုလ္ျမ ဆိုသူဟာ ဦးေႏွာက္မရွိတဲ့သူ၊ ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ လူဆိုးၾကီးေပါ့။ ႏိုင္ငံအႏွံ႔ တိုင္းရင္းသားသူပုန္ထရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းေတြက ဘာလဲဆိုတာ သူတို႔မွ မသိတာ ..

ဒီလို၀ါဒျဖန္႔မႈမ်ားထဲမွာ ပညာေရးစနစ္ကိုအသံုးခ်ျခင္းဟာလည္း အလြန္ဆိုးရြားျပီး ထိေရာက္လြန္းတဲ့ အခ်က္တစ္ခ်က္ပါ ။ ဥပမာ သမိုင္းဘာသာရပ္တြင္ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓါတ္ရွင္သန္ထက္ျမက္ေရး ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ မရွိခဲ့တာကို အရွိလုပ္ ၊ တကယ္ျဖစ္ခဲ့တာကို ဘာမွမျဖစ္ခဲ့သလို ေဖ်ာက္ဖ်က္ ၊ မျဖစ္ခဲ့တာကို တကယ္ ျဖစ္ခဲ့သလိုဖန္တီးျပီး သင္ၾကားေပးမႈပါပဲ ။ ယခုေခတ္ကေလးအမ်ားစုသည္ သမိန္ဗရမ္း နဲ႔ တရုတ္စစ္သူၾကီး ဂါမဏိ စီးခ်င္းထိုးပြဲ ၊ သမိန္ဗရမ္း ႏွင့္ စလံုေက်ာ္ေခါင္ စီးခ်င္းထိုးပြဲမ်ိဳးကို အဟုတ္ထင္ေနၾကတုန္းပါ ။ အမွန္တကယ္ေတာ့ ဒီအျဖစ္အပ်က္နဲ႔ ပက္သက္ျပီး ခိုင္လံုတဲ့ သမိုင္းမွတ္တမ္းမ်ားလံုး၀မရွိဘဲ ေထာက္ကြက္ ဟာကြက္မ်ားနဲ႔သာ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ ပံုတိုပတ္စသာျဖစ္ပါတယ္ ။ ေနာက္ျပီး ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွာ ဦးေန၀င္းအစိုးရက တိုင္းျပည္ကို ေခ်ာက္ထဲက်ေတာ့မဲ့ဆဲဆဲ လက္တစ္လံုးေလာက္အလိုမွာ မတတ္သာတဲ့အဆံုး သမိုင္းေပး တာ၀န္အရ ကယ္တင္လိုက္ရတယ္ဆိုတဲ့သမိုင္းကို က်ေနာ့္တူေတာ္ေမာင္ေတြစိတ္ထဲ အဟုတ္မွတ္ခဲ့ဖူးပါတယ္ဗ်ာ။ ဒါ့ျပင္ သမိုင္းစာအုပ္ထဲမွာကိုပဲ နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္ကို ကုလားျဖဴဟု သင္ၾကားျခင္း ၊ အိႏၵိယသားမ်ားကို ကုလားဟုသင္ၾကားျခင္းကလည္း ကေလးငယ္မ်ားကို ငယ္စဥ္ထဲက လူ လူျခင္း ခြဲျခားစိတ္ကို ရိုက္သြင္းေပးလိုက္ျခင္းလို႔ပဲ ျမင္ပါတယ္ ။ အထက္ပါဥပမာေတြလိုပဲ ေသးငယ္တဲ့ ကိစၥေလးေတြကိုအေၾကာင္းျပဳျပီး ကေလးသူငယ္ေတြရဲ့စိတ္ထဲမွာ တေျဖးေျဖးနဲ႔ လူမ်ိဳးၾကီး၀ါဒ ၊ အစြန္းေရာက္အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒမိႈင္းမိလာျပီး ကိုယ္ပိုင္စဥ္းစားေတြးေခၚႏိုင္စြမ္း ေလ်ာ့ပါးသြားကာ ေနာင္တြင္လည္း အလြယ္တကူ ဦးေႏွာက္က်င္း ခံရႏိုင္ပါတယ္ ။

