အနာဂါတ္ျမန္မာ

  လူနာတစ္ေယာက္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အိပ္ယာထဲလဲေနရာက ထူထူေထာင္ေထာင္နလံထလာျပီ။ အားလုံးကလဲ ဝမ္းသာေနၾကတယ္။ ေရာဂါအရွင္းေပ်ာက္ကင္းျပီး လုပ္ငန္းခြင္ဝင္သည္အထိ အေျခအေနမဟုတ္ေသးေသာ္လည္း ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေမ့ေမ်ာေနေသာ ကိုးမား ေဝဒနာရွင္သတိျပန္ဝင္ လာသကဲ့သို႕ မေမွ်ာ္လင့္ေသာ တိုးတတ္ မႈမ်ားကိုကား ဝမ္းသာအားရၾကိဳဆိုရေပမည္။
         ထိုသို႕လူမမာ နလံထစအခ်ိန္တြင္ အိပ္ယာထဲယခင္လို ျပန္လဲမသြားရေအာင္အားလုံးက ဝိုင္းဝန္း ျပဳစုရေပမည္။ အားေပးရမည္။ သူငတ္ခဲ့ေသာ လႈိက္လႈိင္လွဲလွဲေထာက္ခံအားေပး

မႈကိုလည္း ေပးရေပလိမ့္မည္။ ဒါမွသူအားရွိလာမည္။ အားရွိလာမွ လက္က်န္ေရာဂါမ်ားကို တိုက္ထုတ္ႏိုင္ေပမည္။ ထိုသို႕မဟုတ္ပါက လက္က်န္ေရာဂါပိုး ျပန္တိုက္ခံရျပီး ``မလဲက်သြားပါ``ဟုမည္သူအာမခံႏိုင္ပါမည္နည္း။
            ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အရိုးစြဲေနေသာ ``အဘ`` ထူးခံလူတန္းစား အမ်ားၾကီးက်န္ေသးသည္။ သူတုိ႕ကပုတ္သင္ညိဳလို အေရာင္ေျပာင္းလာလွ်င္ေတာ့ အေၾကာင္းမဟုတ္။ ```အဘ`` ထူးခံဘဝကို ႏွေျမာျပီး အတိုက္အခံလုပ္လွ်င္ျပသ၁နာ ရွိႏိုင္သည္။ ထို႕အျပင္ အစုိးရဟုေျပာလိုက္သည္ႏွင့္ ေခါင္းၾကီးပိုင္း ဝန္ၾကီးအဆင့္ေလာက္ကိုသာ ေျပးျမင္တတ္ၾကသည္။ အမွန္ေတာ့ အစုိးရလခစား အားလုံးအစိုးရအဖြဲ႕ပင္ျဖစ္သည္။ မိမိကိုယ္တိုင္ အစိုးရဝန္ထမ္းဆိုပါက မိမိဘဝကို ျပဳျပင္ ရမည္။ အရင္လို ေဟာက္စား   ေျခာက္စား   အက်ဥ္းအက်ပ္ေတြ႔ေအာင္ ခြင္ဖန္စား တာမ်ိဳး မလုပ္သင့္ေတာ့ေပ။
             ျပည္သူကလည္း ျပည္သူ႕တာဝန္ေက်ျပြန္ရမည္။  အခြန္ေလွ်ာ့ေဆာင္ခ်င္ရုဴ္ လိမ္လည္စာရင္းတင္မည္။ လိမ္လည္ျခင္းကို ဝန္ထမ္းကသိေတာ့ရစ္မည္။  ထုိသို႕တားျမစ္ေတာ့ လဒ္ထိုးသည္။ လဒ္ထိုးေတာ့ အဆင္းေျပသြားသည္။ အျပင္ေရာင္ေတာ့ ထုိျပည္သူအမည္ခံ မသမာသူက အစုိးရမေကာင္းေၾကာင္း  လဒ္ထုိးရေၾကာင္း  ေရေလာင္းရေၾကာင္း  ကို  ကိုယ့္သိကၡာ ကိုျပန္မျမင္ပဲ မရွက္မေၾကာက္ေျပာမည္။ အဲဒီလိုအရုူးကတစ္မူးသာ လုပ္တာေတြလဲရွိသည္။
