ကၽြန္ေတာ္ ေလးစားေသာ ကၽြန္ေတာ့ဘဝ၏ ေရွ႕ေဆာင္ လမ္းျပ ပုဂၢိဳလ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း

ကၽြန္ေတာ္ ေလးစားေသာ ကၽြန္ေတာ့ဘဝ၏ ေရွ႕ေဆာင္ လမ္းျပ ပုဂၢိဳလ္  ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း
ကၽြန္ေတာ္ ေလးစား၊ အားက် ၊ ဂုဏ္ယူ ၊တန္ဖိုးထားေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း

Thursday, January 24, 2013

မ်က္လုံးတစ္ဖက္

အေမ့ရဲ႕ မ်က္လုံးတစ္ဖက္

==============

ကၽြန္ေတာ့္အေမက မ်က္လံုးတစ္ဖက္ပဲ ရွိတယ္ … သူ႕ကိုၾကည့္ရတာ ကသိ ကေအာက္ ျဖစ္လြန္းလို႔ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကိုမုန္းတယ္ … အေမဟာ အိမ္ရဲ႕ ၀င္ေငြ အတြက္ ပ်ံက်ေစ်းမွာ ဟင္းသီး ဟင္းရြက္ေတြ ေရာင္းရံုမက သူမ်ား အိမ္ေတြမွာပါ လုပ္လို႔ရသမွ် တိုလီမိုလီ အလုပ္ေတြလည္း အကုန္လိုက္ လုပ္တယ္ …

မွတ္မိပါေသးတယ္ …  ကၽြန္ေတာ္ မူလတန္း ေက်ာင္းသား ဘ၀ တုန္းကေပါ့ …  ေက်ာင္းစံုညီပြဲေန႔မွာ အေမေက်ာင္းကို ေရာက္လာခဲ့တယ္ …  အဲ့ဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းရွက္ၿပီး အေမ့ကို မုန္းတီးတဲ့ အၾကည့္နဲ႔ ၾကည့္ၿပီး ေျပးထြက္ လာခဲ့တယ္ … ေနာက္ေန႔ ေက်ာင္းေရာက္တဲ့ အခါ သူငယ္ခ်င္းေတြက “ မင္းအေမက မ်က္လံုးတစ္ဖက္ပဲ ရွိတာလား?? ” လို႕ ေမးၿပီး ေလွာင္ေျပာင္ ၾကတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ အေမ့ကို ဒီကမာၻေပၚကေတာင္ ေပ်ာက္သြားေစခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြျဖစ္ခဲ့တယ္ …

အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ္အေမ့ကို ေမးခဲ့တယ္ … “ အေမ့မွာ ဘာလို႔ မ်က္လံုး တစ္ဖက္ မရွိရတာလဲ?? ကၽြန္ေတာ့္ကို တမင္ အဟားခံရေအာင္ လုပ္ေနသလိုပဲဗ်ာ …” အေမက ဘာမွျပန္မေျပာဘဲ တိတ္ဆိတ္ေနခဲ့တယ္ … ကၽြန္ေတာ္ ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါး ခံစားလိုက္ရ သလိုပဲ … ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ကၽြန္ေတာ္ အၿမဲေျပာခ်င္ ေနတဲ့ စကားကို ေျပာလိုက္ရတဲ့ အတြက္ စိတ္ထဲ ေပါ့သြားသလို ခံစားရတယ္ …  ဒါဟာ ဒီလိုေျပာလိုက္တဲ့ အတြက္ အေမ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဘာမွ အျပစ္မေပးလို႔ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္ ..  ဒါေပမယ့္ အေမ စိတ္ထဲမွာ နာနာက်င္က်င္ ခံစားလိုက္ရမယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မေတြး မိခဲ့ဘူး …

