ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအေၾကာင္း (၈)

ဤသို႕ လုပ္ၾကံခဲ့သည္

ဗိုလ္ဥတၱမေက်ာ္

။။။။။(ေအာက္ပါ အေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ႏုိင္ငံေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ား အား လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္မႈတြင္ ကုိယ္တုိင္ကိုယ္က် ပါဝင္ခဲ့ေသာ တရားခံ ``ရန္ၾကီးေအာင္`` ေခၚ ေမာင္လွထြန္း၏ ေျပာျပခ်က္မ်ားျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ေခါငး္ေဆာင္ၾကီးမ်ား ထိုစဥ္က မည္သို႕ ေရတိမ္တြင္ နစ္မြန္း ဆုံးရႈံးခဲ့ရေၾကာင္း ျပန္ေျပာင္း သတိရႏိုင္ေစရန္ ကွဳ္အခ်က္ကို ျပန္ေျပာင္း ေဖာ္ျပလုိက္ရျခင္း ျဖစ္ပါေၾကာင္း)။။။။။

          အမည္။                             ။ရန္ၾကီးေအာင္(ေခၚ)ေမာင္လွထြန္း

          အသက္။                           ။ ၁၈ ႏွစ္

          လူမ်ိဳး။                              ။ ျမန္မာ

          ကိုးကြယ္သည့္ဘာသာ။         ။ ဗုဒၶဘာသာ

          အဘအမည္။                      ။ ကုိေမာင္ထြန္း

          ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ားအား လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္မႈတြင္ ပါဝင္ေသာ ကၽြန္ေတာ္သည္ ေခြေလာက္နီးပါး မုိက္တြင္းနက္မိပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ မည္သုိ႕ ၾကံစည္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ သည္ကုိ သိရွိႏိုင္ရန္ ကၽြန္ေတာ္ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို ေျပာျပလုိပါေၾကာင္း ။

          ကၽြန္ေတာ္သည္ အုတ္ဖိုျမိဳ႕ အေရွ႕ အလယ္ကုန္းရြာတြင္ လြန္ခဲ့သည့္ ၉ -ႏွစ္​ ​၁၀ -ႏွစ္ေလာက္က စျပီး ေနထုိင္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ေမြးသည့္အရပ္မွာ  အုတ္ဖိုျမိဳ႕ျဖစ္ပါသည္။ ငယ္စဥ္က ကၽြန္ေတာ္သည္ အုတ္ဖိုျမိဳ႕ ဦးစံလွ၏ ျမန္မာစာသင္ေက်ာင္းတြင္ တတိယအတန္းထိ စာသင္ဖူးပါသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ  ၄-လေလာက္က ဂဠဳန္ဦးေစာ အုတ္ဖုိျမိဳ႕သို႕ လာေသာအခါ မင္းတုိင္ပင္ အမတ္ေဟာင္း ဦးဘရင္၏ ေနအိမ္တြင္ တည္းခိုပါသည္။ ဦးေစာ ၏ႏွမဝမ္းကြဲေတာ္သူ မတင္ညိဳက ကၽြန္ေတာ့အား ``နင့္ဦးေလး ဦးေစာေရာက္ေနတယ္-- တစ္ခါမွ မင့္ကုိ မျမင္ဘူးေသးဘူး။ သြားၾကည့္အုံး`` ဟု ေျပာပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဦးဘရင္၏ေနအိမ္သို႕ သြားရာ ဦးေစာကို ေတြ႕ရပါသည္။ ဦးေစာက ``မင္း ဘယ္ကလဲ``ဟု ေမးပါသည္။ ထုိအခါ ကၽြန္ေတာ္က ``အလယ္ကုန္းက ကုိေမာင္ထြန္းသား ျဖစ္သည္`` ဟု ေျပာရာ  ဦးေစာက ``မင္း  ငါ့ဆီလိုက္ေနမလား``ဟု ေမးပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ``လိုက္ေနပါမည္``ဟု ေျပာလုိက္ပါသည္။