             ထို႕အျပင္ လူတို႕သည္ ဆင္းရဲပါက အလကားေနရင္း အစိုးရအေပၚ အျပစ္ပုံခ်သည္။  ကိုယ့္ရဲ႕ၾကိဳးစားအားထုတ္မႈ ကိုကား ျပန္လည္မသုံးသပ္ေတာ့ပါ။ အစိုးရအေနျဖင့္ ပံ့ပိုးမႈ အပိုင္း အားနည္းတာကိုလက္ခံပါသည္.။ သို႕ရာတြင္ ဘယ္ႏိုင္ငံမွ ပင္ကိုယ္ၾကိဳးပမ္းမႈတစ္စုံတစ္ရာ မရွိဘဲ အစိုးရပံ့ပိုးမႈျဖင့္ ခ်မ္းသာသြားသည္ဟူရုဴ္ မရွိႏိုင္ပါ။  ထိုသို႕ပ့ံပိုးႏိုင္ေသာ သယံဇာတ မ်ိဳးလဲ မပိုင္ထားပါ။ အစိုးရပ့ံပိုး မႈမရွိေသာ  ယခင္အစိုးရလက္ထက္မွာပင္ ကိုယ့္အစြမ္းအစ ကိုအားကိုးရုဳ္ လူေနမႈအဆင့္ျမင့္သြားသူေတြ ဒုႏွင့္ေဒး ရွိပါသည္။
              အနာဂတ္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ စိန္ေခၚမႈေတြ အမ်ားၾကီးရွိသည္။ ေဟးလား ဝါးလားလုပ္ျပီး ခ်မ္းသာလာမည္ေတာ့မဟုတ္ေၾကာင္းၾကိဳသိထားသင့္သည္။ အခြင့္အလမ္းေပါလာျပီး ျပိဳင္ဆုိင္မႈလည္းမ်ားလာမည္။ ဆင္းရဲေသာ ျမိဳ႕သစ္မ်ား ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတတ္လာပါက နယ္ေျမခံမ်ား အရည္အခ်င္းမရွိလွ်င္ ကိုယ့္ျခံေလးေရာင္းျပီး ေဝးသထက္ေဝးေသာ ေနရာသို႕ေျပာင္းေျပးရေလ႕ရွိသည္.။ ထိုသေဘာတရားကိုၾကိဳျမင္ထားရမည္။
             88 အေရးအခင္းတုန္းက အေကာက္ခြန္ဌာန ဝန္ထမ္းမ်ား ဝန္ထမ္းဝတ္စုံ အျပည့္အစုံဝတ္ျပီး လမ္းထြက္ဆႏၵျပၾကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားရက်ပ္သြားသည္.။ ငါတို႕ဘယ္သူ႕ကိုဆႏၵျပတာလဲ။ ထုိအခ်ိန္က အေကာက္ခြန္ဌာနသည္ အဆီအႏွစ္ေတြ အျပည့္အဝ စားေနရေသာ ဌာနျဖစ္သည္။ အရာရွိမေျပာႏွင့္ ဒရဝမ္ အဆင့္ပင္လွ်င္ဝင္ေငြေျဖာင့္သည္။ စြမ္းအင္ဝန္ၾကီးဌာနမ်ိဳးျဖစ္သည္။
           ထားလိုက္ပါေတာ့ အားလုံးကိုျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ေမ့ျပစ္လုိက္ခ်င္ပါသည္။ အနာဂတ္ကိုပဲ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႕ ေတြးခ်င္ပါသည္။ အခုခ်ိန္ထိ အာဏာရွင္ဆန္ေသာ ဌာနမ်ားရွိေသးသည္။ ယခုလူေျပာမ်ားေနေသာ ဆက္သြယ္ေရးဌာနကိုပဲ ဥပမာထားေျပာပါမည္။
           အျပစ္ရွိလား  မရွိလား မေသခ်ာေသာဖုန္းလိုင္းကို သံသယရွယုံျဖင့္လိုင္းျဖတ္ပိုင္ခြင့္မရွိပါ။ ဥပေဒသည္ အျပစ္မဲ့ေသာျပည္သူကို အျပည့္အဝကာကြယ္ထားေပးရမည္။ အရင္က ၾကားဖူးသည္ ``အျပစ္ရိွတဲ့သူ တစ္ရာလြတ္ခ်င္လြတ္ေနပါေစ  အျပစ္မရွိတဲ့ျပည္သူတစ္ေယာက္ကို မထိခိုက္ေစနဲ႕`` တဲ့ --- မွန္ပါသည္။  ယခင္က ေယာက်ၤားအျပစ္လုပ္ရုဳ္ ထြက္ေျပးပါက က်န္ခဲ့ေသာမိန္းမကိုဖမ္းျပီးႏွိပ္စက္ကာ  ေယာက်ၤားျပန္လာေအာင္လုပ္ေသာ အက်င့္ရွိသည္။ မင္းမဲ့စရိုက္ဆန္ေသာ အလြန္အက်ဴး အာဏာသုံးမႈျဖစ္သည္။
