ကၽြန္ေတာ္ ေလးစားေသာ ကၽြန္ေတာ့ဘဝ၏ ေရွ႕ေဆာင္ လမ္းျပ ပုဂၢိဳလ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း

ကၽြန္ေတာ္ ေလးစားေသာ ကၽြန္ေတာ့ဘဝ၏ ေရွ႕ေဆာင္ လမ္းျပ ပုဂၢိဳလ္  ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း
ကၽြန္ေတာ္ ေလးစား၊ အားက် ၊ ဂုဏ္ယူ ၊တန္ဖိုးထားေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း

Saturday, June 9, 2012

ဂ်ပန္ေခာတ္က ဟာသ

  

ဂ်ပန္ေခာတ္က တကယ္ျဖစ္ခဲ့တာေလးပါ-- မေျပာခင္ ဂ်ပန္တပ္ေတြအေၾကာင္းအရင္ရွင္းျပမွရမယ္-- ဂ်ပန္ဆိုတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔နားလည္ထားတာက ပါးရိုက္တယ္-- မိန္းကေလးေတြေစာ္ကားမယ္ -- လူသတ္မယ္  ဒီလိုထင္ၾကပါမယ္-- ဂ်ပန္တပ္ေတြအားလုံးမဟုတ္ပါဘူး  အခ်ိဳ႕တပ္ေတြဆို  ရပ္ရြာ အက်ိဳးေတြဝိုင္းလုပ္ - လူနာေတြေတြ႕ရင္ကုသေပး စတဲ့ေကာင္းတဲ့စည္းရုံးေရးတပ္ေတြလည္းရွိတယ္တဲ့--

   အဲဒီေကာင္းတဲ့ ဂ်ပန္တပ္ ဟာရြာတစ္ရြာကိုတပ္စြဲတယ္ -ရြာဦးက အရိပ္ေကာင္းတဲ့မန္က်ီးပင္ၾကီးေအာက္မွာ ရြာသားႏွစ္ေယာက္ဟာ ေခါင္း --ပန္း  လွန္တိုင္းေဆာ့ေနၾကတာကို ဂ်ပန္ႏွစ္ေယာက္ဟာ စိတ္ဝင္စားစြာသြားၾကည့္ၾကတယ္။

 ရြာသားႏွစ္ေယာက္ဟာ ေငြအေၾကြေစ့ကိုေကာင္းကင္ေပၚေျမွာက္လုိက္  ႏိုင္တဲ့လူက ေလာင္းေၾကးေငြကိုယူလိုက္ ဟုတ္ေနတာေပါ့--

   ဒါနဲ႕ ဂ်ပန္ႏွစ္ေယာက္က စိတ္ဝင္စားသြားျပီး သူတို႕ပါ ကစားလို႕ရလား ဆိုျပီးခြင့္ေတာင္းတယ္--
   ဟာ ရတာေပါ့ ေလာင္းပါ  ေခါင္းလား -- ပန္းလား ---

  ဂ်ပန္ႏွစ္ေယာက္ဟာ  ပါလာတဲံ့ ေသနတ္ေတြကို မန္က်ီးပင္မွာသြားေထာင္လိုက္တယ္    --ေလာင္းၾကတယ္--

    ေခါင္း ပန္း လွန္တယ္--
    ေခါင္းက်တယ္--
   ဂ်ပန္ႏွစ္ေယာက္ ေလာင္းထားတဲ့ေငြကို ရြာသားႏွစ္ေယာက္က ယူလိုက္တယ္---
    ပန္း က်တယ္--
   ဂ်ပန္ႏွစ္ေယာက္ ေလာင္းထားတဲ့ေငြကို ရြာသားႏွစ္ေယာက္က ယူလုိက္တယ္--
    ေခါင္း က်တယ္--

    ယူတာဘဲ--

  -----ဒီလုိနဲ႕ ေလး ငါး ေျခာက္ၾကိမ္ေလာက္ ဘာက်က် အစားဘဲခံေနရေတာ့ ဂ်ပန္ေတြ စဥ္းစားလို႕ကိုမရေတာ့ဘူးတဲ့

    ဒါနဲ႔ ဂ်ပန္လည္း မေအာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ

    ေဟ႕ ဗမာ  -- ငါတို႔ကို ဘယ္အခ်ိန္က်ရင္ ေရာ္မွာလို႔ ေခ်ဟန္လက္ဟန္နဲ့႔ေမးေတာ့

    ရြာသားႏွစ္ေယာက္က  --

    ဒီပိုက္ဆံေလး  ေျမျပင္ေပၚမွာ ဘယ္ဘက္ကိုမွ မလဲဘဲ ေထာင္ရက္ကေလး က်ေနရင္ ေရာ္မယ္ လုိ႕လဲ  ေခ်ဟန္လက္ဟန္နဲ႕ျပေရာ--

   ဘာေျပာေကာင္းမလဲ  ဂ်ပန္ႏွစ္ေယာက္ဟာ မန္က်ီးပင္မွာေထာင္ထားတဲ့ ေသနတ္ေတြေျပးဆြဲလို႕ ေျပးလုိက္ရတာ  -- ဖေနာင့္နဲ႕တင္ပါး တစ္သားထဲဘဲတဲ့ ------

                                              ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္တုန္းက ၾကားဘူးေသာျဖစ္ရပ္ေလးကို တင္ျပပါသည္--
                                                     ျပဳံးေပ်ာ္ႏိုင္ပါေစ--
                                                                 ကိုစုိးႏိုင္

No comments:

Post a Comment