အဲ့ဒီညမွာပဲ ကၽြန္ေတာ္ ညတစ္ေရးႏိုး ေရေသာက္ဖို႔ မီးဖိုေခ်ာင္ဘက္ သြားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ႏိုးမွာစိုးလို႕ အသံမထြက္ဘဲ တစ္ေယာက္တည္း ႀကိတ္ငို ေနတဲ့ အေမ့ကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ ညေနက ေျပာခဲ့မိတဲ့ စကားအတြက္ ရင္ထဲမွာ ဆစ္ခနဲ ခံစားလိုက္ရလို႔ သူမကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီး ျပန္လွည့္ ေျပးလာခဲ့မိတယ္ … ဒါေတာင္မွ မ်က္လံုး တစ္ဖက္တည္းကပဲ မ်က္ရည္ က်ေနတဲ့ အေမ့ကို ကၽြန္ေတာ္ မုန္းေနတုန္းပဲ … ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ႀကီးလာတဲ့အခါ ႀကီးပြား ခ်မ္းသာေစရမယ္လို႕ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ တြန္းအားေပးခဲ့တယ္ …  ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ မ်က္စိ တစ္ဖက္လပ္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ အေမနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ကင္းမဲ့ေလာက္ေအာင္ ဆင္းရဲေနတဲ့ အေမ့ရဲ႕ အေျခအေနကို ကၽြန္ေတာ္ မုန္းလို႔ပဲ …

အဲ့ဒီေနာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္ဟာ စာကို အျပင္းအထန္ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္ … ဒီလိုနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ ဘြဲ႕ရၿပီး ၀င္ေငြေကာင္းတဲ့ အလုပ္တစ္ခုပါ ရခဲ့တယ္ … မေရွး မေႏွာင္းမွာပဲ ကၽြန္ေတာ့္ အေၾကာင္းမသိတဲ့ တစ္ျခားၿမိဳ႕က ကၽြန္ေတာ့္ ခ်စ္သူနဲ႕ လက္ထပ္ခဲ့ၿပီး သူတို႔ၿမိဳ႕မွာပဲ အိမ္တစ္လံုး၀ယ္ၿပီး အေျခခ်ခဲ့တယ္ … အခု ကၽြန္ေတာ့္မွာ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ ရွိတဲ့အျပင္ ေအာင္ျမင္တဲ့ လုပ္ငန္းရွင္တစ္ေယာက္ အျဖစ္ပါ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနထိုင္ေနႏိုင္ၿပီ ျဖစ္ပါတယ္ … ဒီဘ၀မွာေနရတာ ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းေပ်ာ္ပါတယ္ … ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အေမကို ကၽြန္ေတာ္ ေမ့ထားႏိုင္တဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ တစ္ခု ျဖစ္ေနလို႕ပါ …

တစ္ေန႕မွာ ကၽြန္ေတာ့္ သမီးငယ္ေလးဟာ ေၾကာက္လန္႔စြာ ေအာ္ဟစ္ၿပီး အိမ္ထဲ ေျပး၀င္လာပါတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ေရွ႕ ထြက္ၾကည့္ေတာ့ မေမွ်ာ္လင့္ ထားတဲ့ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ … အဲ့ဒါ ကၽြန္ေတာ့္ အေမပါ … အေမဟာ အရင္လို မ်က္လံုး တစ္ဖက္လပ္နဲ႕ ျဖစ္ေနဆဲပါပဲ … “ ခင္ဗ်ား ဘယ္သူလဲ?? ကၽြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကိုမသိဘူး ” လို႕ ကၽြန္ေတာ္ မသိသလိုနဲ႕ ေျပာလိုက္ပါတယ္ … အေၾကာင္းက ကၽြန္ေတာ့္ မိန္းမနဲ႔ ကေလးက ကၽြန္ေတာ့္ေနာက္မွာ ရွိေနလို႕ပါပဲ … အေမဟာ တဒဂၤေလာက္ မွင္သက္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္ “ေတာင္းပန္ပါ တယ္ကြယ္ … အေဒၚ လိပ္စာ မွားသြားလို႔ပါ” လို႔ အလ်င္အျမန္ ျပန္ေျဖၿပိး လွည့္ထြက္ သြားခဲ့တယ္ … အဲ့ဒီေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္သက္သာရာ ရသြားေတာ့တယ္ … အေမကၽြန္ေတာ့္ကို မသိသလို ေနေပးသြားေတာ့ ေနာက္ဆိုရင္ ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေတြးပူေနစရာ ဂရုစိုက္စရာ မလိုေတာ့ဘူးေပါ့ …