             ေနာက္ထပ္ ဖုန္းေဈးၾကီးေသာကိစၥ ။ တန္ဖိုးနည္း သုံးသိန္းဖုန္းတဲ့။ ယခင္ ၁၅ သိန္း  ။  ၅သိန္းတို႕ႏွင့္ယွဥ္ထိုးလွ်င္ေတာ့ တန္ဖိုးနည္းဟူေသာ နာမဝိေသသနကိုသုံးလို႕ရပါသည္။ အျမင္က်ယ္လာေသာယေန႕ ျပည္သူမ်ားကို ကား ကမ ၻာ့ေဈးျဖင့္ယွဥ္ၾကမည္ျဖစ္ရဳု္ တန္ဖိုးနည္းဟူေသာစကားကိုမသုံးႏိုင္ပါ။ တန္ဖိုးၾကီးေနေသးေသာ သုံးသိန္းတန္ဖုန္းဟုသာေျပာျပီးေရာင္းခ်သင့္ပါသည္။
             အားလပ္ရက္တြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဝန္ထမ္းမ်ားဘုရားဖူးထြက္ၾကမည္။ ငွားထားေသာကားၾကီးမွာ သိန္းေထာင္ေက်ာ္တန္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ကၽြန္ေတာ္တို႕ကားငွားစီးသူမ်ားကို ကားငွားခတြက္ရာဠ္ ကားတန္ဘိုးကို စီးမည့္လူဦးေရျဖင့္စားကာ ေဈးတြက္ျခင္းမဟုတ္ပါ။ ဆက္သြယ္ေရးကေတာ့ ထိုသို႕တြင္ေလသည္။ နတ္ဝါ့ခ္ တည္ေဆာက္ခကို ရမည့္ဖုန္းလိုင္းအေရအတြက္နဲ႕စားျပီးတန္ဘိုးသတ္မွတ္မွေတာ့ ေနာင္အႏွစ္ ၂၀ ၾကာမွ ကမ ၻာဖုန္းေဈး အတိုင္းျဖစ္လာႏိုင္သည္။
             ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတၾကီးအေနျဖင့္ အက်ပ္အတည္းမ်ားက တစ္ခုျပီးတစ္ခု ေဘးက်ပ္နံက်ပ္ ေတြ႕ေနရသည္။ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားကိစၥကိုလည္း သမၼတ အာဏာသုံးျပီး စြန္႕စြန္႕စားစားလုပ္လိုက္ရုဳ္ ေက်းဇူးအထူးတင္ပါသည္။ ျမစ္ဆုံကိစၥ မ်ိဳးပင္ စြန္႕စားရေသာကိစၥမွန္းနားလည္ရပါသည္။ ယခုဆက္သြယ္ေရးကိစၥ ၅၀၀၀ တန္ကိုလုပ္ပိုင္ခြင့္ခ်မေပးလွ်င္လည္း မေကာင္း ပုဂၢလိက ကလည္းေနာက္ဆုတ္ပါတယ္လို႕ မေၾကညာေသး ။ ဆက္သြယ္ေရးႏွင့္လည္း နတ္ဝါ့ခ္ ဆက္မွ အရင္ဖုန္းေတြသုံးေနသူမ်ားအဆင္ေျပမည္။ လူတစ္ေယာက္တည္း ဖုန္းႏွစ္လုံးကိုင္ဘို႕ကလည္း ရွက္စရာၾကီး--
           ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဆဌ အာရုံခံျပီး အနာဂတ္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူတုိ႕ေျပာသလို ႏွစ္သိန္းခြဲ သုံးသိန္းဝန္းက်င္နဲ႕ေရာင္းလို႕မရေတာ့ ။အထုတ္ျပည္ျပီးအပုတ္နံ႕ကထြက္ေနလို႕ ကၽြန္ေတာ္လည္း မင္းတို႕ဖုန္းကို အနည္းဆုံး ငါးေသာင္းနဲ႕ ႏွစ္သိန္းၾကားေရာင္းရမယ္လို႕ အမိန္႕ေပးလိုက္တယ္ ---ဟဲ  ဟဲ   (အိပ္မက္ထဲမွာ)

                                               written  by  ko soe naing