ေလာဘကၽြန္(ကဗ်ာ)

သမုဒၵရာ  ဝမ္းတစ္ထြာ ဟု
  ပမာပုံႏိႈင္းၾကပါသည္ -------
  ဝမ္းတစ္ထြာသည္  သမုဒၵရာမဟုတ္
  အစာတစ္လုပ္အတြက္  သည္ေလာက္မခက္ပါ ။   ။
  (အဘယ့္ေၾကာင့္ကွဳ္စကား  ေပၚခဲ့ညားေသာ္ --)

  ေလာကလူ႕ဘုံ  ေနရာစုံဝယ္
  အာရုံငါးပါး  လြန္လိုက္စားရန္
  ဆြဲေဆာင္သန္သည့္  သိပၸံပစၥည္း
  အသီးသီးတုိ႕  ေပၚျပီးေပၚလာ
  ထုိအရာတို႕
  အားလုံးရရန္  ေလာဘမာန္ျဖင့္
  အဖန္ဖန္ၾကိဳးစား  လြန္တိုးပြားလည္း
  လိုဘမျပည့္  ေလာဘေစရာ
  ကၽြန္ႏြားသဖြယ္  -တလည္လည္တည္း ။    ။

  ေဒါသလူ႕ဘုံ  ေနရာစုံဝယ္
  ေမတၱာကြယ္ေပ်ာက္
  တစ္ေယာက္အက်ိဳး  ကြယ္ပ်က္က်ိဳးရန္
  အဖန္ဖန္ၾကံစည္  ျပဳံး - ရီ ကြယ္ဝွက္
  မာယာလက္ျဖင့္ သတ္တတ္သည္မွာ
  ညီ ရင္း အကို  - ေမာင္ရင္းႏွမ
  ေတာ္ခဲ့ၾကလည္း
  ေဒါသလြန္ကဲ  မိုက္တြင္းထဲမွာ
  ရုံးေရာက္ ဂါတ္တိုင္၊  ၾကီးႏိုင္ ငယ္ညွင္း
  သံတိုင္တြင္းေရာက္
  ေၾကာက္စရာတရား  - ဆုံလည္ႏြားသို႕ -။

  ေမာဟလူ႕ဘုံ- ေနရာစုံဝယ္
  ေသျခင္းတရား  သိပင္ျငားလည္း
  သတိကြယ္ေပ်ာက္ ေလာဘေနာက္လိုက္
  ေဒါသပိုက္ကာ  ေမာဟကကူ
  `` ဘယ္သူေသေသ  ငေတမာရန္ ``
  ေဖာက္ျပန္ၾကရာ--
  `` ခုတ္ရာတစ္ျခား  ရွရာတစ္လြဲ ``
  `` ကုသိုလ္တစ္ပဲ  ငရဲတစ္ပိသ၁ာ ``
  သယ္သြားရွာသည္ --------
   ေသရြာလားသူ မ်ားစြာပင္ --

  ဗုဒၶေဟာၾကား  ျမတ္တရားျဖင့္
  စိတ္တြင္ေပ်ာ္လို  အ-ကုသိုလ္အား
  သတိထားရဳု္
  ပယ္ရွားသုတ္သင္  ေမတၱာစင္ျဖန္း
  ျငိမ္းခ်မ္းဓါတ္ယူ  ရြယ္တူေလးစား
  ၾကီးကားရိုေသ  ငယ္ေနသက္ညွာ
  မိစ ၦာကိုေရွာင္  မုဒိတာေဆာင္ရဳု္
  သံသရာဆုံးရန္  ျမတ္နိဗၺာန္ကို
  မွန္စြာေရွာက္လွမ္းႏိုင္ေစမင္း ။         ။

  ဝမ္းတစ္ထြာကို သမုဒၵရာ မမွတ္
  ေလာဘသတ္ေလာ့ ။                      ။

                       written  by  ko  soe  naing