          ေနာက္တစ္ေန႕တြင္ ဦးေစာ မငး္လွသို႕ တရားေဟာရန္သြားပါသည္။ ညေနၾကေတာ့ ဦးေစာသည္ ေမာ္ေတာ္ကားျဖင့္ အုတ္ဖုိျမိဳ႕သို႕ ျပန္လာပါသည္။ ေနာက္တစ္ေန႕ နံနက္ ေဝလီေဝလင္းတြင္ အုတ္ဖုိက ကားသုံးစီးႏွင့္ ဦးေစာ ရန္ကုန္ျမိဳ႕သို႕ျပန္လာသည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူႏွင့္အတူ ရန္ကုန္လိုက္လာပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕သည္ ဦးေစာ၏ ေအဒီလမ္း ရွိေနအိမ္သို႕ ညေနဘက္တြင္ေရာက္ရွိပါသည္။ ထုိအိမ္႒္ ကၽြန္ေတာ္ လညး္ ကုိစိန္  ကုိေမာင္  ျမအုန္း  တင္ေရႊ  ကုိစုိး  ကိုၾကီးေငြ  ရင္ေဖ  ရင္ေမာင္ ခင္ေမာင္ရင္ တုိ႕ကို ေတြ႕ရ ပါသည္။ ၄င္းတုိ႕ႏွင့္ အတူ ေနရပါသည္။ ေနာက္တစ္ေန႕တြင္ ရင္ေဖမွာ သူ႕အိမ္သူျပန္သြားပါသည္။ တစ္လ ေလာက္ ဦးေစာအိမ္တြင္ ေနျပီးလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္သည္ ကၽြန္ေတာ္၏ရြာ (အလယ္ကုန္း)သို႕ ေခတၱျပန္ပါသည္။ ရြာတြင္ သုံးရက္ခန္႕ေနျပီး အျပန္တြင္ ရန္ၾကီးႏုိင္ ေခၚ ေမာင္ထြန္းရွိန္အား အတူလုိက္ေနရန္ ေခၚလာခဲ့ပါသည္။ ေနာက္တစ္လခန္႕ ၾကာေသာအခါ ကိုသက္ႏွင္း  ကုိသုခ တုိ႕ေရာက္လာပါသည္။ ကိုဘညြန္႕လည္း လာပါသည္။ ထုိအခါက ကိုဘညြန္႕သည္ ဦးေစာ၏ အိမ္တြင္ ၾကာၾကာမေနပါ။ သြားခ်ည္ လာလွည့္ ေနပါသည္။ ကုိသက္ႏွင္းႏွင့္ ကိုသုခက က်ိဳက္လတ္က ဟုေျပာပါသည္။ ကိုဘညြန္႕ကေတာ့ အုိးသည္ကုန္းက ျဖစ္သည္။ ရန္ၾကီးႏိုင္ စိန္ေမာင္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕သည္ ဦးေစာအိမ္ ေနာက္ေဖး အဖီကေလးမွာ ေနရပါသည္။

          ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဦးေစာအိမ္ေရာက္ျပီး  ႏွစ္လေလာက္ ၾကာေသာအခါ ဦးေစာက ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္တကြ ကိုသက္ႏွင္း ကုိသုခ ရန္ၾကီးႏို္င္ ကိုစုိး  ကိုစိန္  ခင္ေမာင္ရင္ တင္ေရႊ စိန္ေမာင္ ေမာင္ျမအုန္းတုိ႕အား ဘုရားေက်ာင္း ေဆာင္သို႕ ေခၚသြားျပီးလွ်င္  ငါးပါးသီလ ခံယူေစပါသည္။ ၄င္းေနာက္ ကိုသုခ ဆုိသည့္အတုိင္း လို္က္ဆုိရပါသည္။ အတိုခ်ဳပ္ကေတာ့ တိုင္းျပည္ ဘာသာ သာသနာအတြက္ သက္စြန္႕ၾကိဳးပမ္း ေဆာင္ရြက္ပါ မည္။ သစၥာေဖာက္ပါက ငရဲျပည္ေရာက္ပါေစ ဟု ပါပါသည္။ ကုိသုခ ေရွ႕မွ ခ်ေပးသည့္အတုိင္း လို္က္ဆိုျပီးလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အားလုံး သစၥာေရေသာက္ရပါသည္။ ၄င္းေနာက္ ``ကၽြန္ေတာ္သစၥာေဖာက္မိသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္၏ ကိုယ္ကို ကၽြန္ေတာ္ အဆုံးစီရင္လို္က္ပါသည္``  ဟု ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ေရးျပီး လက္မွတ္ထိိုးရုဳ္ ဦးေစာလက္သို႕ ေပးအပ္ရပါသည္။ ကွဳ္ကိစၥမ်ား ျပီးသည့္ေနာက္ ဦးေစာကိုယ္တိုင္ ကၽြန္ေတာ့အား စတင္းဂန္း ႏွစ္လုံးပူး ေျခာက္လုံးပူး ေသနတ္မ်ား အပစ္သင္ေပးပါသည္။ ကိုခင္ေမာင္ရင္ႏွင့္ အျခား ေသနတ္ပစ္တတ္သည့္ လူမ်ားကိုလည္း ဦးေစာက ထပ္မံသင္ၾကားေပးပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ အစမ္းသေဘာျဖင့္ ဓါတ္ဆီပုံး။ ေရနံဆီပုံး လြတ္တို႕ကုိ ခ်ိန္ျပီး စတင္းဂန္း ႏွစ္လုံးပူး ေျခာက္လုံးပူးတို႕ကုိ အစမ္းအပစ္ေလ့က်င့္ရပါသည္။

          ။။။။။။။။။ကွဳ္သို႕  အေပ်ာ္တမ္းစစ္တပ္ တစ္ခုသဖြယ္ တဒုိင္းဒုိင္း ေသနတ္ပစ္သံမ်ား ကို ထုိအခါက တာဝန္ရွိသူမ်ား မသိေရာ့သလား ။ သိလွ်င္ ဘာေၾကာင့္ ထုိကတည္းက အေရးမယူခဲ့သည္မွာ အေတြးရ ခက္လွပါသည္။။။။။။။။။။ 

          လြန္ခဲ့သည့္ တစ္လေလာက္က နံနက္ ၉ -နာရီီေလာက္တြင္ ကိုဘညြန္႕၊ ေမာင္စိန္၊ ေမာင္နီ၊ ရန္ၾကီးႏိုင္၊ တင္ေရႊ၊ လွထြန္း ႏွင့္ ထြန္းရွိန္တုိ႕သည္ ေလာလီတစ္စင္းႏွင့္ ေအ-အုိ-ဒီ သို႕သြားေရာက္ျပီး ဘရင္းဂန္း အလက္၂၀၀ ေလာက္ထုတ္ယူလာသည္ကုိ ေတြ႕ရပါသည္။ ထိုအခါက ကုိဘညြန္႕သည္ ကာကီအက်ၤ ီႏွင့္ ကာကီေဘာင္းဘီမ်ားကုိဝတ္ရုဳ္  ပုခုံးတြင္ ပုလိပ္တံဆိပ္မ်ား တပ္ထားသည္ကုိ ေတြ႕ရပါသည္။ ေမာင္စိန္ကလည္း ပုလိပ္အဝတ္အစား ေဘာင္းဘီအက်ၤ ီမ်ားကုိဝတ္ရုဳ္ လက္ေမာင္းတြင္ အရစ္အျဖဴ သုံးတန္း တပ္ထားပါသည္။ က်န္လူမ်ားကလည္း  ယူနီေဖာင္း ဝတ္ထားပါသည္။ ထိုလူမ်ား ယူလာသည့္ ဘရင္းဂန္းမ်ား တင္ထားေသာ ေလာလီကားၾကီးကို ဦးေစာ အိမ္ေရွ႕ သရက္ပင္ေအာက္တြင္ ထားပါသည္။ ေနာက္  ထိုကားမွ ဘရင္းဂန္းမ်ားကို ဦးေစာ ဆင္ဝင္ေအာက္တြင္ ခ်ထားပါသည္။ ၄င္းေနာက္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕သည္ ဘရင္းဂန္း ေသနတ္မ်ားကို အမဲဆီ သုတ္လိမ္းရပါသည္။ အခ်ိဳ႕ဘရင္းဂန္း ေသနတ္မ်ားကုိ အသင့္ရွိေသာ သံစည္မ်ား တြင္ ထည့္ရုဳ္ ၈ -နာရီေလာက္တြင္ ဦးေစာအိမ္အနီး ေရကန္ထဲသို႕ ခ်ထားၾကပါသည္။