တစ္ေန႔ ကၽြန္ေတာ့္ဆီ ေက်ာင္းသားေဟာင္းမ်ား ေတြ႕ဆံုပြဲအတြက္ ဖိတ္စာ တစ္ေစာင္ ေရာက္လာခဲ့တယ္ … ကၽြန္ေတာ္လည္း အလုပ္ကိစၥနဲ႕ ခရီးထြက္ ရမယ္လို႕ ့မိန္းမကို ညာၿပီး ဇာတိၿမိဳ႕ေလးကို ထြက္လာခဲ့တယ္ … ပြဲလည္း ၿပီးေရာ ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္က ကစားေနက် ေကာက္ရိုးခင္းနားကို ေလွ်ာက္လာ ခဲ့တယ္ … ကၽြန္ေတာ္ လမ္းေလွ်ာက္ လာရင္းနဲ႕ ေအးစက္ေနတဲ့ ေျမျပင္မွာ လဲေနတဲ့ အေမ့ကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ … အေမ့လက္ထဲမွာ စာတစ္ေစာင္ ဆုပ္ကိုင္ထားတာကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္ … စာကို ေဖာက္ဖတ္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ …

"သားေရ …

အေမ့အသက္အရြယ္နဲ႕ဆို ဒီဘ၀အတြက္ ေနရတဲ့အခ်ိန္က လံုေလာက္ ေနပါၿပိ … ေရွ႕ဆက္လည္း သိပ္ေနရေတာ့မယ္ မထင္ပါဘူး … သားရွိတဲ့ ၿမိဳ႕ကို အေမေနာက္ထပ္ မလာေတာ့ပါဘူး … ဒါေပမယ့္ သားရယ္ အေမ့ဆီ ကိုေတာ့ ခဏေလာက္ ျဖစ္ျဖစ္ လာေတြ႕ပါလား … အေမ သားကိုအရမ္းလြမ္း လို႔ပါ … ေက်ာင္းသားေဟာင္း ေတြ႕ဆံုပြဲကို သားလာမယ္ဆိုတာ ၾကားရ ေတာ့ အေမအရမ္း ၀မ္းသာတာပဲ … ဒါေပမယ့္ သားတို႕ေက်ာင္းကို ေနာက္ တစ္ခါ မသြားဖို႕ အေမဆံုးျဖတ္ ထားပါတယ္ … အေမ့မွာ မ်က္လံုး တစ္ဖက္ပဲ ရွိတာ သားကို အရွက္ရေစတဲ့ အတြက္ အေမ စိတ္မေကာင္းပါ ဘူးကြယ္ …

သားသိရဲ႕လား?? သားငယ္ငယ္တုန္းက မ်က္လံုးကို မေတာ္တဆ ထိခိုက္ မိၿပီး သားမ်က္လံုး တစ္ဖက္ ပ်က္စီးသြားတာေလ … အေမတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ မ်က္လံုး တစ္ဖက္တည္းနဲဲ႔ ႀကီးျပင္းလာရမယ့္ သားရဲ႕အျဖစ္ကို ဘယ္လို လက္ပိုက္ၾကည့္ ေနႏိုင္မွာတဲ့လဲ … အဲ့ဒါေၾကာင့္ အေမ့မ်က္လံုး တစ္ဖက္ သားကိုေပးခဲ့တာပါ … သားလုပ္ခဲ့သမွ် ေျပာခဲ့သမွ်ေတြအတြက္ အေမ ဘယ္ေတာ့မွ အျပစ္မယူခဲ့ပါဘူး … သားအေမ့ကို စိတ္ဆိုးတိုင္း အေမ့ကို ခ်စ္လို႔ ေျပာတယ္လို႔ပဲ အေမေတြးခဲ့ပါတယ္ … သားအေမ့ေဘးမွာ ရွိခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြကို အေမအရမ္း သတိရတာပဲ … သားကိုလည္း အရမ္းလြမ္း တယ္ … အေမသားကိုခ်စ္တယ္ … သားဟာ အေမ့ရဲ႕ ကမာၻပါ ... အခုေတာ့ လည္း အေမ့ ကမာၻက အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာ ၿပိဳကြဲသြားပါၿပီကြယ္ …

