မ်က္စိပါ ျမင္မွာေပါ႕
(ျမင္ရုံတင္ရပ္ထား ဆက္မသြားနဲ႔)
နား ပါ ၾကားမွာေပါ႔
(ၾကားရုံတင္ရပ္ထား ဆက္မသြားနဲ႕)
အရိုးမရွိတဲ႔လွ်ာ ပါ အရသာသိတာေပါ႔
(သိရုံတင္ရပ္ထား ဆက္မသြားနဲ႔)
ႏွာေခါင္းလည္းရွိ အနံ႕ေတြသိတာေပါ႕
(သိရုံတင္ရပ္ထား ဆက္မသြားနဲ႕)
အေရျပားဖုံးတဲ႔ခႏၵာ ထိေတြ႕တာသိတာေပါ႕
(သိရုံတင္ရပ္ထား ဆက္မသြားနဲ႔)
ကဲ ---- ဆက္သြားရင္ ေရာ -----
လိုခ်င္ရင္ ေလာဘ
မရရင္ ေဒါကန္
အမွန္ကိုမျမင္ ေမာဟလြင္ျပင္ထဲမွာ
ကူးခတ္ကာ လူးလွ်က္သာလဲ မယ္
(ဘုရားလည္း မကယ္ႏိုင္ဘူး)
ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္ၾကိဳးစားထ
ကဲ -- လမ္းျပမယ္
မျမဲတာမွန္သမွ် ဒုကၡသစၥာ
စြဲမက္လာရင္ေတာ့ သမုဒယ ေပါ႕
ဆက္ေပေတာ့သံသရာ ခရီး ဘယ္မွာျပီးမွာလဲ
နိဗၹာန္ နဲ႔နီးခ်င္ရင္ သမုဒယမ၀င္နဲ႕
သိရုံတင္ရပ္ထား ဆက္မသြားနဲ႕
မဂြသစၥာ နိေျဂာဓသစၥာ
ႏွလုံးသားမွာစြဲနစ္
က်င့္ျဖစ္ေအာင္က်င့္စမ္းပါ
အခုက်င့္ရင္ အခုသိ
တြယ္ညိတဲ႕စိတ္ေတြျဖတ္
ဘာကိုမွဖက္တြယ္မထားနဲ႕
(အသိလြယ္ အက်င့္ခက္လုိ႕)
မျငိတြယ္ရင့္က်က္ေအာင္
၀ိပသ၁နာတရားကို
သတိကပ္လို႕ပြား ။ ။
(၀ိပသ၁နာ ၊ ထိုရတနာကို ၊ သူ႕နည္းငါ႕နည္း ၊ ေမာင္ပိုင္စီးရုဳ္ ၊
ျငင္းခုံျပီးသာ ၊ လွ်ာရွည္ပါေသာ္ ၊ လိုရာမေရာက္ ၊ ခရီးမေပါက္ဘဲ ၊
စာအုပ္ထဲမွာ ၊ လမ္းေပ်ာက္ပါမည္ ၊ ျငိမ္းခ်မ္းတည္ရာ ၊ နိဗၹာန္ရြာကို
မွန္စြာေလွ်ာက္ခ်င္ ၊ ပုထုဇဥ္မ်ား ၊ ေျခာက္ေပါက္ဒြါရ ၀င္လာသမွ်ကို
သတိကပ္ကာ ထိမ္းသိမ္းပါေလာ႔ ၊ ကႈဳ္သို႕ျပဳလွ်င္ နိဗၹန္မ၀င္ေတာင္
ယခုဘ၀ ျငိမ္းခ်မ္းၾကမည္ ၊ မလြဲ ဧကန္ဧ၀တည္း ၊၊ ။ )
No comments:
Post a Comment