          ။။။။။ထုိလက္နက္မ်ားကို (Capt.  Bivan ) ၏ အကူအညီႏွင့္ ကိုဘညြန္႕က (I.P) ယူနီေဖာင္း ဝတ္လွ်က္ ထုတ္ယူခဲ့သည္။။။။။။

          က်န္ဘရင္းဂန္း ေသနတ္မ်ားကို စိတ္အထင္ ထင္းရႈးေသတၱာ ၇-လုံးခန္႕ထဲတြင္ ထည့္သြင္းထားသည္ ကိုေတြ႕ရပါသည္။ ၄င္းေသတၱာမ်ားကို အိမ္တြင္ထားရွိ ရုဳ္ ေနာက္ထပ္ က်န္ေသးေသာ ဘရင္းဂန္းေသနတ္မ်ား ကိုလည္း ေနာက္ထပ္ေရာက္ရွိလာေသာ ထင္းရႈးေသတၱာမ်ားတြင္ ထည့္ၾကရပါသည္။ ထင္းရႈးေသတၱာမ်ားတြင္ ဘရင္းဂန္းေသနတ္မ်ားကို ထည့္ျပီးေနာက္ တစ္ေန႕တြင္ေမာင္စိန္က  ေလာလီကားၾကီးကိုေမာင္းလွ်က္ တင္ေရႊ ထြန္းရွိန္  ေမာင္စိုးတုိ႕က ကားေပၚတြင္ စီးလိုက္လွ်က္ ဘရင္းဂန္းထည့္ထားေသာ ေသတၱာ ၁၅ လုံးခန္႕ကို ေလာ္လီကားၾကီးႏွင့္ တင္ယူသြားပါသည္။ ခင္ေမာင္ရင္ကလညး္ ဖို႕ဒ္ဆင္း ကားေမာင္းလွ်က္ ကိုထြန္းရင္ ႏွင့္ အတူ ေလာ္လီကားေနာက္က လုိက္ပါသြားပါသည္။

          ၄င္းဘရင္းဂန္းမ်ားကို ျပည္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ရွိ ဂဠဳန္တပ္ခြဲမ်ားသုိ႕ သြားေရာက္ပို႕ေဆာင္ထား ေၾကာင္း ေနာင္ေသာအခါတြင္ ကၽြန္ေတာ္ သိရပါသည္။

ေနာက္ ၁၀-ရက္ေလာက္ ၾကာေသာအခါတြင္လည္း ျပည္လမ္း ၁၆ -မိုင္ရွိ အဂၤလိပ္စစ္တပ္ ခဲရမ္းမီးေက်ာက္ သိုေလွာင္ေရး႒ာနမွ ယန္းေတာင့့္ေသတၱာမ်ားကို သြားေရာက္ထုတ္ယူလာၾကပါသည္။ ၄င္း ယမ္းေတာင့္ေသတၱာမ်ားကို စိန္ေမာင္  ရန္ၾကီးႏိုင္ႏွင့္  ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ဦးေစာ၏ အမိန္႕အရ ေရကန္ထဲသုိ႕ ခ်ထားရပါသည္။ `