သားရဲ႕ အေမ"

စာကိုဖတ္ၿပီး ခ်ိန္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အသက္ရွင္ေနတဲ့ အေမ့ အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ငိုေၾကြးမိခဲ့ ပါေတာ့တယ္ …


☂Thu Thu Lay☂

-------------------------------
Post From ^..^

Heart Canteen

ကၽြန္ေတာ့္အေမက မ်က္လံုးတစ္ဖက္ပဲ ရွိတယ္ … သူ႕ကိုၾကည့္ရတာ ကသိကေအာက္ ျဖစ္လြန္းလို႔ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကိုမုန္းတယ္အေမဟာ အိမ္ရဲ႕၀င္ေငြအတြက္ ပ်ံက်ေစ်းမွာ ဟင္းသီး ဟင္းရြက္ေတြ ေရာင္း ရံုမက သူမ်ားအိမ္ေတြမွာပါ လုပ္လို႔ရသမွ် တိုလီမိုလီ အလုပ္ေတြလည္း အကုန္လိုက္လုပ္တယ္ …
မွတ္မိပါေသးတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ မူလတန္း ေက်ာင္းသား ဘ၀ တုန္းကေပါ့ … ေက်ာင္းစံုညီပြဲေန႔မွာ အေမေက်ာင္းကို ေရာက္လာခဲ့တယ္ … အဲ့ဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းရွက္ၿပီး အေမ့ကို မုန္းတီးတဲ့ အၾကည့္နဲ႔ ၾကည့္ၿပီး ေျပးထြက္ လာခဲ့တယ္ … ေနာက္ေန႔ ေက်ာင္းေရာက္တဲ့ အခါ သူငယ္ခ်င္းေတြက “ မင္းအေမက မ်က္လံုးတစ္ဖက္ပဲ ရွိတာလား?? ” လို႕ ေမးၿပီး ေလွာင္ေျပာင္ ၾကတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ အေမ့ကို ဒီကမာၻေပၚကေတာင္ ေပ်ာက္သြားေစခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြျဖစ္ခဲ့တယ္ …

အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ္အေမ့ကို ေမးခဲ့တယ္ … “ အေမ့မွာ ဘာလို႔ မ်က္လံုး တစ္ဖက္ မရွိရတာလဲ?? ကၽြန္ေတာ့္ကို တမင္ အဟားခံရေအာင္ လုပ္ေနသလိုပဲဗ်ာ …” အေမက ဘာမွျပန္မေျပာဘဲ တိတ္ဆိတ္ေနခဲ့တယ္ … ကၽြန္ေတာ္ ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါး ခံစားလိုက္ရ သလိုပဲ … ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ကၽြန္ေတာ္ အၿမဲေျပာခ်င္ ေနတဲ့ စကားကို ေျပာလိုက္ရတဲ့ အတြက္ စိတ္ထဲ ေပါ့သြားသလို ခံစားရတယ္ … ဒါဟာ ဒီလိုေျပာလိုက္တဲ့ အတြက္ အေမ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဘာမွ အျပစ္မေပးလို႔ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္ .. ဒါေပမယ့္ အေမ စိတ္ထဲမွာ နာနာက်င္က်င္ ခံစားလိုက္ရမယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မေတြး မိခဲ့ဘူး …

အဲ့ဒီညမွာပဲ ကၽြန္ေတာ္ ညတစ္ေရးႏိုး ေရေသာက္ဖို႔ မီးဖိုေခ်ာင္ဘက္ သြားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ႏိုးမွာစိုးလို႕ အသံမထြက္ဘဲ တစ္ေယာက္တည္း ႀကိတ္ငို ေနတဲ့ အေမ့ကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ ညေနက ေျပာခဲ့မိတဲ့ စကားအတြက္ ရင္ထဲမွာ ဆစ္ခနဲ ခံစားလိုက္ရလို႔ သူမကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီး ျပန္လွည့္ ေျပးလာခဲ့မိတယ္ … ဒါေတာင္မွ မ်က္လံုး တစ္ဖက္တည္းကပဲ မ်က္ရည္ က်ေနတဲ့ အေမ့ကို ကၽြန္ေတာ္ မုန္းေနတုန္းပဲ … ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ႀကီးလာတဲ့အခါ ႀကီးပြား ခ်မ္းသာေစရမယ္လို႕ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ တြန္းအားေပးခဲ့တယ္ … ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ မ်က္စိ တစ္ဖက္လပ္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ အေမနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ကင္းမဲ့ေလာက္ေအာင္ ဆင္းရဲေနတဲ့ အေမ့ရဲ႕ အေျခအေနကို ကၽြန္ေတာ္ မုန္းလို႔ပဲ …