ျမန္မာႏိုင္ငံကို အဂၤလိပ္အုပ္စိုးစဥ္အခါကလည္း ကိုလိုနီပညာေရးတြင္ ႏိုင္ငံေတာ္၀ါဒ ေခၚ အင္ပီရီရယ္လစ္ဇင္း ကို စာသင္ေက်ာင္းမ်ားတြင္ တနည္းမဟုတ္တနည္း ထည့္သြင္းသင္ၾကားခဲ့ပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ အဂၤလိပ္ဖတ္စာအုပ္ေတြမွာ အဂၤလန္ဘုရင္ရဲ့ ဘုန္းက်က္သေရၾကီးပံုေတြ ၊ ျမန္မာဖတ္စာမွာ ေဂ်ာ့ဘုရင္ရဲ့ ဘုန္းေတာ္ ဘြဲ႔ရတုေတြ ၊ ပထ၀ီ၀င္တြင္ ျဗိတိသွ်အင္ပိုင္ယာၾကီး ၾကီးက်ယ္ပံုေတြ ၊ ျဗိတိသွ်ရာဇ၀င္ေတြမွာ အဂၤလိပ္တို႔ရဲ့စြမ္းရည္ထက္ျမက္ပံုေတြကို အားပါးတရထည့္သြင္းသင္ၾကားခဲ့ပါတယ္ ။ ဒါတင္မကေသး ျမန္မာရာဇ၀င္ကိုလည္း အဂၤလိပ္ပညာ၀န္ မစၥတာ စီဒဗလ်ဴေကာက္က အဂၤလိပ္လိုေရးျပီး ေက်ာင္းသံုးစာအုပ္အျဖစ္ သင္ၾကားခဲ့ပါတယ္ ။ ဒီလိုေက်ာင္းသံုးေရးရာမွာ ထင္ရွားေအာင္ေရးတဲ့ အခ်က္ေတြကေတာ့ (၁) ျမန္မာမင္းမ်ား ရက္စက္ျပီး အေတြးအေခၚ၊ စဥ္းစားဥာဏ္နည္းပံု (၂) အဂၤလိပ္တို႔က တရားသျဖင့္အုပ္ခ်ဳပ္သျဖင့္ ျမန္မာတို႔ ၾကီးပြားတိုးတက္ ေအးခ်မ္းသာယာရွိပံုကို အဓိကေဖၚညႊန္းထားျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ျမန္မာကေလးမ်ား မိမိအမ်ိဳးသားအုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ရြံမုန္းျပီး အဂၤလိပ္ကို အားကိုးေနေစရန္ သြန္သင္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္ ။

ေနာက္ျပီး ကိုလိုနီေခတ္ကေက်ာင္းေတြမွာ ေက်ာင္းတက္ရင္ God Save The King ဆိုတဲ့ ကၽြန္သီခ်င္း ဆိုရတယ္။အခမ္းအနားေတြမွာလည္း အဖြင့္အပိတ္ အဲဒီသီခ်င္းဆိုရတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကိုလိုနီ လက္ေအာက္ခံမ်ားကို ကၽြန္စိတ္၀င္ေအာင္ ရိုက္သြင္းေနျခင္းတစ္မ်ိဳးပါ။ ဒါဟာ ကိုလိုနီပညာေရးစနစ္ရဲ့ ဦးေႏွာက္က်င္းနည္း ေတြပါပဲ ။

ဆဌမနည္းလမ္းကေတာ့ သေကၤတေတြပါ ။ ဥပမာ - အနီေရာင္ေအာက္ခံ စတုရန္းကြက္ထဲက အျဖဴေရာင္ စက္၀ိုင္းေပၚမွာရွိတဲ့ အနက္ေရာင္စၾကာတံဆိပ္လိုဟာမ်ိဳးကို ဆိုလိုတာပါ ။ ဒီဂ်ာမန္နာဇီပါတီရဲ့ စၾကာတံဆိပ္ကို ျမင္လိုက္ရတာနဲ႔ နာဇီပါတီ၀င္ေတြရဲ့စိတ္ထဲမွာ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးေတြကို သုတ္သင္သတ္ျဖတ္ခ်င္စိတ္တဖြားဖြား ေပၚလာၾကတာမ်ိဳးပါပဲ။နာဇီပါတီက ဂ်ဴးလူမ်ိဳးေတြကို သုတ္သင္ျခင္းဟာ မွန္ကန္တယ္လို႔ ၀ါဒျဖန္႔ထားခဲ့တာကိုး။

ဒီေတာ့ အဲဒီလို ဦးေႏွာက္အက်င္းမခံရေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ႏိုင္မလဲ ?

ဦးေႏွာက္အက်င္းမခံရေအာင္ ကာကြယ္ဖို႔အတြက္ အခ်က္ ၅ ခ်က္ရွိပါတယ္ ။

ပထမအခ်က္က အေျခခံပညာရွိျပီး ဗဟုသုတၾကြယ္၀ေအာင္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ လုပ္ထားၾကဖို႔ပါပဲ။ အမွားအယြင္းဆိုတာ မသိျခင္းကစတယ္ဆိုတဲ့ စကားလည္း ရွိပါတယ္ ။ကိုယ္ဟာ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို အမွန္အကန္သိျပီဆိုတာနဲ႔ အလိမ္ခံရႏိုင္တဲ့အေၾကာင္းတစ္ခု ေလ်ာ့သြားျပီလို႔ မွတ္ပါ ။

ဒုတိယအခ်က္ကေတာ့ ေခတ္စကားနဲ႔ေျပာရရင္ မပိန္းဖို႔ လိုပါတယ္ ။ ဥပမာ ေခါင္းလိမ္းဆီတစ္မ်ိဳးဟာ ဆံပင္နက္တယ္ဆိုျပီး အတင္းေၾကာ္ျငာျပီးေရာင္းေနရင္ အဲဒီေဆးထုတ္လုပ္သူေတြ ဘာေၾကာင့္ သန္းၾကြယ္သူေဌးမျဖစ္ေနေသးတာလဲဆိုတာ ထည့္စဥ္းစားသင့္ပါတယ္ ။ ဒီေနရာမွာေျပာလိုတာက လံုး၀ခါးခါးသီးသီး ျငင္းပယ္တဲ့သေဘာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ။ သဘာ၀အတုိင္း ဆံပင္ျပန္နက္ေစတဲ့ေဆးေတြ ေပၚေနပါလား ဆိုတာကို သတင္းတစ္ရပ္အေနနဲ႔ေတာ့ လက္ခံထားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