ဇူလိုင္လ ၁၈ ရက္ေန႕ ညစာထမင္းစားျပီး  ၇ -နာရီခန္႕အၾကာတြင္ ဦးေစာက ကၽြန္ေတာ့အား သူ႕အိပ္ခန္းသို႕ ေခၚသြားပါသည္။ ၄င္းေနာက္ ဦးေစာက ``မင္းကို   ကိုစုိး   ကိုစိန္တုိ႕နဲ႕ ထည့္လိုက္မယ္ လိုက္သြားပါ-- သူတုိ႕က အပစ္ခိုင္းသည့္အခါ  မင္းကပစ္ရမယ္-- မင္းလိုက္သြားတဲ့အခါ ေတာ္မီဂန္း တစ္လက္ ယူသြား ``ဟု ေျပာပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ``ဟုတ္ကဲ့`` ဟုေျပာရုဳ္ ကၽြန္ေတာ္၏အိပ္ယာသို႕ ျပန္ျပီး အိပ္ပါသည္။`

``ဇူလုိင္လ  ၁၉ -ရက္ေန႕ နံနက္ ၉ နာရီေလာက္တြင္  ဦးေစာသည္ ကၽြန္ေတာ္၏ အိပ္ယာတြင္ လာျပီး ကၽြန္ေတာ့အား ယူနီေဖာင္း ေဘာင္းဘီ အက်ၤ ီတို႕ကုိ ဝတ္ခိုင္းပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ရန္ၾကီးႏိုင္၏ ယူနီေဖာင္းအစိမ္း တစ္ခုကို အနီးရွိ ၾကိဳးတန္းေပၚမွ အဆင္သင့္ဆြဲျပီး ဝတ္ဆင္ပါသည္။ ထုိ႕ေနာက္ ဦးေစာက အိမ္ေရွ႕ အငး္ယားကန္စပ္သို႕ ေခၚလာပါသည္။ ကန္စပ္တြင္ရွိေသာ သံစည္ထဲမွ စတင္းဂန္း တစ္လက္ကို ထုတ္ယူခိုင္းရုဳ္ ထုတ္ယူျပီး ဦးေစာႏွင့္အတူ အိမ္ဘက္သို႕တဖန္ျပန္သြားၾကပါသည္။

။။။။။။။။ဇူလိုင္လ  ၁၉ -ရက္ေန႕ နံနက္ ၁၀ နာရီတြင္ ဝန္ၾကီးအဖြဲ႕ အစည္းအေဝး က်င္းပမည္ကုိ ဦးေစာက ၾကိဳတင္သတင္းရရွိထားျပီးျဖစ္ေန၏။ ထုိသတင္းမည္သို႕ ရရွိိပါသည္ ဟူရုဳ္လည္း ဦးေစာကဖြင့္ဟ မသြားခဲ့ေခ်။။။။။။။

                                                          

ဦးေစာ၏ အိမ္ေရွ ့ခန္းတြင္ ကိုစိုး ၊ကိုသက္ႏွင္း ၊ကိုစိန္ ၊ကိုသုခ ၊ ကိိုဘညြန္႕  ၊ ကိုနီတုိ႕ကို ေတြ႕ရပါသည္။ ကိုစုိး  ကိုသက္ႏွင္း  ကိုစိန္  ကုိသုခ  တို႕မွာ ကၽြန္ေတာ္ကဲ့သုိ႕ ယူနီေဖာင္း အစိမ္းဝတ္ထားပါ သည္။ ကိုဘညြန္႕ႏွင့္ ကိုနီတို႕ကေတာ့ ရုိးရိုးအရပ္ဝတ္ အရပ္စား ဝတ္ဆင္ထားပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ဝတ္ဆင္ ထားေသာ ကာကီ အစိမ္းယူနီေဖာင္းသည္ ယခု တရားသူၾကီးေရွ႕ရွိ သက္ေသခံပစၥည္း အမွတ္ ၄ -ႏွင့္တူပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့ကိုယ္ပိုင္ ပစၥည္း မဟုတ္ရုဳ္ ေသခ်ာစြာ မေျပာႏိုင္ပါ။