အဲ့ဒီေနာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္ဟာ စာကို အျပင္းအထန္ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္ … ဒီလိုနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ ဘြဲ႕ရၿပီး ၀င္ေငြေကာင္းတဲ့ အလုပ္တစ္ခုပါ ရခဲ့တယ္ … မေရွး မေႏွာင္းမွာပဲ ကၽြန္ေတာ့္ အေၾကာင္းမသိတဲ့ တစ္ျခားၿမိဳ႕က ကၽြန္ေတာ့္ ခ်စ္သူနဲ႕ လက္ထပ္ခဲ့ၿပီး သူတို႔ၿမိဳ႕မွာပဲ အိမ္တစ္လံုး၀ယ္ၿပီး အေျခခ်ခဲ့တယ္ … အခု ကၽြန္ေတာ့္မွာ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ ရွိတဲ့အျပင္ ေအာင္ျမင္တဲ့ လုပ္ငန္းရွင္တစ္ေယာက္ အျဖစ္ပါ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနထိုင္ေနႏိုင္ၿပီ ျဖစ္ပါတယ္ … ဒီဘ၀မွာေနရတာ ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းေပ်ာ္ပါတယ္ … ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အေမကို ကၽြန္ေတာ္ ေမ့ထားႏိုင္တဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ တစ္ခု ျဖစ္ေနလို႕ပါ …

တစ္ေန႕မွာ ကၽြန္ေတာ့္ သမီးငယ္ေလးဟာ ေၾကာက္လန္႔စြာ ေအာ္ဟစ္ၿပီး အိမ္ထဲ ေျပး၀င္လာပါတယ္ … ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ေရွ႕ ထြက္ၾကည့္ေတာ့ မေမွ်ာ္လင့္ ထားတဲ့ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ … အဲ့ဒါ ကၽြန္ေတာ့္ အေမပါ … အေမဟာ အရင္လို မ်က္လံုး တစ္ဖက္လပ္နဲ႕ ျဖစ္ေနဆဲပါပဲ … “ ခင္ဗ်ား ဘယ္သူလဲ?? ကၽြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကိုမသိဘူး ” လို႕ ကၽြန္ေတာ္ မသိသလိုနဲ႕ ေျပာလိုက္ပါတယ္ … အေၾကာင္းက ကၽြန္ေတာ့္ မိန္းမနဲ႔ ကေလးက ကၽြန္ေတာ့္ေနာက္မွာ ရွိေနလို႕ပါပဲ … အေမဟာ တဒဂၤေလာက္ မွင္သက္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္ “ေတာင္းပန္ပါ တယ္ကြယ္ … အေဒၚ လိပ္စာ မွားသြားလို႔ပါ” လို႔ အလ်င္အျမန္ ျပန္ေျဖၿပိး လွည့္ထြက္ သြားခဲ့တယ္ … အဲ့ဒီေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္သက္သာရာ ရသြားေတာ့တယ္ … အေမကၽြန္ေတာ့္ကို မသိသလို ေနေပးသြားေတာ့ ေနာက္ဆိုရင္ ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေတြးပူေနစရာ ဂရုစိုက္စရာ မလိုေတာ့ဘူးေပါ့ …

