လူပ်ိဳၾကီး တစ္ေယာက္ရဲ႕ဒုကၡ(ကဗ်ာ)

လူပ်ိဳၾကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ဒုကၡ

  မနက္ေနထြက္
   Breakfast စား
   အလုပ္သြား၍
   ေန႔လည္ေရာက္ေသာ္
   lunch time ေဆာ္လွ်က္
   အလုပ္ဆက္ဆင္း
   ညေနခင္းမွာ
   အိမ္ျပန္လာျပီး
   Dinner  တီး၍
   ေမြ႕ယာကိုခင္း
   အိပ္စက္ျခင္းျဖင့္
   ေန႕စဥ္ရက္ဆက္
   ပုံစံခြက္သဖြယ္--
   မျပတ္ မျငီး  ေလွ်ာက္လွမ္းျပီးလာ
   ႏွစ္ေတြၾကာေပါ့ ----

   ႏုပ်ိဳရွက္ေသြး  လွယဥ္ေက်းလည္း
   ငါ့နားမကပ္  စိတ္တကယ္ပ်က္၏ ---

   ရိုးရိုး ယဥ္ခ်ိဳ  ရြက္ၾကမ္းၾကိဳလည္း
   ငါ့ဆီမလာ  စိတ္တကယ္နာ၏--

   မယဥ္ မရိုင္း  ေတာပန္းရိုင္းပင္
   ငါ့ကိုေကြ႕ေရွာင္  စိတ္တကယ္ေခ်ာင္၏--

   ဝဝဖီးဖီး  မဲမဲၾကီးႏွင့္
   သြားၾကဲႏုတ္စြာ  ေဟာင္ဖြာဖြာႏွင့္
   အဆက္မျပတ္  ေအာ္ၾကက္လဲထုတ္
   တစ္ခ်က္လုပ္လွ်င္
   အသက္ဖင္ထြက္
   မေတြးရက္ဖြယ္
   သူေယာင္မယ္ၾကီး  အသီးသီးတို႕
   ငါ၏နားမွာ  ဝိုင္းလည္ခ်ာရွဳ္
   ဘယ္ဘဝ ဝဋ္ေၾကြး
   ဒီေကာင္ေလးမွ
   သနားမညွာ  ရက္စက္လာခဲ့ ----

   (ဒီလိုနဲ႕ဘဲ)
   မနက္ေနထြက္ Breakfast စား
   သံသရာ ရထား၌ ။ ---------------
   ------------------------- ။     ။

          (တိုက္ဆိုင္မႈ ရွိရင္ခြင့္လြတ္ၾကပါကုန္---)

                           written by Ko Soe Naing