          ထုိ႕ေနာက္ ကုိစုိးက ကၽြန္ေတာ့အက်ၤ ီပုခုံး တစ္ဖက္တစ္ခ်က္တြင္  ျခေသၤ့တံဆိပ္ ပါရွိေသာ အဝတ္စကုိ တပ္ဆင္ေပးပါသည္။ ကိုစုိး  ကိုစိန္  ကုိသက္ႏွင္း  တုိ႕၏ အက်ၤ ီ ပုခုံးမ်ား႒္လည္း ထုိကဲ့သုိ႕ ျခေသၤံ့တံဆိပ္တပ္ထားပါသည္။ ကုိသုခ  ၏ယူနီေဖာင္းတြင္ ျခေသၤ့တံဆိပ္ ကိုမေတြ႕မိပါ။ ျခေသၤ့တံဆိပ္ တပ္ျပီးေနာက္ ကိုစုိးက  ဦးထုပ္အေပ်ာ့ တစ္လုံးကိုေဆာင္းေပးပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့ကို ေဆာင္းေပးေသာ ဦးထုပ္သည္ ယခု တရားသူၾကီးေရွ႕ရွိ  သက္ေသခံပစၥည္း အမွတ္ ၅ ႏွင့္ ဆင္တူပါသည္။

          ထုိ႕ေနာက္ ဦးေစာ၏ အမိန္႕အရ  ဦးေစာ၏ အိပ္ခန္းထဲသို႕ဝင္ရုဳ္  ဦးေစာ၏ အက်ၤ ီခ်ိတ္ ေအာက္က မဂၢဇင္း ေဘာက္ႏွစ္ခုကိုယူလာျပီး  အိမ္ေရွ႕ ခန္းသုိ႕ျပန္လာပါသည္။  အိမ္ေရွ႕ခန္းသို႕ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ေရာက္ေသာအခါ ကိုစုိး  ကိုစိန္ႏွင့္ ကိုသက္ႏွင္းတို႕မွာ  ေတာ္မီဂန္းတစ္လက္စီ ကိုင္ထားသည္ကုိ ေတြ႕ရပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္က သူတို႕အား ဘယ္သြားမလဲဟု ေမးရာ ကိုစုိးက ``ျမိဳ႕ထဲ လုိက္ခဲ့ရမယ္-- ဟုိက်ေတာ့ ငါပစ္ခိုင္းတဲ့အတုိင္း  ပစ္ရမယ္-`` ဟုေျပာပါသည္။  နံနက္  ၁၀ နာရီ အခ်ိန္ေလာက္တြင္ ဦးေစာက ကၽြန္ေတာ္တို႕အား`` အခ်ိန္ေစ့ျပီ   သြားၾက  သြားၾက `` ဟုေျပာပါသည္။  ထုိအခါ ကိုသုခ  ကိုစုိး   ကိုစိန္   ကိုသက္ႏွင္း  ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္  ဂ်စ္ကားေပၚသုိ႕ တတ္ပါသည္။  ဂ်စ္ကားကုိ  ကိုသုခက ေမာင္းရုဳ္  ကိုစုိးက ကိုသုခ၏ ေဘးတြင္ ထုိင္ပါသည္။  ကိုသက္ႏွင္း  ကိုစိန္ႏွင့္  ကၽြန္ေတာ္က ေနာက္မွ ထုိင္ပါသည္။  ဂ်စ္ကားေပၚသို႕ေရာက္ေသာအခါ ကိုစုိး  ကိုစိန္  ကိုသက္ႏွင္း တုိ႕ သံုးေယာက္က မုိးကာ အက်ၤ ီ  ကိုျခဳံလုိက္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္က  ကိုစုိး ကိုစိန္ ႏွင့္ ကိုသက္ႏွင္းၾကားထုိင္ေနရုဳ္  မုိးကာအက်ၤ ီမျခဳံပါ။ ထိုအခ်ိန္ေလာက္တြင္  ကိုဘညြန္႕  ကိုေမာင္ညိဳ ခင္ေမာင္ရင္တုိ႕သည္ ျမိဳ႕ထဲသုိ႕ ေရာက္ရွိေနၾကျပီးလွ်င္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတုိ႕ အစည္းအေဝး ထုိင္ေနၾကေၾကာင္း  ဦးေစာထံ တယ္လီဖုန္းျဖင့္ သတင္းေပးပုိ႕သည္ဟု ေနာင္ေသာအခါက်မွ  ကၽြန္ေတာ္ သိရွိရပါသည္။

          ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ဂ်စ္ကားထြက္လာမည္ လုပ္ေသာအခါ  ဦးေစာက ``ဂြတ္ လဒ္ ``ဟု ႏႈတ္ဆက္ပါေသးသည္။ ကုိစုိးကလည္း  ျပန္ရုုဳ္ ႏႈတ္ဆက္ပါေသးသည္။ ထုိ႕ေနာက္ ဂ်စ္ကားကုိ ကုိသုခက ျမိဳ႕ဘက္သို႕ ေမာင္းလာပါသည္.။ ျမိဳ႕ထဲသို႕ ဂ်စ္ကားေရာက္လာေသာအခါ  ကိုစုိး ကိုစိန္  ကိုသက္ႏွင္း တုိ႕သည္ မုိးကာ အက်ၤ ီမ်ားကို ခၽြတ္လိုက္ၾကပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕လည္း ေသနတ္ျဖင့္ ပစ္ရမည့္ရုံးတြင္းသို႕  ဂ်စ္ကားျဖင့္ ဝင္လာပါသည္။ ရုံးေရွ႕ေလွကားအနီးတြင္  ဂ်စ္ကားရပ္ရဳ္္  ကုိစုိး  ကုိသက္ႏွင္း ကိုစိန္ႏွင့္  ကၽြန္ေတာ္က ကားေပၚမွဆင္းပါသည္။ထုိ႕ေနာက္ ရုံးေပၚသုိ႕  ကိုစုိးက ေရွ႕ေဆာင္ရုဳ္ တတ္ပါသည္။ ကိုစုိးေနာက္ ကပ္လွ်က္ ကိုစိန္က လုိက္ပါသည္။ ကိုစိန္၏ေနာက္ တစ္လံေလာက္တြင္ ကုိသက္ႏွင္းက လုိက္ရုဳ္ ကိုသက္ႏွင္း၏ ေနာက္မွ  ကၽြန္ေတာ္က လုိ္က္ပါသည္။