တတိယအခ်က္က မိမိရဲ့သိျမင္ႏိုင္တဲ့စြမ္းအားကို အသံုးခ်ဖို႔ပါပဲ ။ ဟိုဘက္အိမ္က ေအာင္ဘု စေတာ္ဘယ္ရီပင္ေပၚက ျပဳတ္က်လို႔ ေျခေထာက္က်ိဳးသြားတယ္လို႔ ေျပာလာရင္ စဥ္းစားခ်ိန္လည္းမရ ၊ အေရးလည္းမၾကီးလို႔ ေအး ေအး ဆိုျပီး ေခါင္းညိတ္ခဲ့ရင္ေတာင္ ၊ ေနာက္ျပီးက်ရင္ စေတာ္ဘယ္ရီပင္ေပၚ လူတက္လို႔ရလို႔လားဆိုတာကို ေအးေအးေဆးေဆး ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ဖို႔ လိုပါတယ္ ။

စတုတၳအခ်က္က ၀ါဂြမ္းကို ေရထဲႏွစ္လိုက္သလို ၾကားသမွ်အေၾကာင္းအရာေတြကို အကုန္စုပ္မယူလိုက္ဖို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ၾကား ၾကားသမွ်အရာေတြမွန္သမွ် ႏွစ္မ်ိဳးႏွစ္စားပဲရွိျပီး အဲဒါေတြကေတာ့ ျဖစ္ရပ္မွန္နဲ႔ ထင္ျမင္ခ်က္တို႔ပဲ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို သတိရေနရမွာပါ။ ၾကားသမွ်အေၾကာင္းအရာေတြကို နားေထာင္ထားျပီး ဒီဟာေတြဟာ ျဖစ္ရပ္မွန္လား ၊ ထင္ျမင္ခ်က္ကို ခံစားခ်က္ထည့္ေပါင္းထားတာလားဆိုတာ ဆန္းစစ္ရပါမယ္ ။ ဒီေနရာမွာ ကိုယ္ၾကားခဲ့တဲ့သတင္းရဲ့ ဇစ္ျမစ္ကိုလည္း ထည့္စဥ္းစားရပါမယ္ ။

ပဥၥမအခ်က္ကေတာ့ ကိုယ္ၾကားရတဲ့အခ်က္ကို လူအမ်ားဘယ္ေလာက္လက္ခံၾကတယ္၊ ဘယ္လိုထင္ျမင္ ၾကတယ္၊ ဘယ္လိုတုန္႔ျပန္ၾကတယ္ဆိုတာ ေလ့လာစူးစမ္းဖို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္ ။ ဒါဟာ အေျဖမွန္လို႔ ဆိုလိုတာ မဟုတ္ပါဘူး ။ ဒီအခ်က္ေပၚမွာအေျခခံျပီး ထပ္မံေတြးစရာေတြ အမ်ားအျပား ရွိလာႏိုင္ပါတယ္ ။ ကိုယ့္ရဲ့ စဥ္းစားဆင္ျခင္ႏိုင္စြမ္းေပၚ မူတည္ျပီးေတာ့ေပါ့ဗ်ာ ...

ဒီအခ်က္ ၅ ခ်က္ကို နားလည္မယ္ဆိုရင္ ဦးေႏွာက္အက်င္းမခံရဘူးလို႔  သုေတသီေတြက သုေတသနျပဳျပီး တင္ျပထားၾကပါတယ္ ။

ဒါေၾကာင့္ ၾကက္ဟင္းခါးရြက္ ခ်ိဳတယ္လို႔ ဘယ္ရုကၡစိုးက မစားရ၀ခမန္း ေျပာေန ေျပာေန ကိုယ္ေလ့လာဆည္းပူးခဲ့တဲ့ ပညာဗဟုသုတေတြကို အေျခခံျပီး ကိုယ့္ဦးေႏွာက္ကို ကိုယ္အားကိုးျခင္းသည္သာလွ်င္ အမွန္ကန္ဆံုးနည္းလမ္းျဖစ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ ..။

http://mrsorcerer9.blogspot.com/2012/09/brainwashing_11.html

ဦးဦး ေမွာ္ဆရာ

(၉.၁၁.၂၀၁၂)

Ref : New Leader by Edward Hunter

        Brainwashing : The Science of Thought Control by Kathleen Taylor

        နီမင္းေဆြ - နတ္၀တ္ပုဆိုး တိမ္မီးခိုးႏွယ္

        Propaganda Critic

        http://www.loonwatch.com/2010/01/terrorism-in-europe/