တစ္ေန႔ ကၽြန္ေတာ့္ဆီ ေက်ာင္းသားေဟာင္းမ်ား ေတြ႕ဆံုပြဲအတြက္ ဖိတ္စာ တစ္ေစာင္ ေရာက္လာခဲ့တယ္ … ကၽြန္ေတာ္လည္း အလုပ္ကိစၥနဲ႕ ခရီးထြက္ ရမယ္လို႕ ့မိန္းမကို ညာၿပီး ဇာတိၿမိဳ႕ေလးကို ထြက္လာခဲ့တယ္ … ပြဲလည္း ၿပီးေရာ ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္က ကစားေနက် ေကာက္ရိုးခင္းနားကို ေလွ်ာက္လာ ခဲ့တယ္ … ကၽြန္ေတာ္ လမ္းေလွ်ာက္ လာရင္းနဲ႕ ေအးစက္ေနတဲ့ ေျမျပင္မွာ လဲေနတဲ့ အေမ့ကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ … အေမ့လက္ထဲမွာ စာတစ္ေစာင္ ဆုပ္ကိုင္ထားတာကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္ … စာကို ေဖာက္ဖတ္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ …

"သားေရ …

အေမ့အသက္အရြယ္နဲ႕ဆို ဒီဘ၀အတြက္ ေနရတဲ့အခ်ိန္က လံုေလာက္ ေနပါၿပိ … ေရွ႕ဆက္လည္း သိပ္ေနရေတာ့မယ္ မထင္ပါဘူး … သားရွိတဲ့ ၿမိဳ႕ကို အေမေနာက္ထပ္ မလာေတာ့ပါဘူး … ဒါေပမယ့္ သားရယ္ အေမ့ဆီ ကိုေတာ့ ခဏေလာက္ ျဖစ္ျဖစ္ လာေတြ႕ပါလား … အေမ သားကိုအရမ္းလြမ္း လို႔ပါ … ေက်ာင္းသားေဟာင္း ေတြ႕ဆံုပြဲကို သားလာမယ္ဆိုတာ ၾကားရ ေတာ့ အေမအရမ္း ၀မ္းသာတာပဲ … ဒါေပမယ့္ သားတို႕ေက်ာင္းကို ေနာက္ တစ္ခါ မသြားဖို႕ အေမဆံုးျဖတ္ ထားပါတယ္ … အေမ့မွာ မ်က္လံုး တစ္ဖက္ပဲ ရွိတာ သားကို အရွက္ရေစတဲ့ အတြက္ အေမ စိတ္မေကာင္းပါ ဘူးကြယ္ …

သားသိရဲ႕လား?? သားငယ္ငယ္တုန္းက မ်က္လံုးကို မေတာ္တဆ ထိခိုက္ မိၿပီး သားမ်က္လံုး တစ္ဖက္ ပ်က္စီးသြားတာေလ … အေမတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ မ်က္လံုး တစ္ဖက္တည္းနဲဲ႔ ႀကီးျပင္းလာရမယ့္ သားရဲ႕အျဖစ္ကို ဘယ္လို လက္ပိုက္ၾကည့္ ေနႏိုင္မွာတဲ့လဲ … အဲ့ဒါေၾကာင့္ အေမ့မ်က္လံုး တစ္ဖက္ သားကိုေပးခဲ့တာပါ … သားလုပ္ခဲ့သမွ် ေျပာခဲ့သမွ်ေတြအတြက္ အေမ ဘယ္ေတာ့မွ အျပစ္မယူခဲ့ပါဘူး … သားအေမ့ကို စိတ္ဆိုးတိုင္း အေမ့ကို ခ်စ္လို႔ ေျပာတယ္လို႔ပဲ အေမေတြးခဲ့ပါတယ္ … သားအေမ့ေဘးမွာ ရွိခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြကို အေမအရမ္း သတိရတာပဲ … သားကိုလည္း အရမ္းလြမ္း တယ္ … အေမသားကိုခ်စ္တယ္ … သားဟာ အေမ့ရဲ႕ ကမာၻပါ ... အခုေတာ့ လည္း အေမ့ ကမာၻက အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာ ၿပိဳကြဲသြားပါၿပီကြယ္ …
သားရဲ႕ အေမ"
စာကိုဖတ္ၿပီး ခ်ိန္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အသက္ရွင္ေနတဲ့ အေမ့ အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ငိုေၾကြးမိခဲ့ ပါေတာ့တယ္ …

☂Thu Thu Lay☂
-------------------------------
Post From ^..^ Heart Canteen

No comments:

Post a Comment