          ဝန္ၾကီးေတြ စည္းေဝးေသာ အခန္းသို႕ ေရာက္ေသာအခါ ကိုစုိး ႏွင့္ ကိုစိန္တုိ႕ ကေရွ႕ဆုံးမွ ဝင္သြားပါသည္။ ကိုစုိးႏွင့္  ကိုစိန္က  အခန္းထဲသို႕ဝင္လွ်င္ဝင္ခ်င္း စရဳု္   ၄င္းတုိ႕တြင္ ပါလာေသာ ေတာ္မီဂန္း မ်ားႏွင့္  ရုံးခန္းထဲရွိ ဝန္ၾကီးမ်ားကို ပစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ကိုသက္ႏွင္းကလည္း  ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ လက္တြင္ ပါလာေသာ ေသနတ္မ်ားႏွင့္ ပစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္က ထုိင္ျပီး  စတင္းဂန္းႏွင့္ ဝပ္ေနေသာသူမ်ားကို ပစ္ပါသည္။ ထုိ႕ေနာက္ အခန္းတြင္းမွ  ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ထြက္လာပါသည္။ ဝရံတာတြင္ ေျခာက္လုံးပူး ျဖင့္ရပ္ေနေသာ လူတစ္ေယာက္ေတြ႕ရ ပါသည္။ ထုိအခါ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ထဲက လူတစ္ေယာက္က ``ပစ္````ပစ္`` ဟု ေျပာရာ ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ္၏ စတင္းဂန္းႏွင့္ တစ္ခ်က္ဆြဲလိုက္ပါသည္။  က်ည္ဆန္ ႏွစ္ခုသုံးခု  ထြက္ျပီး ထုိလူအား ထိပါသည္။ ထို႕ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕လည္း  ရုံးေပၚက ေျပးဆင္း လာကာ အသင့္ရပ္ထားေသာ ဂ်စ္ကားေပၚသို႕ တတ္စီးျပီး ရုံးဝင္းအတြင္းမွ ေမာင္းထြက္လာခဲ့ပါသည္။

                                                       

ဦးေစာ၏ ေနအိမ္သုိ႕ ျပန္ေရာက္ၾကေသာအခါ  အိမ္ဝင္းတံခါးကို ေမာင္တင္ေရႊက ဖြင့္ေပးေနစဥ္ ကိုစုိးက ``ျမန္ျမန္ ဖြင့္ ျမန္ျမန္ဖြင့္``ဟု ၾကိမ္းပါသည္။ အိမ္တြင္ ဦးေစာ အသင့္ေစာင့္ေနသည္ကုိ ေတြ႕ရပါသည္။ ဦးေစာက ``ကိစၥျပီးပလား ``ဟုေမးရာ ကၽြန္ေတာ္တို႕အားလုံးက ``ျပီးပါျပီ``ဟု ျပန္ေျပာလို္က္ပါသည္။ ထို႕ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္တို႕အားလုံး အဝတ္လဲရန္  ကိုယ့္ေနရာ အသီးသီးသို႕ ျပန္သြားၾကပါသည္။ လက္နက္မ်ားႏွင့္ အက်ၤ ီ မ်ားကုိ ဂ်စ္ကား ေပၚတြင္ ထားခဲ့ပါသည္။  အက်ၤ ီ မ်ားကုိ ေမာင္ျမအုံး လာယူသြားရုဳ ္ လက္နက္မ်ားကို စိန္ေမာင္က ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ သုိ႕ယူသြားပါသည္။ ဦးထုပ္မ်ား ေတာ့ ဘယ္သူယူသြားသည္ဟု မသိပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အက်ၤ ီ လဲျပီးေနာက္  ကိုစိန္  ကိုစုိး  ကိုသက္ႏွင္း  ကိုသုခ  တုိ႕က အျဖစ္အပ်က္ကို  ေျပာျပပါသည္။  ကွုဳ္ကဲ့သို႕  ေျပာေနစဥ္  ကိုခင္ေမာင္ရင္ႏွင့္ ကိုဘညြန္႕တုိ႕လည္း အိမ္သို႕ျပန္ေရာက္ လာပါသည္။ ေန႕ခင္းတစ္နာရီ ေက်ာ္တြင္  ကၽြန္ေတာ္တို႕ အားလုံး  အဖမ္းခံရပါသည္။               ။

                                  ေရးသူ။     ။ဗိုလ္ဥတၱမေက်ာ္

                                                     ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ပါေစ။ 

                                                     ကိုစုိးႏိုင္